Κλεισούρα: Συγκινητική τελετή ενταφιασμού των οστών 32 Ελλήνων ηρώων του Έπους του '40 [εικόνες]

Τελέστηκε η ταφή 32 Ελλήνων πεσόντων κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στο στρατιωτικό κοιμητήριο Κλεισούρας.

  

ή ταφή 32 Ελλήνων πεσόντων στην Αλβανία κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941 τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο στρατιωτικό κοιμητήριο της Κλεισούρας.

 

 

Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το ΓΕΕΘΑ, η ταφή τελέστηκε στις 29 Οκτωβρίου, χοροστατούντος του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη Αργυρόκαστρου Δημητρίου. 

 

 

 

Εκ μέρους της Ελλάδας, στην τελετή παρέστησαν η επιτετραμμένη της ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα, Βάλη Πενταρβάνη, η οποία εκπροσώπησε τον Έλληνα πρέσβη στην Αλβανία, ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Γιώργος Κασαπίδης, αντιπροσωπεία του ΓΕΕΘΑ υπό τον διευθυντή Β' Κλάδου και προέδρο της ελληνικής πλευράς της Μικτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων (ΜΕΕ), υποναύαρχο Δημήτριο Μήλα, ο γενικός πρόξενος στο Αργυρόκαστρο, Δημήτρης Σαχαρίδης, ο ακόλουθος Άμυνας της Ελλάδας στα Τίρανα, συνταγματάρχης Ευθύμιος Ντάλας, μέλη της Δημοκρατικής Ενώσεως Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας "Ομόνοια", συγγενείς πεσόντων, καθώς και μέλη της ΜΕΕ από την Αλβανία.

 

 

Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εφαρμογής της Διακρατικής Συμφωνίας Ελλάδας και Αλβανίας για την αναζήτηση, την εκταφή, τον προσδιορισμό της ταυτότητας και την ταφή των Ελλήνων και διοργανώθηκε με μέριμνα της ελληνοαλβανικής Μικτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων. 

 

 

 

Μέχρι σήμερα έχουν ενταφιαστεί 1.003 Έλληνες πεσόντες στα κοιμητήρια στις Βουλιαράτες και στην Κλεισούρα, ενώ για την επιτάχυνση της διαδικασίας προσδιορισμού της ταυτότητας των πεσόντων με τη μέθοδο της γενετικής ταυτοποίησης (DNA), τη ΜΕΕ συνδράμει το 401 Γενικό Νοσοκομείο Στρατού, το 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας, η Ελληνική Αστυνομία, καθώς και το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών "Δημόκριτος".

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Πολυεθνική Άσκηση «AEGEAN SEAL 21-I»

 

Διεξήχθη η πολυεθνική Άσκηση «AEGEAN SEAL 21-I», στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του Νοτίου Ευβοϊκού και Σαρωνικού κόλπου. Στη συνεκπαίδευση συμμετείχαν Ομάδες Εξουδετέρωσης Ναρκών με προσωπικό και μέσα, από το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Λετονία και τη Σλοβενία, καθώς και Παρατηρητές από το Μαυροβούνιο, την Πολωνία και το Κέντρο Αριστείας (COE) EOD του ΝΑΤΟ... (Φωτογραφία: ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΝΑΥΤΙΚΟΥ/EUROKINISSI) 

 

 

Σαρωτικές αλλαγές φέρνει ο νέος κλιματικός νόμος

 

Απαγόρευση της χρήσης καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης και της πώλησης αυτοκινήτων με κινητήρες βενζίνης ή πετρελαίου από το 2030, κατάργηση της χρήσης μαζούτ για την παραγωγή ρεύματος στα νησιά, υποχρεωτική ασφάλιση των κτηρίων σε περιοχές υψηλού κλιματικού κινδύνου, διεύρυνση της Μελέτης Περιβαλοντικών Επιπτώσεων που συνοδεύει τις επενδύσεις προκειμένου να εξετάζονται και οι κλιματικές επιπτώσεις, είναι ορισμένα από τα μέτρα που προβλέπει ο νέος κλιματικός νόμος, ο οποίος θα παρουσιαστεί τις επόμενες ημέρες.

Την ψήφιση του κλιματικού νόμου ανήγγειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή COP26 στη Γλασκώβη.

Όπως επισημαίνει με δηλώσεις του ο σύμβουλος του πρωθυπουργού για θέματα ενέργειας, κλίματος, περιβάλλοντος και κυκλικής οικονομίας Γιώργος Κρεμλής: «Ο κλιματικός νόμος που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση είναι εξαιρετικά φιλόδοξος. Βάζει τον πήχη ψηλά, καθώς δεν μεταφέρει απλά στην εθνική νομοθεσία τους ευρωπαϊκούς στόχους αλλά τούς συμπληρώνει, τούς επικαιροποιεί και πολλές φορές τους υπερβαίνει. Είναι ένα πολύ σύγχρονο νομοθέτημα που δείχνει ότι η Ελλάδα πρωτοπορεί στα θέματα της κλιματικής αλλαγής».

Ο νόμος θα θέσει ποσοτικούς στόχους για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% το 2030 σε σχέση με το 1990, κατά 80% το 2040, με απώτερο στόχο την κλιματική ουδετερότητα το 2050, που προβλέπεται και από την Κοινοτική νομοθεσία. Οι στόχοι θα επανεξετάζονται κάθε πέντε χρόνια ανάλογα με την εξέλιξη των ρύπων και των Κοινοτικών κανονισμών.

Για την επίτευξη των στόχων θα καταρτιστεί Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, Περιφερειακά αλλά και Δημοτικά Σχέδια για τη μείωση των εκπομπών. Επίσης θα καταρτιστούν τομεακοί «προϋπολογισμοί άνθρακα» για επτά κλάδους / τομείς δραστηριοτήτων που είναι: Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, Μεταφορές, Βιομηχανία, Κτήρια, Γεωργία και κτηνοτροφία, Απόβλητα, Χρήσεις γης, αλλαγές χρήσεων γης και δασοπονία.

