Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 1

Με αυτό το άρθρο ξεκινάμε μία νέα σειρά που θα περιλαμβάνει τις θεωρητικές γνώσεις του ΣΒΕΑ (Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Αλεξιπτωτιστών). Ουσιαστικά θα δούμε ότι απαιτείται από θεωρητικές γνώσεις σε κάθε αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα των Ενόπλων Δυνάμεων. Στο πρώτο μέρος θα περιγράψουμε τον εξοπλισμό του αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα (ΣΙ).




Βασικές Αρχές Αλεξιπτώτου Στατικού Ιμάντα
Προτού προχωρήσουμε παρακάτω πρέπει να γνωρίζουμε πως λειτουγεί το αλεξίπτωτο στατικού ιμάντα σε εισαγωγικό θεωρητικό επίπεδο. Αυτό φαίνεται και στο επόμενο απόκομμα από στρατιωτικό περιοδικό των ΗΠΑ.



Τα βήματα που βλέπουμε είναι τα εξής:

1. Ο αλεξιπτωτιστής προσαρμόζει στο αεροσκάφος τον ιμάντα που συγκρατεί το αλεξίπτωτο στο σακίδιο πλάτης του.
2. Ο αλεξιπτωτιστής εξέρχεται από το αεροπλάνο αναγκάζοντας το ιμάντα από το πρώτο βήμα να αρχίσει να ξετυλίγεται.
3. Όταν ο ιμάντας μήκους περίπου 4.5 μέτρων λυθεί, ελευθερώνει το αλεξίπτωτο από το σακίδιο πλάτης.
4. Το αλεξίπτωτο αναπτύσσεται και ο αλεξιπτωτιστής μπορεί να ολοκληρώσει το άλμα του με ασφάλεια.

Φυσικά όπως θα δούμε στη συνέχεια υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που δεν αναφέραμε σε αυτό το σημείο αλλά είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μία γενική ιδέα επί του θέματος προτού ξεκινήσουμε την ανάλυση μας.




Αλεξίπτωτο Τ-10
Το αλεξίπτωτο Τ-10 σχεδιάστηκε τα τέλη της δεκαετίας του 1950 από το Στρατό των ΗΠΑ για εναέριες αποστολές μεγάλων ομάδων αλεξιπτωτιστών. Από τότε έχουν σχεδιαστεί τρία νέα μοντέλα με μικρές αλλά ουσιαστικές αναβαθμίσεις. Το αλεξίπτωτο αυτό είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από το παραβολικό του σχήμα που έχει διάμετρο περίπου 11 μέτρα. Το μέγιστο βάρος που μπορεί να μεταφέρει είναι 160 κιλά και ανάλογα με αυτό το βάρος η ταχύτητα πτώσης του είναι από 6.7 έως 7.3 μέτρα/δευτερόλεπτο. Τέλος, το βάρος του είναι 14 κιλά και μπορεί να αναπτυχθεί με ανέμους ταχύτητας μέχρι και 24 χιλιόμετρων ανά ώρα (13 κόμβοι). Στο επόμενο σχεδιάγραμμα βλέπουμε τα βασικά μέρη του.



Παρότι το αλεξίπτωτο αυτό δε το συναντάμε τόσο συχνά πλέον αξίζει να αναφέρουμε τους τρεις διαφορετικούς τύπους του.

• T-10B
  Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1976 με μόνη διαφορά την προσθήκη από το δίχτυ στο θόλο καθώς υπήρχαν πολλά ατυχήματα από πρόβληματα στην ανάπτυξη του αλεξιπτώτου.


• T-10C
  Το 1986 δύο σημαντικές βελτιώσεις προστέθηκαν, αυτές ήταν πρώτον καλύτερος σχεδιασμός για τη ρίψη υλικών, και δεύτερον μετατροπή στο θόλο του ώστε να έχει πιο αργή ταχύτητα πτώσης.


• T-10D
  Αυτό είναι το τελευταίο μοντέλο που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 2000 και έχει στατικό ιμάντα με αφαιρούμενο σάκο για μεγαλύτερη αξιοπιστία.
 

Τέλος, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να γίνει άλμα με αλεξίπτωτο τύπου Τ-10 με ταχύτητα αεροσκάφους μεγαλύτερη των 278 χιλιομέτρων/ώρα (150 κόμβοι).
 
Αλεξίπτωτο MC1-1
Αυτός είναι ο τύπος που χρησιμοποιείται τόσο στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις όσο και στην πλειοψηφία των ξένων Ενόπλων Δυνάμεων σήμερα. Είναι επίσης εύκολα αναγνωρίσιμο από τα κενά στο θόλο του που φαίνονται και στην επόμενη φωτογραφία αν και είναι βασισμένο στο σχεδιασμό του Τ-10.



Είναι κατά πολύ πιο αξιόπιστο από αυτά της σειράς T-10 με πολύ καλύτερες δυνατότητες πλοήγησης. Έχει 10.7 μέτρα διάμετρο ενώ εσωτερικά έχει δίχτυ για την καλύτερη ανάπτυξη του και 10% πιο μακριά περίμετρο. Παρότι τεχνικά θυμίζει αρκετά το Τ-10 οι τρύπες στο θόλο του επιτρέπουν το χειρισμό του στον αέρα, κάτι που είναι αδύνατο με τα Τ-10. Εδώ βλέπουμε πως είναι ο θόλος του MC1-1.



Και σήμερα υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι του MC1-1 που είναι:

• MC1-1B
  Αυτός είναι ο πρώτος τύπος που διαφέρει στο μήκος από τις αρτάνες που είναι 7.8 μέτρα.


• MC1-1C
  Το επόμενο μοντέλο έχει κοντύτερες αρτάνες (6.7 μέτρα) αλλά και νέο μη-πορώδες νάϊλον στο υπάρχον υλικό του θόλου. Συγκεκριμένα το νέο υλικό είναι 0.5-5.0 CFM και συμβατό με το πρότυπο MIL-C-44378 Type I/PIA-C-44378.


• MC1-1D
  Η τέταρτη κατηγορία είναι παρόμοια με τη MC1-1C με μόνη διαφορά ότι έχει νέου τύπου στατικό ιμάντα που είναι συμβατός με όλους τους τύπους στρατιωτικής χρήσης αλεξιπτώτων.


• MC1-1E
  Ο τελευταίος τύπος έχει 7.8 μέτρα αρτάνες, νέο υλικό θόλου MIL-C-7020 Type I και χρησιμοποιεί στατικό ιμάντα νέου τύπου.
 

Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι όλα τα MC1-1 αλεξίπτωτα είναι σχεδιασμένα για μέγιστο φορτίο 163 κιλών με τη μέγιστη ταχύτητα εξόδου από αεροσκάφος να είναι στους 150 κόμβους (278 χιλιόμετρα/ώρα), βάρος αλεξιπτώτου 13 κιλά, μέγιστη ταχύτητα ανέμου 13 κόμβοι (24 χιλιόμετρα/ώρα), ταχύτητα πτώσης 6.1-7.3 μέτρα/δευτερόλεπτο (ανάλογα το βάρος), χρόνος περιστροφής 360 μοιρών περίπου 8-9 δευτερόλεπτα και τέλος χρόνος ζωής 16.5 χρόνια με επιχειρισιακή χρήση έως 12 χρόνια.

Εξάρτηση Αλεξιπτώτου T-10C
Και οι δύο τύποι αλεξιπτώτου (T-10 και MC1-1) χρησιμοποιούν την ίδια εξάρτηση που είναι γνωστή με το όνομα T-10C. Στο επόμενο σχέδιο βλέπουμε την εξάρτηση και εν συνεχεία θα περιγράψουμε τα αριθμημένα τμήματα της.

