Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, ο λαϊκός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Χρήστος Κυριαζής.

 

ο Χρήστος Κυριαζής

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, ο λαϊκός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Χρήστος Κυριαζής.

Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης έμαθε κι εκείνος την τέχνη. Το 1972 δημιούργησε το συγκρότημα «Πρόκες» και νωρίτερα τα συγκροτήματα «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».

Σπούδασε στην Ιταλία και όταν επέστρεψε, στράφηκε στη λαϊκή μουσική. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε με τον δίσκο «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» το 1992, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεπερνώντας τα 125.000 αντίτυπα.

Ακολούθησαν οι δίσκοι «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), «Χαμένος Νικητής» (1995), «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997). Τα γνωστότερα τραγούδια αυτών των δίσκων είναι «Οι απέναντι που πληρώνουν έναντι», «Ημεροβίγλι», κ.λπ.

Το 2020 ο Χρήστος Κυριαζής σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Secret είχε αναφερθεί στον Βλάσση Μπονάτσο και στο πόσο τον είχε βοηθήσει.

«Όταν ήρθε ο Βλάσσης Μπονάτσος στο υπόγειο του “Hobbit” της πλατείας Αμερικής, μου είπε: “Ρε συ, έλα εδώ. Τα τραγούδια αυτά ποιανού είναι;”. Του λέω “δικά μου”. “Τα στιχάκια;”, “δικά μου κι αυτά”, του απάντησα. Και έτσι με πήρε μαζί του στο “Τσιν Τσιν”. Ο Βλάσσης Μπονάτσος είχε τότε το συγκρότημα “Πελόμα Μποκιού” και είχαν κάνει επιτυχία με το “Γαρύφαλλε”. Πάω και βλέπω το μαγαζί γεμάτο με 2000 άτομα μέσα. Τρελάθηκα και ξεκίνησα εκεί. Ο Βλάσσης τότε με βοήθησε πάρα πολύ, με γούσταρε και με αγαπούσε. Προ πάντων, όμως, του άρεσαν τα τραγούδια μου, οι στίχοι, αυτά που λέω. Όταν γίνονται αυτά, συμβαίνει το πραξικόπημα του 1967 και, θυμάμαι, είχαμε βγει έξω από το μαγαζί και ακούγαμε τα τανκς. Τότε πάλι σταμάτησα, δεν ξέραμε τι να κάνουμε τότε, διαλύθηκαν τα πάντα, όλα. Τότε έφυγα, γνώρισα ένα κορίτσι και πήγα στην Ιταλία. Μου βγήκε σε καλό, γιατί εκεί σπούδασα σχέδιο και, όταν γύρισα πίσω, έκανα τα δικά μου έπιπλα και μαγαζιά και πήγα πολύ καλά».

Στην ίδια συνέντευξη είχε αναφερθεί και στο πώς είχε καταφέρει να μπει στη δισκογραφία.

«Είχα βαρεθεί να ακούω “όχι” από τις δισκογραφικές. Όταν πέρασε ο Γιώργος Πολυχρονίου από το μαγαζί μου με τη Μάγκυ Χαραλαμπίδου για να αγοράσουν έπιπλα για τον γάμο τους, ήταν η αφορμή για να πάω στη Sony».