Οι βασικές ρυθμίσεις του νόμου ανά τομέα προβλέπουν τα εξής:

- Ηλεκτρική ενέργεια: αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ σε ποσοστό 70% στην τελική κατανάλωση ενέργειας έως το 2030, με μέτρα που περιλαμβάνουν διευκόλυνση της αδειοδότησης, ενίσχυση των δικτύων, προώθηση της αποθήκευσης ενέργειας κ.α.
- Μεταφορές: από το 2025 υποχρεωτικά όλα τα νέα ταξί στην Αττική και την Θεσσαλονίκη, καθώς και το ένα τρίτο των νέων ενοικιαζόμενων οχημάτων θα είναι οχήματα μηδενικών εκπομπών. Από το 2023 τουλάχιστον το ένα τέταρτο των νέων εταιρικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης θα είναι αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα ή υβριδικά ηλεκτρικά οχήματα. 
Ως προς τα ΙΧ και ελαφρά επαγγελματικά, από το 2030 θα επιτρέπεται η πώληση μόνον οχημάτων μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
-Νησιά: έως το 2030 απαγορεύεται η χρήση μαζούτ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στα μη διασυνδεδεμένα νησιά. Αυτό σημαίνει ότι τα νησιά θα πρέπει να στραφούν σε σύγχρονες λύσεις όπως αυτές που εφαρμόζονται στη Χάλκη, την Τήλο κ.α. με ανανεώσιμες πηγές, αποθήκευση ενέργειας, συστήματα διαχείρισης της ενέργειας κ.α. 

-Κτίρια: από το 2023, απαγορεύεται η εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης όπου υπάρχει επαρκές διαθέσιμο δίκτυο φυσικού αερίου. Από το 2025, απαγορεύεται η εγκατάσταση καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης και από το 2030, απαγορεύεται σε όλα τα κτίρια η χρήση καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης. 

Αυτό σημαίνει ότι οι κεντρικές θερμάνσεις θα πρέπει να μετατραπούν είτε σε φυσικό αέριο είτε σε νέες φιλικότερες προς το περιβάλλον μορφές (π.χ. αντλίες θερμότητας). Επιπλέον, από το 2025 όλα τα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας θα πρέπει να ασφαλίζονται υποχρεωτικά. Η ασφάλιση θα αποτελεί προϋπόθεση για την ηλεκτροδότηση του κτιρίου.

-Βιομηχανία: επεκτείνονται οι μελέτες περιβαλοντικών επιπτώσεων και οι Αποφάσεις Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, προκειμένου να καλύπτονται οι επιπτώσεις των επενδύσεων στο κλίμα. Επιπλέον οι ρυπογόνες επιχειρήσεις υποχρεούνται να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 30% έως το 2030 σε σχέση με το 2022. Όλες οι επιχειρήσεις με περισσότερους από 500 εργαζόμενους θα δημοσιεύουν κάθε χρόνο εκθέσεις με το ανθρακικό τους αποτύπωμα.

Τέλος, με τον νόμο συστήνεται Εθνικό Παρατηρητήριο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, το οποίο σε συνεργασία με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία και άλλους δημόσιους φορείς θα παρακολουθεί τα κλιματικά δεδομένα και θα παρέχει προγνώσεις.

Πηγή: ΑΠΕ

Αλεξίπτωτα: Συσκευή AAD

Όσοι δεν έχουν ασχοληθεί με τα άλματα ελεύθερης πτώσης δε γνωρίζουν τι είναι αυτή η συσκευή αλλά όπως θα δείτε σε αυτό το άρθρο είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Το όνομα της είναι από τις αγγλικές λέξεις «Automatic Activation Device» (Συσκευή Αυτόματης Ενεργοποίησης) και είναι αυτό ακριβώς. Μία μικρή ηλεκτρονική συσκευή που ενεργοποιεί μόνη της το άνοιγμα του εφεδρικού αλεξιπτώτου κάτω από κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες.

Πηγή: GreenLightSkydivingGear.com

Όσοι κάνετε άλματα ελεύθερης πτώσης, είτε με εκπαιδευτή (tandem) είτε μόνοι σας (solo), θα έχετε παρατηρήσει ότι στη κορυφή του σακιδίου υπάρχει μία διαφάνεια που από κάτω έχει μία μικρή οθόνη. Είναι το χειριστήριο του AAD που το βλέπετε ολόκληρο στη παραπάνω φωτογραφία.

Πηγή: UniqueThingsToDo.com

 

Αυτή η συσκευή ρυθμίζεται από τον ίδιο τον αλεξιπτωτιστή, ή τον αρχηγό ρίψης εάν δεν είναι αρκετά έμπειρος ο αλεξιπτωτιστής. Πρακτικά με αυτό το απλό χειριστήριο ο αλεξιπτωτιστής ρυθμίζει το υψόμετρο στο οποίο θα ενεργοποιηθεί αυτόματα το AAD εάν δεν έχει μειωθεί η ταχύτητα πτώσης. Το AAD έχει σώσει αμέτρητες ζωές καθώς εάν ο αλεξιπτωτιστής φτάσει στο υψόμετρο που έχει ρυθμιστεί και για οποιοδήποτε λόγο δεν έχει ανοίξει το αλεξίπτωτο του, το AAD αυτόματα θα ανοίξει το εφεδρικό αλεξίπτωτο του. Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις που το AAD έχει σώσει ζωές είναι ο αλεξιπτωτιστής να έχει ξεχαστεί από κάτι που του αποσπάει τη προσοχή όπως κάποια εμπλοκή και να μην έχει αντιληφθεί ότι έχει φτάσει σε τόσο χαμηλό υψόμετρο, και δεύτερον, αλεξιπτωτιστές που έχουν χάσει τις αισθήσεις τους. Βλέπετε ένα τέτοιο παράδειγμα στο βίντεο που ακολουθεί. Σε αυτό το βίντεο ο αλεξιπτωτιστής ξεχάστηκε προσπαθώντας να δέσει τον ιμάντα στήθους του και δεν αντιλήφθηκε ότι είχε χάσει πολύ ύψος αλλά ευτυχώς το AAD ενεργοποιήθηκε και του έσωσε τη ζωή σε υψόμετρο μόλις 600 ποδών.

Φυσικά δε θα πρέπει να βασιζόμαστε στο AAD για αυτά τα ανθρώπινα λάθη καθώς είναι μία συσκευή που ίσως να μη λειτουργήσει. Ένα τραγικό παράδειγμα ήταν το 2005 με το μοναδικό θανατηφόρο ατύχημα που προκλήθηκε από AAD. Ο Βρετανός αλεξιπτωτιστής και σχεδιαστής αλεξιπτώτων Άντριαν Νίκολας, με πάνω από 8000 άλματα ελεύθερης πτώσης στο ενεργητικό του, έκανε ελιγμούς χαμηλού υψομέτρου με αγωνιστικού τύπου αλεξίπτωτο στο νησί Τέσελ της Ολλανδίας. Λόγω κακής ρύθμισης του AAD σε υψόμετρο 750 ποδών και ενώ βρίσκονταν επάνω σε έναν ελιγμό υψηλής ταχύτητας με το αλεξίπτωτο του ανεπτυγμένο, το AAD ενεργοποιήθηκε λόγω του συνδυασμού ταχύτητας και υψομέτρου και έτσι του άνοιξε και το εφεδρικό αλεξίπτωτο. Ο Α. Νίκολας κατάφερε να αποκόψει το κύριο αλεξίπτωτο του αλλά πλέον ήταν σε πολύ χαμηλό ύψος και δε πρόλαβε να διορθώσει τη πορεία του εφεδρικού του και πέθανε από τα τραύματα που προκλήθηκαν από τη πρόσκρουση. Βλέπετε μία φωτογραφία του παρακάτω.

Πηγή: TheTimes.co.uk

 

Τώρα που είναι κατανοητό το τι κάνει το AAD, ας δούμε πως λειτουργεί. Υπάρχουν δύο τύποι, ο παλαιότερος μηχανικός τύπος που σπάνια πλέον χρησιμοποιείται και τα νεώτερα ηλεκτρονικά AAD. Τα μηχανικά έχουν έναν αισθητήρα που όταν περάσει το υψόμετρο που έχει ρυθμιστεί δημιουργεί μία μηχανική/κινητική αντίδραση που ενεργοποιεί ένα μικρό πυροδοτικό μηχανισμό ο οποίος κόβει το καλώδιο που κρατάει κλειστό το εφεδρικό αλεξίπτωτο. Με αυτό το τρόπο το ενεργοποιεί. Ένα αρκετά δημοφιλές μοντέλο από μηχανικό AAD είναι το Model 12000 της εταιρίας FXC που το βλέπετε στη συνέχεια.

Πηγή: FXCGuardian.com

 

Αντίστοιχα, τα ηλεκτρονικά AAD κάνουν το ίδιο πράγμα αλλά με ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα που είναι πολύ πιο αξιόπιστο καθώς έχει πάρα πολλές δικλείδες ασφαλείας. Ένα από τα πιο διαδεδομένα ηλεκτρονικά AAD είναι το CYPRES της εταιρίας Airtec και βλέπετε πως είναι εκτός του σακιδίου καλύτερα στη παρακάτω επεξηγηματική φωτογραφία.

Πηγή: CoreSkydiving.co.uk (επεξεργασμένη)

 

Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι ο λόγος για τον οποίο λειτουργεί είναι ο τρόπος συσκευασίας του εφεδρικού αλεξιπτώτου. Σε αντίθεση με το κύριο αλεξίπτωτο, το εφεδρικό είναι συμπιεσμένο με ελατήριο και έχει έναν ειδικό τρόπο συσκευασίας για ταχεία ανάπτυξη, πολύ πιο γρήγορα από το κύριο, και με ελάχιστες πιθανότητες οποιασδήποτε εμπλοκής. Το καλώδιο που συγκρατεί το εφεδρικό σε αυτή τη κατάσταση περνιέται μέσα από το πυροδοτικό μηχανισμό του AAD οπότε όταν το AAD πυροδοτηθεί, θα το κόψει και κατ’επέκταση, θα αναπτύξει το εφεδρικό αλεξίπτωτο. Βλέπετε πως λειτουργεί ο πυροδοτικός μηχανισμός καλύτερα στο βίντεο που ακολουθεί που γίνεται χειροκίνητη ενεργοποίηση του.

 

Αντίστοιχα, βλέπετε καλύτερα παρακάτω το πως ακριβώς είναι συνδεδεμένο το AAD μέσα στην εξάρτυση του αλεξιπτώτου. Το κυκλικό αντικείμενο που βλέπετε είναι ένα μικρό αλεξίπτωτο-οδηγός που βρίσκεται υπό τη πίεση ελατηρίου και εκτινάσσεται για να τραβήξει ολόκληρο το εφεδρικό όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Πηγή: AVStop.com (επεξεργασμένη)

 

Προτού κλείσουμε, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι σχεδιαστές των AAD χρησιμοποιούν εκρηκτικούς μηχανισμούς που δεν εντοπίζονται από τις περισσότερες συσκευές αεροδρομίων (σύμφωνα με τη TSA (Transportation Security Administration, Διοίκηση Ασφαλείας Μεταφορών) των ΗΠΑ) αλλά πάντα υπάρχει η πιθανότητα καθυστερήσεων εάν ταξιδεύετε με το αλεξίπτωτο σας. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ακόμα και το πλήρες άνοιγμα των αλεξιπτώτων.

Πηγή: SkydiveAtmosfera.com

 

Ελπίζουμε το άρθρο μας να σας βοήθησε να καταλάβετε τι είναι το AAD, πως λειτουργεί, και γιατί είναι τόσο σημαντικό για κάθε αλεξιπτωτιστή που εκτελεί άλματα ελεύθερης πτώσης.

Πηγή: defensegr.wordpress

Νότια της Μυκόνου σε βάθος 103 μέτρων βρέθηκε από τον Κώστα Θωκταρίδη και ταυτοποιήθηκε το ιταλικό υποβρύχιο JANTINA

 

Το υποβρύχιο εντοπίστηκε από ROV Super Achille (υποβρύχιο τηλεκατευθυνόμενο όχημα) νότια της Μυκόνου και σε βάθος 103 μέτρων.

Νότια της Μυκόνου σε βάθος 103 μέτρων βρέθηκε και ταυτοποιήθηκε το ιταλικό υποβρύχιο JANTINA που είχε βυθιστεί μετά από επίθεση Βρετανικού υποβρυχίου την 5η Ιουλίου 1941.

 

Ιστορικό βύθισης και η μοιραία επίθεση.

Το JANTINA είχε αποπλεύσει από την Λέρο.

Στο υποβρύχιο επέβαιναν 48 άτομα.

Το απόγευμα της 5ης Ιουλίου 1941 το JANTINA έπλεε στην επιφάνεια, νότια της Μυκόνου με κατεύθυνση δυτικά.

Στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή βρισκόταν το βρετανικό υποβρύχιο HMS TORBAY.

Το TORBAY είχε αποπλεύσει από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και εκτελούσε την 3η επιθετική του περιπολία στο Αιγαίο.

Η αναμέτρηση 2 υποβρυχίων είναι σπάνιο ναυτικό γεγονός.

Το HMS TORBAY σύμφωνα με το πολεμικό ημερολόγιο που συνέταξε ο κυβερνήτης του αμέσως μετά την επίθεση, εντόπισε το ιταλικό υποβρύχιο JANTINA από απόσταση 4 ναυτικών μιλίων, σήμανε συναγερμό και όντας σε περισκοπικό βάθος πήρε θέση επίθεσης.

Στις 20:16 εξαπέλυσε τορπιλική επίθεση με μια δέσμη 6 τορπιλών από απόσταση 1500 γιαρδών.

Όταν ο ιδιαίτερος και συνάμα οξύς ήχος των τορπιλών που τρέχουν μέσα στο νερό έγινε αντιληπτός από το πλήρωμα του JANTINA ήταν ήδη πολύ αργά.

