Μπάρα

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Οι αποκαλύψεις του Hot Doc για την έκταση-φιλέτο που καίγεται στις Μαριές στη Ζάκυνθο


Μάχη με τις φλόγες δίνουν τα τελευταία τρία εικοσιτετράωρα οι πυροσβεστικές δυνάμεις για να σβήσουν την πυρκαγιά στις Μαριές στη Ζάκυνθο, πάνω από τη φημισμένη παραλία «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο. Το πύρινο μέτωπο, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες βρίσκεται σε ύφεση από το πρωί της Δευτέρας ενώ επί ποδός βρίσκονται οι αρμόδιες αρχές για την κατάσβεση της φωτιάς.
Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό RealFm, ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων δήλωσε πως στην περιοχή που καίγεται στη Ζάκυνθο συμπεριλαμβάνονται και περίπου 15 χιλιάδες στρέμματα η κυριότητα των οποίων είναι υπό αμφισβήτηση με τη διαμάχη να βρίσκεται ήδη στα δικαστήρια. Άφησε έτσι να εννοηθεί ότι υπάρχει ενδεχόμενο να κρύβονται συμφέροντα πίσω από τη διεκδίκηση της συγκεκριμένης έκτασης την ίδια στιγμή που έκανε λόγο για μια «εμπρηστική διαδικασία» που βρίσκεται σε εξέλιξη στο νησί.
Μην ξεχνάμε άλλωστε πως την Κυριακή, ένας πιλότος ελικοπτέρου που επιχειρούσε στη κατάσβεση της πυρκαγιάς είδε δυο άτομα να προσπαθούν να βάλουν φωτιές σε νέα μέτωπα. Για το θέμα αυτό, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έγιναν δυο προσαγωγές εκ των οποίων η μια έγινε σύλληψη.
Για τα χιλιάδες αυτά στρέμματα – φιλέτο που καίγονται στη Ζάκυνθο, το Hot Doc το Μάιο του 2015 είχε δημοσιεύει εκτενή ρεπορτάζ. 

 

Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Hot Doc  

 

Του Μάκη Νοδάρου

Ένα περίεργο συμβόλαιο, που βασίζεται σε ενετικό διάταγμα του 1783, ένας μέχρι χθες άγνωστος κληρονόμος- πωλητής και μια εταιρεία με λιβανέζικες προεκτάσεις, συνθέτουν το πάζλ της εικόνας του μυστηρίου με την αγοραπωλησία χιλιάδων στρεμμάτων γης, πάνω από τη γνωστή παγκοσμίως τουριστική περιοχή «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο, που έχει προκαλέσει σάλο, οργή και αναταραχή στο νησί.
Πρόκειται για μια παραλιακή έκταση-φιλέτο, βόρεια του νησιού, περίπου 15.000 στρεμμάτων, που ξεκινάει από τις Βολίμες και φτάνει μέχρι την Έξω Χώρα. Το ακίνητο, παρότι έχει στο εσωτερικό του δασική έκταση, πωλήθηκε ως αγροτεμάχιο (!) από ιδιώτη στην ανώνυμη εταιρεία ακινήτων «PIMANA S.A.» έναντι 9.000.000 ευρώ, στις 7 Μαΐου 2014.
Κάτοικοι και φορείς της Ζακύνθου, καθώς και η τοπική μητρόπολη, καταγγέλλουν ευθέως ότι πίσω από τη συγκεκριμένη αγοραπωλησία κρύβεται μια αριστοτεχνική απάτη από σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα. Τα οποία, με τη συνδρομή ή τη σιωπηρή ανοχή κρατικών υπαλλήλων, επιχειρούν να βάλουν στο χέρι με συνοπτικές διαδικασίες μια μοναδική σε ομορφιά παραλιακή έκταση, μέσα στην οποία όμως υπάρχουν ιδιοκτησίες, αγροτικές καλλιέργειες, κτήματα, αγροτικές κατοικίες, μοναστήρια, δημόσιοι δρόμοι, δάση και αρχαιολογικοί χώροι!

 

Το συμβόλαιο

 

Η μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

Όπως αναφέρεται στο υπ’ αριθμ. 23.943/7-5-2014 συμβόλαιο αγοραπωλησίας ακινήτου της συμβολαιογράφου Αθηνών Νικολέττας Γυφτοπούλου-Ψύχα, κατοίκου Διονύσου Αττικής, νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο 821 και αριθμό 28 των Βιβλίων Μεταγραφών του νομού Ζακύνθου, στις 7 Μαΐου 2014, ο Γεώργιος Χάρος του Νικολάου και της Ρόζας, κάτοικος Αθηνών, μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην εταιρεία «Pimana (Πιμάνα) Ανώνυμη Εταιρεία Ακινήτων», που εδρεύει στην Αθήνα κι εκπροσωπήθηκε από την πρόεδρο και διευθύνουσα σύμβουλό της, Τζουμάνα (Joumana) Μπεσάρα (Bechara) και την Αΐντα Ελ-Κάρι (Aida El Kary), κάτοικο Βηρυτού Λιβάνου και προσωρινά διαμένουσα στην Βούλα Αττικής, κτηματική έκταση που βρίσκεται στη θέση «Μονή Αναφωνήτριας» της τοπικής κοινότητας Αναφωνητρίας της δημοτικής ενότητας Ελατίων του δήμου Ζακύνθου.

Η έκταση… λάστιχο

Ένα από τα παράξενα σημεία του άνω συμβολαίου, και ίσως ενδεικτικό του τρόπου που συντάχθηκε, είναι η εναλλαγή των στρεμμάτων της επίμαχης έκτασης μέσα στις σελίδες του, καθώς στη σελίδα 7 αναφέρεται ως έκταση 14.387,40 στρεμμάτων ενώ στο ίδιο συμβόλαιο και στην σελίδα 48 αναγράφεται έκταση διαφορετική, δηλαδή 14.467,49 τ.μ.

Μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο

Στις 12 Νοεμβρίου του 2014, η μητρόπολη Ζακύνθου και Στροφάδων και η ιστορική μονή Αγίου Γεωργίου των Κρημνών, μέσω του δικηγόρου Διονυσίου Γκούσκο, καταθέτουν στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου πολυσέλιδη μηνυτήρια αναφορά για κακουργηματική απάτη σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου και των εκκλησιαστικών νομικών προσώπων, ψευδή βεβαίωση, παράβαση καθήκοντος κλπ.
Όπως αποκαλύπτεται σε αυτή, κύριος μέτοχος (άρα ουσιαστικώς ιδιοκτήτης), με κυρίαρχο ποσοστό συμμετοχής (άνω του 95%), στην εταιρεία που αγόρασε την έκταση των 15.000 στρεμμάτων στη Ζάκυνθο, δυνάμει του υπ’ αριθμ. 1370/4-12-2012 καταστατικού (ΦΕΚ 14062/7-12-2012), εμφανίζεται ο Κριστιάν (Christian) Κομέρ (Comair), κάτοικος επίσης Λιβάνου.

Ψευδή στοιχεία (λένε ότι δεν υπάρχουν κτίσματα στην περιοχή ενώ υπάρχουν…)

 

Μέτοχος εταιρειών

Ο ίδιος, περαιτέρω, εμφανίζεται ως κύριος μέτοχος ικανού αριθμού εταιρειών, που εδρεύουν στη χώρα μας, όπως οι πάρα κάτω:
«P.M.C REAL ESTATE ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Λεωφ. Βασ. Σοφίας 14.
«OFF WHITE ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΧΩΡΩΝ ΕΣΤΙΑΣΗΣ & ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΤΩΝ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Μητροπόλεως, αρ. 72.
«CAPRICE ΑΝΩΝΥΜΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», με έδρα το δήμο Κρωπίας Αττικής, 3ο χιλ. λεωφ. Βάρης-Κορωπίου.
«PIMAKRI (ΠΙΜΑΚΡΙ) ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Ευτυχίδου, αρ. 45.
«PIMACO (ΠΙΜΑΚΟ) ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Ευτυχίδου, αρ. 45.
«PIMARA (ΠΙΜΑΡΑ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Ευτυχίδου, αρ. 45.
«PIMA-MAR (ΠΙΜΑ-ΜΑΡ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Ευτυχίδου, αρ. 45.
«PIMA (ΠΙΜΑ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Ευτυχίδου, αρ. 45.
«PIMANA (ΠΙΜΑΝΑ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ», με έδρα την Αθήνα, οδ. Ευτυχίδου, αρ. 45.
«PIMANSO ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ Α.Ε. ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ».
«PIMA – GATE (ΠΙΜΑ – ΓΚΕΗΤ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ»

Οι εταιρίες του λιβανέζου αγοραστή

 

Στο πωλητήριο και ο αρχαιολογικός χώρος!

Όπως καταγγέλλεται, οι τίτλοι της τοπικής εκκλησίας προϋπήρχαν του ενετικού διατάγματος κατά 124 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, η εν λόγω έκταση περιλαμβάνεται στα πωληθέντα ακίνητα.
Κορωνίδα του πρωτοφανούς σκανδάλου, σε ό,τι αφορά τη μοναστηριακή περιουσία – όπως αναφέρεται στη μηνυτήρια αναφορά προς τον Άρειο Πάγο – είναι ότι συμπεριελήφθη εντός της τάχα «πωλουμένης» γης και το παλαιό κτίριο της Ι. Μονής Αγίου Γεωργίου, ευρισκόμενο στο νότιο ακρωτήριο του «Ναυαγίου», όπου κατά τις αρχές του 16ου αιώνα πρωτοεγκαταστάθηκε η μονή (Παλαιό Μοναστήρι). Το κτίριο αυτό, κατεστραμμένο αρχικά απ’ τους πειρατές και μετέπειτα από ισχυρούς σεισμούς, έχει κηρυχθεί μεταβυζαντινό μνημείο, για την ιστορική και πολιτιστική του αξία, με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού.

