Μπάρα

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Αναμνήσεις ενός Βατράχου..



Ξεφυλλίζοντας απόψε το Βιβλιάριο των Αλμάτων μου το μάτι μου Πέφτει επάνω στο όνομα του Αρχηγού Ρίψεως σε ένα από τα άλματά μου, Θεοδώρου Δημήτριος Λοχαγός.…


Ξεφυλλίζοντας απόψε το Βιβλιάριο των Αλμάτων μου το μάτι μου Πέφτει επάνω στο όνομα του Αρχηγού Ρίψεως σε ένα από τα άλματά μου, Θεοδώρου Δημήτριος Λοχαγός.…

Έφεδρος Βατραχάνθρωπος το 1992.

Με το πούλμαν του Πολεμικού Ναυτικού μεταβαίνουμε στην 112 Π.Μ. για να επιβιβαστούμε στο C130 για τα Πολυπόθητα Άλματα.
Μέσα στο C130 σκέπτομαι να τραβήξω φωτογραφία στον αέρα με μία φωτογραφική μηχανή που έχω βάλει κάτω από το χιτώνιο μου και σε σημείο να μην εμποδίζει την Εξάρτιση του αλεξιπτώτου.
Αρχηγός Ρίψεως ο τότε Ταγματάρχης Γιάγκου Γιάγκος.
Ο Βοηθός Ρίψεως μας χωρίζει σε ομάδες των δέκα, εγώ είμαι κάπου τέταρτος η πέμπτος στο στικ..
Ωραία λέω θα βγάλω φωτογραφίες μόλις βγω από το C130..
Τελικά ήρθε η ώρα να σηκωθούμε, να στηθεί ο πρώτος στην πόρτα και ξαφνικά δίνει το οκ ο Βοηθός του Αρχηγού να φύγουμε…
Μετά από το βουητό των Turboprop κινητήρων η Απόλυτη Ησυχία που σε Μαγεύει..
Επάνω σε αυτό το αίσθημα που είχα αρκετό καιρό να νιώσω ξέχασα και την μηχανή, και τις φωτογραφίες που θα έβγαζα, και όλα..
Μόλις προσγειώθηκα κατάλαβα ότι δεν είχα βγάλει φωτογραφίες και στενοχωρήθηκα.
Δεν πειράζει έχουμε ένα άλμα ακόμα είπα στον εαυτό μου..
Ξανά στο πούλμαν για την 112. Ξανά στο C130 και πάλι στον αέρα για το δεύτερο άλμα..
Αρχίζει ο βοηθός Ρίψεως να χωρίζει τις ομάδες.. 1.2.3.4.5.6.7.8.9.10, και δέκατος είναι ο διπλανός μου…..
Πρώτος, μου λέει.. Εντάξει Αρχιλοχία του Απαντάω εγώ.. Πρώτος μου λέει πάλι με ποιο δυνατή φωνή. Εντάξει του απαντάω εγώ πάλι.. Δεν έχεις Πρόβλημα με ρωτάει. ΟΧΙ του απαντάω δυνατά…
Μετά ανακάλυψα ότι στις ομάδες έβαζαν πάντα πρώτο έναν Μόνιμο η έναν από κάποιους Κυπρίους που είχαν έρθει για συντήρηση και σε αυτό το στικ που ήταν το τελευταίο ήμασταν μόνο πέντε άτομα..
Έρχεται η ώρα που είμαστε κοντά στην ζώνη και ετοιμαζόμαστε για το δεύτερο άλμα..
Η γνωστή για τους Αλεξιπτωτιστές διαδικασία ενημέρωση ανέμου, πορείας κλπ κλπ..
Είμαι πρώτος σε θέση λίγο πριν το Στάσου στην πόρτα και παρόλο που έχω κάνει πολλά άλματα για στρατεύσιμος δεν έχω κάνει άλλη φορά πρώτος άλμα. Και σκέφτομαι: Τι θέλεις ρε Γιώργο εσύ εδώ με τους Παλαβούς; Και απαντάει ο Γιώργος, μα και εγώ Παλαβός είμαι, έχεις Δίκιο μου λέει ο Εαυτός μου, ΤΟ ΞΕΡΩ…
Και είμαι έτυμος να ακούσω από τον Βοηθό Ρίψεως το Στάσου στην πόρτα όταν ο Αρχηγός Ρίψεως ένας Λοχαγός Βάτραχος έρχεται και αγκιστρώνεται μπροστά μου. Εγώ τον ρωτάω, Μπροστά μου κύριε Λοχαγέ; Μου απαντάει, καλά ρε Βάτραχε Εντάξει…
Και ξαγκιστρώνεται και φεύγει και παίρνει θέση πίσω από όλους…..
Είμαι πλέων στην Πόρτα και βλέπω τους Κινητήρες και ακούω εκείνον τον Γλυκό Ήχο από τους Turboprop.
Στο μυαλό μου μέσα ήταν συνεχώς η φωτογραφική μηχανή..
Δίνει το οκ ο Βοηθός Ρίψεως και εγώ βρίσκομαι έξω από το C130 σε μία απόλυτη Ησυχία να προσπαθώ να δώ τους συναδέρφους μου και ταυτόχρονα βγάζω την φωτογραφική μηχανή και αρχίζω να τραβάω φωτογραφίες.. 