Παρά την απέλπιδα προσπάθεια τού πληρώματος του Ιταλικού υποβρυχίου να τις αποφύγει, αυτό δεν κατέστη δυνατόν.

Οι δυο πρώτες τορπίλες πέρασαν μπροστά από το ιταλικό υποβρύχιο χωρίς να βρουν στόχο.

Στις 20:17 όμως η δεύτερη ομάδα τορπιλών βρήκε στόχο και δημιούργησε πολύ ισχυρή έκρηξη.

Το αποτέλεσμα ήταν η τάχιστη βύθιση του ιταλικού υποβρυχίου JANTINA. 

 

Διασωθέντες

Από το πλήρωμα του JANTINA τελικά μόνο 6 άτομα κατάφεραν να διασωθούν κολυμπώντας κάτω από δύσκολες συνθήκες μέχρι την νήσο ΔΗΛΟ.

Το ναυάγιο σήμερα

Το υποβρύχιο εντοπίστηκε από ROV Super Achille (υποβρύχιο τηλεκατευθυνόμενο όχημα) νότια της Μυκόνου και σε βάθος 103 μέτρων.

Αρχικά εντοπίστηκε ο όγκος του υποβρυχίου JANTINA από imaging Sonar που φέρει το ROV.

Ακολούθησε αναλυτική οπτική επιθεώρηση και βιντεοσκόπηση, και αναγνωρίστηκε και ταυτοποιήθηκε ως το ιταλικό υποβρύχιο JANTINA που είχε βυθιστεί μετά από συμπλοκή με το Βρετανικό υποβρύχιο HMS TORBAY την 5η Ιουλίου 1941.

Το υποβρύχιο κείτεται στον βυθό με την αριστερή πλευρά, και διακρίνεται ο πυργίσκος και το πυροβόλο καταστρώματος 102 χιλιοστών.

Τα περισκόπια είναι κατεβασμένα και η ανθρωποθυρίδα του πυργίσκου είναι ανοιχτή.

Τμήμα της πλώρης έχει αποκοπεί από το υπόλοιπο υποβρύχιο.

Το ναυάγιο και η πέριξ αυτού περιοχή αντιμετωπίσθηκε με σεβασμό ως υγρός τάφος. 

 

Η ταυτότητα του υποβρυχίου JANTINA

Το JANTINA καθελκύσθηκε το 1932 στην La Spezia Ιταλίας και ήταν κλάσης ARGONAUTA.

Το μήκος του ήταν 61,5 μέτρα, το πλάτος 5,65 μέτρα και το εν καταδύσει εκτόπισμά του ήταν 810 τόνοι.

Στην επιφάνεια είχε ικανότητα μέγιστης ταχύτητας πλεύσης 14 κόμβους, ενώ σε κατάδυση 8.

Το μέγιστο επιχειρησιακό του βάθος ήταν τα 80 μέτρα.

Ο οπλισμός του αποτελείτο από 4 τορπιλοσωλήνες στην πλώρη και 2 στην πρύμνη.

Επίσης διέθετε ναυτικό πυροβόλο καταστρώματος 102/35. 

 

Ιστορική Έρευνα

Για την συγκεκριμένη έρευνα και τεκμηρίωση χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία και υλικό από τις ακόλουθες πηγές:

1. Ιταλική Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού (MARINA MILITARE, UFFICIO STORICO)

2. Βρετανικά Αρχεία στην Αγγλία (The National Archives)

3. Γερμανικά Πολεμικά Ημερολόγια (KTB – Αιγαίου & Αττικής)

Το JANTINA είναι το 4ο υποβρύχιο που εντοπίζεται και ταυτοποιείται από τον Κώστα Θωκταρίδη και την PLANET BLUE - ROV SERVICES στο Ελληνικό αρχιπέλαγος. Το πιο πρόσφατο ναυάγιο υποβρυχίου ήταν το Ελληνικό υποβρύχιο ΚΑΤΣΩΝΗΣ, που το 2018 και σε συνεργασία με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ταυτοποιήθηκε με την ίδια τεχνολογία (ROV) σε βάθος 253 μέτρων.

https://www.hnhs.gr/.../9995-entopismos-akrivous-thesis-y...

 

Ομάδα έρευνας

Στην ομάδα έρευνας και ταυτοποίησης συμμετείχαν αλφαβητικά :

Alexiades Platon, Βουγίδης Σπύρος, Θωκταρίδη Αγάπη Ωκεανίς, Θωκταρίδης Κώστας, Κουμαριανός Νίκος, Μαγγανάς Γιώργος, Sippl Ricardo.

Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον στο άμεσο μέλλον να ξεκινήσει η συγγραφή βιβλίου και δημιουργία αντίστοιχου ντοκιμαντέρ για την ιστορία του JANTINA.

Το αποτέλεσμα της έρευνας αφιερώνεται σε όλο το πλήρωμα του JANTINA και στις οικογένειές τους που θρήνησαν θύματα.

 

 

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, ο λαϊκός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Χρήστος Κυριαζής.

 

ο Χρήστος Κυριαζής

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών, ο λαϊκός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Χρήστος Κυριαζής.

Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης έμαθε κι εκείνος την τέχνη. Το 1972 δημιούργησε το συγκρότημα «Πρόκες» και νωρίτερα τα συγκροτήματα «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».

Σπούδασε στην Ιταλία και όταν επέστρεψε, στράφηκε στη λαϊκή μουσική. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε με τον δίσκο «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» το 1992, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεπερνώντας τα 125.000 αντίτυπα.

Ακολούθησαν οι δίσκοι «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), «Χαμένος Νικητής» (1995), «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997). Τα γνωστότερα τραγούδια αυτών των δίσκων είναι «Οι απέναντι που πληρώνουν έναντι», «Ημεροβίγλι», κ.λπ.

Το 2020 ο Χρήστος Κυριαζής σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Secret είχε αναφερθεί στον Βλάσση Μπονάτσο και στο πόσο τον είχε βοηθήσει.

«Όταν ήρθε ο Βλάσσης Μπονάτσος στο υπόγειο του “Hobbit” της πλατείας Αμερικής, μου είπε: “Ρε συ, έλα εδώ. Τα τραγούδια αυτά ποιανού είναι;”. Του λέω “δικά μου”. “Τα στιχάκια;”, “δικά μου κι αυτά”, του απάντησα. Και έτσι με πήρε μαζί του στο “Τσιν Τσιν”. Ο Βλάσσης Μπονάτσος είχε τότε το συγκρότημα “Πελόμα Μποκιού” και είχαν κάνει επιτυχία με το “Γαρύφαλλε”. Πάω και βλέπω το μαγαζί γεμάτο με 2000 άτομα μέσα. Τρελάθηκα και ξεκίνησα εκεί. Ο Βλάσσης τότε με βοήθησε πάρα πολύ, με γούσταρε και με αγαπούσε. Προ πάντων, όμως, του άρεσαν τα τραγούδια μου, οι στίχοι, αυτά που λέω. Όταν γίνονται αυτά, συμβαίνει το πραξικόπημα του 1967 και, θυμάμαι, είχαμε βγει έξω από το μαγαζί και ακούγαμε τα τανκς. Τότε πάλι σταμάτησα, δεν ξέραμε τι να κάνουμε τότε, διαλύθηκαν τα πάντα, όλα. Τότε έφυγα, γνώρισα ένα κορίτσι και πήγα στην Ιταλία. Μου βγήκε σε καλό, γιατί εκεί σπούδασα σχέδιο και, όταν γύρισα πίσω, έκανα τα δικά μου έπιπλα και μαγαζιά και πήγα πολύ καλά».

Στην ίδια συνέντευξη είχε αναφερθεί και στο πώς είχε καταφέρει να μπει στη δισκογραφία.

«Είχα βαρεθεί να ακούω “όχι” από τις δισκογραφικές. Όταν πέρασε ο Γιώργος Πολυχρονίου από το μαγαζί μου με τη Μάγκυ Χαραλαμπίδου για να αγοράσουν έπιπλα για τον γάμο τους, ήταν η αφορμή για να πάω στη Sony».

 

ΣΟΚΑΡΕΙ ο κορυφαίος δύτης στον κόσμο μετά τον εμβολιασμό του με Pfizer – Μπαίνει τέλος στην καριέρα του μετά από σοβαρή παρενέργεια

Την περιπέτεια υγείας που υπέστη μετά τον εμβολιασμό του με το εμβόλιο της Pfizer κατά του κορωνοϊού περιέγραψε ο κορυφαίος δύτης στον κόσμο, Florian Dagury, ο οποίος κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στην στατική άπνοια (κρατούσε την αναπνοή του για 10 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα).

Ο 34χρονος πρωταθλητής σε βίντεο του στο Instagram είπε τα εξής: «Απλώς θέλω να μοιραστώ τις προβληματικές μου εμπειρίες μετά τον εμβολιασμό μου και ίσως κάποιοι έχετε παρόμοιες μαρτυρίες και ιστορίες», ενώ στο βίντεο έδειχνε στο μηχάνημα την ζημιά που έχει υποστεί η καρδιά του. Να σημειώσουμε ότι το βίντεο είναι από το Samitivej Thonburi Hospital στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης, σύμφωνα με το newsbeezer.

Δείτε το  Instagram του Florian Dagury

https://www.instagram.com/mr10minutes/?utm_source=ig_embed

 «Μετά την 2η δόση του Pfizer άρχισαν οι παλμοί μου να αυξάνουν. Στον ύπνο, αντί για 35-45 παλμούς άρχισα να έχω 65 το λεπτό. Ξύπνιος, αντί για 65 το λεπτό άρχισα να έχω 100 παλμούς, ακόμη και σε ηρεμία. Έφτασα και τους 177 το λεπτό, ενώ έτρωγα δείπνο με φίλους.

Δέκα μέρες μετά τον εμβολιασμό που πήγα σε έναν καρδιολόγο και μου είπε ότι είναι συνηθισμένη παρενέργεια του εμβολίου της Pfizer και πως χρειάζεται απλώς ξεκούραση. Μετά από 40 μέρες χωρίς βελτίωση, πήγα σε άλλο καρδιολόγο και μου βρήκε μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα και ανεπάρκεια μιτροειδούς βαλβίδος.

Τώρα πασχίζω για να καταφέρω το -30% των επιδόσεων που είχα συνήθως». 

Ο πρωταθλητής επίσης συστήνει στους δύτες από εδώ και πέρα να επιλέγουν εμβόλια όπως το Sputnik, το Sinovac και το Sinopharm και να αποφεύγουν τα mRNA. 

Είναι δεδομένο ότι ο Florian Dagury δεν θα μπορέσει να συνεχίσει την καριέρα του. 

Δημήτρης Θεοδωρακάκος: Συμβουλές από τον κορυφαίο αθλητή μεγάλων αποστάσεων!

 

Ο κορυφαίος αθλητής μεγάλων αποστάσεων Δημήτρης Θεοδωρακάκος μας αφηγείται το ξεκίνημα του την πορεία του και δίνει σε μικρούς και μεγάλους τις πιο σημαντικές συμβουλές.

Είστε ο μοναδικός Έλληνας δρομέας, που έχει αναδειχθεί νικητής στους πιο δύσκολους αγώνες της Χώρας. Ποιο είναι το κίνητρο, που σας οδηγεί και καθοδηγεί;
Η αλήθεια είναι ότι το δύσκολο στο παραπάνω εγχείρημα είναι το γεγονός ότι οι επιτυχίες αυτές συνέβησαν στην  ίδια περίοδο της αθλητικής μου καριέρας. Και αυτό το λέω διότι οι αγώνες αυτοί έχουν διαφορετικές απαιτήσεις στην προσέγγιση της προπόνησης καθώς και κατά την διάρκεια αυτών, δεδομένου ότι κάποιοι είναι συμβατικοί αγώνες δρόμου την άσφαλτο όπως πχ. ο Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθηνών, και αντίστοιχα κάποιοι άλλοι στο βουνό σε ιδιαίτερα τεχνικά τερέν με πετρώδες έδαφος, σαθρό και μεγάλες εναλλαγές στην κλίση όπως πχ. o Olympus Marathon.

Τα κίνητρα που με οδηγούν είναι τα πιο απλά και ανεπιτήδευτα, όσο γραφικό και αν ακούγεται. Βιωματικά μπορώ με σιγουριά να πω ότι η αγάπη γι’ αυτό που κάνω, είναι η κινητήριος δύναμή μου. Η αγάπη αυτή πηγάζει απ’ όλα αυτά τα συναισθήματα που νιώθω στην προπόνηση και τους αγώνες, στα οποία είμαι εθισμένος. Εκδηλώνεται και ως χαρά, την οποία νιώθω κατά την διάρκεια αλλά και αμέσως μετά από τις καθημερινές προπονήσεις, ακόμα και σε υψηλής έντασης ή μεγάλης διάρκειας.

Ωστόσο κάποιες φορές αυτό δεν φτάνει για να με κρατήσει σε βάθος χρόνου προσηλωμένο. Προφανώς για να διατηρηθεί η κινητοποίηση αυτή, θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι. Οι στόχοι αποτελούν όλα όσα θέλω να επιτύχω, καθώς και ότι θα κάνω για να τους επιτύχω. Η κινητοποίηση μέσο αυτών (στόχων) με σαφής προσδοκίες, μεγαλώνει το πάθος μου να προπονούμε σκληρά και ταυτόχρονα να απολαμβάνω την διαδικασία αυτή. Είναι λοιπόν εύκολα αντιληπτό ότι το βασικό μονοπάτι αυτής της διαδρομής, το αποτελεί η προπόνηση. Γίνεται  εξαιρετικά εθιστικό τις στιγμές τις οποίες η πίεση, η ένταση και η κούραση είναι έντονα…
Έτσι το βιώνω ακόμα και τώρα έπειτα από τόσα χρόνια.

Έχετε δηλώσει πως «σε σχέση με τους φίλους μου, δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο μιας και υπήρχαν παιδιά γρηγορότερα και δυνατότερα. Είχα όμως μεγάλη υπομονή να επιμένω για όσο χρειαστεί με σκοπό να βελτιωθώ σε κάτι. Όσο μεγάλωνα κι ασχολούμουν με τον αθλητισμό, το παραπάνω ωρίμαζε κι εξελισσόταν». Είναι τελικά η υπομονή αρετή για έναν αθλητή, σε όποιο στάδιο της καριέρας του κι αν βρίσκεται;
Μιλώντας για καρδιοαναπνευστικά αθλήματα αντοχής το οποίο σημαίνει παρατεταμένης (χρονικά) αγωνιστικής καθώς και προπονητικής προσπάθειας, η υπομονή, η επιμονή και η αντοχή, είναι συνώνυμα. Ανάλογα βέβαια το στάδιο της καριέρας ενός αθλητή, οι αρετές αυτές είναι εξέχουσας σημασίας (υπομονή και επιμονή) και εξελίσσονται συνεχώς. Αυτό βέβαια συμβαίνει ακόμα και σε αθλήματα πιο ‘’παρορμητικά’’ ή τεχνικά, δεδομένου ότι ο αθλητής επιζητά την εξέλιξή του στο πέρασμα των ετών, όπου ο χρόνος αφήνει τα ‘’σημάδια’’ του και οι επιδόσεις/δυνατότητες αρχίζουν να μειώνονται.

Τα παραπάνω σε πολλές περιπτώσεις έχουν εφαρμογή και σε πολλές ακόμα δραστηριότητες στην ζωή ενός ανθρώπου, στον επαγγελματικό και οικογενειακό του βίο.

Πότε και πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο άθλημα;
To 1996 ουσιαστικά ξεκίνησα τον αγωνιστικό αθλητισμό στην κωπηλασία. Σχετικά γρήγορα και μετά από 1,5 χρόνο κέρδισα το πρώτο Παν/νιο πρωτ/μα της καριέρας μου, στην κατηγορία των ανδρών, παρόλο που ακόμη ήμουν στην κατηγορία εφήβων. Έπειτα από 4 χρόνια συμμετείχα στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτ/μα της καριέρας μου, εκπροσωπώντας την χώρα μας. Τα παραπάνω τα αναφέρω διότι από την κωπηλασία κέρδισα πάρα πολλά… Έμαθα να είμαι απόλυτα συνεπής, έκανα φίλους, είχα εξαιρετικούς συναθλητές, και συνεργάστηκα με προπονητές που με δίδαξαν τόσα πολλά πέραν των στενών αθλητικών πλαισίων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Σταύρο Παρίση, τον ομιλικό προπονητή στα πρώτα μου χρόνια (σωματείο: Όμιλος Ερετών).

Καθώς περνούσαν τα χρόνια και υπήρχαν επιτυχίες και εξέλιξη, ωστόσο δεν ένιωθα ότι θέλω να αφοσιωθώ απόλυτα. Από την άλλη μου άρεσε πολύ το τρέξιμο. ‘Ίσως έπαιξε ρόλο ότι είχα χαρακτηριστική διαφορά με τους συναθλητές μου στην κωπηλασία όσον αφορά την ικανότητά μας σ’ αυτό… Παρακολουθούσα τους αθλητές της εποχής, διάβαζα για τους προγενέστερους και εντέλει μπορώ ξεκάθαρα να πω ότι παρά τις όποιες άλλες ασχολίες μου κατά καιρούς, πάντα υπήρχε μέσα μου μια ιδιαίτερη σχέση πάθους μ’ αυτό. Στην πορεία συνέβησαν αρκετά , τα οποία δεν έχει σημασία να αναλύσω εδώ, και εντέλει αποφάσισα το 2005 παρέα με τον προπονητή μου τότε κ. Κώστα Κοντομανώλη (8ος και 6ος Ολυμπιονίκης το 1980 και 1984 αντίστοιχα) να ξεκινήσω το τρέξιμο, αποκλειστικά στον Μαραθώνιο. Ήταν κάτι αρκετά παράτολμο διότι το σώμα μου ήταν δουλεμένο εντελώς διαφορετικά και δεν έμοιαζε επουδενί σε δρομέα. Λατρεύω προκλήσεις όμως τέτοιου τύπου, οι οποίες με κάνουν να νιώθω ότι εξελίσσομαι, ειδικά όταν φαινομενικά πηγαίνω  κόντρα στις πιθανότητες. Βέβαια αυτός ακριβώς  ο τρόπος σκέψης είναι βασικό εργαλείο ενός αθλητή μεγάλων αποστάσεων, το οποίο ‘’εκμεταλεύτηκα’’ κάμποσες φορές ακόμα κατά την διάρκεια της αθλητικής, και όχι μόνο, καριέρας μου. Από τα πρώτα βήματά μου στον μαραθώνιο είχα την τύχη και τιμή να συνεργαστώ με τον κ. Νίκο Πολιά, του οποίου η βοήθεια και καθοδήγηση στην διαχείρηση όλου του παραπάνω ήταν υποδειγματική.

Το ορεινό τρέξιμο ήρθε αργότερα , περί τα τέλη της 10ετίας του ’10 και ικανοποίησε κάθε μου ανάγκη ως αθλητή. Ταίριαζε απόλυτα στον τρόπο σκέψης και διαχείρισης της προπόνησης μου. Αυτό φάνηκε βέβαια και από τα αποτελέσματα που είχα σε αγώνες, από την πρώτη φορά, ακόμα και σε αρκετά απαιτητικούς τεχνικά, το οποίο απαιτούσε μια κάποια εξοικείωση την οποία δεν είχα ακόμα αποκτήσει.
Το άθλημα αυτό είναι τόσο ολοκληρωμένο και συναρπαστικό, που δεν  ‘’σταματάς’’ ποτέ να το απολαμβάνεις, ακόμα και όταν οι επιδόσεις μειώνονται…

Ρώτησε κάποιον που το έχει γνωρίσει!

Ποια είναι η κορυφαία στιγμή της αθλητικής καριέρας σας μέχρι σήμερα;

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω μια αγωνιστική προσπάθεια ή στιγμή που με σημάδεψε περισσότερο από άλλες, αφού αρκετές έχουν τη δική τους ξεχωριστή αξία στην περίοδο που έγινε.  Ωστόσο, υπάρχουν χαρακτηριστικές στιγμές που παραμένουν χαραγμένες βαθειά στο μυαλό μου παρόλο που αρκετές από αυτές δεν αφορούν αγωνιστικές προσπάθειες, αλλά μεμονομένες προπονήσεις με ιδιαίτερα έντονα συναισθήματα, κούρασης και απομόνωσης, τα οποία όσο πιό έντονα τα βίωνα τόσο μεγαλύτερο το αποτύπωμά τους στο πέρασμα του χρόνου και πλέον αυτό το αντιλαμβάνομαι έντονά.

Αν όμως χρειαζόταν να μιλήσω για αγώνες, θα ξεχώριζα 4.
Μια από αυτές είναι η 1η φορά που κέρδισα τον Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών, το 2009 καθώς προερχόμουν από 3 συνεχόμενες 2ες θέσεις, στις οποίες μάλιστα είχα σημειώσει διαδοχικά ατομικά ρεκόρ και αν μη τι άλλο ένιωθα την ανάγκη να ‘’ικανοποιήσω’’ τον προπονητή-φίλο-συνεργάτη μου Νίκο Πολιά (κάτοχο του ρεκόρ του Αυθεντικού Μαραθωνίου ακόμη και σήμερα), ο οποίος με πίστευε, με στήριζε και με ‘’ένιωθε’’, αναγάγωντας βέβαια και στις δικές του τέτοιες στιγμές.
Στο ορεινό τώρα τρέξιμο,  μια κορυφαία στογμή ήταν η κατάκτηση της 1η θέσης σε ένα υπεραπαιτητικό αγώνα 8 ημερών (βλ. Transalpine run), στις Άλπεις το 2013, όπου καθημερινά ολοκληρώναμε περίπου ένα μαραθώνιο, με μεγάλες υψομετρικές διαφορές, στον οποίο ξεκινήσαμε από την Γερμανία, διασχύζαμε Αυστρία, Ελβετία και τερματίσαμε στην Ιταλία. Αυτό φάνταζε αδιανόητο για ένα Έλληνα (μέχρι εκείνη την στιγμή) να διακριθεί σε μία τόσο δημοφιλή, δύσκολη και ανταγωνιστική διοργάνωση εκτός συνόρων.
Μια ακόμα ιδιαίτερη στιγμή αφορά την 4η νίκη μου στον Olympus Marathon, το 2018, διότι πέραν την μεγάλης δημοφιλίας στον χώρο του ορεινού τρεξίματος, δεδομένου του ιδιαίτερα ανταγωνιστικού περιβάλλοντος σε κάθε έκδοσή του, αποτελούσε αγώνα της σειράς του Παγκοσμίου Κυπέλλου Sky Running και έως τότε  δεν είχαμε την ευκαιρία ως χώρα να δούμε νικητή (είχα ακόμα μια 2η θέση την προηγούμενη χρονιά σε αντίστοιχο αγώνα στην Πορτογαλία, στο νησί Μαδέιρα). Σαφώς και στον τελευταίο έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι πλέον ήμουν 40 ετών και για μια 25ετία η ζωή μου ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τον αγωνιστικό αθλητισμό και όλα όσα αυτός ‘’απαιτεί’’ από την καθημερινότητα ενός αθλητή - παιδιού.

Για το τέλος όμως άφησα την τελευταία μου νίκη στον Olympus Marathon, την 5η συνολικά, το καλοκαίρι του ’21. Ήταν ίσως η περισσότερο φορτισμένη συναισθηματικά, διότι πλέον ήμουν 43 ετών. Η προετοιμασία είχε κάμποσες δυσκολίες, όχι στο κομμάτι που αφορά την προπόνηση (αυτό το ξέρω καλά και το ελέγχω), αλλά κυρίως στο να καταφέρω να οργανώσω τις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δοκιμάστηκα στο πιο σημαντικό σημείο αυτής… Ένας τραυματισμός με άφησε εκτός, μόλις 3 εβδομάδες πριν τον αγώνα. Προσπάθησα με καθαρή δυνατή και θετική σκέψη να συνεχίσω κάνοντας εναλλακτική προπόνηση στο ποδήλατο και θα αξιολογούσα την κατάσταση κοντά στις 10 ημέρες πριν τον αγώνα. Τελικά αποφάσισα να τρέξω, χωρίς να είμαι σίγουρος για την κατάσταση μου και η επιλογή αυτή τελικά διακαιώθηκε.

Υπάρχει κάποιος στόχος ή μία επιθυμία σε σχέση με τον αθλητισμό, που δεν τον έχετε πραγματοποιήσει ακόμη;

Αγωνιστικά υπάρχουν πολλοί στόχοι, επιθυμίες και διάφορα ακόμα που θα ήθελα να έχω πετύχει. Αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο της ματαιοδοξίας που συνοδεύει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός αθλητή. Ωστόσο μπορώ με σιγουριά να πω ότι δεν ‘’χαρίστηκα’’ στον εαυτό μου. Πιέστηκα αρκετά και για πολλά χρόνια ζούσα σε ‘’κουτάκια’’ στην προσπάθεια να αποτρέψω αστάθμητους παράγοντες να επηρεάσουν την καθημερινότητα της προπόνησης και την διαδρομή προς ένα αγωνιστικό στόχο.

Πλέον η σκέψη μου είναι αρκετά ωριμότερη και μπορώ με σιγουριά να πω ότι όχι μόνο δεν έχω απωθημένα, αντιθέτως είμαι πολύ ευχαριστημένος και περήφανος για την πορεία μου έως τώρα, δεδομένου όσων αναφέρω παραπάνω. Δηλαδή ακόμα και αν δεν κατάφερα όσα ονειρευόμουν, κατάφερα αρκετά στην προσπάθεια προσέγγισης αυτών.

Για τους «καινούργιους» του αθλήματός σας, πόσο δύσκολη είναι η προπόνηση στο βουνό τον χειμώνα και τι πρέπει να προσέξουμε;
Το βουνό απαιτεί σεβασμό σε κάθε εποχή, όχι μόνο τον χειμώνα. Οι καιρικές συνθήκες μπορεί να αλλάξουν δραματικά και ταχύτητα ακόμα και το καλοκαίρι, ανάλογα βέβαια το υψόμετρο. Οπότε δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παίρνουμε αψήφιστα ακόμα και μια μικρής διάρκειας προπόνηση.