Υπό πώληση ακόμα και ο αρχαιολογικός χώρος

 

Πωλήθηκαν και περιουσίες ιδιωτών!

Όπως λέει στο Hot Doc η δικηγόρος Δώρα Καλάκου, από τον Πύργο Ηλείας, που υπερασπίζεται τις περιουσίες πέντε κατοίκων της κοινότητας Μαριών Ζακύνθου, o πωλητής επικαλείται ως τίτλο κτήσης ένα ενετικό διάταγμα του 1783, με το οποίο παραχωρήθηκε «φέουδο» στον πρόγονό του Φλαμπουριάρη, χωρίς στο διάταγμα αυτό να αναγράφεται η έκταση που παραχωρείται. Ωστόσο, όπως γνωρίζει ολόκληρο το νησί, το μεγαλύτερο «φέουδο» εκείνης της περιόδου έφτανε τα 3.500 στρέμματα. Εξάλλου, συγκληρονόμοι της ίδιας οικογένειας (Φλαμπουριάρη) προσδιορίζουν το «φέουδο» στα 2.000 στρέμματα.
Στο συμβόλαιο επίσης δηλώνεται, κατά το ν.2242/1994, ότι το ακίνητο βρίσκεται σε περιοχή που δεν υπάρχουν ρέματα, αιγιαλός, ζώνη παραλίας, βιότοπος, δημόσιο κτήμα ή αρχαιολογικός χώρος.
Στην πραγματικότητα, όμως, η πωληθείσα έκταση είναι παραθαλάσσια, με ακτές πολλών χιλιομέτρων, έχει ρέματα, καθώς και αρχαιολογικούς χώρους (παλαιά μονή Αγίου Γεωργίου των Κρημνών και μονή Αγίου Ανδρέα Βολιμών).

Ο τυφλός… μηχανικός

Επίσης, ο συντάξας το τοπογραφικό διάγραμμα, που συνοδεύει το συμβόλαιο, βεβαιώνει πως δεν υπάρχουν εντός του πωλούμενου κτίσματα, πράγμα απολύτως αναληθές.
Για το λόγο αυτό, στις 23 Μαρτίου 2015, η κ. Καλάκου, ως πληρεξούσια δικηγόρος των κατοίκων Μαριών Ζακύνθου, ενημέρωσε εγγράφως με αναφορά της το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος καταγγέλλοντας, μεταξύ άλλων, ότι ο συντάξας το τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει το συμβόλαιο, διπλωματούχος αγρονόμος-τοπογράφος μηχανικός, βεβαιώνει πως δεν υπάρχουν εντός του πωλούμενου κτίσματα, πράγμα απολύτως αναληθές, καθώς υπάρχουν πολλά κτίσματα, κάτι που αποδεικνύεται από το συνημμένο στην παρούσα τοπογραφικό διάγραμμα.
Τα κτίσματα δε που υπάρχουν στην πωληθείσα έκταση είναι πολλά, άλλα νόμιμα και άλλα αυθαίρετα, με όποια οικονομική βλάβη του κράτους συνεπάγεται αυτό. Βεβαίως, κτίσματα υπάρχουν και στην υπόλοιπη πωληθείσα έκταση, ιδιοκτησία άλλων, όπως π.χ. η ταβέρνα «Ο Αέρας», που έχει όλες τις απαιτούμενες από το νόμο άδειες περί λειτουργίας της…

Δ. Γκούσκος: «Θυμίζει το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου»

«Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σκάνδαλο, που ξεπερνά ίσως σε μεθοδικότητα εκείνο της Μονής Βατοπεδίου. Το ενετικό διάταγμα, που επικαλείται ο πωλητής, δεν λέει σε καμιά περίπτωση ότι η περιοχή του ανήκει. Μάλιστα, λίγο πριν την πώληση, έστειλαν προς μετάφραση το έγγραφο στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου περιέργως ο αρμόδιος υπάλληλος απάντησε ότι αυτό δεν μεταφραζόταν. Πράγμα ψευδές, που έγινε προφανώς για να διευκολύνει στην παράνομη πώληση. Εμείς μεταφράσαμε το έγγραφο, το οποίο δεν λέει πουθενά ότι η περιοχή ανήκει στον πωλητή. Είναι ένα απίστευτο σκάνδαλο, με μεγάλες προεκτάσεις σε κρατικούς υπαλλήλους διαφόρων υπηρεσιών, που αγγίζει δυστυχώς και πρόσωπα που σήμερα κατέχουν κυβερνητικές θέσεις.
Αυτοί που προώθησαν τη μεταβίβαση, βρήκαν όλες τις πόρτες του ελληνικού Δημοσίου ανοιχτές», ανέφερε στο Hot Doc ο δικηγόρος Διονύσης Γκούσκος. Και προσθέτει: «Όλη αυτή η ιστορία μετέτρεψε σε μια γροθιά τους παράγοντες της τοπικής εκκλησίας, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους πολίτες, που κινδυνεύουν να χάσουν άδικα την περιουσία τους. Θα λογοδοτήσουν όλοι όσοι συνεργάστηκαν ώστε να συνταχθεί αυτό το άκυρο συμβόλαιο».

Αντιπεριφερειάρχης Ζακύνθου: «Οργή και προβληματισμός στο νησί»

«Η συγκεκριμένη αγοραπωλησία έχει προκαλέσει οργή και προβληματισμό σε ολόκληρο το νησί. Μέσα σε αυτή την περιοχή βρίσκεται το μοναδικό σε ομορφιά “Ναυάγιο”, που είναι τουριστικός προορισμός παγκόσμιας εμβέλειας, ιδιοκτησίες μοναστηριών, αρχαιολογικοί χώροι, δασικές εκτάσεις, δημοτική περιουσία αλλά και υποδομές, όπως δρόμοι, δίκτυα ύδρευσης-αποχέτευσης κλπ. Το να βγαίνει σήμερα κάποιος και να λέει ότι αυτή η τεράστια έκταση του ανήκει, επικαλούμενος ενετικό διάταγμα, είναι πέρα από τα όρια της λογικής.
Είμαστε γενικά αντίθετοι στην οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται για το ξεπούλημα περιοχών-φιλέτων, στο όνομα των οικονομικών συμφερόντων ή της δήθεν ανάπτυξης», ανέφερε στο Hot Doc ο αντιπεριφερειάρχης Ζακύνθου, Λευτέρης Νιοτόπουλος.

 

Κάτοικοι: «Θα υπερασπιστούμε τις περιουσίες μας ακόμη και με ακραίους τρόπους…»

«Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σε μέγεθος σκάνδαλο, που σκοπό έχει κάποια ύποπτα οικονομικά συμφέροντα να βάλουν στο χέρι τις περιουσίες ιδιωτών, που έφτυσαν αίμα για να τις φτιάξουν, δημόσια περιουσία, δημοτικές εκτάσεις, υποδομές και δάσος.
Μέσα στο χώρο, που πωλήθηκε μέσα σε μια νύχτα, υπάρχουν οι περιουσίες πάνω από 40 συμπολιτών μου, εδώ στις Μαριές. Κτήματα, όπου έζησαν οι παππούδες και οι πατεράδες μας. Κτήματα, που κληρονομήσαμε και πληρώσαμε και πληρώνουμε γι’ αυτά στο ελληνικό Δημόσιο. Περιοχές, που όλα αυτά τα χρόνια δεν αμφισβητήθηκαν από κανέναν. Θέλω να σας καταγγείλω ότι πίσω από αυτή την σουρεαλιστική ιστορία κρύβεται ένα πολυδαίδαλο σύστημα διαπλοκής με διεφθαρμένους κρατικούς υπαλλήλους, που είτε έκαναν στραβά μάτια είτε έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για να ολοκληρωθεί αυτή τη απάτη μέσα σε μια νύχτα.
Μέσω του περιοδικού σας, στέλνουμε ένα ηχηρό μήνυμα, ότι εμείς εδώ οι κάτοικοι των Μαριών θα υπερασπιστούμε τις περιουσίες μας ακόμη και με ακραία μέσα», λέει στο Hot Doc o Δημήτρης Μποζίκης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των κατοίκων των Μαριών Ζακύνθου.

Η θέση του πωλητή της έκτασης

Στις 11/7/2014 το ΑΠΕ-ΜΠΕ μετέδωσε τη θέση των εμπλεκομένων στην περίεργη αγοραπωλησία, σημειώνοντας τα εξής:
Ένας δικηγόρος και ένας μηχανικός, οι οποίοι δηλώνουν εκπρόσωποι του ιδιοκτήτη της έκτασης των 15.000 στρεμμάτων, που μεταβιβάστηκαν πρόσφατα στη Βορειοδυτική Ζάκυνθο, προκαλώντας την αντίδραση της εκκλησίας σε σχέση με τα δικαιώματά της, στην ακτή «Ναυάγιο», με επιστολή τους προς τον μητροπολίτη Χρυσόστομο, που κοινοποίησαν στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, δίνουν νέα διάσταση στην υπόθεση αυτή. Οι δύο, δηλώνουν ότι εκπροσωπούν τον ιδιοκτήτη και πωλητή Γεώργιο Χάρο και διαβεβαιώνουν ότι στην πωληθείσα έκταση δεν περιλαμβάνεται καμία έκταση της μονής του Αγίου Γεωργίου των Κρημνών, ούτε η περιοχή της ακτής «Ναυάγιο». Επισημαίνουν δε ότι η πώληση έγινε με κριτήριο την αξιοπιστία των αγοραστών και τη μεγάλη ευκαιρία για επενδύσεις στο νησί της Ζακύνθου.
 
Πηγή: Το Κουτί της Πανδώρας



..