1. Διαγώνιοι ιμάντες ράχης
2. Μηχανισμός ταχείας απελευθέρωσης του αλεξιπτώτου. Υπάρχει και στις δύο πλευρές της εξάρτησης.
3. Κρίκος αλεξιπτώτου/εξάρτησης. Είναι η συνέχεια από τους ιμάντες που δένουν στο σημέιο 2.
4. Σύρμα ασφαλείας που κρατάει τον κρίκο κλειστό.
5. Κλιπ ασφαλείας.
6. Μαξιλαράκια κάτω από τους κρίκους (δεξιά και αριστερά) ελευθέρωσης του θόλου.
7. Κλιπ ρύθμισης για τους διαγώνιοι ιμάντες ράχης διαθέσιμοι στους δύο ιμάντες που είδαμε στο σημείο 1.
8. Ανθεκτικά σημεία ραφής (αντοχή 3250 κιλά).
9. Μαξιλαράκια για τους κρίκους πρόσδεσης της εξάρτησης.
10. Κρίκος πρόσδεσης τύπου V-Ring.
11. Ιμάντας στήθους.
12. Τρεις κρίκοι ασφάλισης. Ένας (πάνω) για το στήθος και δύο (κάτω, δεξιά και αριστερά) για τα πόδια. Κάθε κρίκος έχει αντοχή 1250 κιλών.
13. Λάστιχα συγκράτησης για τους ιμάντες.
14. Κρίκος τύπου D-Ring για την προσάρτηση του εφεδρικού αλεξιπτώτου με αντοχή 1250 κιλών.
15. Οριζόντιος ιμάντας πλάτης.
16. Ιμάντες-κάθισμα.
17. Ιμάντες ποδιών.
18. Αυτό είναι το σημείο ενεργοποίησης των κρίκων ασφάλισης.
19. Ανοιχτή πλευρά του κρίκου ασφάλισης.
20. Σύστημα με ελατήρια για την ασφαλή λειτουργία του κρίκου.
21. Ιμάντας επέκτασης.
22. Σημείο προσάρτησης ιμάντα επέκτασης.
23. Σύνδεσμος τύπου L-bar για την προσάρτηση του ιμάντα επέκτασης.
24. Κρίκος προσάρτησης εξοπλισμού στον ιμάντα επέκτασης.
25. Τρίγωνος κρίκος προσάρτησης εξοπλισμού.
26. Τσέπη στον ιμάντα αλεξιπτώτου.

Η εξάρτηση είναι κατασκευασμένη από νάϊλον τύπου Type-XIII και έχει πέντε σημεία ρύθμισης, αυτά είναι: ένα στο στήθος, δύο στα πόδια και δύο στη πλάτη. Τέλος, οι δύο ιμάντες προσάρτησης του αλεξιπτώτου είναι από το ίδιο υλικό με μήκος 76.2 εκατοστά και αντοχή 3250 κιλών.

Στατικός Ιμάντας
Ο στατικός ιμάντας είναι ενωμένος με ένα μικρό σακίδιο που τραβάει το αλεξίπτωτο έξω από το σακίδιο πλάτης. Το σακίδιο στο οποίο είναι ενσωματωμένος ο στατικός ιμάντας είναι γνωστό ως D-Bag από τις Αγγλικές λέξεις «Deployment Bag» (Σάκος Ανοίγματος) και είναι κατασκευασμένος από σατέν βαμβακερό ύφασμα 8.8 γραμμαρίων. Ο στατικός ιμάντας ωστόσο είναι από νάϊλον κίτρινου χρώματος τύπου Type-VIII, έχει μήκος 4.6 μέτρα και αντοχή 1800 κιλών. Παρακάτω βλέπουμε σε σχεδιάγραμμα τα βασικά μέρη του D-Bag με τον στατικό ιμάντα.