βγάζω την φωτογραφική μηχανή και αρχίζω να τραβάω φωτογραφίες..

βγάζω την φωτογραφική μηχανή και αρχίζω να τραβάω φωτογραφίες..
Από την επιθυμία που είχα για τις φωτογραφίες ούτε που διόρθωσα πορεία ούτε τίποτα… Ξαφνικά ακούω από κάτω: Τράβα δεξιά, Τράβα δεξιά……
Κοιτάω και πράγματι είχα φύγει από την Ζώνη για χάρη των φωτογραφιών…
Βάζω την φωτογραφική μηχανή στην θέση της και ετοιμάζομαι για την προσγείωση..
Όλα πήγαν Καλά, απλά ήμουν λίγο μακριά από τους υπόλοιπους….
Φυσικά οι φωτογραφίες συνεχίστηκαν και στην γη.. 



Φυσικά οι φωτογραφίες συνεχίστηκαν και στην γη.. Διακρίνονται οι: Δημήτριος Βασιλείου, Δημήτριος Θεοδώρου με το μπλε τζόκεϊ, Μορφούλης, Σεραφίμ Πασχαλίδης, Γιώργος Κρίθαρης, Γιάννης Κριτσιάννης, Κώστας Παυλου, Χρήστος Ποζίδης, Σπύρος Ελευσινιώτης, Τσιλίκας, Μιχαιλίδης, Μονογιός και άλλοι, κάτω είμαι εγώ….
Τώρα κάθομαι και Σκέπτομαι…. Πέρασαν τα χρόνια και θέλω να πώ ένα Ευχαριστώ σε όλους Εκείνους που μας Εκπαίδευσαν σε όλες τις Φάσεις της Θητείας γιατί έκαναν Σωστά την Δουλειά τους και πάνω από όλα Έβαζαν την Ασφάλειά μας….

Δημήτριος Θεοδώρου - Γεώργιος Δρακόπουλος

Αυτή η Ιστορία είναι Αφιερωμένη στον Φίλο μου Δημήτριο Θεοδώρου Τότε Λοχαγό Βάτραχο Διοικητή ΛΕΚ και Αρχηγό ρίψεως στο Άλμα..


Γεώργιος Δρακόπουλος
65ο Σχολείο Υ/ΚΤ


.

.

1 σχόλιο:

  1. ΣΤΟ ΕΧΩ ΠΕΙ ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΟ....Η ΤΥΧΗ ΤΑ ΕΦΕΡΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ``ΣΤΑΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ`` ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΑΛΜΑ.......ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!!!! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ...ΕΥΓΕ....ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή