Αφαίρεση διπλώματος για την οδήγηση με σαγιονάρες

Τέλος σε μια καλοκαιρινή συνήθεια οδήγησης, η οποία όμως δεν είναι ασφαλής, επιχειρεί να βάλει η Τροχαία.

Ο λόγος για την οδήγηση με σαγιονάρα.

Έχει αποφασιστεί η επιβολή προστίμου σε όσους οδηγούν φορώντας σαγιονάρες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφάλεια στους δρόμους την περίοδο αυτή με την ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση.

Αν και εφόσον κριθεί από το όργανο της τάξης πως η σαγιονάρα εμποδίζει την ελευθερία κινήσεων του οδηγού, βεβαιώνεται διοικητικό πρόστιμο 100 ευρώ και αφαίρεση διπλώματος για 30 ημέρες.

Να σημειώσουμε εδώ πως το ίδιο μπορεί να συμβεί και με παπούτσια που φέρουν υπερβολικά τακούνια, οπότε οι γυναίκες το νου σας καθώς σε μια εξόρμηση (μπάνιο και βραδινή έξοδο) μπορεί να βρεθείτε αντιμέτωπες με διπλό πρόστιμο.

Αν σας φαίνονται κάπως υπερβολικά όλα αυτά, έχετε υπόψη πως στην Αγγλία για τις ίδιες παραβάσεις το πρόστιμο μπορεί να φτάσει μέχρι τις 5.000 λίρες (5.488 ευρώ) και 9 πόντους ποινής στο δίπλωμα, ενώ δεν αποκλείεται η αφαίρεση της άδειας οδήγησης για 2 χρόνια!

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα πιάσετε τιμόνι με προορισμό κάποια από τις υπέροχες παραλίες της χώρας μας, έχετε τις σαγιονάρες σε σακούλα και τα παπούτσια φορεμένα.

Η ποινή για την οδήγηση με σαγιονάρες στην Ελλάδα είναι αφαίρεση διπλώματος για 30 ημέρες και πρόστιμο 50 ευρώ.

Πως Λειτουργούν οι Σιγαστήρες

Επειδή φαίνεται ότι υπάρχει ένα κενό στα Ελληνικά ιστολόγια για αυτό το θέμα θα κάνουμε εδώ μία εισαγωγή στις αρχές λειτουργίας τους που θα ξεκαθαρίσει πολλές παρανοήσεις σχετικά με τη λειτουργία και χρησιμότητα τους σε διάφορες επιχειρήσεις.

 

Σύντομη Ιστορία
Η ιστορία τους είναι αρκετά παλιά καθώς υπάρχει καταγεγραμμένη πατέντα στις ΗΠΑ από τις 30 Μαρτίου 1909 από τον Αμερικανό εφευρέτη Hiram Percy Maxim. Η συγκεκριμένη πατέντα είχε όνομα «Maxim Silencer» και ακολουθούσε τις ίδιες αρχές λειτουργίας που έχουν και σήμερα οι σιγαστήρες ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκε και στην αυτοκινητοβιομηχανία με μικρές παραλλαγές. Ο λόγος που σχεδιάστηκε ήταν για να κάνει πιο ευχάριστα τα κυνηγετικά και σκοπευτικά αθλήματα και που ισχύει ακόμα και σήμερα σε πολλές χώρες. Σύντομα πολλές εταιρίες άρχισαν να κατασκευάζουν σιγαστήρες γιατί σε πολύ συγκεκριμένα πεδία μάχης προσφέρουν ένα μοναδικό τακτικό πλεονέκτημα, τον μειωμένο θόρυβο.

Τι παράγει θόρυβο κατά τη βολή;
Για να κατανοήσουμε πως θα μπορούσε μία συσκευή να μειώσει τα επίπεδα θορύβου του όπλου πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε τα σημεία αυτά. Ας τα δούμε με τη σειρά.

• Μηχανικός Θόρυβος
  Κάθε όπλο κάνει κάποιο θόρυβο όταν οπλίζει και πυροδοτεί από τα κινητά μέρη του.
• Αέρια που Βγαίνουν από την Κάνη
  Τα αέρια που ωθούν τη σφαίρα προς τα έξω κάνουν έναν εκκωφαντικό θόρυβο καθώς διαστέλλονται απότομα από τον περιορισμένο χώρο της κάνης στο ανοιχτό πεδίο. Αντίστοιχο με το θόρυβο από ένα μπαλόνι που σκάει και ελευθερώνει αέρια με μεγάλη πίεση.
• Υπερηχητικός Κρότος
  Σχεδόν όλες οι σφαίρες έχουν υπερηχητικές ταχύτητες (πάνω από 343.2 m/s) και έτσι μόλις σπάσουν το φράγμα του ήχου ακούγεται ο χαρακτηριστικός υπερηχητικός κρότος.
• Θόρυβος Πρόσκρουσης
  Όταν η σφαίρα χτυπήσει κάποιο αντικείμενο δημιουργεί επίσης κάποιο θόρυβο από την πρόσκρουση.

Αυτοί είναι οι ήχοι που ακούμε από ένα όπλο με το δεύτερο και το τρίτο να είναι τα πιο έντονα λόγω έντασης.

Παρανοήσεις
Πρίν προχωρήσουμε πρέπει να δούμε ποιές είναι οι πιο συνηθισμένες παρανοήσεις σχετικά με τους σιγαστήρες. Υπάρχουν τέσσερα σημεία στα οποία υπάρχουν μεγάλες παρανοήσεις και θα τα ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο.

1. Ήχος πυροβολισμού
   Οι περισσότεροι άνθρωποι ως ήχο πυροβολισμού αναγνωρίζουν τον υπερηχητικό κρότο. Ο όρος «ήχος πυροβολισμού» είναι λάθος καθώς όπως ήδη είδαμε αποτελείται από πολλούς επιμέρους ήχους που διαφέρουν ανά όπλο.
2. Έκρηξη κατά την πυροδότηση
   Υπάρχει μία παρανόηση ότι κατά την πυροδότηση γίνεται κάποιου είδους έκρηξη. Στην πραγματικότητα η σφύρα του όπλου χτυπάει το καψύλιο του φυσιγγίου που αναφλέγεται και εν συνεχεία αναφλέγει το μπαρούτι που δημιουργεί την πίεση των αερίων που σπρώχνουν τη σφαίρα μέσα στην κάνη. Μπορείτε εύκολα να το επιβεβαιώσετε αφαιρώντας το μπαρούτι από μία σφαίρα και ανάβοντας το, δε θα γίνει καμία έκρηξη πέρα από μία απότομη ανάφλεξη.
3. Οι σιγαστήρες κάνουν το όπλο αθόρυβο
   Όπως θα δούμε στη συνέχεια ένας σιγαστήρας σε συνδυασμό με τα κατάλληλα πυρομαχικά και όπλο μπορεί να μειώσει αισθητά τα επίπεδα θορύβου αλλά ποτέ να το κάνει τελείως αθόρυβο (δείτε τι παράγει τους ήχους παραπάνω).
4. Οι ελεύθεροι σκοπευτές χρησιμοποιούν σιγαστήρες
   Ακόμα μία παρανόηση διότι όπως θα δούμε παρακάτω οι σιγαστήρες μειώνουν δραστικά την ισχύ και εμβέλεια ενός όπλου. Υπάρχουν μόνο πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις που ελεύθεροι σκοπευτές χρησιμοποιούν σιγαστήρες.

Εξουδετέρωση του θορύβου
Με βάση τα παραπάνω θα δούμε σε αυτό το σημείο τι θα μπορούσε να μειώσει το θόρυβο από ένα όπλο. Από την αρχική λίστα μπορούμε να αφαιρέσουμε τον ήχο πρόσκρουσης καθώς είναι κάτι που δύσκολα μπορούμε να το ελέγξουμε όπως και το μηχανικό θόρυβο που έχει να κάνει καθαρά με το κάθε όπλο και τον μηχανισμό λειτουργίας του.



Οπότε μας απομένουν δύο παράγοντες, η απότομη εκτόνωση των αερίων κατά την έξοδο τους από την κάνη και ο υπερηχητικός κρότος.

Το δεύτερο, ο υπερηχητικός κρότος έχει να κάνει με την ταχύτητα της σφαίρας άρα μία χαμηλότερης ισχύος σφαίρα που δεν ξεπερνάει την ταχύτητα του ήχου θα είχε σαφώς κατά πολύ πιο περιορισμένο βεληνεκές αλλά δεν θα δημιουργούσε τον υπερηχητικό κρότο. Τέτοιες σφαίρες υπάρχουν για σχεδόν όλα τα διαμετρήματα και όπως φαίνεται και στην επόμενη φωτογραφία, έχουν την ένδειξη «Subsonic» (Υποηχητική).



Η τεχνική για να επιτύχουν ταχύτητες χαμηλότερες του ήχου είναι η ισχύς, πιο συγκεκριμένα η πίεση, της σφαίρας. Βέβαια, μικρότερη ισχύ από την πίεση αερίων σημαίνει μικροτερη ταχύτητα εξόδου και φυσικά μικρότερο δραστικό βεληνεκές.

Τώρα στο πιο δύσκολο κομμάτι, πως μπορούμε να ελέγξουμε την εκτόνωση των αερίων κατά την έξοδο τους από την κάνη. Εδώ θα χρειαστούμε μία βασική εξίσωση της φυσικής, αυτή που ορίζει την πίεση στα ιδανικά αέρια που επαληθεύει τους νόμους των Boyle-Mariotte και Gay-Lussac.



Το P ορίζει την πίεση η οποία είναι αποτέλεσμα της σταθεράς αερίων R μαζί με τον αριθμό των σωματιδίων n επί τη θερμοκρασία τους T. Αν αυτό το διαιρέσουμε με τον διαθέσιμο όγκο V παίρνουμε την πίεση P. Με απλά λόγια αυτό μας λέει ότι όσο πιο πολλά σωματίδια/μόρια ενός αερίου έχουμε, και όσο πιο μεγαλή είναι η θερμοκρασία τους τόσο πιο μεγάλη πίεση θα έχουμε. Βέβαια αυτό είναι αντιστρόφως ανάλογο με τον όγκο, που μας λέει ότι αν μεταφέρουμε το ίδιο nRT (σωματίδια/θερμοκρασία) σε μεγαλύτερο όγκο τότε η πίεση θα μειωθεί.

Πάνω σε αυτές τις αρχές βασίζεται η λειτουργία του σιγαστήρα. Ο στόχος του είναι πρώτον να μειώσει τη θερμοκρασία των σωματιδίων και δεύτερον να μεγαλώσει τον όγκο που έχουν διαθέσιμο. Έτσι αντί να έχουμε το αποτέλεσμα από ένα μπαλόνι που σκάει (μεγάλη πίεση) θα έχουμε το αποτέλεσμα από ένα μπαλόνι που ξεφουσκώνει (μικρότερη πίεση) κατά την έξοδο των αερίων από την κάνη του όπλου.

Αρχές Λειτουργίας Σιγαστήρα
Όπως αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο η μείωση του θορύβου μπορεί να επιτευχθεί μειώνοντας τη θερμοκρασία των αερίων και προσφέροντας τους μεγαλύτερο όγκο/χώρο ώστε να μειωθεί η πίεση τους. Στο επόμενο σχέδιο βλέπουμε τη δομή ενός σιγαστήρα.



Στο πρώτο στάδιο μετά την κάνη του όπλου υπάρχει ένας κενός χώρος συνήθως με κάποιο απορροφητικό υλικό, ο στόχος του είναι να προσφέρει στα αέρια μεγαλύτερο όγκο και έτσι να μειώσει την πίεση τους.
Εν συνεχεία υπάρχει μία συστοιχία μεταλλικά διαφράγματα που εξυπηρετούν δύο σκοπούς. Πρώτον μειώνουν την πίεση καθώς τα αέρια διαστέλλονται μέσα τους και δεύτερον μειώνουν τη θερμοκρασία τους.
Τέλος, στο στόμιο του σιγαστήρα υπάρχει ένα ελαστικό δαχτυλίδι που έχει στόχο την πιο ομαλή έξοδο των ήδη πολύ χαμηλής πίεσης αερίων όπως ένα μπαλόνι που ξεφουσκώνει σιγά-σιγά αντί να σκάει.
Παρακάτω βλέπετε όλα τα παραπάνω σε ένα πραγματικό σιγαστήρα.



Και λόγω του σχετικά απλού σχεδιασμού του συνήθως οι σιγαστήρες μπορούν να λυθούν για συντήρηση και έτσι μπορούμε να δούμε όλα τα παραπάνω εξαρτήματα τους.

 

Διαφορετικοί τύποι
Υπάρχουν πραγματικά δεκάδες διαφορετικοί τύποι με μικρές παραλλαγές και αν συμπεριλάβουμε και τους αυτοσχέδιους σιγαστήρες τότε η κατηγορίες μεγαλώνουν εκθετικά. Για αυτό το λόγο στη συνέχεια θα δούμε μόνο τις γενικές αρχές που διαχωρίζουν τους τυποποιημένους σιγαστήρες.

Κυλινδρικού Τύπου (can type)
Αυτός έιναι ο τύπος που περιγράψαμε στις αρχές λειτουργίας. Τα δύο τμήματα που πάντα έχει είναι ο χώρος εκτόνωσης των αερίων και η συστοιχία από μεταλλικά διαφράγματα. Διαφορετικοί κατασκευαστές προσθέτουν και άλλα που δε θα τα αναλύσουμε εδώ.



Επίσης αυτού του τύπου οι σιγαστήρες είναι και οι πιο δημοφιλείς καθώς μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν στα περισσότερα όπλα.

Ενιαίου Τύπου (integral type)
Αυτός είναι ένας τύπος που είναι μέρος της κάνης του όπλου και για αυτό το λόγο ονομάζεται και ενιαίου τύπου. Ουσιαστικά υπάρχουν συγκεκριμένου διαμετρήματος οπές κατά μήκος της κάνης που επιτρέπουν την ελεγχόμενη εκτόνωση μικρής ποσότητας αερίων έτσι ώστε στο τέλος της κάνης η πίεση των αερίων να έχει μειωθεί αρκετά για να μην δημιουργήσει τον έντονο ήχο εκτόνωσης τους.



Μία τέτοια περίπτωση είναι το Heckler & Koch MP5SD3 που βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία. Σχεδόν πάντα η συντήρηση ενός τέτοιου σιγαστήρα απαιτεί το λύσιμο ολόκληρου ή μέρους του όπλου.

Υγρού Τύπου (wet type)
Ο υγρός τύπος είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση στο χώρο των σιγαστήρων. Η μόνη ουσιαστική διαφορά του από τον κυλινδρικού τύπου (can type) είναι ότι στο χώρο εκτόνωσης των αερίων υπάρχει μικρή ποσότητα κάποιου υγρού που μπορεί να είναι νερό, ειδικό ζελέ ή λάδι με στόχο την περαιτέρω μείωση της θερμοκρασίας των αερίων που κατ’ επέκταση μειώνει την πίεση τους. Λόγω της απαιτούμενης συντήρησης αυτός ο τύπος δεν είναι καθόλου διαδεδομένος.