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Τα πέντε ανεξήγητα φαινόμενα της μάχης του Μαραθώνα


Καθώς στην Ιωνία οι Ελληνικές πόλεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν μεγάλα κέντρα, όπως η Μίλητος και η Αλικαρνασσός, δε μπόρεσαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους περιήλθαν υπό την κυριαρχία της περσικής αυτοκρατορίας προς τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα.
Το 499 π.Χ. οι Έλληνες των ιωνικών πόλεων ξεκίνησαν την Ιωνική Επανάσταση και η Αθήνα μαζί με την Ερέτρια κινήθηκαν προς βοήθειά τους.
Το 490 π.Χ. ο Πέρσης βασιλιάς, Δαρείος Α’, έχοντας καταστείλει την εξέγερση των ιωνικών πόλεων από το 494 π.Χ., έστειλε το στόλο του να τιμωρήσει τις δύο πόλεις. Ο περσικός στρατός κατέστρεψε την Ερέτρια και αποβιβάστηκε στην Αττική, αλλά στη μάχη του Μαραθώνα ηττήθηκε από τους Αθηναίους και άλλους υπό το στρατηγό Μιλτιάδη.
 
Παράταξη στη Μάχη – 11.000 Έλληνες 100.000 Πέρσες


Το σχέδιο του Μιλτιάδη ήταν να εμπλακεί σε μάχη με το περσικό πεζικό όσο πιο σύντομα γινόταν ώστε να αποφύγει τις απώλειες από τους εχθρικούς τοξότες. Κάθε βράδυ πριν τη μάχη οι Έλληνες μίκραιναν την απόσταση ανάμεσα στα δύο μέτωπα και τη μέρα της μάχης είχαν φτάσει σε απόσταση περίπου 8 σταδίων, δηλαδή 1480 μέτρα.
Στο δεξιό άκρο είχε τοποθετηθεί επικεφαλής ο Καλλίμαχος και στη συνέχεια οι δέκα φυλές με τους Πλαταιείς να είναι στο αριστερό άκρο. Ο Μιλτιάδης είχε επιμηκύνει το μέτωπο έτσι ώστε το δεξιό και το αριστερό κέρας να είναι ισχυρά αποδυναμώνοντας το κέντρο.
Οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον των Περσών γρήγορα, τρέχοντας στα τελευταία μέτρα, μάλλον αιφνιδιάζοντας έτσι τους Πέρσες. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης έδωσε πλεονέκτημα στα ισχυρά άκρα.
Η μάχη ήταν αμφίρροπη για αρκετή ώρα μέχρις ότου οι δυο περσικές πτέρυγες κατέρρευσαν και τράπηκαν σε φυγή. Στο κέντρο όπου βρίσκονταν οι επίλεκτες δυνάμεις με τους Πέρσες και τους Σάκες ο ελληνικός σχηματισμός διασπάστηκε και υποχώρησε.
Τα πλάγια τμήματα όμως γύρισαν πίσω και επιτέθηκαν στο περσικό κέντρο περικυκλώνοντας τους. Ακολούθησε σκληρή μάχη και τελικά οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή, προς το Σχοινιά που βρίσκονταν τα πλοία τους. Πολλοί Πέρσες έπεσαν στα νερά του έλους και πνίγηκαν.
Η μάχη συνεχίστηκε στο Σχοινιά καθώς οι Πέρσες προσπαθούσαν να διαφύγουν. Εκεί πέθαναν ο Καλλίμαχος, ο στρατηγός Στησίλαος και ο Κυναίγειρος, ο αδελφός του Αισχύλου. Οι Αθηναίοι κατάφεραν να καταλάβουν επτά πλοία.

el1
el2

H μάχη είχε τελειώσει. Οι νεκροί Πέρσες υπολογίζονται από τον Ηρόδοτο γύρω στους 6400 ενώ οι Έλληνες είχαν χάσει μόνο 192. Μετά τη νίκη τους στάλθηκε αγγελιοφόρος για να την αναγγείλει στην Αθήνα, ο οποίος ξεψύχησε μόλις έφτασε από την κούραση.

Ανεξήγητο Πρώτον
Η Μάχη του Μαραθώνα σύμφωνα με τον Ηρόδοτο είχε γίνει πάνω σε μια πεδιάδα. Δεν έχει σχέση με καμία άλλη μάχη στην Ελλάδα όπως π.χ. με τη Μάχη των Θερμοπυλών η οποία ήταν σε στενό. Στο Μαραθώνα η πεδιάδα επέτρεπε την ανάπτυξη όλου του Περσικού στρατεύματος όπως και έγινε.
Δηλαδή οι Έλληνες επέλεξαν να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες κατά μέτωπο και με όλο το εύρος της δύναμής τους πράγμα που θα ήταν ένα σοβαρό μειονέκτημα γι αυτούς. Γιατί όμως επέλεξαν αυτόν τον τρόπο δείχνοντας στον αντίπαλο ότι περιφρονούν τη δύναμή του και πως ήταν σίγουροι για τη νίκη τους;

Ανεξήγητο Δεύτερον
Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα στο πεδίο της Μάχης οι Πέρσες αναπτύχθηκαν σε βάθος 30 αντρών στο κέντρο της παράταξής τους(εδώ προσοχή δεν υπολογίζεται ότι τα άκρα των Περσών ήταν αδύναμα με λιγότερο βάθος το εκλαμβάνουμε ως ισόποσο).
Αυτό έδινε μια ανάπτυξη στρατεύματος των 100.000 χιλιάδων αντρών που ήταν εκεί γύρο στα 3.300 μέτρα. Από την άλλη μεριά οι Έλληνες ήταν μόνο 11.000 και για να μπορέσουν να αντιπαρατάξουν ένα ίσο μέτωπο απέναντι στους Πέρσες έπρεπε το βάθος τους να είναι βάθος 3 ανδρών και κάτι (χωρίς να υπολογίσουμε ότι είχαν ενισχύσει τα άκρα τους πράγμα που θα έδινε μικρότερο μήκος).
Από την Ιστορία γνωρίζουμε ότι το μέτωπο των Ελλήνων ήταν 1600 μέτρα δηλ. 6 άνδρες περίπου βάθους σε ισόποση παράταξη.
Έτσι από τα παραπάνω προκύπτει ότι περίσσευαν 850 μέτρα από τη μία μεριά και 850 μέτρα από την άλλη μεριά Περσικού μετώπου το οποίου θα στεκότανε και δεν θα έκανε τίποτα. Το ερώτημα είναι ότι εάν τα πράγματα γίνανε έτσι γιατί αυτός ο στρατός των 850 μ από τη μια μεριά και των 850μ από την άλλη δεν κινήθηκε κυκλωτικά για να παγιδεύσει τους Έλληνες σαν θανάσιμη τανάλια;

el3

Ανεξήγητο Τρίτον
Εχετλαίος
Στα έργα του Ηροδότου και του Παυσανία έχουμε μια παρουσία ενός ανδρός αγνώστου προς τους Έλληνες ο οποίος εμφανίστηκε απροειδοποίητα. Ήταν πιο ψηλός από τα άτομα εκείνης της εποχής φορούσε μια περίεργη στολή η οποία έμοιαζε με αγρότη και όχι με πολεμιστή και κρατούσε ένα όπλο το οποίο έμοιαζε με λαβή αρότρου (αρχ.εχέτλη) το οποίο το έστρεφε προς τους Πέρσες και τους αποδεκάτιζε.

Αργότερα οι Έλληνες ζητώντας πληροφορίες για το άτομο αυτό από το Μαντείο των Δελφών οι ιερείς τον κατονόμασαν ως Εχετλαίο.
…Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερομενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα.” (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32).
Ο άνδρας αυτός προωθούνταν στο πεδίο της Μάχης και κατακρεουργούσε τους Πέρσες με το όπλο του με απίστευτη ταχύτητα.
Επίσης ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι ένας Αθηναίος στρατιώτης, ο Επίζηλος, γιός του Κουφαγόρα, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος ξαφνικά έχασε την όραση του και στα δύο του μάτια, παρόλο που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου.
Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Επίζηλος διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι αυτό το φάντασμα κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας Πέρσες αντιπάλους και αυτή η σκηνή ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε!

Ανεξήγητο Τέταρτον
Καθ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της Μάχης μέχρι να φτάσει η μέρα της σύγκρουσης οι Έλληνες μετακινούνταν τις βραδινές ώρες, έτσι ώστε να μην γίνουν ορατές οι κινήσεις τους, προς το μέτωπο των Περσών και μέχρι την ημέρα της Μάχης ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι φτάσανε 8 στάδια από το στρατόπεδο των Περσών δηλ όπως είδαμε και παραπάνω περίπου 1480μ.
Ο λόγος που το κάνανε αυτό ήταν ότι οι Έλληνες γνώριζαν ότι οι Πέρσες είχαν πάγια τακτική πριν την τελική σύγκρουση και όταν ο αντίπαλος πλησίαζε προς την μεριά τους να ρίχνουν μια ομοβροντία 2-3 επαναλήψεων βελών από τους τοξότες τους.
Έτσι οι Έλληνες με αυτές τις βραδινές κινήσεις προσέγγισης προσπαθούσαν να μειώσουν την απόσταση από τους Πέρσες άρα και τις απώλειές τους. Το ερώτημα που γεννάται είναι πως οι Έλληνες κατάφεραν να προσεγγίσουν τους Πέρσες στο πεδίο της Μάχης χωρίς να έχουν σοβαρές απόλυες από τις ομοβροντίες βελών καθώς σε όλη την διάρκεια της μάχης σκοτώθηκαν μόνο 192 Έλληνες;
Είναι ότι οι Πέρσες δεν ήξεραν σημάδι ; δεν μπορούσαν να τους πετύχουν για άλλους λόγους ή ότι δεν πρόλαβαν να το κάνουν;
Ανεξήγητο Πέμπτον
Η Μάχη του Μαραθώνα άρχισε στις 5.30 περίπου το πρωί και οι Πέρσες στρατηγοί διέταξαν οπισθοχώρηση στις 8 το πρωί δηλ μόλις 2,5 ώρες μετά την έναρξη της μάχης.
Το παράξενο είναι πως όλα όσα γίνανε , γίνανε μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.6.400 Πέρσες αποδεκατίστηκαν από ένα Ελληνικό στρατό που αριθμούσε το 1/10 της δικιάς τους δύναμης με φοβερή ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Πως είναι άραγε δυνατόν να συνέβη κάτι τέτοιο σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα;

ΠΕΡΙ ΕΧΕΤΛΑΙΟΥ

exetleos_1

ΤΙΜΑΝ ΔΕ ΕΧΕΤΛΑΙΟΝ ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ ΗΡΩΑ.» Εχετλαίος ή Έχετλος ήταν το όνομα ενός αγνώστου ήρωα που εμφανίστηκε στη μάχη του Μαραθώνα, και βοήθησε να αναχαιτιστεί την Περσική εισβολή στην Ελλάδα.

exetleos2

Σχέδιο του Εχετλαίου από αρχαίο αγγείο
Εχετλαίος ή Έχετλος ήταν το όνομα ενός αγνώστου ήρωα που εμφανίστηκε στη μάχη του Μαραθώνα, και βοήθησε να αναχαιτιστεί την Περσική εισβολή στην Ελλάδα.
Ιστορικά, ο Εχετλαίος δεν αναφέρεται πουθενά στο παρελθόν και η ύπαρξη του στο πάνθεον των αρχαίων ηρώων γίνεται μετά την μάχη του Μαραθώνα. Στη μάχη εκείνη, ο Εχετλαίος είχε εμφανιστεί ξαφνικά στο ελληνικό στρατόπεδο ντυμένος με στολή άγνωστη για τους Αθηναίους κρατώντας στα χέρια του μία εχέτλη (= λαβή αρότρου) ή κάτι που έμοιαζε με εχέτλη, αντί για όπλο.
Με αυτό το παράξενο όπλο, ο Εχετλαίος χτυπούσε τους Πέρσες κι εξόντωσε πολλούς από αυτούς. Μετά τη μάχη, ο άγνωστος άνδρας εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που είχε εμφανιστεί και κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό γι” αυτόν, ούτε καν το όνομά του.
Οι Αθηναίοι, μετά την μάχη, ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος ήρωας που πολέμησε μαζί τους και το Μαντείο τους έδωσε ως απάντηση πως θα έπρεπε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο. Οι Αθηναίοι από ευγνωμοσύνη προς αυτόν, όρισαν την επίσημη λατρεία του ως ήρωα.
Γενικά, η νίκη στην μάχη του Μαραθώνα μπορούμε να πούμε ότι ξάφνιασε ακόμα και τους Αθηναίους. Για να δικαιολογήσουν την πανωλεθρία των Περσών, αρκετοί από τους Αθηναίους πολεμιστές ισχυρίστηκαν ότι είδαν πολλούς ήρωες και θεούς να πολεμούν στο πλάι τους. Ο κυριότερος από αυτούς ήταν ο Πάνας ο οποίος ενέπνευσε στους Πέρσες τον «Πανικό» τον ιερό, τρομερό φόβο.
Σε αυτήν την μυθοπλασία μάλλον συγκαταλέγεται και η εμφάνιση του ήρωα Εχετλαίου.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Οι Αθηναίοι στρατοπέδευσαν στα υψώματα του όρους Αγρελίκι, πάνω από το σημερινό χωριό Βρανά. «Ήλθομεν, είπαν, να θέσωμεν ομού την κρηπίδα της ελευθερίας επί του ιερού τούτου τόπου» Τη στιγμή της συναντήσεως Αθηναίων και Πλαταιών ανέκρουσαν τα δώρατά τους επί των ασπίδων τους σε θριαμβευτικό αλαλαγμό, προάγγελο της νίκης…

Στην τελική παράταξη των αντιπάλων στρατών, η μεταξύ τους απόσταση ήταν 8 στάδια, δηλαδή 1500 μέτρα. Μετά τις θυσίες και έναν μικρό λόγο του Μιλτιάδη, δόθηκε από τον ίδιο το σύνθημα της επίθεσης.
Μετά τη μάχη, οπλίτες Αθηναίοι είπαν ότι λίγο πιο μπροστά από τον Μιλτιάδη, που οδηγούσε τη φάλαγγα, έτρεχε λουσμένος σε ένα χρυσό φως ο ήρωας της Αθήνας, ο Θησέας, βαριά οπλισμένος σαν πεζός, κι αυτός ήταν εκείνος που έπεσε πρώτος επάνω στο κέντρο των Περσών.
Η σύγκρουση μεταξύ τω δύο στρατών ήταν φοβερή. Χωρίς οι Αθηναίοι να ελαττώσουν την ορμή τους άρχισαν να νικούν στα δύο άκρα της παράταξης και να τρέπουν τους αντιπάλους σε φυγή. Στο κέντρο όμως, όπου 2000 Αθηναίοι πολεμούσαν με 18000 εκλεκτούς του Περσικού στρατού, νικούσαν οι Πέρσες.
Εδώ ακριβώς συνέβη το δεύτερο από τα θαυμαστά της μάχης του Μαραθώνα. Ένας γιγαντόσωμος «αγροίκος», με γενιάδα που κάλυπτε την ασπίδα του, άγνωστος σε όλους, κρατώντας τη μεγάλη λαβή ενός αρότρου της εποχής (την εχέτλη), κατέβηκε με μεγάλη ορμή από το βουνό σκορπώντας το θάνατο και τον «πανικό» (η λέξη προέρχεται από τον Πάνα) στους Πέρσες, κατόρθωσε να φτάσει στο κέντρο της μάχης και να ενωθεί με τους 2.000 Αθηναίους που διοικούσαν ο Θεμιστοκλής και ο Αριστείδης και εκεί άρχισε να «θερίζει» τους Πέρσες.
Όπως θα διηγηθεί μετά τη μάχη ένας αυτόπτης μάρτυρας – οπλίτης που διοικούσε ο Αριστείδης – ο Επίζηλος του Κουφαγόρου, ενώ πολεμούσε σώμα με σώμα, του φάνηκε ξαφνικά ότι είδε απέναντί του ένα πανύψηλο οπλίτη που τα γένια του σκέπαζαν την ασπίδα του.
Έμοιαζε σαν φάντασμα που κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας πέντε Πέρσες αντιπάλους και αυτή η σκήνη ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε!
Περίπου επτακόσια χρόνια αργότερα, όταν ο Παυσανίας επισκεύτηκε στην Αθήνα την Ποικίλη Στοά, η οποία ονομάστηκε έτσι από τις πολλές και διάφορες ζωγραφιές που την διακοσμούσαν, είδε ότι αυτές ολοκληρώνονταν με την απεικόνιση εκείνων που πολέμησαν στον Μαραθώνα τον Σεπτέμβρη του 490π.Χ.
Ανάμεσά τους, οι ονομαστοί ζωγράφοι Πάναινος και Μίκων φρόντισαν να ξεχωρίζει ο Πολέμαρχος Καλλίμαχος, ο Στρατηγός Μιλτιάδης και ο Ήρωας ο ονομαζόμενος Έχετλος ή Εχετλαίος. «Υπάρχει η παράδοση πως στη Μάχη του Μαραθώνος έλαβε μέρος και κάποιος που έμοιαζε με αγρότη στην εμφάνιση και στην περιβολή.
Αυτός σκότωσε πολλούς από τους βαρβάρους με ένα άροτρο και όταν η μάχη τελείωσε, εξαφανίστηκε, λέει χαρακτηριστικά ο Παυσανίας. Οι περιγραφές των πολλών αυτόπτων μαρτύρων, η φοβερή του δύναμη και αποτελεσματικότητα, καθώς και το γεγονός ότι ήταν τελείως άγνωστος σε όλους, άφησαν στους Αθηναίους βαθιά εντύπωση, τόσο που ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών, ποιός ήταν ο ήρωας αυτός, ο θεός δεν χρησμοδότησε τίποτα περισσότερο από το ότι πρέπει να τίμουν τον Ήρωα Εχετλαίο …
Αλλά η μάχη του Μαραθώνα σχετίζεται με πολλά άλλα παράξενα και υπερφυσικά συμβάντα που ο θρύλος τους έφτασε μέχρι τις μέρες μας.
Εκτός από την παρουσία του φοβερού πολεμιστή Εχετλαίου ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, αναφέρεται η εμφάνιση του ίδιου του Πάνα στη μάχη αλλά και στον Φειδιπίδη, τον οποίο οι Αθηναίοι έστειλαν στη Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια.
Καθώς περνούσε από το όρος Παρθένιο, ο Παν τον φώναξε με το όνομά του και παρήγγειλε να πει στους Αθηναίους ότι δεν του δίνουν την πρέπουσα σημασία, παρά το γεγονός ότι αυτός διάκειται ευνοϊκά απέναντί τους και ότι πολλές φορές τους βοήθησε στο παρελθόν και θα κρατήσει την ίδια στάση και στο μέλλον. Μετά την νικηφόρα μάχη στον Μαραθώνα, οι Αθηναίοι πίστεψαν τη διήγηση του Φειδιπίδη και ίδρυσαν ιερό του Πανός κάτω από την Ακρόπολη.
Σώζεται μάλιστα επίγραμμα του λυρικού ποιητή Σιμωνίδη του Κείου (556- 468π.Χ.) που αναφερόταν σε αγάλμα του Πανός, ανάθημα του στρατηγού Μιλτιάδη: «Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ” Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης.» (Προς τιμή μου, εμένα του τραγοπόδαρου Πάνα, του Ακράδα, που πολέμησε μετά των Αθηναίων τους Μήδους, έστησε αυτό το ανάθημα ο Μιλτιάδης). Μερικοί μάλιστα πιστεύουν ότι Παν και Έχετλος είναι ένα και το αυτό πρόσωπο!
Παραδόσεις αναφέρουν ακόμα και παράξενα φώτα την ώρα της μάχης στην περιοχή του μεγάλου έλους προς την πλευρά που κατείχαν οι Πέρσες.
Για πολλά χρόνια οι τριγύρω χωρικοί άκουγαν κλαγές όπλων, φωνές ανθρώπων και χρεμετίσματα αλόγων από το πεδίο της κοσμοϊστορικής μάχης. Λέγεται ότι καμμία φορά τα ίδια ακούγονται και σήμερα ακόμη!
Κάποιος Αθηναίος οπλίτης είχε μαζί του στη Μάχη του Μαραθώνα τον υπερμεγέθη σκύλο του, άγριο και τρομερό, που μάχοταν με τα δόντια ηρωϊκά εναντίον των Περσών. Το σκυλί έδειξε γενναιότητα και για τον κίνδυνο που διέτρεξε, έλαβε ως αμοιβή την απεικόνιση του ανάμεσα σ” εκείνους που περιβάλουν τον Κυνέγειρο, τον Επίζηλο και τον Καλλίμαχο. Όλοι αυτοί, καθώς και ο σκύλος, είχαν φιλοτεχνηθεί από το ζωγράφο Μίκωνα στην Ποικίλη Στοά.

