Μπάρα

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Συνάντηση του Ναυάρχου Αποστολάκη με διατελέσαντες Αρχηγούς ΓΕΕΘΑ

 

Οι παρευρισκόμενοι ενημερώθηκαν για τις τρέχουσες εξελίξεις στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων

 

 Γράφει: ο Λεωνίδας Μπλαβέρης

Την πρώτη συνάντηση από της αναλήψεως των νέων καθηκόντων του ως Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, εθιμοτυπικού χαρακτήρος, είχε σήμερα ο Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ με τους διατελέσαντες στο παρελθόν ομολόγους.
Κατά τη διάρκεια της επισκέψεώς τους αυτής, οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ ενημερώθηκαν για τις τρέχουσες εξελίξεις και τα σημαντικότερα θέματα στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων από τον Ναύαρχο Αποστολάκη και τους επιτελείς του.
 
 Στη συνάντηση αυτή παρέστησαν οι εξής πρώην Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ: 
Στρατηγός ε.α. Ιωάννης Βερυβάκης (1990-1993)
Στρατηγός ε.α. και Ακαδημαϊκός Δημήτριος Σκαρβέλης (1993)
Πτέραρχος (Ι) ε.α. Αθανάσιος Τζογάνης (1996-1999)
Στρατηγός ε.α. Γεώργιος Αντωνακόπουλος (2002-2005)
Ναύαρχος ε.α. Παναγιώτης Χηνοφώτης ΠΝ (2005-2007)
Πτέραρχος (Ι) ε.α. Ιωάννης Γιάγκος (2009-2011)
Στρατηγός ε.α. Δημήτριος Γράψας (2007-2009)

Στην ενημέρωση των διατελεσάντων Αρχηγών, εκτός του νυν Αρχηγού, παρέστησαν επίσης και ο Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Παρασχόπουλος, ο Υποστράτηγος Ιωάννης Παπαθεοδοσίου και ο Υποναύαρχος Ιωάννης Παυλόπουλος ΠΝ, αμφότεροι διευθυντές Διευθύνσεων του ΓΕΕΘΑ.

Πηγή: Λ.Σ.Μ.  PARAPOLITIKA.GR

Ταξίδι στις Αναμνήσεις


Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται ότι την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015, στο πλαίσιο εορτασμού του προστάτη του Πολεμικού Ναυτικού, Αγίου Νικολάου και της επετείου των νικηφόρων Ναυμαχιών των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-1913, θα πραγματοποιηθεί ολιγόωρος πλους Φρεγάτας στο Σαρωνικό κόλπο με επιβαίνοντες Επίτιμους Αρχηγούς Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Στόλου, Διοικητές Διοίκησης Διοικητικής Μέριμνας Ναυτικού, παλαίμαχους, Βετεράνους Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και λοιπά εν αποστρατεία στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού.
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να δηλώσουν συμμετοχή μέσω των θεσμοθετημένων ενώσεων αποστράτων.


Αντιπλοίαρχος Αδαμάντιος Χριστοδούλου ΠΝ
Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΝ




.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Ελληνική φρεγάτα παρακολουθεί ρωσικό υποβρύχιο "αόρατης" τεχνολογίας

 Μυστήριο με το νεότευκτο υποβρύχιο που πλέει στη Μεσόγειο

 

Του Λεωνίδα Σ. Μπλαβέρη

 

Απέπλευσε από το Ναύσταθμο Σαλαμίνος μία φρεγάτα του Ελληνικού Στόλου προκειμένου να θέσει υπό τον διακριτικό έλεγχό της ένα Ρώσικο υποβρύχιο που τώρα κινείται στην περιοχή της Κεντρικής Μεσογείου με ανατολική κατεύθυνση, αν αυτό θα εισέλθει στο Αιγαίο κατευθυνόμενο προς τη Μαύρη θάλασσα ή αντιθέτως θα κατευθυνθεί προς την ανατολική Μεσόγειο και κάποιο λιμάνι της Συρίας. 
Πιο συγκεκριμένα, συμφώνως με ασφαλείς πληροφορίες της ιστοσελίδος μας, πρόκειται για το νέο, σύγχρονο, ντηζελοκίνητο υποβρύχιο “Rostov-on-Don” του Ρωσικού Ναυτικού, κλάσεως “Improved Kilo” κατά την ονοματολογία του ΝΑΤΟ ή “Project 636”, συμφώνως με τους Ρώσους, το οποίο απέπλευσε από την Αγία Πετρούπολη με τελικό προορισμό τη μεγάλη ναυτική βάση του Νοβοροσίσκ στη Μαύρη θάλασσα.
Το υποβρύχιο αυτό απέπλευσε προ 15νθημέρου περίπου από τα ναυπηγεία Admiralteiskiye της Αγίας Πετρουπόλεως, εκεί δηλ. όπου ναυπηγήθηκε, και κάνοντας τον γύρο της Ευρώπης εισήλθε προ ημερών, μέσω Γιβραλτάρ, στη Μεσόγειο. Κατά τραγική ειρωνεία της τύχης, η είσοδός του στη Μεσόγειο, συνέπεσε με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους Su-24 από τους Τούρκους στη Συρία στις 24 του μηνός. 

Αμέσως το ρωσικό υποβρύχιο τέθηκε υπό τη διακριτική παρουσία του ισπανικού αρχικώς και του ιταλικού ναυτικού στη συνέχεια και τώρα, συμφώνως με τις πληροφορίες μας, πλέει στην περιοχή της Κεντρικής Μεσογείου παρακολουθούμενο από το ιταλικό ναυτικό. Θεωρητικώς στο ύψος των Επτανήσων αυτό θα το «παραδώσει» στην ελληνική φρεγάτα «ΕΛΛΗ» που αποπλέει σε λίγη ώρα από το Ναύσταθμο για τον σκοπό αυτό.
Συμφώνως με το Διεθνές Δίκαιο, κάθε ξένο υποβρύχιο όταν πραγματοποιεί αβλαβή διέλευση από τα χωρικά ύδατα άλλης χώρας υποχρεούται να πλέει εν αναδύσει, με συγκεκριμένη και σταθερή πορεία και αναπεπταμένη ευκρινώς τη σημαία του.

Το υποβρύχιο “Rostov-on-Don” είναι το δεύτερο από τα έξι συνολικώς της κλάσεώς του που θα ναυπηγηθούν για λογαριασμό του Ρωσικού Ναυτικού και ήταν ήδη προγραμματισμένο να ενταχθεί στη δύναμη του Ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θαλάσσης, ο οποίος επιχειρεί στα ύδατα της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Η τρόπις του σκάφους τοποθετήθηκε στα ναυπηγεία Admiralteiskiye της Αγίας Πετρουπόλεως το Νοέμβριο του 2011. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014 και εντάχθηκε στη δύναμη του Ρωσικού Στόλου της Βαλτικής αρχικώς, στις 10 Ιανουαρίου 2015. Ακολούθως πραγματοποίησε εκτενείς θαλάσσιες δοκιμές, πραγματοποιώντας πλου 2500 ναυτικών μιλίων (3.800 χιλιόμετρα) από την τότε βάση του μέχρι τη Θάλασσα του Μπάρεντς μετ’επιστροφής. 

Είναι προηγμένης σχεδιάσεως stealth, ώστε να εντοπίζεται εξαιρετικά δύσκολα, ικανό να επιχειρεί σε σχετικώς αβαθή νερά, έχοντας αυξημένη ακτίνα δράσεως. Το εκτόπισμά του είναι 3100 τόνους, κινείται με ντηζελοκινητήρες/ηλεκτροκινητήρες, έχει πλήρωμα 52 ανδρών και μπορεί να καταδυθεί – επισήμως τουλάχιστον – μέχρι βάθος 300 μέτρων. Στον εξοπλισμό του περιλαμβάνονται τορπίλλες των 533 mm, καθώς και αριθμός βλημάτων Kalibr 3M54 (NATO SS-N-27 Sizzler) εναντίον στόχων επιφανείας, ξηράς αλλά και άλλων υποβρυχίων. 