Τύπου Μεταβολής Συχνότητας (phase cancellation type)
Ο πιο σύγχρονος και λιγότερο διαδεδομένος τύπος είναι αυτός. Ο σχεδιασμός του θυμίζει αυτόν του κυλινδρικού τύπου όμως με πολύ προσεκτικές μετρήσεις και μετατροπές κατά την κατασκευή του μπορεί να οδηγεί τα αέρια (μέσα από οπές και κανάλια) με τέτοιο τρόπο ώστε να τους αλλάζει τη συχνότητα.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί πρώτον να αυξάνει τη συχνότητα τους στο υπερηχιτικό φάσμα (πάνω από 20 kHz) που δεν ανήκει στο ακουστικό φάσμα οπότε δεν είναι αντιληπτό από τους ανθρώπους και δεύτερον, να αλλάζει τις συχνότητες που δε μπορεί να αυξήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι εύκολη η αναγνώριση του ήχου ως πυροβολισμό αλλά και ο ενοτπισμός της κατεύθυνσης του.

Περιορισμοί
Υπάρχουν πέντε πολύ σημαντικοί περιορισμοί που πρέπει να γνωρίζουμε για τη χρήση σιγαστήρα. Θα τους αναλύσουμε σύντομα εδώ.

1. Νομοθεσία
   Σε πολλές χώρες η χρήση τους είναι περιορισμένη ή ακόμα και τελείως παράνομη (όπως στην Ελλάδα). Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου σιγαστήρα είναι μία πολύ απλή διαδικασία που όμως εμπίπτει στην ίδια νομοθεσία.
2. Περίστροφα
   Δε δύνανται να προσαρμοστεί σιγαστήρας σε περίστροφο διότι μεγάλο μέρος της εκτόνωσης των αερίων γίνεται από το πίσω μέρος της κάνης όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία.
3. 
   
    
4. Το ίδιο φυσικά ισχύει και σε οποιοδήποτε άλλο όπλο έχει παρόμοιο σχεδιασμό όσον αφορά τη ροή των αερίων.
5. Χρόνος Ζωής
   Δεν υπάρχει κανένας σιγαστήρας που να έχει χρόνο ζωής πάνω από μερικές δεκάδες χιλιάδες βολές ακόμα και με εντατική, προσκετική συντήρηση.
6. Διαμέτρημα
   Θεωρητικά σιγαστήρες μπορούν να σχεδιαστούν για οποιοδήποτε διαμέτρημα αλλά πρακτικά υπάρχουν συγκεκριμένα τα οποία στατιστικά λειτουργούν καλύτερα από άλλα με τη χρήση σιγαστήρα. Επίσης, όσο μεγαλύτερο είναι ένα διαμέτρημα, τόσο μεγαλύτερη πίεση θα έχει και αντίστοιχα, τόσο μεγαλύτερο σιγαστήρα θα απαιτεί για τον έλεγχο της τεράστιας πίεσης των αερίων. Ενδεικτικά, αρκετοί σιγαστήρες για διαμέτρημα .50 έχουν μήκος πάνω από μισό μέτρο και βάρος πάνω από 2.5 κιλά!
7. Επίπεδα Θορύβου
   Με τη σωστή επιλογή πυρομαχικών, όπλου και σιγαστήρα τα επίπεδα θορύβου μπορούν να μειωθούν έως και 25% αλλά καμία σχέση με αυτά που μας παρουσιάζουν οι ταινίες καθώς δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κανένας σιγαστήρας που να παράγει επίπεδα θορύβου μικρότερα των 117dB κάτω από ιδανικές συνθήκες. Τα 117dB είναι αντίστοιχο επίπεδο με ένα συρμό τραίνου ή ένα μωρό που κλαίει.

Με βάση όλα τα παραπάνω μπορούμε να προχωρήσουμε στον απολογισμό των θετικών και αρνητικών που μας προσφέρουν οι σιγαστήρες.

Πλεονεκτήματα
Αν θα έπρεπε να αριθμήσουμε τα τρία πιο σημαντικά πλεονεκτήματα από τη χρήση σιγαστήρα, αυτά θα ήταν τα παρακάτω.

• Μειωμένα Επίπεδα Θορύβου
  Σίγουρα δεν κάνει κανένα όπλο αθόρυβο αλλά ειδικά σε κλειστούς χώρους (αυτοκίνητο, αεροπλάνο, δωμάτια, κτλ.) είναι πολύ απίθανο να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στην ακοή σε αντίθεση με ένα όπλο χωρίς σιγαστήρα. Για αυτό το λόγο πολλά σώματα ασφαλείας χρησιμοποιούν υποχρεωτικά σιγαστήρες.
• Μειωμένη Ανάκρουση
  Λόγω της μεγάλης μείωσης της πίεσης των αερίων η ανάκρουση (κλώτσημα) του όπλου είναι αισθητά μικρότερη. Αυτό δίνει στον σκοπευτή πολύ καλύτερο έλεγχο και ταχύτερη αντίδραση.
• Νυχτερινές Βολές
  Η απουσία φλόγας από τη φλογοκρύπτη του όπλου σε νυχτερινές βολές δίνει δύο τακτικά πλεονεκτήματα. Πρώτον ο σκοπευτής δε χάνει τη νυχτερινή όραση από τη διασταλμένη ίριδα του λόγω της απότομης λάμψης και δεύτερον ο εχθρός έχει μεγαλύτερη δυσκολία να εντοπίσει την προέλευση της βολής.

Μειονεκτήματα
Αντίστοιχα θα αναφέρουμε τα τρία μεγαλύτερα μειονεκτήματα στη χρήση σιγαστήρα.

• Μέγεθος/Βάρος
  Ακόμα και οι πιο μικροί σιγαστήρες προσθέτουν αισθητά μεγαλύτερο μήκος αλλά και βάρος στο όπλο απαιτώντας διαφορετικό χειρισμό.
• Περιορισμένη Χρήση και Απόδοση
  Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη όπως διαμέτρημα, τύπος όπλου, κτλ. Επίσης, ακόμα και στην ιδανική περίπτωση η απόδοση του όπλου θα μειωθεί αισθητά.
• Συντήρηση και Χρόνος Ζωής
  Οι περισσότεροι σιγαστήρες απαιτούν προσεκτική συντήρηση για να έχουν ένα χρόνο ζωής μερικών δεκάδων χιλιάδων βολών.

Πηγή: defensegr.wordpress

Τοποθέτηση σιγαστήρα

Σε αντίθεση με όσα «διδάσκουν» οι ταινίες, η αρχική τοποθέτηση σιγαστήρα σε ένα όπλο είναι μία διαδικασία που απαιτεί εμπειρία και γνώσεις. Σε αυτό το άρθρο θα κάνουμε μία σύντομη ανάλυση του θέματος με κάποιες βασικές οδηγίες και τι πρέπει να προσέξει κανείς. Πάντα να ακολουθείτε τις οδηγίες του κατασκευαστή και αν δεν είστε σίγουροι να απευθυνθείτε άμεσα σε κάποιον εξειδικευμένο οπλουργό.

Πηγή: LifeUnderSky.com

Να τονίσουμε ότι συγκεκριμένα όπλα είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν με σιγαστήρα. 

Για παράδειγμα, όπλα που έχουν εξαγωγή αερίων εκτός της κάννης όπως φερειπείν τα περισσότερα περίστροφα. 

Εφόσον έχετε ένα όπλο που μπορεί να δεχθεί σιγαστήρα, τότε το πρώτο που θα πρέπει να προμηθευτείτε είναι ένα ανάλογου διαμετρήματος εργαλείο ευθυγράμμισης σιγαστήρων Geissele. 

Το εργαλείο Geissele είναι πολύ απλό. 

Είναι ουσιαστικά μία μεταλλική ράβδος μεγάλης ακριβείας την οποία τοποθετούμε στη κάννη με το σιγαστήρα προσαρμοσμένο για να εξασφαλίσουμε ότι δεν υπάρχουν αποκλίσεις που θα οδηγήσουν το βλήμα να χτυπήσει στο σιγαστήρα δημιουργώντας αποτελέσματα όπως αυτό που βλέπετε εδώ.

Πηγή: TheFirearmBlog.com

Για να γίνει καλύτερα κατανοητό το πως λειτουργεί, βλέπετε στη παρακάτω φωτογραφία αριστερά ένα συνδυασμό κάννης και σιγαστήρα που είναι ευθυγραμμισμένα, και δεξιά ένα που δεν είναι ευθυγραμμισμένο και αν προσπαθούσαμε να ρίξουμε θα είχαμε καταστροφικές συνέπειες. 

Σε αντίθεση με όσα νομίζει πολύς κόσμος, δεν είναι σίγουρο ότι η κάννη μας θα έχει πάντα τη σωστή ευθυγράμμιση με το σιγαστήρα και ίσως να πρέπει να αλλάξουμε κάννη εάν δε καταφέρουμε να την ευθυγραμμίσουμε με το σιγαστήρα με άλλους τρόπους που θα δούμε στη συνέχεια.

Πηγή: Geissele.com

Και καθαρά για λόγους κατανόησης, βλέπετε και στη συνέχεια το πως ακριβώς είναι οι ράβδοι ευθυγράμμισης Geissele που είναι αποκλειστικά σχεδιασμένες για τοποθέτηση σιγαστήρων.

Πηγή: WeaponOutfitters.com

Ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα. Στα περισσότερα ημιαυτόματα πιστόλια κυκλοφορούν κάννες που έχουν ειδικές προδιαγραφές για να ταιριάζουν τέλεια σε σιγαστήρες με σπειρώματα. Σε τέτοια περίπτωση το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιβεβαιώσετε ότι το σπείρωμα του σιγαστήρα είναι το ίδιο με αυτό της αντίστοιχης κάννης. Πέρα από αυτό, απλώς αλλάζετε τη κάννη, τοποθετείτε το σιγαστήρα, κάνετε τον έλεγχο με το εργαλείο ευθυγράμμισης Geissele όπως περιγράψαμε παραπάνω, και είστε έτοιμοι.

Πηγή: Tactical-Life.com

Μετά έχουμε σιγαστήρες που έχουν σύστημα τοποθέτησης με σπείρωμα αλλά το όπλο μας δε διαθέτει ανάλογο σπείρωμα. 

Αυτό σημαίνει ότι ένας ειδικός οπλουργός - μηχανουργός θα πρέπει να αφαιρέσει τη κάννη και να κατασκευάσει το εν λόγω σπείρωμα. 

Η διαδικασία αυτή απαιτεί πολύ μεγάλη ακρίβεια καθώς το σπείρωμα πρέπει να ταιριάζει απόλυτα. 

Και πάλι, μετά την αρχική τοποθέτηση του σιγαστήρα ακολουθεί ο έλεγχος με το εργαλείο Geissele για επιβεβαίωση της ευθυγράμμισης.

Πηγή: LongRiflesInc.com

Για τη τοποθέτηση επάνω στο σπείρωμα της κάννης (όπως περιγράψαμε παραπάνω) θέλει επίσης μεγάλη προσοχή να υπάρχει κατάλληλο κενό για το σώμα του σιγαστήρα. Δηλαδή, το σπείρωμα τελειώνει και έπειτα υπάρχει και ένα κενό καθώς ο σιγαστήρας έχει κάποιο πάχος. Αυτό είναι απαραίτητο για να σφίξει καλά ο σιγαστήρας στη κάννη και να μην επιτρέπει να διαφεύγουν αέρια. Βλέπετε αυτό το κενό παρακάτω.

Πηγή: GunDigest.com

Έπειτα έχουμε φλογοκρύπτες που λειτουργούν ως σύστημα προσάρτησης QD (Quick Detach, Γρήγορης αφαίρεσης) για σιγαστήρες. 

Αυτού του τύποι οι φλογοκρύπτες συνήθως είναι κατασκευασμένοι για συγκεκριμένα μοντέλα σιγαστήρων και απαιτείται μεγάλη προσοχή ώστε να τοποθετήσουμε τα κατάλληλα δαχτυλίδια ώστε και ο σιγαστήρας να κουμπώνει στο κατάλληλο σημείο, αλλά και να μην υπάρχει κενό ανάμεσα στο σπείρωμα της κάννης και το φλογοκρύπτη. 

Συνήθως οι συλλογές περιλαμβάνουν αναλυτικές οδηγίες και όλα τα απαραίτητα δαχτυλίδια. 

Οπότε, όπως πάντα μετά την αρχική τοποθέτηση κάνουμε τον έλεγχο ευθυγράμμισης.

Πηγή: GunDigest.com

Από αυτή τη μικρή εισαγωγή θα πρέπει να είναι κατανοητό ότι η αρχική τοποθέτηση σιγαστήρα σε ένα όπλο είναι μία απαιτητική διαδικασία. 

Αν δεν έχετε εμπειρία καλύτερα να την αναθέσετε σε έναν επαγγελματία καθώς μπορεί να καταλήξει σε άσχημα αποτελέσματα. 

Βέβαια, μετά την αρχική τοποθέτηση είναι πολύ απλό να αφαιρούμε και να επανατοποθετούμε το σιγαστήρα χωρίς όλα αυτά τα βήματα. 

Περιστασιακά βέβαια, ένας έλεγχος ευθυγράμμισης δε βλάπτει. 

Τέλος, παρότι υπάρχουν αρκετές διαφορετικές επιλογές θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ίσως απλά να είναι αδύνατη η ευθυγράμμιση της συγκεκριμένης κάννης με το συγκεκριμένο σιγαστήρα που σημαίνει μία νέα επένδυση σε κάννη ή όπλο. 

Είναι σπάνιο καθώς όπως είδατε υπάρχουν αρκετές επιλογές, αλλά δεν είναι αδύνατο να συμβεί.

Πηγή: defensegr.wordpress

Θερινή ώρα 2022: Ξημερώματα Κυριακής 27ης Μαρτίου Αλλαγή Ώρας

 

Προσοχή στην Αλλαγή της ώρας, μεθαύριο τα ξημερώματα θα υποδεχτούμε τη θερινή ώρα.

Όσοι έχετε κάποιο Ραντεβού μην το ξεχάσετε γιατί θα βρεθείτε Καθυστερημένοι κατά μία ώρα..
Την Κυριακή 27η Μαρτίου Αλλάζει η ώρα, στις 03:00 θα γυρίσουμε το ρολόι μας μία ώρα μπροστά (δηλαδή η ώρα θα δείχνει 04:00).
Η Θερινή ώρα αλλάζει πάντα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και πάει μία ώρα μπροστά.

Για την αλλαγή ώρας 2022 σε θερινή εξέδωσε ανακοίνωση το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Ειδικότερα, το υπουργείο διευκρίνισε ότι «την Κυριακή 27 Μαρτίου 2022 λήγει η εφαρμογή του μέτρου της χειμερινής ώρας, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/84 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19/1/2001, σχετικά με τις διατάξεις για τη χειμερινή ώρα».

Μη επανδρωμένο υποβρύχιο LBS-G

Συχνά γίνονται αναφορές για μη επανδρωμένα αεροσκάφη, άλλα ένας εξίσου ενεργός χώρος είναι τα μη επανδρωμένα υποβρύχια. Το πιο γνωστό τέτοιο υποβρύχιο των ΗΠΑ είναι το LBS-G (Littoral Battlespace Sensing-Glider, Παράκτιο Πολεμικό Σκάφος Καταγραφής) που χρησιμοποιείται επισήμως από το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ τουλάχιστον από το 2004 όταν εθεάθη εις τη στρατιωτική άσκηση RIMPAC. Από τότε έως και σήμερα, έχει βρεθεί αμέτρητες φορές εις τη θάλασσα της Κίνας να καταγράφει τις κινήσεις των πλοίων της αλλά και τις υποθαλάσσιες υποδομές της στα αμφιλεγόμενης κυριαρχίας νησιά της περιοχής.