Όπου βλέπουμε τα ακόλουθα:

1. Κάλυμμα στατικού ιμάντα
2. Άνοιγμα καλύμματος στατικού ιμάντα
3. Στατικός ιμάντας
4. Άνοιγμα κρίκου προσάρτησης στατικού ιμάντα
5. Κρίκος προσάρτησης στατικού ιμάντα
6. Πείρος ασφαλείας κρίκου στατικού ιμάντα
7. Κουμπί ασφάλισης

Παρακάτω βλέπουμε το σάκο αυτό εξωτερικά (αριστερά) και εσωτερικά (δεξιά).



Ενώ εδώ φαίνεται και το αντίστοιχο σχεδιάγραμμα για το εσωτερικό του D-Bag.



Καθώς αυτός προσαρμόζεται στο αεροσκάφος οι αρχηγοί ρίψεως είναι υπέυθυνοι για τη συλλογή των D-Bag έπειτα από τα άλματα των αλεξιπτωτιστών. Αυτό το βλέπουμε στην πράξη στην επόμενη φωτογραφία από άλματα στατικού ιμάντα στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ).




Σάκος Αλεξιπτώτου
Ο σάκος περιέχει τόσο το D-Bag όσο και το αλεξίπτωτο και προσαρμόζεται πάνω στην εξάρτηση Τ-10C. Είναι από νάϊλον 205.5 γραμμαρίων με διαστάσεις:
– 51 εκατοστά ύψος
– 35.6 εκατοστά πλάτος
– 12.7 εκατοστά πάχος
Στο επόμενο σχεδιάγραμμα βλέπουμε τόσο την εμπρός όσο και την πίσω πλευρά του αλεξιπτώτου.

1. Κάλυμμα σακιδίου
2. Λάστιχο προσάρτησης στατικού ιμάντα
3. Εξωτερικό λάστιχο προσάρτησης στατικού ιμάντα
4. Εσωτερικό λάστιχο προσάρτησης στατικού ιμάντα
5. Θηλιές ασφάλισης αλεξιπτώτου
6. Θηλιά ελευθέρωσης αλεξιπτώτου
7. Κόμπος κλεισίματος αλεξιπτώτου
8. Ιμάντες συγκράτησης πλάτης
9. Τρούκ ασφάλισης
10. Ενισχυμένη ραφή συγκράτησης
11. Οριζόντιοι ιμάντες συγκράτησης
12. Οριζόντια ενισχυμένη ραφή συγκράτησης
13. Ζώνη μέσης
14. Ρύθμιση ζώνης μέσης
15. Μεταλλική πόρπη ζώνης μέσης
16. Στατικός Ιμάντας

Τα παραπάνω μπορούμε να τα διακρίνουμε και στην επόμενη φωτογραφία από τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ).



Εδώ βλέπουμε ξεκάθαρα και πως οι ιμάντες προσάρτησης του αλεξιπτώτου βγαίνουν μέσα από το σακίδιο και πηγαίνουν στο μπροστινό μέρος της εξάρτησης που έχουν δεθεί (δεν είναι ορατό) στο σημείο υπ’ αριθμό 2 κατά το σχεδιάγραμμα της παραγράφου «Εξάρτηση Αλεξιπτώτου T-10C».
  Εφεδρικό Αλεξίπτωτο
Σε άλματα στατικού ιμάντα με T-10 ή MC1-1 χρησιμοποιείται το εφεδρικό αλεξίπτωτο που προσαρμόζεται κάτω από το στήθος όπως περιγράψαμε στη παράγραφο «Εξάρτηση Αλεξιπτώτου T-10C». Έχει βάρος 6 κιλά με αντίστοιχο χρόνο ζωής με τα αλεξίπτωτα που έχουμε ήδη περιγράψει. Ωστόσο σε αντίθεση με τα αλεξίπτωτα T-10 και MC1-1 που πρέπει να επανασυσκευάζονται κάθε 120 μέρες, στο εφεδρικό αλεξίπτωτο αυτό είναι 365 μέρες. Αποτελείται από τρία τμήματα τα οποία είναι:

• Αλεξίπτωτο Οδηγός/πιλότος
  Αυτό είναι ένα μικρό αλεξίπτωτο διαμέτρου 102 εκατοστών που ενεργοποιείται όταν τραβήξουμε τη λαβή ελευθέρωσης του εφεδρικού αλεξιπτώτου με τη χρήση ελατηρίων. Ο σκοπός του είναι να τραβήξει με μεγάλη ταχύτητα το δεύτερο, βασικό αλεξίπτωτο, μέσα από το σακίδιο.
• Αλεξίπτωτο
  Το αλεξίπτωτο είναι παραβολικό διαμέτρου 7.3 μέτρων με ταχύτητα πτώσης από 4.6 έως 6.7 μέτρα το δευτερόλεπτο.
• Σακίδιο εφεδρικού αλεξιπτώτου

Εν συνεχεία βλέπουμε το εμπρός μέρος του και από κάτω το εσωτερικό της λαβής ενεργοποίησης του.



Και αντίστοιχα με την αρίθμιση τα σημεία είναι:

1. Κάλυμμα αλεξιπτώτου
2. Λαβή ενεργοποίησης
3. Τσέπη λαβής ενεργοποίησης
4. Χειρολαβή μεταφοράς (πάνω)
5. Χειρολαβή μεταφοράς (αρισερά)
6. Ελατήρια ανοίγματος σακιδίου
7. Προστατευτικό κάλυμμα λαβής ενεργοποίησης
8. Πάνω μέρος του σακιδίου
9. Κάτω μέρος του σακιδίου
10. Λαβή ενεργοποίησης (μηχανισμός)
11. Μικρές οπές
12. Σχοινί συγκράτησης λαβής
13. Μεταλλική σφαίρα συγκράτησης του σχοινιού
14. Κρίκος συγκράτησης αλεξιπτώτου
15. Ταινία καλύμματος λαβής (κάλυμμα)
16. Πείρος ασφαλείας αλεξιπτώτου
17. Ταινία καλύμματος λαβής (σακίδιο)
18. Ροδέλα (κοντίνο του κρίκου στα σημεία 14 – δεξιά και αριστερά)
19. Κρίκος ελευθέρωσης αλεξιπτώτου (κοντίνο του κρίκου στα σημεία 14 – δεξιά και αριστερά)
20. Ιμάντες προσάρτησης
21. Θήκη/τσέπη
22. Κίτρινη ταινία/ένδειξη (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)
23. Κίτρινη ταινία/ένδειξη (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)

Αντίστοιχα η πίσω πλευρά του είναι:



Με τα σημεία να δείχνουν:

1. Σημεία προσάρτησης ζώνης
2. Σημεία προσάρτησης στην εξάρτηση
3. Ενισχυμένες ραφές
4. Χειρολαβή μεταφοράς (πάνω)
5. Σχοινί και πείρος ασφαλείας
6. Χειρολαβή μεταφοράς (αριστερά)
7. Κίτρινη ταινία/ένδειξη (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)
8. Χρήση αρτάνης αντί για ραφή (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)
9. Ροδέλα (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι μέσα στο σακίδιο, στα σημεία με αριθμό δύο στο τελευταίο σχεδιάγραμμα υπάρχει μεταλλική ράβδος μήκους 25.4 εκατοστών. Αυτό σύμβαινει για περιπτώσεις που έχει βγει από την εξάρτηση ένας από τους δύο κρίκους D-ring. Αν δεν υπήρχε η μπάρα αυτή το αλεξίπτωτο δε θα ήταν εφικτό να ανοίξει σωστά καθώς θα είχε αντίσταση μόνο από τη μία πλευρά.

Εδώ βλέπουμε δύο άντρες της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) κατά την επιβίβαση τους σε ελικόπτερο για άλμα στατικού ιμάντα με το εφεδρικό αλεξίπτωτο που περιγράψαμε σε αυτή την παράγραφο.

 



 Πηγή:  defensegr.wordpress