Πηγή: Λεωνίδας Μπλαβέρης PARAPOLITIKA.GR

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΧΝΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ- 3.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ






Το Πολεμικό Μουσείο έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στην διημερίδα με τίτλο: 

ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΧΝΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ- 3.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ 




 Την 27η και 28η Νοεμβρίου 2015

Οι θεματικές της διημερίδας είναι οι εξής:

«Η οπλιτική μάχη – Μέσα και Τακτικές» από το Εκπαιδευτικό Αρχαιοπρεπές Οπλιτικό Άγημα «Λεωνίδας»

«Παρουσίαση του Βυζαντινού Στρατού 313-1462, Όπλα-τακτικές-τεχνικές ατομικής μάχης» από την Ακαδημία Οπλομαχίας

«Ενδυμασία – οπλισμός – εξάρτυση – παρελκόμενα άτακτου πολεμιστή της περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης 1821-1830» από τον Όμιλο Φίλων Ιστορικής Φορεσιάς και Οπλισμού Ι.Π. Μεσολογγίου «Ο Λιάρος» και τον σκοπευτικό Όμιλο Παραδοσιακών Όπλων Πατρών.

«Τακτική και μαχητές στον αγώνα της Ηπείρου 1940-41 – Ο οπλισμός και η στολή του Έλληνα στρατιώτη» από την Ομάδα Αναβίωσης ΕΣ 1940-41.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό μόνο το Σάββατο 28/11/2015.

Την Παρασκευή 27/11/2015 η είσοδος θα επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη προσωπικής πρόσκλησης.

Η εκδήλωση, της οποίας χορηγός επικοινωνίας είναι το περιοδικό «Στρατιωτική Ιστορία», θα είναι ανοικτή για το κοινό το Σάββατο 28 Νοεμβρίου από τις 12.00, με έναρξη των ομιλιών κατά χρονολογική περίοδο στις 16.00 και ολοκλήρωση στις 21.30.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Σχολή Ναυτικών Δοκίμων ( Σάν σήμερα )


 

< Αεί τη Ελλάδι θαλασσοκράτορας παιδεύει ναυμάχους >

 

Η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (Σ.Ν.Δ.) αποτελεί Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), ισότιμο με τα ΑΕΙ, το οποίο οργανώνεται και λειτουργεί συμφωνα με τον οργανισμό του, παρέχοντας ισότιμη εκπαίδευση και χορηγώντας ισότιμα πτυχία με τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης. Η εποπτεία στη ΣΝΔ ασκείται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας δια μέσου του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (Γ.Ε.Ν.). Σκοπός λειτουργίας της Σχολής είναι να παρέχει στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) Αξιωματικούς με την κατάλληλη αγωγή και εκπαίδευση για την κάλυψη των αναγκών του, καθώς επίσης να παράγει γνώση και να προάγει την έρευνα περί τη ναυτική επιστήμη και τεχνολογία.
Η Σχολή έχει έδρα στον Πειραιά. Είναι 4ετούς φοίτησης και οι Ναυτικοί Δόκιμοι αποφοιτούν με το βαθμό του Σημαιοφόρου. Η εισαγωγή στη Σχολή των ημεδαπών σπουδαστών ακολουθεί το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων, παράλληλα με κάποια ψυχοτεχνικά, ιατρικά και αθλητικά τεστ. Στη ΣΝΔ φοιτούν επίσης και αλλοδαποί σπουδαστές - στελέχη ξένων Ενόπλων Δυνάμεων.
Στη ΣΝΔ λειτουργεί Τμήμα Ναυτικών Επιστημών με κατευθύνσεις Μαχίμων και Μηχανικών. Η εκπαίδευση των Ναυτικών Δοκίμων είναι χωρισμένη σε ακαδημαϊκό, ναυτικό και στρατιωτικό μέρος. Η ναυτική εκπαίδευση περιλαμβάνει ταξίδια σε διάφορα μέρη του κόσμου επ' ωφελεία των Ναυτικών Δοκίμων.
Στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων εκπαιδεύονται επίσης και οι Δόκιμοι Σημαιοφόροι του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής.



Κανελλόπουλος Φ. Ηλίας (1844-1894)

ιδρυτής της σχολής Ναυτικών Δοκίμων

Ιστορικό

 

 Η λειτουργία της ΣΝΔ ξεκίνησε την 24η Νοεμβρίου 1845 ως «Ναυτικόν Σχολείον» επί της κορβέτας "Λουδοβίκος", με Βασιλικό Διάταγμα κατόπιν εισηγήσεως του Υπουργού επί των Ναυτικών Κωνσταντίνου Κανάρη, του πυρπολητή.
Έκτοτε και για μία σειρά ετών η ΣΝΔ λειτούργησε επί διαφόρων πολεμικών πλοίων. Με το νόμο «ΑΡΝΣΤ΄ της 27/3/1884» μετονομάσθηκε σε «Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων» με έδρα τον Ατμοδρόμωνα "Ελλάς". Η μετεγκατάστασή της στην ξηρά έγινε δυνατή το 1905 με το κληροδότημα που άφησε ο Παντελής Βασσάνης, στις προς τούτο εγκαταστάσεις στον Πειραιά, αποτελώντας το παλαιότερο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα του Πειραιά.
Στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, η ΣΝΔ λειτούργησε αρχικά επί του Θ/Κ Αβέρωφ, ενώ από την 29η Οκτωβρίου 1942 και μέχρι το τέλος του πολέμου η Σχολή λειτούργησε στην Αλεξάνδρεια.
Η ΣΝΔ επαναλειτούργησε στον Πειραιά στις 5 Νοεμβρίου 1945.
Από το 1950 η ΣΝΔ αποτελεί την παραγωγική Σχολή και για τους Αξιωματικούς του Λιμενικού Σώματος.
Από το 1962 ανέλαβε την εκπαίδευση και αλλοδαπών Δοκίμων, διαφόρων κρατών.
Το 1967 της απονεμήθηκε το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών .
Από το 1968 λειτουργεί ως Ανώτατη Σχολή.
Από το 2002 στην ΣΝΔ εισάγονται και γυναίκες.
Από το 2003 λειτουργεί ως Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), σύμφωνα με το εν ισχύ νομικό πλαίσιο (ν. 3187/03)



Αποστολή


Η ΣΝΔ, σύμφωνα με το νόμο έχει ως αποστολή:
Να παράγει και να μεταδίδει τη γνώση στους σπουδαστές με την έρευνα και διδασκαλία της ναυτικής επιστήμης και τεχνολογίας, καθώς και των συναφών θεωρητικών, θετικών και εφαρμοσμένων επιστημών.
Να αναπτύσσει τις στρατιωτικές αρετές και τη στρατιωτική αγωγή ώστε να διαμορφώνει αξιωματικούς με στρατιωτική συνείδηση, μόρφωση ανώτατου επιπέδου, καθώς και κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική παιδεία και αγωγή, παρέχοντας τους τα εφόδια για να καταστούν ικανοί ηγήτορες με άρτια επαγγελματική και επιστημονική κατάρτιση.
Να διοργανώνει από κοινού με τα Πανεπιστήμια, Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών και να διεξάγει επιστημονική έρευνα σε τομείς ενδιαφέροντος των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.).



  Εκπαίδευση




Στη ΣΝΔ παρέχονται παράλληλα ακαδημαϊκή, ναυτική και στρατιωτική εκπαίδευση.
Η ακαδημαϊκή εκπαίδευση αφορά στην επιστημονική γνώση των αντικειμένων των θετικών, εφαρμοσμένων, τεχνολογικών, κοινωνικών, ανθρωπιστικών και θεωρητικών επιστημών, που υποστηρίζουν τη ναυτική επιστήμη και τεχνολογία. Σε αυτήν υπάγονται όλα τα μαθήματα επιστημονικού χαρακτήρα, τα οποία υποστηρίζουν γνωσιολογικά την εκπαίδευση των σπουδαστών (θεωρητική και πρακτική) στο πεδίο της στρατιωτικής και ναυτικής εκπαίδευσης. Κάθε ακαδημαϊκό έτος χωρίζεται σε δύο εξάμηνα (χειμερινό και εαρινό), στο τέλος των οποίων πραγματοποιούνται γραπτές εξετάσεις.

Η στρατιωτική και ναυτική εκπαίδευση αφορά σε θεωρητικές, τεχνικές και πρακτικές γνώσεις και δεξιότητες, καθώς και στην πρακτική εξάσκηση και εφαρμογή της ναυτικής επιστήμης και τεχνολογίας στο οικείο επιχειρησιακό περιβάλλον. Η ναυτική εκπαίδευση περιλαμβάνει ετησίως αριθμό μικρών Χειμερινών Εκπαιδευτικών Πλόων, καθώς και τον πολυήμερο Θερινό Εκπαιδευτικό Πλου, κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο σε λιμένες του εσωτερικού και του εξωτερικού.




 Οργάνωση


 


Διεύθυνση Ναυτικής Εκπαίδευσης
Γραφείο Εισαγωγικών Εξετάσεων
Είναι αρμόδιο επί της διαδικασίας υποδοχής υποψηφιοτήτων, οργάνωσης και εποπτείας των προκαταρκτικών εξετάσεων και κατάταξης των επιτυχόντων.
Τμήμα Προγραμματισμού Ναυτικής Εκπαίδευσης
Είναι αρμόδιο επί θεμάτων εκπαιδευτικών πλόων καθώς και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων των σπουδαστών εκτός Σχολής.
Τμήμα Διοίκησης Δοκίμων
Είναι αρμόδιο επί θεμάτων διοίκησης, οργάνωσης και μέριμνας των σπουδαστών. Οι Ν. Δόκιμοι είναι οργανωμένοι σε 8 Τμήματα, σε καθένα από τα οποία υπάρχουν σπουδαστές και από τις τέσσερις τάξεις.

Τμήμα Υποστήριξης Στρατιωτικής & Ναυτικής Εκπαίδευσης
Εποπτεύει και υποστηρίζει την υλοποίηση των προγραμμάτων Ναυτικής εκπαίδευσης.
Τμήμα Φυσικής και Ναυτικής Αγωγής
Είναι αρμόδιο επί θεμάτων φυσικής αγωγής και άθλησης των σπουδαστών, συγκρότησης αντιπροσωπευτικών αθλητικών ομάδων και βελτίωσης της αθλητικής υποδομής.

Διεύθυνση Ακαδημαϊκών Θεμάτων
Τμήμα Διδακτικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού.
Τμήμα Υποστήριξης ακαδημαϊκής εκπαίδευσης, με αρμοδιότητες επί θεμάτων προπτυχιακών σπουδών, μεταπτυχιακών σπουδών, προγραμμάτων επιμόρφωσης, διπλωματικών εργασιών, ερευνητικών προγραμμάτων, συγγραμμάτων και εκδόσεων, εργαστηρίων και βιβλιοθηκών.
Τμήμα Πληροφορικών συστημάτων, με αρμοδιότητες επί θεμάτων γραμματειακής υποστήριξης των ακαδημαϊκών τομέων, πληροφορικών συστημάτων και μηχανοργάνωσης.





Μετά την αποφοίτηση

 


Μετά την αποφοίτησή τους, οι Ναυτικοί Δόκιμοι ονομάζονται Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού και φέρουν το βαθμό του Σημαιοφόρου. Ανάλογα με τον βαθμό αποφοίτησης εγγράφονται με σειρά αρχαιότητας στην επετηρίδα των Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού. Η αρχή της σταδιοδρομίας τους περιλαμβάνει την ένταξή τους σε πλοία του Στόλου, όπου υπηρετούν τα τρία πρώτα χρόνια της καριέρας τους ως μάχιμοι ή μηχανικοί Αξιωματικοί. Στο βαθμό του Σημαιοφόρου διέρχονται το πρώτο σχολείο επαγγελματικής κατάρτισης, κατά το οποίο εκπαιδεύονται στις διαδικασίες και στο υλικό των πλοίων που πρόκειται να χειριστούν και στα καθήκοντα που θα αναλάβουν ως νέοι αξιωματικοί. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων, υπάρχει η δυνατότητα, να επιλέξουν τη συνέχιση της σταδιοδρομίας τους σε Υποβρύχια, Ελικόπτερα, Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας ή στην Ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών (Ο.Υ.Κ.). Με την ένταξή τους σε μία από αυτές τις κατηγορίες, παρακολουθούν αντίστοιχα σχολεία εξειδίκευσης, αποκτώντας γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες θα τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.
Μετά τα τέσσερα (4) χρόνια στο βαθμό του Σημαιοφόρου, προάγονται στο βαθμό του Ανθυποπλοίαρχου και παρακολουθούν το Σχολείο Αξιωματικών Επιστασιών Πλοίων (ΣΑΕΠ), όπου αποκτούν περαιτέρω επαγγελματική κατάρτιση και εξειδίκευση. Ειδικότερα, οι μάχιμοι Ανθυποπλοίαρχοι αποκτούν ένα πτυχίο εξειδίκευσης από τα ακόλουθα: Οπλισμού (Πυροβολικού), Ανθυποβρυχιακού Πολέμου, Ναυτιλίας και Συνεννόησης.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας στο Πολεμικό Ναυτικό, η εκπαίδευση είναι συνεχής. Στους βαθμούς του Ανθυποπλοίαρχου, του Υποπλοίαρχου και του Πλωτάρχη έχουν τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως το Naval Postgraduate School (NPS) στην Καλιφόρνια ΗΠΑ, το Cranfield University στη Μ. Βρετανία, το Harvard University και το Massachusetts Institute of Technolology (MIT) στη Βοστώνη ΗΠΑ, καθώς και της Ελλάδας, όπως το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποκτώντας μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στους τομείς των Ηλεκτρονικών, της Μηχανολογίας Όπλων, των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, της Ναυπηγίας, της Επιχειρησιακής Έρευνας, του Management, κ.τ.λ.
Εκτός της εκπαίδευσης, την οποία μπορούν να λάβουν σε μεταπτυχιακό επίπεδο, έχουν τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ελλάδα, όπως η Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και η Σχολή Εθνικής 'Αμυνας (ΣΕΘΑ). Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα φοίτησης στις αντίστοιχες Σχολές Πολέμου και Σχολές Εθνικής 'Αμυνας χωρών - μελών του ΝΑΤΟ.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους στο Πολεμικό Ναυτικό, υπηρετούν σε πλοία του Στόλου με κορυφαία τη θέση του Κυβερνήτη, εάν πρόκειται για μάχιμο ή του Α΄ Μηχανικού, εάν πρόκειται για μηχανικό Αξιωματικό. Στη συνέχεια, αλλά και ενδιάμεσα κατά την καριέρα τους στο Στόλο, τοποθετούνται σε επιτελικές, διευθυντικές και διοικητικές θέσεις τόσο στο Πολεμικό Ναυτικό, όσο και στο ΓΕΕΘΑ ή το Υπουργείο Εθνικής 'Άμυνας.
Επίσης, έχουν τη δυνατότητα, να τοποθετηθούν σε θέσεις εξωτερικού, σε ελληνικές πρεσβείες, διασυμμαχικά στρατηγεία και κλιμάκια του Πολεμικού Ναυτικού. Ο ανώτατος βαθμός, στον οποίο μπορεί να προαχθεί ένας μάχιμος Αξιωματικός, είναι αυτός του Ναυάρχου και η ανώτατη θέση, στην οποία μπορεί να τοποθετηθεί αυτή του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής 'Άμυνας. Αντίστοιχα για μηχανικό Αξιωματικό, ο ανώτατος βαθμός είναι του Αντιναυάρχου και η ανώτατη θέση αυτή του Γενικού Επιθεωρητή Πολεμικού Ναυτικού.




Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Δήλωση ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου μετά το πέρας των εορταστικών εκδηλώσεων για την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων


Σήμερα είναι η ημέρα γιορτής των Ενόπλων Δυνάμεων. Η ημέρα που γιορτάζει η Υπέρμαχος Στρατηγός, η Προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων. Εύχομαι να έχει υπό τη Σκέπη της όλους τους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς, Στρατιώτες, Ναύτες και Σμηνίτες, τους Εθνοφύλακες, τους Αποστράτους αλλά και τους Εφέδρους, προκειμένου να συνεχίζουν την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

Σήμερα, η σκέψη όλων πηγαίνει στους ήρωες των Ενόπλων Δυνάμεων που έπεσαν σε καιρό πολέμου αλλά και σε καιρό ειρήνης. Είμαστε δίπλα στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που δίνουν κάθε μέρα τη δική τους μάχη για να είμαστε όλοι ασφαλείς.

Οφείλω, όμως, να κάνω σήμερα μια ιδιαίτερη αναφορά στις οικογένειες των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες έχουν το δικό τους σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του υψηλού ηθικού, του επαγγελματισμού, του φρονήματος και του πατριωτισμού των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Χρόνια πολλά σε όλους.










Δείτε το βίντεο εδώ:>>>

Πηγή: ΥΠΕΘΑ

Οπλοκατοχή και οικιακό άσυλο: Ένα θέμα ταμπού – Μέρος Α

Παναγιώτης Α. Καράμπελας


Οπλοκατοχή και οικιακό άσυλο: Ένα θέμα ταμπού – Μέρος Β

Εισαγωγή

Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε πέρσι από έναν εξαίρετο αναγνώστη μας, ο οποίος αυτές τις μέρες μας τίμησε με την παραχώρηση του. Σας το παρουσιάζουμε – μαζί με τα δικά μας σχόλια που εμφανίζονται ως «σ.σ.». Το άρθρο παραθέτει πολύ χρήσιμες πληροφορίες και σκέψεις, πραγματικά αξίζει το χρόνο μας. Μοναδική μας «ένσταση» σε αυτό το βουνό απαραίτητων γνώσεων για τον αναγνώστη είναι το ότι και εδώ αναφέρεται ο ελληνικός μύθος που απαγορεύει τη νόμιμη χρήση θανατηφόρων μέσων σε μια σοβαρή κατάσταση αυτοάμυνας – κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αν οι συνθήκες είναι οι κατάλληλες! Έχουμε κάνει ειδικά αφιερώματα για αυτό στο παρελθόν, στη στήλη ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ. Ας απολαύσουμε το κείμενο:
-.-
Εγκλήματα όλων των ειδών είχαμε πάντα. Ληστείες, δολοφονίες, κλοπές, “τσαντάκιδες” κτλ. Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχει μια καινούργια μορφή εγκλήματος, οι ένοπλες εισβολές σε οικίες και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις με πολεμικά τυφέκια. Τα περιστατικά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας αρκετά. Όπως είναι αρκετά και αυτά που δεν έχουν ακουστεί. Το όλο πρόβλημα φέρνει στο προσκήνιο μια συζήτηση που κάποτε πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει στα σοβαρά και στην Ελλάδα: το ζήτημα της οπλοκατοχής και του οικιακού ασύλου.
Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα*
Το όλο θέμα έχει δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά τις γενικές αρχές που αφορούν το ζήτημα. Έχει θα λέγαμε συνταγματικές προεκτάσεις. Το δεύτερο σκέλος είναι πιο τεχνικό/νομικό, με την ουσία του όμως να πηγάζει από το πρώτο. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
  • Η ανθρώπινη ελευθερία και το δικαίωμα στην περιουσία, θεωρούνται στο δυτικό πολιτισμό ως ίσως τα σημαντικότερα αγαθά. Αξίες για τις οποίες έχουν χυθεί ποταμοί αίματος, έχουν διανυθεί εκατομμύρια χιλιομέτρων σε πορείες, έχουν γίνει δεκάδες χιλιάδες ώρες συζητήσεων και έχουν γραφτεί άπειρα κείμενα, μελέτες, βιβλία αλλά εν τέλει και νόμοι για την κατοχύρωσή τους. Είναι όμως επαρκή αυτά; Φτάσαμε στο σημείο που θέλαμε; Ο άνθρωπος από τότε που εμφανίστηκε στο πλανήτη προσπαθούσε να διαφυλάξει ακριβώς αυτές τις αξίες με κάθε μέσο. Ο τρόπος που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάποιος για να του τα αφαιρέσει ήταν συνήθως ο ίδιος: η βία. Έτσι μοιραία, τα μέσα που αναγκαζόταν ο εκάστοτε αμυνόμενος να χρησιμοποιήσει ήταν τα ίδια ή ανάλογα με τα μέσα που χρησιμοποιούσε ο επιτιθέμενος. Κι αυτά δεν ήταν άλλα από τα ίδια μέσα που χρησιμοποιούσε για να κυνηγήσει και να τραφεί: τα όπλα.
  • Με την πρόοδο των κοινωνιών αυτό το μοτίβο δεν άλλαξε και πολύ. Οι κυριότερες αλλαγές εντοπίζονται στα μέσα αυτά καθ” αυτά με τα οποία προσπαθούσε η κάθε πλευρά να επιτύχει το σκοπό της. Οι τεχνολογικές εξελίξεις απλώς άλλαζαν και τα όπλα. Όσο κι αν προόδευσε ο άνθρωπος τίποτα δεν επηρέαζε ιδιαιτέρως την πραγματικότητα αυτή σε κάθε γωνιά του κόσμου. Οι μόνες περιπτώσεις που επεβάλλετο αφοπλισμός σε μια κοινωνία ήταν όταν υπήρχαν τυραννικά καθεστώτα τα οποία προφανώς δεν επιθυμούσαν την ύπαρξη οπλισμένων πολιτών οι οποίοι δυνητικά θα μπορούσαν να απειλήσουν την εξουσία τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση ο πολίτης δεν νοήτω να είναι άοπλος. Στην Ελλάδα δε, η ίδια η λέξη “πολίτης” δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από τον αναγραμματισμό της λέξεως “οπλίτης”, καταδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας την άρρηκτη διασύνδεση των δύο αυτών ιδιοτήτων του κάθε μέλους της κοινωνίας.
  • Η κυριολεκτικά προαιώνια αυτή κατάσταση άλλαξε μόλις τα τελευταία περίπου 150 χρόνια, με την αστικοποίηση και την εξέλιξη των μέσων, των αρμοδιοτήτων και εν τέλει της αποτελεσματικότητας της αστυνομίας στις σύγχρονες κοινωνίες. Η εγγύηση αισθήματος ασφάλειας που το εκάστοτε κράτος διατείνεται ότι μπορεί να προσφέρει στους πολίτες του καλλιέργησε την εντύπωση της μη αναγκαιότητας κατοχής οπλισμού από τους τελευταίους, και αυτό με τη σειρά του προετοίμασε το έδαφος για τον μαζικό αφοπλισμό των ανθρώπων για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα κυριολεκτικά από την εποχή του αρχανθρώπου!
  • Η προαναφερθείσα αντίληψη περί του υπέρτατου αγαθού της ελευθερίας και του δικαιώματος στην περιουσία πέρασε στα νεότερα χρόνια και στα νομικά χρονικά με τον καλύτερο τρόπο στο Σύνταγμα των Η.Π.Α. Εκεί ξεκαθαρίζεται με ιδιαίτερα διάφανο τρόπο το δικαίωμα του πολίτη, στα πλαίσια της προστασίας της ελευθερίας του Έθνους, να κατέχει οπλισμό. Και η ελευθερία ενός Έθνους είναι κενό γράμμα όταν η ζωή και η περιουσία ενός εκάστου μέλους αυτού δεν διασφαλίζεται πλήρως. Η περίφημη Δεύτερη Τροπολογία (2nd Amendment) του Συντάγματός τους το διασφαλίζει αυτό πέραν πάσης αμφισβήτησης. Έτσι μέσα στο ευρύτερο νομικό πλαίσιο που βρίσκουμε στις Η.Π.Α. συναντάμε και την πλήρη και πιο προχωρημένη νομική έννοια του οικιακού ασύλου. Με απλά λόγια, από τη στιγμή που ένας άνθρωπος ή/και οικογένεια δεχθεί επίθεση, εισβολή ή οποιαδήποτε απειλή που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του ή των δικών του ανθρώπων εντός της οικίας των από οποιονδήποτε απρόσκλητο επιτιθέμενο, ο αμυνόμενος ιδιοκτήτης δικαιολογείται να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια του εξασφαλίζει την πλήρη και άμεση εξουδετέρωση του κινδύνου αυτού.
  • (σ.σ. Παρόμοιο νομοθετικό πλαίσιο περί αναγκαίας αυτοάμυνας έχουμε και στην Ελλάδα – είναι όμως πολύ πιο σαθρό, καθώς βασίζεται σε γενικές κατευθυντήριες γραμμές. Σχετικό άρθρο ΕΔΩ.)
  • Βεβαίως οι Η.Π.Α. δεν είναι οι μοναδικές χώρες με μεγάλη ελευθερία στην οπλοκατοχή. Η Σουηδία για παράδειγμα έχει ιδιαίτερα ελεύθερη νομοθεσία σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, με παρόμοια λογική τεκμηρίωση. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάθε Πολιτεία των Η.Π.Α. έχει το δικαίωμα να θέσει κάποιους περιορισμούς, σε δευτερεύοντα όμως θέματα που δεν θίγουν τον πυρήνα του νοήματος της 2ης Τροπολογίας. Έτσι βλέπουμε να μπαίνουν περιορισμοί στο δικαίωμα ελεύθερης/ανοιχτής  οπλοφορίας ή στους τύπους των όπλων που μπορεί να κατέχει κάποιος εντός των ορίων της κάθε Πολιτείας.
  • Τα τελευταία χρόνια με αφορμή την εγκληματικότητα και διάφορα περιστατικά επιθέσεων οπλισμένων ανθρώπων σε σχολεία και εμπορικά κέντρα, έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια ελέγχου της οπλοκατοχής στις Η.Π.Α. Η συζήτηση κατευθύνεται στην καταγραφή των όπλων, κάτι που έως και σήμερα δεν ισχύει αλλά και -για τους πιο φανατικούς “φιλειρηνιστές”- στην απαγόρευση των όπλων γενικότερα. Η σύγκρουση πάνω σε αυτό το θέμα που έχει ξεσπάσει εντός της Αμερικανικής κοινωνίας είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Το κυριότερο επιχείρημα όσων επιθυμούν τον περιορισμό της οπλοκατοχής, αρχικά με την πλήρη καταγραφή των όπλων στις Η.Π.Α., είναι η διασφάλιση ότι θα μειωθεί η εγκληματικότητα. Οι υπερασπιστές της οπλοκατοχής, από την άλλη, υπογραμμίζουν το έωλο του επιχειρήματος τονίζοντας ότι η οποιαδήποτε απαγόρευση απλά δεν αγγίζει τους κακοποιούς οι οποίοι δεν περιμένουν κανένα νόμο να τους “επιτρέψει” ή να τους “απαγορεύσει” να κατέχουν οποιοδήποτε όπλο θελήσουν. Κατ” αυτό το τρόπο, υποστηρίζουν, ο μόνος που πραγματικά αφοπλίζεται είναι ο αθώος πολίτης που πλέον δεν έχει δικό του τρόπο να αμυνθεί και εγκαταλείπεται έρμαιο μεταξύ των ορέξεων του εκάστοτε εγκληματία και του χρόνου αντίδρασης της αστυνομίας…
  • Προχωρώντας πιο πέρα δε, υπογραμμίζουν ότι μετά την καταγραφή απλά ακολουθεί η κατάσχεση, τονίζοντας την ρήση του Τόμας Τζέφερσον Όταν οι πολίτες φοβούνται την κυβέρνηση έχουμε τυραννία, ενώ όταν η κυβέρνηση φοβάται τους πολίτες έχουμε ελευθερία.
  • Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται για τη χώρα μας είναι απλό. Σε ποιο βαθμό είναι εξασφαλισμένες στην Ελλάδα η ελευθερία και το δικαίωμα στην περιουσία από εγκληματικές πράξεις; Πολύ περισσότερο δε όταν έχουμε να κάνουμε με βαριά οπλισμένους εγκληματίες και μια αστυνομία που παρά τις υπεράνθρωπες γεμάτες αυταπάρνηση προσπάθειες των ανθρώπων που την απαρτίζουν, δυστυχώς ακόμα υστερεί σε χρόνους αντίδρασης σε σχέση με αντίστοιχες δυνάμεις του εξωτερικού. Η δε εγκληματική, ανεπαρκέστατη και ηλιθιωδώς περιοριστική νομοθεσία για τη χρήση του υπηρεσιακού όπλου που υπάρχει στην Ελλάδα, κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη…
  • Από την άλλη πλευρά, η Ελληνική δικαιοσύνη αντιμετωπίζει με ακριβώς τον ίδιο τρόπο έναν πολίτη που αμυνόμενος μέσα στο ίδιο του το σπίτι θα τύχει να σκοτώσει έναν εισβολέα, με έναν οποιονδήποτε φονιά! Το μόνο που μπορεί να του παράσχει είναι το ελαφρυντικό της νομίμου άμυνας και ίσως του προτέρου έντιμου βίου, που όμως δεν μπορούν να απαλλάξουν τον κατηγορούμενο, απλά ενδεχομένως να μειώσουν λίγο την ποινή του. Ακόμα και αυτά όμως, επαφίωνται στην διακριτική ευχέρεια και στη καλή προαίρεση του δικαστού που θα τύχει να εκδικάσει την υπόθεση! Σε τι ακριβώς, λοιπόν, μπορεί να ελπίζει πραγματικά ο πολίτης;
  • (σ.σ. Εδώ δεν συμφωνούμε με τον γράφοντα – η ελληνική νομοθεσία, με τα χίλια μύρια προβλήματα της, δικαιολογεί την αθώωση του αμυνόμενου σε πάρα πολλές περιπτώσεις, ενώ υπάρχουν αρκετά παραδείγματα δικαστηρίων στην Ελλάδα που αθώωσαν τον αμυνόμενο που τραυμάτισε ή σκότωσε τον επιτιθέμενο – αρκεί να υπήρχαν απτές αποδείξεις πως κινδύνευε άμεσα ανθρώπινη ζωή.)
  • Όπως έχει η κατάσταση σήμερα στη χώρα μας, εάν ένας εγκληματίας αποφασίσει να διαλέξει το δικό σου σπίτι για να εισβάλει, είσαι χαμένος από χέρι. Δεν έχεις καμία απολύτως ελπίδα! Ο λόγος απλός: ή δεν θα προβάλλεις καμία αντίσταση και θα είσαι κι εσύ και η οικογένειά σου στο έλεος των ορέξεων του εισβολέα, με την ελπίδα απλά να πάρει ότι τιμαλφή και να φύγει ή θα αμυνθείς με…πρωτόγονα μέσα. Στη πρώτη περίπτωση αν πάρει τα χρήματά σου και ότι αντικείμενα αξίας βρει και φύγει, θα έχεις χάσει ενδεχομένως τους κόπους μιας ζωής. Αν θελήσει να “κλείσει στόματα” μπορεί να χάσεις και την ζωή σου κι εσύ και ενδεχομένως και όσοι άλλοι μάρτυρες είναι παρόντες από την οικογένειά σου. Αν έχει κι άλλες “ορέξεις” μπορεί να γίνεις μάρτυρας του βάθους της Αβύσσου της ανθρώπινης ψυχής… Στην δεύτερη περίπτωση που αμυνθείς, απέναντι σε έναν εισβολέα οπλισμένο με πυροβόλο όπλο, η καρέκλα ή το μαχαίρι θα σου εξασφαλίσουν ένα ηρωικό ταξίδι στον “άλλο κόσμο” ή αν με ένα τρελό τρόπο καταφέρεις και εξασφαλίσεις εσύ στον εισβολέα αυτό το “ταξίδι”, θα σαπίσεις για κάποια χρόνια στη φυλακή σαν κατακάθι της κοινωνίας… (σ.σ. Αναφέραμε και πριν ότι διαφωνούμε σχετικά με τον γράφοντα, αν και έχει απόλυτο δίκιο πως το νομοθετικό πλαίσιο είναι σχετικά ασαφές, και δικάζουν άνθρωποι και όχι μηχανές – η δίκη είναι πάντα μια ρευστή κατάσταση) Η στατιστικά -και μόνο- πιθανότητα να εξουδετερώσεις τον εισβολέα (αποκλειστικά και μόνο στην περίπτωση που είναι ένας) χωρίς να του αφαιρέσεις τη ζωή, δεν αλλάζει επί της ουσίας την εικόνα της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε ως πολίτες, καθώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο αφορά κυρίως τους… εν Ελλάδι συγγενείς του Chuck Norris. Άρα όπως έχουν τα πράγματα σήμερα στη Ελλάδα, είσαι χαμένος από χέρι κι εσύ και η οικογένειά σου ότι και να κάνεις!
  • Αυτό, λοιπόν, που απαιτείται να γίνει στη χώρα μας είναι αρχικά να αναγνωρισθεί εμπράκτως και όχι μόνο θεωρητικά το δικαίωμα του πολίτη στη ζωή και την ελευθερία, όπως και το δικαίωμα στην προστασία της περιουσίας του, που για κάποιους ανθρώπους μπορεί να είναι απλά ένα κομπόδεμα από το κόπο μιας ολόκληρης ζωής. Με άλλα λόγια, να αναγνωρισθεί το “οικιακό άσυλο” με την αληθινή νομική του έννοια. Να μην διώκεται ο πολίτης επειδή μπορεί να σκότωσε τον επίδοξο εισβολέα στα πλαίσια της νόμιμης άμυνας, αλλά να απαλλάσσεται εφόσον δεν προκύπτει κανένα επιπρόσθετο επιβαρυντικό στοιχείο.
  • Αυτό βέβαια από μόνο του, όπως είπαμε δεν μπορεί να προσφέρει πολλά, αν δεν παρέχεται η δυνατότητα στον φιλήσυχο, νομοταγή, αμυνόμενο πολίτη να αντιπαραθέσει όσο είναι δυνατό αντίστοιχη αποτρεπτική δύναμη με αυτή του εγκληματία που στοχοποίησε την οικία του. Αν πέρα από τον εξορθολογισμό των κανόνων εμπλοκής της αστυνομίας και την ουσιαστικότερη επιχειρησιακή της εκπαίδευση στα όπλα δεν υπάρξει μια ουσιαστική αλλαγή του νόμου περί οπλοκατοχής για προσωπική και οικιακή άμυνα, τότε ματαιοπονούμε καθώς οι ειδήσεις για επιθέσεις με θύματα αθώους πολίτες μέσα στα σπίτια τους θα πολλαπλασιάζονται με τον καιρό και για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.
  • Είναι χαρακτηριστικό ότι σε έρευνα σε σωφρονιστικό κατάστημα βαρυποινιτών των Η.Π.Α. και στο ερώτημα “τι φοβούντο περισσότερο όταν ήθελαν να εισβάλουν σε κάποιο σπίτι”, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό απαντούσε ότι περισσότερο ανησυχούσαν για το αν είχε όπλο ο ιδιοκτήτης παρά για το πότε θα έρθει η αστυνομία, αφού ήξεραν ότι σε κάθε περίπτωση είχαν κατ” ελάχιστων 5′ για να κάνουν τη “δουλειά” τους και την προειδοποίηση της σειρήνας, εάν φυσικά είχαν προλάβει οι ένοικοι να…πάρουν τηλέφωνο! Περιττό να πούμε, βέβαια, ότι τέτοιοι χρόνοι αντίδρασης στην Ελλάδα δεν είναι ο μέσος όρος, αλλά η υπαρκτή μεν, εξαίρεση δε του κανόνα…
  • Δεν αποκλείεται κάποιοι, βέβαια, να σπεύσουν και να ισχυριστούν ότι κάτι τέτοιο ενδεχομένως να ενέχει τον κίνδυνο της αυτοδικίας και της αύξησης της εγκληματικότητας. Κακά τα ψέμματα. Αυτός που θέλει να κάνει φόνο θα τον κάνει. Αν δεν είναι με όπλο θα είναι με μαχαίρι. Κι αν όχι με μαχαίρι θα είναι με το αυτοκίνητό του που θα το ρίξει στο θύμα του. Κι αν μιλάμε για εκ προ μελέτης, δεν υπάρχει περίπτωση να επιλέξει κάποιος να κάνει φόνο με το νόμιμο όπλο του. Αλλά όπως και να έχει, την εγκληματικότητα δεν μπορεί κανείς να την εξαφανίσει. Θάνατοι, λοιπόν, από πυροβόλα όπλα όλων των ειδών ότι και να γίνει θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι να δοθεί και η δυνατότητα στον νομοταγή πολίτη να αμυνθεί υπέρ της ζωής του και των οικείων του και της περιουσίας του. Ο αφοπλισμένος πολίτης είναι απλά έρμαιο και ευτυχία για τους εγκληματίες. Η δουλειά τους απλά γίνεται πιο εύκολη…
  • Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε δε ότι οι θάνατοι από πυροβόλα όπλα οπουδήποτε στο κόσμο δεν υπάρχει πόλεμος, ωχριούν σε αριθμούς μπροστά στις εκατόμβες θυμάτων των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Παρ” όλα αυτά, δεν ακούγεται πουθενά καμία φωνή υπέρ της…απαγόρευσης των αυτοκινήτων. Ο κάθε 18χρονος με μια εξέταση παίρνει το δίπλωμα, μετά παίρνει το αυτοκίνητο του μπαμπά και μετά… όποιον πάρει κι ο Χάρος με τη σειρά του. Στην Ελλάδα θρηνούμε μια μικρή κωμόπολη και μερικές χιλιάδες τραυματισμένους κάθε χρόνο στην άσφαλτο. Ένας κανονικός πόλεμος! Ας μην είναι υποκριτές, λοιπόν, κάποιοι…
  • Για εκείνους δε που θα θέσουν θέμα ευρύτερης δημοσίας τάξεως αλλά και προστασίας της Πολιτείας, λέγοντας ότι μια πιο ελεύθερη πολιτική στην οπλοκατοχή ενδέχεται σε περιπτώσεις ευρύτερης πολιτικής και κοινωνικής δυσαρέσκειας, όπως οι ημέρες που ζούμε, να μας κάνει να δούμε όπλα στους δρόμους, η απάντηση έχει δύο σκέλη. Το πρώτο είναι ότι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν περί τα 500.000 κυνηγετικά όπλα, τα περισσότερα εκ των οποίων καθ” όλα ικανά να προκαλέσουν τον θάνατο σε ρινόκερους και βουβάλια, πόσο δε μάλλον σε ανθρώπους, και μερικές χιλιάδες πιστόλια σε χέρια αθλητών σκοπευτικών συλλόγων. Υπάρχει έστω και ένα καταγεγραμμένο περιστατικό ανθρώπου που να κατέβηκε με πυροβόλο όπλο οποιουδήποτε είδους στα χέρια στις άπειρες διαδηλώσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια σε ολόκληρη τη χώρα ενάντια στο Μνημόνιο, στη κυβέρνηση, στα μέτρα λιτότητας, στις περικοπές κτλ.; Ούτε ένα!
  • Το δεύτερο σκέλος της απάντησης είναι ότι μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία με μια κυβέρνηση που δεν σκοπεύει να είναι τυραννική δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Τέτοιες ανησυχίες ιστορικά είχαν μόνο απολυταρχικά καθεστώτα που φοβούντο για την εξουσία τους. Άλλωστε η προαναφερθείσα ρήση του Τόμας Τζέφερσον καλύπτει το ζήτημα πλήρως. Και αυτό το επιχείρημα, λοιπόν, είναι έωλο…
  • Ανέκαθεν, λοιπόν, το όπλο ήταν επί της ουσίας (όσο κι αν στην απαίδευτη Ελληνική κοινωνία μας αυτό μπορεί να φανεί…προκλητικά υπερβολικό) εργαλείο ισότητας, δικαιοσύνης, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν είναι στα χέρια των πολιτών. Ισότητας διότι όταν δύο κρατάνε πυροβόλο όπλο, κανένας παράγοντας όπως μυική δύναμη, ύψος, γνώση πολεμικών τεχνών κτλ. δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Όπως άλλωστε ήταν το σλόγκαν της εταιρίας όπλων Colt, Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, αλλά ο Σάμιουελ Κόλτ τους έκανε ίσους (“God made men, but Samuel Colt made them equal”). Δικαιοσύνης διότι δεν υπάρχει τίποτα πιο δίκαιο από έναν άνθρωπο να μπορεί να υπερασπίζεται την ζωή του, της οικογενείας του και την περιουσία του από τον οποιονδήποτε κακοποιό. Δημοκρατίας διότι αποτελεί την τελευταία ελπίδα,  εγγύηση και μέσο ιδιαίτερα του Έλληνα πολίτη για να εκπληρώσει την δεσμευτική συνταγματική του υποχρέωση, όπως ορίζεται από την ακροτελεύτια διάταξη, άρθρο 120 παρ. 2&4 του Συντάγματος, απέναντι σε οποιονδήποτε θα θελήσει να καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα δια της βίας. Ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το σύνολο των πιο πάνω λόγων.
… Και η ξεκάθαρη και άμεση απάντηση του συγγραφέα στα δικά μας σχόλια:
  1. Αναφορικά με την στάση της δικαιοσύνης στην αμυνα εντος της οικιας μπορεί όντως κάποιοι δικαστές να έχουν αθωώσει ανθρώπους που σκότωσαν μέσα στο σπίτι τους σε περιπτώσεις άμυνας, αλλά αυτά, όπως έγραψα «επαφίωνται στην διακριτική ευχέρεια και στη καλή προαίρεση του δικαστού που θα τύχει να εκδικάσει την υπόθεση». Δεν υπάρχει σαφές νομικό πλαίσιο που να οριοθετεί και πολύ περισσότερο να θωρακίζει την έννοια του οικιακού ασύλου. (σ.σ. Σαφώς και είναι έτσι. Όπως αναφέρουμε συχνά στο amynastospiti.gr, πρέπει κάποιος να έχει απτές αποδείξεις ότι κινδύνευε άμεσα, δεν τίθεται θέμα οικιακού ασύλου στην Ελλάδα!)
  2. Για κάθε περίπτωση αθώωσης υπάρχει και μια άδικης καταδίκης, ακριβώς λόγω της ασάφειας του νόμου, που εν τέλει αφήνει στον δικαστή (και στα…κέφια του ή πολύ χειρότερα στην ιδεολογία του) το αν θα δεχθεί ή όχι την νόμιμη άμυνα. Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η έννοια του οικιακού ασύλου που επιθυμούμε να έρθει στην Ελλάδα, είναι κάτι περισσότερο από την απλή νόμιμη άμυνα-αυτοάμυνα. Είναι αν όχι το άβατο -που είναι ίσως λίγο υπερβολική ως λέξη- τουλάχιστον η αναβάθμιση της νομίμου άμυνας. Είναι ΜΕΣΑ στο σπίτι που διεξάγεται η άμυνα. Είναι η τελευταία γραμμή άμυνας. Ο αμυνόμενος πρέπει να έχει περισσότερα ελαφρυντικά από ότι αν το περιστατικό έχει λάβει χώρα στη μέση ενός δρόμου.
Για τη συνέχεια του άρθρου πατήστε ΕΔΩ.
Ο Παναγιώτης Α. Καράμπελας είναι Στρατηγικός και Πολιτικός Αναλυτής, συνεργάτης του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Αναλύσεων (ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.).


Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Πλοία Ταχείας Μεταφοράς

ΠΤΜ ΖΑΚΥΝΘΟΣ L-183 

Διαστάσεις: 57,3μ / 25,6μ / 21,9 μ
Εκτόπισμα: 555 τ
Αιώρηση: 2 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Πρόωση: 3 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Ταχύτητα: 60 κόμβοι
Πλήρωμα: 33
Μεταφορική ικανότητα: Τρία άρματα πενήντα τόνων, ή Δέκα ΤΟΜΠ, ή Οκτώ ΤΟΜΑ, ή Πεντακόσιοι στρατιώτες
Οπλισμός: 2x ΑΚ 630 εξάκαννα Gatling των 30mm, 2 x MS-227 εκτοξευτές ρουκετών των 22 σωλήνων έκαστος, διαμέτρου 140mm

Tα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς (ΠΤΜ) τύπου ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ (Ρωσική ονομασία ZUBR - Νατοϊκή ονομασία POMORNIK) είναι σήμερα τα μεγαλύτερα σε μέγεθος αερόστρωμνα αποβατικά σκάφη (Air - Cushion Landing Craft) στον κόσμο και αποτελούν την τέταρτη γενιά αεροστρόμνων σκαφών. Το ΠΤΜ ΖΑΚΥΝΘΟΣ είναι το τρίτο ΠΤΜ που παρελήφθηκε από το ΠΝ. Είναι Ρωσικής προελεύσεως και σχεδιάσεως σύμφωνα με το πρόγραμμα 12322 με Ser . No 107. Η ναυπήγησή του ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2000 στο ναυπηγείο της εταιρίας ALMAZ της Αγίας Πετρούπολης και καθελκύστηκε τον Μάιο του 2001.Η άφιξη του στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο του 2001. Η ένταξη του στο ΠΝ καθώς και η ύψωση Σημαίας πραγματοποιήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 2001 με Κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Μ. ΤΣΕΝΕΜΠΗ ΠΝ.



Θυρεός ΠΤΜ ΖΑΚΥΝΘΟΣ
 
ΠΤΜ ΖΑΚΥΝΘΟΣ L-183
Η παράστασή του αποτελείται από άγκυρα, στο άνω αριστερό μέρος και χαρτογραφική απεικόνιση των Ιόνιων νήσων στο κάτω δεξιό.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------




ΠΤΜ ΚΕΡΚΥΡΑ L-182 

Διαστάσεις: 57,3μ / 25,6μ / 21,9 μ
Εκτόπισμα: 555 τ
Αιώρηση: 2 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Πρόωση: 3 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Ταχύτητα: 60 κόμβοι
Πλήρωμα: 33
Οπλισμός: 2x ΑΚ 630 εξάκαννα Gatling των 30mm, 2 x MS-227 εκτοξευτές ρουκετών των 22 σωλήνων έκαστος, διαμέτρου 140mm
Μεταφορική ικανότητα: Τρία άρματα πενήντα τόνων, ή Δέκα ΤΟΜΠ, ή Οκτώ ΤΟΜΑ, ή Πεντακόσιοι στρατιώτες .Τα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς (ΠΤΜ) τύπου ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ (Ρωσική ονομασία ZUBR - Νατοϊκή ονομασία POMORNIK) είναι σήμερα τα μεγαλύτερα σε μέγεθος αερόστρωμνα αποβατικά σκάφη (Air - Cushion Landing Craft) στον κόσμο και αποτελούν την τέταρτη γενιά αεροστρόμνων σκαφών.

Το ΠΤΜ ΚΕΡΚΥΡΑ είναι το τέταρτο ΠΤΜ που παρελήφθηκε από το ΠΝ. Είναι Ρωσικής προελεύσεως και σχεδιάσεως σύμφωνα με το πρόγραμμα 12322 . Η ναυπήγησή του ξεκίνησε το 2003 στο ναυπηγείο της εταιρίας ALMAZ της Αγίας Πετρούπολης και καθελκύστηκε 25-6-2004 . Η άφιξη του στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 22-12-2004. Η ένταξη του στο ΠΝ καθώς και η ύψωση Σημαίας πραγ-ματοποιήθηκε στις 4-1-2005 με Κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Η. ΚΟΥΠΛΑΚΗ ΠΝ.
   









Θυρεός ΠΤΜ ΚΕΡΚΥΡΑ 
ΠΤΜ ΚΕΡΚΥΡΑ L-182
Η παράστασή του αποτελείται από άγκυρα, στο άνω αριστερό μέρος και χαρτογραφική απεικόνιση των Ιόνιων νήσων στο κάτω δεξιό.

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

ΠΤΜ ΙΘΑΚΗ L-181 

ΠΤΜ ΙΘΑΚΗ L-181
Διαστάσεις: 57,3μ / 25,6μ / 21,9 μ
Εκτόπισμα: 555 τ
Αιώρηση: 2 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Πρόωση: 3 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Ταχύτητα: 60 κόμβοι
Πλήρωμα: 33
Μεταφορική ικανότητα: Τρία άρματα πενήντα τόνων, ή Δέκα ΤΟΜΠ, ή Οκτώ ΤΟΜΑ, ή Πεντακόσιοι στρατιώτες .
Οπλισμός: 2x ΑΚ 630 εξάκαννα Gatling των 30mm, 2 x MS-227 εκτοξευτές ρουκετών των 22 σωλήνων έκαστος, διαμέτρου 140mm


Τα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς (ΠΤΜ) τύπου ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ (Ρωσική ονομασία ZUBR - Νατοϊκή ονομασία POMORNIK) είναι σήμερα τα μεγαλύτερα σε μέγεθος αερόστρωμνα αποβατικά σκάφη (Air - Cushion Landing Craft) στον κόσμο και αποτελούν την τέταρτη γενιά αεροστρόμνων σκαφών. Το ΠΤΜ ΙΘΑΚΗ είναι το δεύτερο ΠΤΜ που παρελήφθηκε από το ΠΝ. Είναι Ουκρανικής προελεύσεως και σχεδιάσεως και ναυπηγήθηκε το 1992 στο ναυπηγείο της εταιρίας MORYE στη Θεοδοσία της Ουκρανίας. Το έτος 2000 υπογράφηκε σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής και της Ουκρανικής πλευράς. Από τον Οκτώβριο 2000 έως τον Ιανουάριο του 2001 διεξήχθησαν οι έλεγχοι του σκάφους εν όρμω (harbor trials) και εν πλω (sea trials) στη Θεοδοσία της Ουκρανίας. Η επίσημη παραλαβή του πλοίου από το Πολεμικό Ναυτικό και η ύψωση της Ελληνικής Σημαίας έγινε στις 2 Μαρτίου 2001 στο ΝΣ με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Γ. ΤΑΤΑΚΟ ΠΝ.
  



















Θυρεός ΠΤΜ ΙΘΑΚΗ 
ΠΤΜ ΙΘΑΚΗ L-181
Η παράστασή του αποτελείται από άγκυρα, στο άνω αριστερό μέρος και χαρτογραφική απεικόνιση των Ιόνιων νήσων στο κάτω δεξιό.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------





ΠΤΜ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ L-180 

ΠΤΜ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ L-180Διαστάσεις: 57,3μ / 25,6μ / 21,9 μ
Εκτόπισμα: 555 τ
Αιώρηση: 2 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Πρόωση: 3 Α/Σ ZORYA 10000 HP
Ταχύτητα: 60 κόμβοι
Πλήρωμα: 33
Μεταφορική ικανότητα: Τρία άρματα πενήντα τόνων, ή Δέκα ΤΟΜΠ, ή Οκτώ ΤΟΜΑ, ή Πεντακόσιοι στρατιώτες
Οπλισμός: 2x ΑΚ 630 εξάκαννα Gatling των 30mm, 2 x MS-227 εκτοξευτές ρουκετών των 22 σωλήνων έκαστος, διαμέτρου 140mm



Τα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς (ΠΤΜ) τύπου ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ (Ρωσική ονομασία ZUBR - Νατοϊκή ονομασία POMORNIK) είναι σήμερα τα μεγαλύτερα σε μέγεθος αερόστρωμνα αποβατικά σκάφη (Air - Cushion Landing Craft) στον κόσμο και αποτελούν την τέταρτη γενιά αεροστρόμνων σκαφών. Το ΠΤΜ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ είναι το πρώτο ΠΤΜ που παρελήφθηκε από το ΠΝ. Είναι Ρωσικής προελεύσεως και σχεδιάσεως σύμφωνα με το πρόγραμμα 12322 με Ser . No 104. Ναυπηγήθηκε το 1993 στο ναυπηγείο της εταιρίας ALMAZ της Αγίας Πετρούπολης και παρα-δόθηκε στο Ρωσικό Ναυτικό το 1994 με τον αριθμό 717. Το έτος 2000 υπογράφηκε σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής και της Ρωσικής πλευράς σύμφωνα με την οποία θα γινόταν πλήρης επισκευή όλων των συστημάτων του σκάφους με κύριες μετασκευές στα συστήματα ψύξεως ελαίου των κυρίων μηχανών, την προσθήκη δύο επιπλέον συστημάτων κλιματισμού και την προσθήκη δύο μετατροπέων ηλεκτρικής ισχύος. Τον Οκτώβριο έως Νοέμβριο του 2000 διεξήχθησαν οι έλεγχοι του σκάφους εν όρμω ( harbor trials ) και εν πλω ( sea trials ) στην Αγία Πετρούπολη Ρωσίας. Η επίσημη παραλαβή του πλοίου από το Πολεμικό Ναυτικό και η ύψωση της Ελληνικής Σημαίας έγινε στις 22 Ιανουαρίου 2001 με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Χ. ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟ ΠΝ.





















Θυρεός ΠΤΜ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ 
ΠΤΜ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ L-180
Η παράστασή του αποτελείται από άγκυρα, στο άνω αριστερό μέρος και χαρτογραφική απεικόνιση των Ιόνιων νήσων στο κάτω δεξιό.

 

 

 

ΠΗΓΗ: Πολεμικό Ναυτικό

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Απονομή Διαμνημόνευσης Αστέρα Αξίας και Τιμής από τον ΥΕΘΑ Πάνο Καμμένο στον αποβιώσαντα Αντιναύαρχο ε.α. Ελευθέριο Χανδρινό


Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος απένειμε μετά θάνατον την Διαμνημόνευση «Αστέρα Αξίας και Τιμής» στον Αντιναύαρχο ε.α. Ελευθέριο Χανδρινό. Στην τελετή απονομής Διαμνημόνευσης παρέστη η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και η οικογένεια του Αντιναυάρχου ε.α. Ελευθέριου Χανδρινού. Την διαμνημόνευση «Αστέρα Αξίας και Τιμής» παρέλαβε η σύζυγος του Ελευθέριου Χανδρινού, Αμαλία Χανδρινού.



Η απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας έχει ως εξής:

«Σύμφωνα με εισήγηση στο ΣΑΓΕ του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Καμμένου και ομόφωνης απόφασης αυτού, απονέμεται στον αποβιώσαντα, Αντιναύαρχο ε.α. Ελευθέριο Χανδρινό, η Διαμνημόνευση «Αστέρα Αξίας και Τιμής» για τις όλως διακεκριμένες υπηρεσίες που προσέφερε προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Πατρίδα.

Συγκεκριμένα ως Κυβερνήτης του Α/Γ «ΛΕΣΒΟΣ» την 20η Ιουλίου 1974, ημέρα έναρξης της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, κατάφερε να αποβιβάσει προσωπικό της ΕΛΔΥΚ (450 οπλίτες) στην Πάφο, που είχε προηγουμένως παραλάβει από την Αμμόχωστο για επαναπατρισμό, μετά από σφοδρό βομβαρδισμό του παρακείμενου τουρκικού θύλακα, προκαλώντας σύγχυση στις τούρκικες δυνάμεις.

Το Α/Γ «ΛΕΣΒΟΣ» συνέχισε τον πλου του και επέστρεψε στην Ελλάδα, ολοκληρώνοντας επιτυχώς τη δύσκολη αποστολή του».

 





 Βιντεο: ΕΔΩ>>>

ΠΗΓΗ: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