Πηγή: ResearchGate.net

Το LBS-G ρίχνεται από πλοία και ώστε να είναι απόλυτα αόρατο στα συστήματα εντοπισμού του εχθρού, δεν έχει κανένα μηχανικό μέρος προώθησης όπως προπέλες ή τζετ νερού. Αντίθετα, χρησιμοποιώντας τα ρεύματα της θάλασσας σε διαφορετικά βάθη κινεί τα πτερύγια του ώστε να βρεθεί εκεί και να το παρασύρουν τα ρεύματα προς τη κατεύθυνση που επιθυμεί ο χειριστής του.

Πηγή: News.usni.org

Η πλοήγηση του μπορεί να γίνεται ημιαυτόνομα ή χειροκίνητα από σταθμό ελέγχου μέσω δορυφορικής διασύνδεσης Iridium. Συγκεκριμένα, μπορεί ο χειριστής να προκαθορίσει μία διαδρομή και το LBS-G θα την ακολουθήσει μέσω του συστήματος πλοήγησης GPS, ή να το χειρίζεται ο ίδιος από το «NAVO – Glider Operations Center» (Τμήμα Ωκεανογραφικών Ναυτικού – Κέντρο Επιχειρήσεων Σκαφών) του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ που βλέπετε στη συνέχεια.

Πηγή: News.usni.org

Το 2010 οι ΗΠΑ διέθεταν 50 πλήρως επιχειρησιακά τέτοια υποβρύχια, και έως το 2015 είχαν υπολογίσει την αγορά-κατασκευή από 100 ακόμη. Το 2016 όλα τα LBS-G των ΗΠΑ ευρίσκετο εις τη Κίνα για παρακολούθηση των επεκτατικών κινήσεων της προς τις σύμμαχες των ΗΠΑ χώρες της περιοχής.

Πηγή: OceanObservatories.org

Μάλιστα, το ίδιο έτος, το 2016 η Κίνα κατάφερε και εντόπισε και κατέσχεσε ένα τέτοιο υποβρύχιο εις τα χωρικά της ύδατα το οποίο αργότερα το παρέδωσε πίσω στις ΗΠΑ. Περιέργως, σύντομα η Κίνα κατασκεύασε ένα παρόμοιο μη επανδρωμένο υποβρύχιο, αλλά αυτό ίσως να αξίζει να το μελετήσουμε σε ανεξάρτητο άρθρο.

Πηγή: Forbes.com

Σύμφωνα με το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ, το LBS-G έχει τέσσερις τακτικές αποστολές. Τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, δηλαδή τον εντοπισμό εχθρικών υποβρυχίων. Τη ναρκαλίευση, δηλαδή τη χαρτογράφηση των υποθαλάσσιων ναρκοπεδίων. Τις αμφίβιες πολεμικές επιχειρήσεις, που σημαίνει τη διεξαγωγή αναγνωρίσεως πριν από μία απόβαση. Και τέλος, τις ειδικές επιχειρήσεις. Στο τελευταίο είναι πολλά αντικείμενα όπως υποκλοπές επικοινωνιών, εντοπισμός βατραχανθρώπων, αναμετάδοση υποβρύχιων επικοινωνιών, κ.ά. Παρακάτω βλέπετε τα βασικά του μέρη.

Πηγή: News.usni.org (επεξεργασμένη)

Το LBS-G ανήκει στα μεσαίας κλάσης μη επανδρωμένα υποβρύχια των ΗΠΑ. Οι άλλες κλάσεις είναι μικρά, μεγάλα, και πολύ μεγάλα. Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του που μπορεί να φτάσει έως και μερικούς μήνες, το LBS-G επιστρέφει στο προκαθορισμένο σημείο και γίνεται η συλλογή του όπως βλέπετε παρακάτω.

Πηγή: News.usni.org

 Τέτοια «φτηνά» σε λειτουργικό κόστος συστήματα προσφέρουν αυξημένη επίγνωση κατάστασης καθώς όλο το εικοσιτετράωρο σαρώνουν ανοικτές και κλειστές θάλασσες, όπως και παράκτιες περιοχές, και δίνουν στη διοίκηση τους με ασφάλεια εικόνα των κινήσεων του εχθρού όπως και χαρτογράφηση ναρκοπεδίων, υποκλοπές, κτλ. χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο έμψυχο προσωπικό. Σίγουρα μία λογική εξέλιξη και ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον αντικείμενο για την Ελλάδα που έχει τόσο μεγάλα θαλάσσια σύνορα με εχθρικές χώρες.

Το κλειδί A126

Πριν από λίγο καιρό είχαμε δει στο άρθρο μας «Το κλειδί CH751» πως κάποιες κλειδαριές δε χρειάζονται καμία ειδική τεχνική για τη παραβίαση τους, αρκεί να έχουμε το σωστό κλειδί που είναι πάντα το ίδιο. Μία τέτοια περίπτωση είναι και το κλειδί A126 που είναι ένα προκαθορισμένο κλειδί που χρησιμοποιείται ευρέως όπως θα δούμε στο άρθρο μας, και είναι διαθέσιμο για αγορά σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Με αυτό το κλειδί μπορούμε να έχουμε άμεση και γρήγορη πρόσβαση σε μέρη που δε θα το περίμενε κανείς.

Πηγή: DigiKey.com

Το κλειδί A126 είναι ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα κλειδιά σε ηλεκτρονικούς πίνακες και φοριαμούς, συναγερμούς, πίνακες πυρόσβεσης, καμπίνες τηλεπικοινωνιών, ηλεκτρονικά συστήματα ανοίγματος θυρών, και θυροτηλεοράσεις. Ενδεικτικά, είναι το κλειδί με το οποίο ανοίγουν σχεδόν όλα τα μοντέλα τέτοιων συσκευών από τους ακόλουθους κατασκευαστές.

• Allen Bradley PLC-5
• Amigo μοτοσυκλέτες
• APEM
• Automatic Door Controls
• Bosch
• C&KY
• Eledis
• Federal Signal
• Horton
• Lark μοτοσυκλέτες
• PanelView E

Πηγή: RAndRSecurity.com

Με ένα πολύ μικρό χρηματικό ποσό μπορεί κανείς να προσθέσει στα κλειδιά του το A126 και έτσι να έχει άμεση πρόσβαση σε σημεία που θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο και χρονοβόρο με άλλες τεχνικές. Βλέπετε πόσο φτηνά είναι αυτά τα κλειδιά στη παρακάτω εικόνα από το ηλεκτρονικό κατάστημα Amazon όπου βρίσκουμε ολοκαίνουργια κλειδιά A126 για μόλις $2.5.

Πηγή: Amazon.com

Βλέπετε παρακάτω για παράδειγμα ένα σύστημα ελέγχου σειρήνων SS2000 της εταιρίας Federal Signal που ενεργοποιείται και απενεργοποιείται με το κλειδί A126 που βλέπουμε στο άρθρο μας.