Ο γνωστός ερευνητής Α.Πουρναρόπουλος ερεύνησε μερικές ενδιαφέρουσες εκδοχές …
Ξεκίνησε προσπαθώντας να ανακαλύψει πώς πραγματικά ήταν το «Ησιόδιο Άροτρο» – η εχέτλη – εκείνη την περίοδο. Βρήκε λοιπόν μία παράσταση αρόσεως αγρού με ένα τέτοιο άροτρο , σε ένα αρχαίο αγγείο χρονολογίας 460-450π.χ.

Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι το σχήμα της εχέτλης θυμίζει ένα υπερσύγχρονο όπλο! Εάν ήταν πολυβόλο όπλο με εκρηκτικά βλήματα, οι Αθηναίοι θα έλεγαν ότι ο Ήρωας Εχετλαίος πολεμούσε με «κεραυνούς». Εάν ήταν είδος «φλογοβόλου» τότε θα έλεγαν ότι αυτός πολεμούσε με πύρινη ρομφαία. Αλλά δεν συνέβη oύτε το ένα ούτε το άλλο. «Θα μπορούσε το παράξενο όπλο να ήταν όπλο ακτίνων;». Την απάντηση τη βρίσκουμε κρυμμένη στα κείμενα του Ηροδότου. «στην μάχη του Μαραθώνα σκοτώθηκαν 6400 περίπου Πέρσες και 192 Αθηναίοι.
Στη διάρκεια της μάχης συνέβη κάτι πολύ παράξενο: ένας Αθηναίος οπλίτης, ο Επίζηλος, γιος του Κουφαγόρα, πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος, όταν ξαφνικά έχασε την όραση του και στα δύο του μάτια, μολονότι δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ, ούτε ξίφος, ούτε κανένα βέλος τόξου.
Από τότε έμεινε τυφλός μέχρι το τέλος της ζωής του! Θεϊκή ενέργεια ή προηγμένη τεχνολογία, το σίγουρο είναι ότι εκείνο το Σεπτέμβρη στον Μαραθώνα συνέβησαν πράγματα που μας πείθουν πως εκείνη η μάχη θα καθόριζε το μέλλον όλης της ανθρωπότητας …

Είναι πολύ πιθανόν, ο Ηρόδοτος να μην αποκάλυψε όλα τα στοιχεία που ήξερε για τα όσα υπερφυσικά συνέβησαν στη Μάχη του Μαραθώνα, αν λάβουμε υπόψη τις γνωστές επιφυλάξεις του να μιλά για να θέματα που άπτονται των θεϊκών πραγμάτων (Ηρόδοτος, Ευτέρπη, 65).

Πηγή

Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Ο Δήμαρχος Πειραιώς Λουκάς Ράλλης (Εθνοφυλακή Πειραιώς)



Ο αρχαίος οικιστής και Δήμαρχος Λουκάς Ράλλης

του Στέφανου Μίλεση

 Στις 19 Δεκεμβρίου 1879  σύσσωμος ο λαός του Πειραιά συγκεντρώθηκε στο Ναό της Αγίας Τριάδος προκειμένου να δώσει τον ύστατο χαιρετισμό σε έναν από τους ικανότερους Δημάρχους που πέρασαν ποτέ από την πόλη, τον Λουκά Ράλλη, ο οποίος είχε αποβιώσει την προηγούμενη (18 Δεκεμβρίου 1879). 

Ανακοίνωση Κηδείας στην Εφημερίδα "Τηλέγραφος" της 19 Δεκεμβρίου 1879.

Η Αγγελία προκαλεί παρερμηνεία, καθώς φέρει την ημερομηνία που συντάχθηκε (δηλ την 18η Δεκεμβρίου ημέρα θανάτου του Ράλλη, ενώ πληροφορεί τους αναγνώστες πως η "Κηδεία γίνεται σήμερον" (την 19 Δεκεμβρίου) την ημέρα δηλαδή της δημοσίευσης στην Εφημερίδα.


Η τελετή κατά γενική ομολογία ήταν λιτή, καθώς ο ίδιος ο Δήμαρχος όταν ακόμη βρισκόταν εν ζωή είχε αφήσει παραγγελία "επιθυμώ η εκφορά του νεκρού μου να γίνει εις τον Ναόν της Αγίας Τριάδος άνευ πομπών και ματαίων επιδείξεων".




Ο Λουκάς Ράλλης όφειλε να σταθεί στο ύψος  του Πέτρου Ομηρίδη Σκυλίτση (1845-1854) στην Δημαρχία του Πειραιώς, που είχε παραιτηθεί λόγω της Γαλλικής κατοχής του Πειραιά και της επιδημίας της χολέρας! 

Στο μεταξύ για ένα μόνο έτος χρέη Δημάρχου (Δημαρχεύων) είχε αναλάβει ο Σωτήριος Ρετσινόπουλος.


Στις 16 Ιουνίου του 1855 καλείται να αναλάβει Δήμαρχος ο Λουκάς Ράλλης.  


 Ήταν μια διαδοχή δύσκολη, καθώς ο Πέτρος Ομηρίδης Σκυλίτσης καταγόμενος εκ Σμύρνης είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ιερό αγώνα της ανεξαρτησίας, είχε δημιουργήσει μια αξεπέραστη φήμη γύρω από το όνομά του και ως Δήμαρχος είχε αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στην πρόοδο της πόλης. 
Ποιος ήταν ο Λουκάς Ράλλης:


Κι ο Λουκάς Ράλλης όμως είχε την δική του ιστορία! Μπορεί να καταγόταν από μια μεγάλη και πλούσια οικογένεια, Χίος στην καταγωγή, είχε όμως κι αυτός λάβει μέρος στην εθνική αναγέννηση της χώρας. Είχε επίσης συμβάλει στην δημιουργία της Ερμούπολης, ήταν μάλιστα και ονοματοδότης αυτής! Κι αυτό καθώς όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση η καταστροφή των Κυδωνιών αρχικά και ολόκληρης της Χίου στην συνέχεια το 1822, δημιούργησε κύμα Χίων προσφύγων, που άλλοι κατέφυγαν στην Δυτική Ευρώπη, άλλοι στα Επτάνησα, οι περισσότεροι όμως στην Σύρο!

Όταν οι Χιοί έφτασαν στην Σύρο, βρίσκονταν σε φριχτή κατάσταση, όπως συνήθως γίνεται με όλους τους πρόσφυγες. Άλλοι για να σωθούν έφεραν ακόμη στο κεφάλι λευκούς νυχτερινούς σκούφους που φορούσαν τότε για να μην κρυώνουν, οι περισσότεροι σανδάλια μόνο στο ένα τους πόδι, πολλοί δεν είχαν καν ρούχα! Αυτοί εγκαταστάθηκαν αρχικά στη "Νέα Παραλία" της Σύρου και αμέσως άρχισαν να φροντίζουν για την ευημερία τους. Η ικανότητά τους προς ανάπτυξη, φάνηκε γρήγορα όταν για πρώτη φορά στην ελεύθερη Ελλάδα, δημιούργησαν το πρώτο Δημοτικό Νοσοκομείο, ενώ το 1826 δημιούργησαν και το πρώτο Δημοτικό Σχολείο της Ερμουπόλεως.

Πως έγινε η ονοματοδοσία της Ερμούπολης:

Ο Λουκάς Ράλλης όχι μόνο είχε ζήσει από κοντά όλα αυτή την κατάσταση, αλλά ηγείτο μάλιστα και της προσπαθείας. Τις ιδιόχειρες σημειώσεις του ο Ράλλης τις απέστειλε προς τον Τιμολέων Αμπελά στις 9 Φεβρουαρίου του 1874 όταν έμαθε πως ο δεύτερος συνέλεγε στοιχεία για την συγγραφή της Ιστορίας της Σύρου.



Κατά το 1826 οι ίδιοι οι κάτοικοι βλέποντας την πρόοδό τους θέλησαν να δώσουν μια ιδιαίτερη ονομασία στην νέα τους πόλη. Συγκεντρώθηκαν οι σημαντικότεροι εξ αυτών στον προαύλιο χώρο του νεόκτιστου τότε ναού της Μεταμόρφωσης για να αποφασίσουν για την ονομασία. Εκεί άρχισαν λοιπόν οι διάφορες προτάσεις. Τότε σηκώθηκε και ο Λουκάς Ράλλης και είπε:

"Κύριοι υπό την Σκέπη του Ερμού, Εφόρου του Εμπορίου, συνέστη και προήχθη η πόλις αύτη, δίκαιον και πρέπον δια τούτο νομίζω να την αφιερώσωμεν εις τον Κερδώον Ερμήν και να την ονομάσωμεν "ΕΡΜΟΥΠΟΛΙΝ"


Τότε βοή μεγάλη ακούστηκε από τους υπόλοιπους, Ερμούπολη, Ερμούπολη, φώναζαν!

Οι δραστηριότητες του Λουκά Ράλλη:

Ο Λουκάς Ράλλης ήταν επίσης ο ένας ένας εκ των δύο πληρεξουσίων των Χίων στην Δ'  Εθνοσυνέλευση στο Άργος. Από αυτή ο Λ. Ράλλης διορίσθηκε Πρόεδρος του Δικαστηρίου της Πελοποννήσου (με έδρα το Νεόκαστρο) και ήταν επίσης Μέλος του θαλασσίου δικαστηρίου που έφερε τον τίτλο "Αντί θαλασσίου Δικαστηρίου Επιτροπή" (με έδρα την Αίγινα). 


Το 1830 συστήνει στην Ερμούπολη Ασφαλιστική Εταιρεία η οποία στο καταστατικό της φέρει σημείωση πως "το δέκα της εκατό των κερδών θα πηγαίνει για την ανέγερση και σύσταση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων". Το πρώτο Γυμνάσιο Ερμούπολης οφείλεται εν μέρει σε αυτή την προσφορά. 


Ο Λ. Ράλλης πείθει τον σοφό Νεόφυτο Βάμβα να αναλάβει αυτό το Γυμνάσιο της Ερμούπολης μέχρι το 1836. Στην συνέχεια τον παίρνει μαζί του στον Πειραιά να δώσει τα φώτα της γνώσης του στη νέα πόλη! 


Θαυμασμό προκαλεί το γεγονός πως ο Λουκάς Ράλλης δεν ήταν ακόμη Δήμαρχος Πειραιά, όταν με αγωνία προσπαθούσε να πείσει τον εκ Χίου Νεόφυτο Βάμβα να έρθει στον Πειραιά. 

      
Ο Λουκάς Ράλλης εκ των πρώτων οικιστών του Πειραιά:
 Ο Λουκάς Ράλλης υπήρξε εκ των πρώτων οικιστών του Πειραιά μαζί με τους Πέτρο Ομηρίδη Σκυλίτση, Σκαραμαγκά, τον ιατρό Οριγώνη, τον Φεράλδη, τον Νικόλαο Βελλιανίτη. Ο Λουκάς Ράλλης διαβλέποντας το μέλλον του Πειραιά δεν αρκέστηκε απλά να φτιάξει κατοικία αλλά αγόρασε τεράστιες εκτάσεις γηπέδων τα οποία βεβαίως στην συνέχεια επώλησε. 

Όταν ο Λουκάς Ράλλης πρωτοέφθασε στον Πειραιά υπήρχε μόνο η μικρή εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος και τρία τέσσερα παραπήγματα κοντά στην Ακτή. Ήταν από τους πρώτους που συνέλαβε την ιδέα του συνοικισμού των Χίων στον Πειραιά και εργάστηκε σκληρά πάνω στην ιδέα αυτή για περισσότερο από σαράντα πέντε χρόνια! 

Ο Λουκάς Ράλλης υποστήριζε επίσης πως δεν αρκούσε η ανάπτυξη του Πειραιώς ως λιμάνι, αλλά χρειάζονταν η παράλληλη επέκταση της πόλης με ανάπτυξη βιομηχανικής ζώνης και η ενθάρρυνση του εμπορίου.


Ο ίδιος το 1844 ιδρύει πρώτυπο Μεταξουργείο στον Πειραιά το οποίο το 1846 πρώτο στην Ελλάδα χρησιμοποιεί ως κινητήρια δύναμη τον ατμό! Η εγκατάσταση σ΄ αυτό ατμομηχανής μετατρέπει το μέχρι τότε βιοτεχνικό Μεταξουργείο του Ράλλη σε μια μια βιομηχανική μονάδα, σέρνοντας τον χορό της εγκατάστασης, αυτό που σήμερα καλούμε "βιομηχανία" στον χώρο του Πειραιά.
  

Το γνωστό αμερικανικού τύπου νηπιαγωγείο Χίλλ στον Πειραιά!
Όταν κατέβηκε από την Αγγλία για να τον συναντήσει στον Πειραιά ο αδελφός του Λουκά ο Ιάκωβος Ράλλης, ο Λουκάς πάλι ήταν εκείνος που τον έπεισε να προσφέρει χρήματα για την ίδρυση Παρθεναγωγείου στην πόλη, γεγονός που συνετέλεσε στην δημιουργία του Ραλλείου Παρθεναγωγείου

Σήμερα είναι γνωστό πως το πρώτο αμερικανικού τύπου νηπιαγωγείο που λειτούργησε στην Ελλάδα ήταν της κυρίας Χίλλ.


Αυτό που δεν είναι γνωστό όμως, είναι πως όμοιου τύπου συνέστησε ο Δήμος Πειραιώς επί δημαρχίας Λουκά Ράλλη εντός του Ραλλείου Παρθεναγωγείου. Σε αυτού του τύπου το νηπιαγωγείο πρώτη διδάξασα υπήρξε η Αικατερίνη Βαμβακάρη, η οποία επί 6 μήνες χωρίς χρηματική αποζημίωση, διδασκόταν καθημερινώς από την ίδια την Χίλλ (Fanny Francis Mulligan).  


Η Εθνοφυλακή του Λουκά Ράλλη:


Τα επεισόδια μεταξύ οπαδών του πρώτου Βασιλιά Όθωνα και των λεγόμενων Αντιοθωνικών, στάθηκαν αφορμή να τα εκμεταλλευτούν ληστρικές συμμορίες που εξορμούσαν στις πόλεις της Αθήνας και του Πειραιά, λεηλατώντας τα πάντα. Οι δημοτικοί κλητήρες ήταν άοπλοι και δεν είχαν την εκπαίδευση για να αντιμετωπίσουν τα οργανωμένα παραστρατιωτικά  σώματα όπως ήταν οι ομάδες των ληστών.


Η κατάσταση αυτή, οδήγησε την προσωρινή Κυβέρνηση του Βούλγαρη, να αποδεχτεί την πρόταση του Λουκά Ράλλη για ανάθεση της Διοίκησης της Εθνοφυλακής στους δύο Δημάρχους Αθηνών και Πειραιώς, ώστε να μπορούν να προστατεύσουν τις πόλεις τους από τα κακοποιά στοιχεία. 


Η μετάθεση αυτή της εξουσίας από την κεντρική Κυβέρνηση στους δύο Δημάρχους, είχε την δική της σημασία καθώς ο Βούλγαρης γνώριζε πως τόσο ο Εμμανουήλ Κουτσικάρης (Δήμαρχος Αθηνών) όσο και ο Λουκάς Ράλλης (Δήμαρχος Πειραιώς) ασκούσαν μεγάλη ψυχική επίδραση και απολάμβαναν μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού από τους δημότες τους.

25 Οκτωβρίου 1862. Σύσταση Εθνοφυλακής Δήμου Πειραιώς
Η Σύσταση Εθνοφυλακής στον Δήμο Πειραιώς προκάλεσε αληθινό συναγερμό στην νεολαία καθώς ο ανθός της πόλης έσπευσε να καταταγεί. Κι αυτό καθώς οι νέοι των καλύτερων οικογενειών της πόλης έκριναν ως καθήκον να δώσουν το παράδειγμα για την εξυπηρέτηση μιας πραγματικά εθνικής ανάγκης. Η κατάταξη στην Εθνοφυλακή του Πειραιά μετατράπηκε σύντομα σε ιερή προστατή της πατρίδας. Σταδιακά ακολούθησαν νέοι από όλες τις κοινωνικές τάξεις. 
Στην Αθήνα ανάλογα κατατάχθηκαν μέχρι και οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών οι οποίοι συγκρότησαν την "Πανεπιστημιακή Φάλαγγα". Μεταξύ αυτών σημειώνουμε και το όνομα του Χαρίλαου Τρικούπη (φοιτητή ακόμη) και του Στέφανου Δραγούμη.

Η στολή της Εθνοφυλακής και της Πανεπιστημιακής Φάλαγγας το 1862,
 όπως διασώθηκε από τις απεικονίσεις του Πάνου Αραβαντινού


Έτσι η αποδοχή της πρότασης του Λουκά Ράλλη, οδήγησε σταδιακά την εδραίωση του αισθήματος της ασφάλειας σε Αθήνα και Πειραιά. Ο θεσμός της Εθνοφυλακής στον Πειραιά διατηρήθηκε έως και το 1879. 
Επί κεφαλής της Εθνοφυλακής του Δήμου Πειραιά
τίθεται ο Αντισυνταγματάρχης Ι. Ζυμβρακάκης (1878)


Οι ανεκτίμητες προσφορές του Λουκά Ράλλη:

Πίσω από κάθε μεγάλο έργο στον Πειραιά βρίσκουμε τον Λουκά Ράλλη να το ενισχύει. Μεταξύ των έργων αυτών σημειώνουμε:



Ελληνογαλλική Σχολή Ζαν Ντ΄ Άρκ: Ο Λουκάς Ράλλης με διαθήκη του άφησε 50.000 δρχ. με σκοπό να ανοικοδομηθεί ένα καλύτερο κτήριο που να εξυπηρετεί τις ανάγκες των σπουδαστών.

Ζάννειο Νοσοκομείο: Όταν ο ευεργέτης αυτού Τζάνης πέθανε το 1865 ο Λουκάς Ράλλης μαζί με τον Ιωάννη Δημόκα υπήρξαν οι εκκαθαριστές του κληροδοτήματος, εργαζόμενοι σκληρά για την υλοποίησή του έργου, που τελικώς ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1866.


Ράλλειο Παρθεναγωγείο Θηλέων: Με την δωρεά όπως αναφέραμε του Ιακώβου Ράλλη (αδελφού του Λουκά) το 1856


Σχολείο Αρρένων Υδραϊκής Συνοικίας: Με κληροδότημα του Φραγκιάδη ιδρύθηκε το αναφερόμενο σχολείο, κατόπιν παρότρυνσης βεβαίως του Λουκά Ράλλη. Η έλλειψη σχολείου την εν λόγω περιοχή ήταν τέτοια, που από το πρώτο έτος λειτουργίας του γράφτηκαν 240 μαθητές.


Δημοτική Αγορά Πειραιώς: Ανεγέρθηκε το 1863 αποκλειστικά κατά παραγγελία του Λουκά Ράλλη λύνοντας ένα χρόνιο πρόβλημα που απασχολούσε την πόλη.


Ναός Αγίου Σπυρίδωνα (πολιούχος Πειραιώς): Ο μικρός ναός των παλαιοτέρων ετών, αντικαταστάθηκε εκ θεμελίων από έναν μεγαλύτερο. Η έναρξη των εργασίων αυτών έλαβε χώρα την περίοδο της Δημαρχίας του Λουκά Ράλλη (1865).


Το πνεύμα προσφοράς του Λουκά Ράλλη ήταν τόσο δυνατό, που ακόμη και μετά το θάνατό του, η κόρη του Αργυρώ Φεράλδη συνέχιζε να ενισχύει με αριθμό βιβλίων την βιβλιοθήκη του Γυμνασίου Πειραιώς.


Επί Ράλλη γίνεται και η εγκατάσταση του πρώτου υποβρύχιου τηλεγραφικού καλωδίου.


Επί Ράλλη δημιουργείται στον Πειραιά το Μηχανουργείο του Βασιλειάδη (αργότερα γίνεται και Ναυπηγείο), που αποτελεί την μεγαλύτερη βιομηχανική μονάδα στην Ελλάδα!


Ο Λουκάς Ράλλης κατάφερε να αφήσει το όνομά του στην ιστορία της πόλης ως ο Δήμαρχος που ανέλαβε μια πόλη υπό Γαλλική Κατοχή, με μια επιδημική ασθένεια την χολέρα να βρίσκεται στην ακμή της και ήταν εκείνος που επί της θητείας του απελευθερώθηκε. Όμως ταύτισε κύρια το όνομά του με αρκετά μεγάλα έργα που έγιναν στην πόλη, όπως προαναφέραμε. 


Η θητεία του έληξε στις 19 Απριλίου του 1866. Ήταν ο έκτος κατά σειρά Δήμαρχος του Πειραιά από σύστασεώς του (1835). Ακολούθησε ο Δημήτριος Μουτζόπουλος.


Μεταθανάτιο αφιέρωμα της Εφημερίδας "ΑΛΗΘΕΙΑ" στον Λουκά Ράλλη


Πηγή: Pireorama 


.

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Ο μυστικός κώδικας των Ευζώνων – Με ποιον τρόπο διώχνουν εκείνους που τους ενοχλούν

IMG_8162

Ο άγνωστος κώδικας των ευζώνων όταν ενοχλούνται, είτε από τουρίστες, είτε από οτιδήποτε μπαίνει εμπόδιο στην πορεία τους.
Απομεσήμερο Τετάρτης στην Ηρώδου Αττικού. Ενα ζευγάρι Βρετανών περπατά νωχελικά κάτω από τη σκιά που απλώνουν τα πανύψηλα δέντρα του Εθνικού Κήπου. Καθώς κατηφορίζουν, την προσοχή τους αποσπά ο εύζωνας που στέκει ακίνητος και με το βλέμμα «καρφωμένο» στον ορίζοντα έξω από την πύλη του Στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς.
Η γυναίκα σπεύδει να φωτογραφηθεί μαζί του. Όταν όμως ο άνδρας που τη συνοδεύει σηκώνει την κάμερα για να απαθανατίσει τη στιγμή, ακούγεται μια φωνή να λέει στα αγγλικά: «Please take off your hat» (Παρακαλώ βγάλτε το καπέλο σας).
Η τουρίστρια υπακούει αμέσως στο… κέλευσμα του επόπτη, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την τήρηση της τάξης στα τρία σημεία που φρουρούν οι εύζωνες -στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη έξω από τη Βουλή, στο Προεδρικό Μέγαρο και στην πύλη του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς στην Ηρώδου Αττικού- και να παρεμβαίνει ώστε να αποφευχθούν «παρατράγουδα».
Ο ρόλος του επόπτη, ειδικά τους θερινούς μήνες που οι τουρίστες συνωστίζονται μπροστά στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, είναι καθοριστικός.

«Υπάρχουν περιπτώσεις που πίσω από την πλάτη του επόπτη, όταν είναι για παράδειγμα στον έναν Σκοπό, πηγαίνουν και ενοχλούν τον άλλον. Τότε υπάρχει ένας κώδικας επικοινωνίας. Ο εύζωνας χτυπάει μια φορά το όπλο κάτω. Πολλοί ακόμα και με το χτύπημα του όπλου… τρομάζουν και εξαφανίζονται», δηλώνει ο διοικητής της Προεδρικής Φρουράς Ροδόλφος Δημητρόγλου.
Παρόλα αυτά το χτύπημα του κοντακίου του όπλου δεν συνδέεται απαραίτητα με την παρουσία του κόσμου. Μπορεί να κρύβει από την πιο απλή ενόχληση, λόγω θερμοκρασίας, μέχρι την παρουσία κάποιου αδέσποτου σκύλου, που εμποδίζει τον βηματισμό.
Όταν η αιτία δεν είναι εμφανής, ο επόπτης πλησιάζει τον Εύζωνα, στέκεται μπροστά του και αναλαμβάνει με καίριες ερωτήσεις να «εκμαιεύσει» το πρόβλημα. Η επικοινωνία μεταξύ των δύο ανδρών σε αυτά τα έκτακτα περιστατικά γίνεται συνθηματικά με νεύματα των ματιών.


Οι «άτυποι» κανόνες της Προεδρικής Φρουράς δεν επιτρέπουν στους πολίτες να ανεβαίνουν δύο δύο στο μνημείο για να φωτογραφηθούν. Το «πρωτόκολλο» απαγορεύει επίσης, σε ένδειξη σεβασμού, τις απρεπείς χειρονομίες, το προκλητικό ντύσιμο, τα γυαλιά ηλίου, τα καπέλα και τα χέρια στις τσέπες. «Κόκκινη γραμμή» αποτελούν και οι σέλφι.
Ωστόσο, οι πιο τολμηροί τουρίστες επιχειρούν ακόμη και να τους αγγίξουν για να διαπιστώσουν ότι δεν πρόκειται για… αγάλματα, ενώ άλλοι προσπαθούν με μορφασμούς και χειρονομίες να τους κάνουν να γελάσουν. Από τους πιο ενοχλητικούς είναι, λόγω κουλτούρας, οι Κινέζοι, οι πιο «ήσυχοι» οι Ευρωπαίοι, ενώ τον μεγαλύτερο σεβασμό δείχνουν οι Ιάπωνες.
«Δεν είναι τόσο το πρόβλημα ο τουρίστας όσο τα αντικειμενικά προβλήματα της ζέστης και του κρύου. Τα επεισόδια όχι τόσο πολύ, γιατί εκτιμάμε τον κίνδυνο και επεμβαίνουμε και προφυλάσσουμε τους εύζωνες. 


Στα πολύ μεγάλα επεισόδια έχουν αποχωρήσει κιόλας, ανεβαίνοντας προς τη μεριά των σκαλοπατιών που είναι πίσω από τη Βουλή. Πάνω από όλα είναι η ανθρώπινη ζωή», προσθέτει από την πλευρά του ο κ. Δημητρόγλου.



«Έχει τύχει σε κάποια πορεία κάποιος να ξαπλώσει στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη και τότε ένιωσα ασέβεια προς εμάς», θυμάται ο εύζωνας Δημήτριος Βλαχοκυριάκος.
Δεν λείπουν πάντως και τα περιστατικά που σκορπούν συγκίνηση και υπερηφάνεια στους, φαινομενικά, τουλάχιστον, απόμακρους τσολιάδες. «Είχε έρθει ένα σχολείο με παιδιά με κινητικά προβλήματα και είχε ανέβει στο Μνημείο να βγάλει φωτογραφία μαζί μου ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πολύ υπερήφανος, γιατί αισθάνθηκα ότι δίνω ελπίδα σε αυτά τα παιδιά», λέει ο εύζωνας Θεόδωρος Μελισσόπουλος.
«Κάποια στιγμή δύο πρώην εύζωνες ήρθαν και μου είπαν ότι είναι πολύ υπερήφανοι που στέκονται δίπλα μου, διότι έρχονταν στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη μετά 40 χρόνια. Αυτό με συγκίνησε και με έκανε να νιώσω κι εγώ το ίδιο υπερήφανος», καταθέτει τη δική του εμπειρία ο Δημήτριος Βλαχοκυριάκος.
Το να γίνει κανείς εύζωνας κατορθώνοντας να αγνοεί τις εξωτερικές προκλήσεις απαιτεί μεγάλη πειθαρχία. Σε αυτό συμβάλλει και η αυστηρή αλλά και επίπονη εκπαίδευση.


«Όταν είμαι πάνω στο μνημείο δεν μπορεί τίποτα να μου αποσπάσει την προσοχή. Είτε είναι 1.000 άτομα κάτω, είτε 10 για εμάς είναι το ίδιο», εξηγεί ο Θεόδωρος Μελισσόπουλος.
«Για κανέναν λόγο δεν θα γύριζα το βλέμμα μου, γιατί τότε θα χανόταν η μαγική εικόνα που ο κόσμος έχει στο μυαλό του για εμάς», συμπληρώνει ο εύζωνας Δημήτριος Βλαχοκυριάκος.
Η εκπαίδευση των ευζώνων διαρκεί έξι εβδομάδες.
«Περιλαμβάνει αρχικά ασκήσεις με και χωρίς όπλο, μετά ξεκινάμε τις ακινησίες σταδιακά από τα 60 λεπτά και φτάνουμε μέχρι τα 120 λεπτά και ακολουθεί ο ευζωνικός βηματισμός και η ευζωνική υπηρεσία.


Έχουμε επίσης καθημερινά σωματική αγωγή και ασκήσεις παρελάσεων», εξηγεί ο διοικητής της Προεδρικής Φρουράς.
Αν και η ακινησία αποτελεί φαινομενικά το μεγαλύτερο εμπόδιο, ο ευζωνικός βηματισμός είναι αυτός που οδηγεί στις περισσότερες «απώλειες», καθώς από τους 90 υποψήφιους εύζωνες που επιλέγονται ανά ΕΣΣΟ μόλις οι μισοί τα καταφέρνουν.
Για να διαβεί, ωστόσο, κάποιος το κατώφλι του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς και να φτάσει στο στάδιο της εκπαίδευσης θα πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια, όπως να είναι αναστήματος άνω του 1,87 μ. και να έχει άριστη σωματική διάπλαση και ψυχοπνευματική κατάσταση.

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

«Ύπουλοι» Υποβρύχιοι … μου ραγίσατε την καρδιά !!




Γράφει o Υποναύαρχος ε.α. Κώστας Βουλγαράκης







Το οφείλω, στη μνήμη της !!

Έχω υπηρετήσει σε έξη (6) διαφορετικών τύπων Πολεμικά Πλοία, που το καθένα τους, έχει το δικό του ξεχωριστό συμβολισμό στη σκέψη μου, στη διαδρομή μου, έχει τη δική του παρακαταθήκη. Με όλα αυτά τα πλοία, «δέθηκα» και τα αγάπησα, το καθένα για διαφορετικό λόγο. Ένα όμως ξεχωρίζει, γιατί … αυτό το «γέννησα», το έπλασα και το καμάρωσα να διαπρέπει στο Αιγαίο.
Ήταν μια Φρεγάτα τύπου Knox, η Φ/Γ ΘΡΑΚΗ (F457). Το 1992 ως Ύπαρχος, παραλάβαμε το πλοίο αυτό από το Newport των ΗΠΑ (πρώην USS TRIPPE 1075), σπάζοντας όλα τα ρεκόρ αποστολής, για παραλαβή πλοίου. Μέσα σε μόλις 90 μέρες, εκπαιδευτήκαμε σ’ ένα τελείως άγνωστο και ιδιόμορφο τύπο πλοίου, συντονιστήκαμε, ελεγχθήκαμε για τη Μαχητική μας Ικανότητα στο Guadanamo και το φέραμε ασφαλές και επιχειρησιακά έτοιμο στην Ελλάδα.

Η Φ/Γ ΘΡΑΚΗ, ήταν ένα πανίσχυρο καθαρά Ανθυποβρυχιακό πλοίο, ένας πραγματικός κυνηγός «εξολοθρευτής» των Υ/Β (υποβρυχίων). Απ’ τις πρώτες ασκήσεις που λάβαμε μέρος, προκαλέσαμε έκπληξη, σε βαθμό σύγχυσης και πανικού των Υποβρυχίων και βέβαια ενθουσιασμού στα επιτελεία. Το πλοίο μας ήταν παντελώς αθόρυβο, δεν μπορούσε να εντοπιστεί από τα Υ/Β, είχε πολλαπλά και τελείως πρωτοποριακά συστήματα «παθητικού» και «ενεργητικού» εντοπισμού των Υ/Β και μεγάλη ακτίνα βολής των ανθυποβρυχιακών όπλων του. Δηλαδή, εμείς εντοπίζαμε τα Υ/Β σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, ενώ αυτά για να μας «ακούσουν», έπρεπε να φτάσουμε σχεδόν από πάνω τους (σε βαθμό τέτοιο, που το Επιτελείο μας απαγόρευε να τα προσεγγίσουμε, για λόγους ασφαλείας και μας επέβαλε να εκπέμπουμε σήματα αποφυγής).
Με άλλα λόγια, … οι Υποβρύχιοι πάθανε την πλάκα τους, χαμήλωσε η μύτη τους και γίναμε ο εφιάλτης τους. Ξαφνικά, οι αγαπητοί μας φίλοι, αυτής της … ερμητικά «Κλειστής Λέσχης» των Υ/Β, άρχισαν να μας θυμούνται και να μας επισκέπτονται στο πλοίο «αίνιγμα», να ρωτούν και να ενδιαφέρονται γι αυτό. Ήταν δε τέτοια η φήμη της επιτυχίας του πλοίου μας, που ακόμα και οι Τούρκοι, που δεν είχαν σκοπό να πάρουν τέτοια πλοία, τελικά αποφάσισαν και εσπευσμένα πήραν 5-6 Φ/Γ τ. Knox.

Το 1993, εγώ μετατέθηκα ως Κυβερνήτης σε άλλο μικρότερο πλοίο (ναζιάρικο και ταξιδιάρικο), αλλά ποτέ δεν έπαψα να ψάχνω με τα κιάλια «το πλοίο μου», σε κάθε Άσκηση του Στόλου, να ρωτώ, να ενδιαφέρομαι και να το καμαρώνω.
Περί το 2001, η Φ/Γ ΘΡΑΚΗ παροπλίστηκε, ενώ εγώ υπηρετούσα στο εξωτερικό και δεν παραβρέθηκα στην τελετή. Ο τότε Κυβερνήτης μου (απ’ τους καλύτερους που γνώρισα και μάλιστα Υποβρύχιος), παραβρέθηκε στην τελετή και ως ο 1ος Κυβερνήτης (παραλαβής) του πλοίου, έλαβε τιμητικά την υποσταλείσα Πολεμική Σημαία του Πλοίου μας. Στην συνέχεια –και αυτό δείχνει την ποιότητα και το μεγαλείο του- με ειδοποίησε, με συνάντησε και μου παρέδωσε τη Σημαία λέγοντας …. «τη δικαιούσαι»!! Και για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι αυτή η Σημαία, είναι το πιο ρεαλιστικό παράσημο της θητείας μου.

Έκτοτε, κράτησα επαφή με το πλοίο μου, το έβλεπα τακτικά, αραγμένο (και κανιβαλισμένο) στον προβλήτα των παροπλισμένων του Ναυστάθμου Κρήτης, το κοίταζα, το χαιρέταγα και μελαγχολούσα. Αυτό το αγέρωχο πλοίο, ο επιβλητικός πολέμαρχος του Αιγαίου, έμοιαζε πια σαν τον ξεδοντιασμένο γέροντα, σκοτεινός και ρυτιδιασμένος, να κάθεται στη μοναξιά του «Γηροκομείου» του, παρέα με τις αναμνήσεις του και να περιμένει τη λύτρωση.
Κάποια μέρα το έχασα, ρώτησα τι έγινε και κάποιος μου είπε ότι το πήραν τα ρυμουλκά για να το πάνε σε κάποιο «διαλυτήριο». Στεναχωρήθηκα, αλλά συμβιβάστηκα με το πεπρωμένο του. Αργότερα, πολύ αργότερα όμως, κάποιος φίλος από τα παλιά (του πληρώματος), μου έστειλε ένα video λέγοντας … «δες το»!! Το είδα σε δύο (2) διαφορετικές φάσεις, βουρκωμένος και αγανακτισμένος, όπως και τώρα που γράφω, … έντονα φορτισμένος.

Η Φ/Γ ΘΡΑΚΗ το πλοίο μας, άοπλο, ακίνητο, κουρελιασμένο και απενεργοποιημένο, στέκει … επιβλητικό και όμορφο όπως πάντα και περιμένει το θάνατο, καταμεσής ανοιχτά στο πέλαγος. Αρχικά, έχουν περάσει και το έχουν πληγώσει βαριά, με πολλά βλήματα, τα Ε/Π (ελικόπτερα), οι ΤΠΚ (πυραυλάκατοι), οι Φ/Γ (φρεγάτες), αλλά αυτό εκεί, αντέχει όρθιο, διότι περιμένει ….. τον πραγματικό αντίπαλο του.
 



Έτσι ο «εχθρός» του, ένα Υ/Β τ. ΠΟΣΕΙΔΩΝ έρχεται τελευταίο και κρυμμένο, παίρνει θέση, πλησιάζει, σκοπεύει και ….. ΕΚΤΕΛΕΙ το πλοίο μας, με μια σύγχρονη Τ/Λ (τορπίλη). Αυτό τραντάζεται ολόκληρο, αλλά μαζεύει όλες του τις δυνάμεις, στέκει για λίγο ακόμη όρθιο, κοιτά το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού και μετά γέρνει αργά, ήρεμα και γαλήνια, στον υγρό του τάφο, …. την ώρα που το πλήρωμα του Υ/Β πανηγυρίζει.

 το video:
 

Δεν ξέρω αν αυτός ήταν ο θάνατος που θα ήθελα για το πλοίο μας. Παρηγορούμαι όμως διότι, η Φ/Γ ΘΡΑΚΗ ακόμα και με το θάνατο της, πρόσφερε στο Ναυτικό μας, στην εκπαίδευση των στελεχών μας. Ομολογώ όμως ότι νευρίασα με τους Υποβρύχιους, διότι αν μη τι άλλο, ας έριχναν την τορπίλη τους … από "τιμητικό" βάθος και όχι από περισκοπικό (σχεδόν στην επιφάνεια), έτσι απλά για να παρακολουθούν από τα περισκόπια και να απολαμβάνουν το θέαμα, .... της «εν ψυχρώ» εκτέλεσης του μεγαλύτερου εχθρού τους!!

Παρ΄ ότι με στεναχώρησαν, θα πρέπει να ομολογήσω ότι θεωρώ τους Υποβρύχιους συναδέλφους μας, ως τους καλύτερους επαγγελματίες του Πολεμικού Ναυτικού μας και πάντα ήταν ξεχωριστή χαρά και τιμή μου, να υπηρετώ μαζί τους. Σήμερα, αυτοί είναι .... οι απόλυτοι κυρίαρχοι του Αιγαίου και γι αυτό, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία, δεν ανησυχώ!!
Τους εύχομαι, ποτέ να μη συναντήσουν ξανά, έναν αντίπαλο …. σαν τη Φ/Γ ΘΡΑΚΗ!!



Πηγή: Προφίλ facebook Υπονατάρχου ε.α. Κωνσταντίνου Βουλγαράκη.


.