Πηγή: Twitter.com/dennismald

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι για όλα τα άρθρα μας σε αυτή τη κατηγορία, τα άρθρα αυτά στοχεύουν στην ενημέρωση και σε καμία περίπτωση στη χρήση των γνώσεων αυτών για οποιαδήποτε παράνομη πράξη. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις αδυναμίες των συστημάτων ασφαλείας μας και οι κλειδαριές παίζουν αρκετά σημαντικό ρόλο σε αυτό. Τέλος, σε καταστάσεις επιβίωσης ή/και έκτακτης ανάγκης ίσως ένα κλειδί όπως το A126 να είναι αυτό που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο. Άρα τέτοιες γνώσεις θεωρούμε ότι είναι απαραίτητες για κάθε ευσυνείδητο άνθρωπο και αν χρησιμοποιηθούν σωστά πρώτον θα βελτιώσουν την ασφάλεια (αλλάζοντας αυτές τις κλειδαριές όπου χρειάζεται), και δεύτερον ίσως να φανούν χρήσιμες υπό συγκεκριμένες συνθήκες έκτακτης ανάγκης ή/και επιβίωσης.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης: «ο μαθητής ήρωας» εκτελέσθηκε τα μεσάνυχτα της 13ης προς 14ης Μαρτίου 1957

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

Στα λόγια τα καταφέρνουν πολλοί. Πόσοι όμως έκαναν τα γραπτά τους πράξη; Πόσοι είχαν το θάρρος ενός νεαρού μαθητή, που επέλεξε να μετακομίσει στα 18 του χρόνια στο «Πάνθεον των Ηρώων»;

Ο νεαρός ήρωας του αγώνα της ΕΟΚΑ, οραματιστής και ποιητής ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας του αστυνομικού Μιλτιάδη Θεοδώρου από τη Λάπηθο Λάρνακας κι εγγονός του Θεόδωρου Παλληκαρά απ’ τον οποίο πήρε το επίθετό του ο ήρωας.

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου, στις 28 Φεβρουαρίου 1938. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας του Μιλτιάδη. Στην οικογένεια του Ευαγόρα ανήκει –δεύτερος ξάδερφος– και ο ήρωας Στέλιος Μαυρομμάτης, απαγχονισθέντας ήρωας της ΕΟΚΑ.

Εικόνα από:enotikokinima.blogspot.gr

Από το σχολείο άρχισε να φαίνεται το συγγραφικό του ταλέντο, δημιουργεί τη σχολική εφημερίδα της τάξης του την οποία γράφει σχεδόν ολόκληρη μόνος του.

Το Φθινόπωρο του 1950 εγγράφεται στο Γυμνάσιο στο Κτήμα, καθώς μετακόμισαν εκεί οι γονείς του το 1949. Εκείνη την εποχή ξεκινά να γράφει στίχους.

Πέρασε τις 6 τάξεις του Δημοτικού σχολείου με άριστα. Πάντα ο ίδιος, ντροπαλός, φιλότιμος, σοβαρός και ήρεμος. Η φυσική του Εξυπνάδα τον κάνει να ξεχωρίζει γρήγορα. Το ύφος του ευγενικό, λεπτό, τονίζεται από τη ζωηρότητα της εφηβική ηλικίας και αφήνει στις μνήμες των συμμαθητών του και των άλλων που τον γνώρισαν, ανεξίτηλες εντυπώσεις.

Η μανία του για τους στίχους ήταν μεγάλη. Δεν άφηνε τετράδιο ή περιθώριο βιβλίου που να μη το γεμίσει με στίχους. Συνολικά μας άφησε γύρω στα 500 ποιήματα και πολλές δεκάδες σελίδες πεζών και επιστολών.

Τα ποιήματα του μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε σε πατριωτικά, θρησκευτικά, εύθυμα–σατιρικά και ερωτικά. Σε αυτά τα τελευταία, που αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος της ποιητικής του παραγωγής ξεχωρίζει…:

Την Ελλάδα αγαπώ, αλλά και σένα

μ’ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό,

τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα

τον καθάριο της θυμίζουν ουρανό.

Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε έντονα τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθεια της να κρατήσει το ελληνικό λάβαρο της ελευθερίας ψηλά, ζώντας κάτω από τον ζυγό του Άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι «ουδέποτε» θα έδιδε την ελευθερία στους Κυπρίους.

Πίστευε ακράδαντα στον δίκαιο του αγώνα της Κύπρου και η όλη πορεία του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, στα 13 του χρόνια, από το ιστορικό Δημοψήφισμα του 1951 με την αξίωση των Ελληνοκυπρίων για Ένωση με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα.

Φωτογραφία ἀπό τά βρετανικά ἀρχεῖα καταζητουμένων ἀγωνιστῶν τῆς ΕΟΚΑ

Την 1η Απριλίου 1953 ο Ευαγόρας πρωταγωνιστεί σε διάφορες διαδηλώσεις κατά των Άγγλων. Συγκεκριμένα στις 2 Ιουνίου θα γινόταν η στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ. Στην Αγγλία και σε όλες τις αποικίες γίνονταν προετοιμασίες για το μεγάλο γεγονός.

Στην Πάφο στο «Ιακώβιο Γυμναστήριο» κατεβαίνει η ελληνική σημαία και αναρτάται η αγγλική, γεγονός που εξοργίζει τους μαθητές. Παραμονή της στέψης οι μαθητές της Πάφου και οι φοιτητές του Λιασιδίου Κολεγίου οργάνωσαν διαδήλωση μ’ αίτημα να υποσταλεί η αγγλική σημαία και να εκκενωθεί το γήπεδό τους από στρατιώτες και αστυνομικούς.

Ο 15χρονος τότε Βαγορής αναρριχάται στον ιστό, κατεβάζει και ξεσκίζει την αγγλική σημαία, την οποία οι άλλοι μαθητές ξεσκίζουν κι αυτοί με την σειρά τους και της βάζουν φωτιά. Ήταν η υπογραφή της πρώτης επαναστατικής του πράξης. Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για επέκταση των διαδηλώσεων.

Οι μαθητές και το πλήθος συγκρούονται με την αστυνομία η οποία ενισχύεται από Τούρκους. Ο διοικητής στέλνει διαταγή να αποσυρθούν οι αστυνομικοί γιατί δεν έπρεπε η στέψη της βασίλισσα να αμαυρωθεί με αίμα.

Έτσι οι μαθητές ελεύθεροι τώρα ορμούν σαν χείμαρρος και παρασύρουν ο,τι είχε σχέση με τους εορτασμούς για την στέψη. Η Πάφος έγινε το μόνο μέρος όπου δεν γιορτάστηκε η στέψη. Ο Ευαγόρας συνελήφθηκε αλλά αφέθηκε ελεύθερος λόγω της μικρής του ηλικίας.

Τον Ιανουάριο 1955 προσάγεται σε δίκη και του επιβάλλεται πρόστιμο 10 Λιρών γιατί συμμετείχε σε μαθητική διαδήλωση για την απελευθέρωση των συλληφθέντων μελών πληρώματος του πλοιαρίου Άγιος Γεώργιος που κουβαλούσε στην Κύπρο όπλα για τον αγώνα που θα άρχιζε.

Το καλοκαίρι του 1955, ο Ευαγόρα πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο: να επισκεφθεί την ελεύθερη πατρίδα (την Ελλάδα) με την καθιερωμένη εκδρομή των μαθητών της προτελευταίας τάξης του σχολείου του.

Και γράφει:

Αύριο ξεκινούμε για την πατρίδα,
γιαλούς θε να περάσουμε και στεριά.

Μαζί μας θε να πάρουμε την ελπίδα
ταχιά πως θα μας έρθη κι η Λευτεριά.

Κι όταν γύρισε –πολλοί συμμαθητές του είχαν μείνει στην Ελλάδα για να τελειώσουν το Γυμνάσιο– κι η μητέρα του τον ρώτησε γιατί δεν προτίμησε να μείνει κι αυτός αποφεύγοντας τόσους κινδύνους της επαναστατημένης Κύπρου, η απάντηση του ήταν:

«Εγώ δεν πήγα για να μείνω. Χρειάζομαι εδώ!!!».

17 Νοεμβρίου 1955. Ο Ευαγόρας πήρε το δρόμο για το σχολείο. Στον περίβολο του γυμνασίου, όλοι οι μαθητές συγκεντρωμένοι και κραυγάζοντας συνθήματα επέμεναν να βγουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν…είχε κιόλας διαδοθεί από μέρες πως οι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολούν αδιάκριτα τους διαδηλωτές.

Ο πατέρας του Ευαγόρα έφτασε βιαστικός στο γυμνάσιο…βρήκε τον Ευαγόρα και του ζήτησε να πάει σπίτι. Ο Ευαγόρα υποσχέθηκε να υπακούσει…ο πατέρας προχώρησε προς το σπίτι αλλά στον δρόμο τον πλησίασε ένας μαθητής και του είπε φοβισμένα:

«Τον Ευαγόρα τον συλλάβανε, σαν πήγαινε σπίτι!»

Από την έναρξη του αγώνα τον Απρίλιο του 1955, σε ηλικία 17 χρόνων, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στις αντάρτικες ομάδες της ΕΟΚΑ, όπου συμμετέχει σε επιχειρήσεις δολιοφθορών κατά κυβερνητικών κτηρίων.

Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι μαθητές του Γυμνασίου συγκεντρώθηκαν και προετοίμαζαν μια διαδήλωση από τις γνωστές που οργάνωνε η ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) ως αντιπερισπασμό. Οι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολήσουν αδιάκριτα τους διαδηλωτές.

Ο πατέρας του Ευαγόρα έφτασε βιαστικός στο γυμνάσιο…βρήκε τον Ευαγόρα και του ζήτησε να πάει σπίτι. Ο Ευαγόρας υποσχέθηκε να υπακούσει…ο πατέρας προχώρησε προς το σπίτι αλλά στον δρόμο τον πλησίασε ένας μαθητής και του είπε φοβισμένα:

«Τον Ευαγόρα τον συλλάβανε, σαν πήγαινε σπίτι!».

Ο Ευαγόρας είχε επιτεθεί και τραυματίσει δυο στρατιώτες αγγλικής περιπόλου που είχαν συλλάβει και κακοποιούσαν έναν μαθητή γυμνασίου. Ο Βαγορής οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι συμμετείχε παράνομα σε οχλαγωγές.

Στις 19 Νοεμβρίου 1955 δικάζεται και του επιβάλλεται πρόστιμο 30 λιρών ως εγγύηση. Ο Ευαγόρας δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου 6 Δεκεμβρίου 1955. Ήταν η αρχή του τέλους.

Την παραμονή της μέρας που ο Ευαγόρας Παλλικαρίδης θα εμφανιζόταν μπροστά στον Άγγλο δικαστή…πλησίασε τον πατέρα του:

«Πατέρα, αύριο είναι η δίκη μου. Ξέρω ότι από το δικαστήριο θα γλιτώσω, μα η αστυνομία θα με συλλάβει και θα με στείλει στο Κάστρο. Εγώ στη φυλακή δε μπορώ να μείνω. Αν δε μπορέσω να δραπετεύσω, θα σκοτώσω κανέναν από τους φρουρούς και θα με σκοτώσουν. Προτιμώ να φύγω, να βγω στο βουνό».

Τι μπορούσε να πει και ποια θα ταν η απόφαση του πατέρα μπροστά σε τούτη την αποφασιστική δήλωση του παιδιού του; Είδε πως ο κύβος ερρίφθη…

«Παιδί μου, εκεί που θα πας πρόσεξε προ πάντων να σαι τίμιος και ηθικός…πήγαινε στην ευχή μου!»…

Μα είχε κάτι άλλο να κάνει πριν πάρει τις ανηφοριές. Εκτός από τον πατέρα του, είναι το σχολείο του, την τάξη του, τους συμμαθητές του να αποχαιρετήσει. Μα είναι απόγευμα και κανένας τούτη την ώρα δε βρίσκεται εκεί. Κι αύριο θα ναι πολύ αργά.

Έτσι ο αποχαιρετισμός πρέπει να γίνει γραπτός…μπαίνει στην αδειανή αίθουσα της τάξης του…αφήνει πάνω στην έδρα ένα χαρτί, με τίτλο «Εγερτήριο σάλπισμα» και τρέχει…ν΄ ανέβει τα σκαλοπάτια της λευτεριάς…

Το πρωί οι συμμαθητές του διαβάζουν:

Παλιοί συμμαθηταί. Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του. Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.

Θ’ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα μέσ’ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.

Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ‘χω παρέα μόνη κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ‘ρθει το καλοκαίρι Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.

Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ, θα μπω σ’ ένα παλάτι, το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.

Μέσ’ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο, βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ’ αυτό.

Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.

Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο,

ας πάρει μιαν ανηφοριά,

ας πάρει μονοπάτια,

να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.

Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα.

Αν ζω, θα με’ βρει εκεί.

Ευαγόρας Παλλικαρίδης 5.12.1953

.

Στο βουνό περνά κάθε μέρα ώρες ατέλειωτες κλεισμένος σε κρησφύγετα μέχρι να πέσει το σκοτάδι. Τις νύχτες ατέλειωτες πορείες, συναντήσεις με άλλες αντάρτικες ομάδες, διανυχτερεύσεις σε σπίτια φιλόξενων πατριωτών, αποστολές.

Την 28η Μαΐου 1956, η ομάδα του Ευαγόρα στήνει ενέδρα στο χωριό Κινούσα σε αγγλικά καμιόνια κι αφήνει στον τόπο τρεις νεκρούς και έξι τραυματίες. Συμμετέχει στις επιθέσεις κατά των αστυνομικών σταθμών Στρουμπιού και Παναγιάς.

Στις 26 Ιουνίου 1956 η ομάδα του στήνει ενέδρα στο χωριό του, την Τσάδα όπου σκοτώνονται τρεις Άγγλοι στρατιώτες. Το καλοκαίρι εκείνο ο Ευαγόρας βρίσκεται επικηρυγμένος για 5.000 Λίρες.

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1956 απαγχονίζονται οι αγωνιστές Μαυρομάτης, Κουτσόφτας, Παναγίδης.

Στις 25 Σεπτεμβρίου 1956 η ομάδα του Ευαγόρα ειδοποιεί τους Άγγλους παραπλανητικά στη Λυσσό για δήθεν εγκαταλελειμμένη βόμβα κι ενώ οι Άγγλοι πλησιάζουν στο χωριό πλήττονται από βόμβα που είχε τοποθετηθεί από την ομάδα σε δέντρο δίπλα στο δρόμο κι αφήνουν τέσσερις νεκρούς και είκοσι τραυματίες.

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 μαζί με άλλους 2 συναγωνιστές του μετέφεραν με ζώα, όπλα και τρόφιμα από την Λυσό. Ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με αγγλική περίπολο. Οι 2 συναγωνιστές του Ευαγόρα κατάφεραν να διαφύγουν αλλά ο ίδιος συνελήφθη.

Στην κατοχή του είχε ένα πυροβόλο Μπρεν χωρίς σφαιροθήκη, το οποίο σύμφωνα με την μαρτυρία Άγγλου ειδικού εμπειρογνώμονα, στη διάρκεια της δίκης του, δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Επίσης κουβαλούσε 3 γεμιστήρες γεμάτες.

Την ώρα της σύλληψής του, δήλωσε στους Άγγλους:

«Είμαι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης και πολεμώ για την πατρίδα μου».

Τον μεταφέρουν στο Κτήμα, στο στρατόπεδο «Δασούδι» όπου τον βασανίζουν. Ο Ευαγόρας δεν λυγίζει. Στις αρχές Ιανουαρίου 1957 τον μεταφέρουν στον αστυνομικό σταθμό Κτήματος όπου του ζητούν να αποκαλύψει άτομα και οπλισμό

. Δεν υποκύπτει και πάλι στις πιέσεις και μεταφέρεται στις Κεντρικές φυλακές Λευκωσίας, κατηγορούμενος για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και η δίκη ορίζεται για τις 14 Φεβρουαρίου και η υπόθεση του παραπέμφθηκε στο «Ειδικό Δικαστήριο» για τις 25 Φεβρουαρίου. Η δίκη υπήρξε συνοπτική.

Στη δίκη του ο Παλλικαρίδης δεν άφησε περιθώρια στους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αφού παρά τις αντιρρήσεις του παραδέχθηκε την ενοχή του με τον εξής αξιοθαύμαστο τρόπο:

«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Εκείνο όμως το οποίον έχω να είπω, είναι τούτο. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».

Ο δικαστής Σω ανακοινώνοντας την απόφαση, του είπε:

«Ο νόμος προνοεί μόνο μια ποινή. Την ποινή του θανάτου. Σε καταδικάζω εις θάνατον».

Την επόμενη μέρα της καταδίκης του Παλληκαρίδη οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτιγκ με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα.

Όλος ο κόσμος αρχίζει μια γιγαντιαία προσπάθεια να σώσει τον νεαρό μαθητή. Η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει την εκτέλεσή του. Η Κυπριακή αδελφότητα Αθηνών ζητά προσωπική παρέμβαση του βασιλιά Παύλου.

Η Βουλή των Ελλήνων στέλνει τηλεγραφήματα προς την Βουλή των Κοινοτήτων και τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δωρόθεος, ο Χωρεπίσκοπος Σαλαμίνος Γεννάδιος, ο δήμαρχος Λευκωσίας κ. Δέρδης, 40 Εργατικοί Άγγλοι βουλευτές, συντεχνίες, ο Αρχιεπίσκοπος Νοτίου Αφρικής Νικόδημος, ο Αμερικανός Γερουσιαστής Fulton, απλοί πολίτες προσπαθούν αν ματαιώσουν αυτή την εκτέλεση.

Ο Χάρτιγκ όμως και η Αγγλική διπλωματία απορρίπτει την απονομή χάριτος. Ο Ευαγόρας δεν πτοείται. Στις 16 μέρες που μεσολάβησαν μέχρι τον απαγχονισμό του, εντυπωσίασε τους πάντες για την εγκαρτέρησή του, την αταλάντευτη πίστη του, στο σκοπό για τον οποίο θα έδινε την ζωή του και για την ηθική ενίσχυση που πρόσφερε στους δικούς του και στους συγκρατούμενους του.

Στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει:

Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.

Η εντολή του δικαστηρίου εκτελέσθηκε τα μεσάνυχτα της 13ης προς 14ης Μαρτίου 1957, στις 12:02 ακριβώς…
O 18χρονος έφηβος στάθηκε περήφανα κάτω από τη μακάβρια θηλιά, αντάλλαξε χειραψία με τους εκτελεστές του και η βροντερή φωνή του έσπασε τη σιωπή της νύχτας και των φυλακών και σε πείσμα των κατακτητών ψέλνει τον Εθνικό Ύμνο…

Σε λίγο ακούγεται να βροντοφωνάζει:

Γεια σας αδέλφια… Γεια σας λεβέντες… Ελπίζω να ‘μαι ο τελευταίος που εκτελούν… Αδέλφια συνεχίστε τον αγώνα. Εγώ βαδίζω στην αγχόνη γελαστός, αποφασιστικός και υπερήφανος.

Οι συγκρατούμενοι του φωνάζουν: «Θάρρος Παλληκαρίδη, θάρρος Παλληκαρίδη».

Ο ίδιος ανταπαντά:

Θάρρος έχω πολύ. Αυτή τη στιγμή περνώ την είσοδο του ικριώματος…

Απόλυτη ησυχία…
Αυτή τη σιγή σπάζει το τρίξιμο από το άνοιγμα της καταπακτής της αγχόνης.
12:02. Ο 18χρονος Βαγορής πέρασε στην αθανασία. Βρήκε την «γη των ηρώων», ενώ ευχή του έγινε πραγματικότητα… Ήταν ο νεαρότερος από τους εννέα απαγχονισθέντες, αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.

Η εκτέλεση του Ευαγόρα, προκάλεσε παγκόσμια κινητοποίηση και κατακραυγή κατά των Άγγλων. Η κατακραυγή αυτή, απέτρεψε τον απαγχονισμό 26 άλλων αγωνιστών, που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο.

«Θυμάμαι, σα να ήταν χθες», αναπολεί συγκινημένη η αδελφή του Ευαγόρα, κυρία Μαρούλα Βρυωνίδη – Παλληκαρίδη, «εκείνο το κρύο και μουντό απόγευμα της 13ης Μαρτίου του 1957. Ήταν η τελευταία επίσκεψή μας στον Ευαγόρα. Τον βρήκαμε όρθιο στο κελί του, πίσω από την κλειστή πόρτα. Μας χώριζε πυκνό σύρμα. Στεκόταν ευθυτενής και σίγουρος, έτοιμος να αντιμετωπίσει αυτό που θα συνέβαινε σε λίγες ώρες… το θάνατο. «Δεν θέλω να κλάψετε, ούτε να στεναχωριέστε», μας είπε.

«Εγώ θα πάω στο Θεό και θα τον παρακαλέσω να είμαι ο τελευταίος που απαγχονίζεται».

Ζητήσαμε από τους φρουρούς να μας ανοίξουν, για ένα τελευταίο αγκάλιασμα, ένα τελευταίο φιλί. Όμως η απάντηση ήρθε σκληρή:«Δεν επιτρέπεται».

Οι Άγγλοι αποικιοκράτες δεν τόλμησαν να παραδώσουν τη σορό του στους γονείς του για να την κηδέψουν. Φοβούνταν γενικό ξεσηκωμό του Κυπριακού Λαού στο ξόδι του.

Την έθαψαν στο νεκροταφείο, στα «Φυλακισμένα Μνήματα» στην Λευκωσία, που έφτιαξαν μέσα σας φυλακές και στον ίδιο τάφο που έντεκα μέρες πριν είχαν θάψει το σταυραετό του Μαχαιρά, το θρυλικό Γρηγόρη Αυξεντίου.

Εικόνα από:kypseli.ouc.ac.cy

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα,

Μες της κρεμάλας τη θηλιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.

Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας .

Η μάνα του ήταν μακριά, κι ο κύρης του δεμένος,

Οι νιοί συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,

Κι η νια που τον ορμήνευε δεν είδε νυχτοπούλι.

Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.

Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.

Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,

ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,

και στο σχολείο ο μαθητής συλλογισμένος πάει.

Χτυπά κουδούνι μπαίνουμε στην τάξη του ο καθένας.

Μπαίνει κι η πρώτη η άτακτη κι η Τρίτη που διαβάζει

μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.

-Παρόντες όλοι;

-Κύριε ο Ευαγόρας λείπει.

-Παρόντες λέει ο δάσκαλος και με φωνή που τρέμει:

-Σήκω Ευαγόρα να μας πεις Ελληνική Ιστορία.

Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι

Αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάνει,

Να πέσουν μ’ αναφιλητά αυτοί κι όλη η τάξη.

-Παλληκαρίδη Άριστα, Ευαγόρα πάντα πρώτος

στους πρώτους πρώτος, άγγελε, πατρίδας δοξασμένης,

συ μέχρι χθες, της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι,

και του σχολειού σου σήμερα Δευτέρα Παρουσία.

Τα’ πε κι απλώθηκε σιωπή πα στα κλαμένα νιάτα,

Που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,

Έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό παντοτινά γεμάτο…

Πηγή: Αδήωτος