Χρειάζεται προσοχή στον εξοπλισμό μας, προσέχοντας να έχουμε σωστά παπούτσια κατά περίπτωση και ρούχα που μας προστατεύουν από τα στοιχεία της φύσης. 
Δύσκολη δεν θα χαρακτήριζα την προπόνηση στο βουνό τον χειμώνα, αλλά ιδιαίτερη. Απαιτεί μια εξοικείωση η οποία έρχεται με την εμπειρία της ενασχόλησης μας.

«Ακούτε» το σώμα σας ή πολλές φορές υπερβαίνετε τις δυνάμεις σας;
Και ναι και όχι… Φροντίζω το σώμα μου, όσο είναι δυνατόν, με τον τρόπο ζωής μου το οποίο σημαίνει ότι δεν ξενυχτάω (συχνά), με την διατροφή η οποία κατά βάση είναι ισορροπημένη και με την γενικότερη αισιόδοξη προσέγγιση της καθημερινότητας, διότι ο τρόπος σκέψης είναι συνδεδεμένος με τόσα πολλά που εντέλει μας επηρεάζουν …

Αναφορικά με το αν υπερβαίνω, φαινομενικά, τις δυνάμεις μου κάποιες φορές σε αγώνες ή και προπονήσεις, αυτό είναι δεδομένο. Πως αλλιώς θα ‘’νικήσεις’’ τον προηγούμενο εαυτό σου και θα εξελιχθείς ; Παραπάνω γράφω ‘’φαινομενικά’’ διότι τα όρια μας δεν τα γνωρίζουμε και συνεχώς τα ανακαλύπτουμε όταν πιέζουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, με προσοχή ωστόσο!

Έχετε δηλώσει σχετικά, πως «προσπαθώ να πάρω από κάθε αγώνα το καλύτερο που μπορώ». Αυτό σημαίνει απαραίτητα τη νίκη ή συμπεριλαμβάνει κι άλλα πράγματα;
Σε καμία περίπτωση μια νίκη από μόνης της σημαίνει ότι πήρα το καλύτερο που μπορούσα. Σαφώς και είναι καλό και ευχάριστο να έρθει, όμως η απόλυτη ικανοποίηση συμπεριλαμβάνει και άλλα πράγματα. Όσο εντονότερος και ισχυρότερος είναι ο συναγωνισμός, τόσο περισσότερο θα πιέσω στο όριο που μπορώ και αυτό εντέλει θα μου δώσει την δυνατότητα να νιώσω ότι πήρα το καλύτερο που μπορούσα, ακόμα και ας μην συνοδεύεται με νίκη.

Τι δε γνωρίζει το ευρύ κοινό για εσάς;
Το ευρύ κοινό γνωρίζει πλέον κάποιες συνήθειες πέραν της προπόνησης μου, λόγω της επικοινωνίας μέσα από τα social media στην προσπάθεια να μοιραστώ στιγμές που θα βοηθήσουν, εμπνεύσουν και ενδεχομένως παρακινήσουν ένα αθλητή ή αθλούμενο.

Προφανώς και κάποια πράγματα είναι προσωπικά και θα πρέπει να μείνουν ως έχουν, διαφορετικά δεν αξίζουν τον χαρακτηρισμό αυτόν…
Μια βόλτα, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, με την μοτοσυκλέτα μου με ηρεμεί και είναι κάτι που κάνω πολύ συχνά, όσο πιεσμένο και να είναι το πρόγραμμα μου. Πολλές φορές με έχω ‘’πιάσει’’ να λειτουργώ ελαφρώς παρορμητικά, όπως στον αθλητισμό, όμως η μηχανή θέλει μια κάποια παραπάνω προσοχή στην ταχύτητα και την γενικότερη συμπεριφορά στον δρόμο… Ευτυχώς συνετίζομαι γρήγορα .

Κάτι ακόμα το οποίο δεν θυμάμαι αν έχω αναφέρει, είναι η μεγάλη μου αγάπη για την μουσική. Ακούω καθημερινά στην προπόνηση (εκτός αν είναι έντονη), σε κάθε ευκαιρία στο σπίτι, ακόμα και όταν δουλεύω στον υπολογιστή συντάσσοντας κάποιο κείμενο. Με με βοηθάει πολύ να συγκεντρώνομαι…

Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι οι αθλητές έχουν ‘’ευαίσθητο’’ ψυχισμό, σε κάποιο βαθμό όπως οι καλλιτέχνες, οπότε η μουσική (και η μηχανή σε κάποιες περιπτώσεις) είναι εκεί  για να  ικανοποιήσει μια ανάγκη του πνεύματος τους.

Με ποιο τρόπο διαχειρίζεται ένας αθλητής το καθημερινό άγχος;
Ο αγωνιστικός αθλητισμός είναι έτσι και αλλιώς μια στρεσογόνος διαδικασία. Βέβαια δεν το βιώνουν όλοι οι αθλητές κατά τον ίδιο τρόπο. Άλλοι λειτουργούν πιο ανέμελα και κάποιοι άλλοι θέλουν να ελέγχουν τα πάντα (ωράρια, υποχρεώσεις με χρονοδιαγράμματα κλπ.). Και οι δυο περιπτώσεις αποτελούν ένα αμυντικό μηχανισμό ελέγχου του άγχους, υποσυνείδητα. Για να απαντήσω όμως στην ερώτησή σου πιο συγκεκριμένα, θα σου πω ότι όσο τα χρόνια περνάνε και ο αθλητής ισχυροποιεί την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του, η διαχείρηση του προ αγωνιστικού  άγχους αλλά και της προπόνησης, τον βοηθάει πολύ ώστε να εκμεταλλευτεί  την εμπειρία του αυτή σε κάθε άλλο τομέα της ζωής του, στο παρόν ή μέλλον.

Ποια είναι τα τρία πιο σημαντικά μυστικά της προπόνησης και διατροφής σας;
Και τα 2, προπόνηση και διατροφή είναι αρκετά πιο απλά απ’ όσο φαντάζονται οι περισσότεροι.

Η προπόνηση είναι μια διαδικασία την οποία, όπως έχω αναφέρει και παραπάνω, απολαμβάνω τις περισσότερες φορές. Δεν μου αρέσει να ακολουθώ τυπολατρικά το προσχεδιασμένο πλάνο. Συνήθως λειτουργώ λαμβάνοντας υπόψην την αίσθησή μου. Κάποιες φορές το σώμα δεν είναι σε θέση να πιέσει σε πολύ μεγάλη ένταση, ενώ αυτό  είναι το σχεδιασμένο και κάποιες άλλες νιώθω ότι το χρειάζομαι να το κάνω ενώ η ημέρα έχει μια χαμηλότερης έντασης ή διάρκειας προπόνηση. Προφανώς και δεν πάω εντελώς κόντρα στα παραπάνω, ωστόσο προσπαθώ να βρω την χρυσή τομή ώστε να συνεχίσω τις επόμενες ημέρες χωρίς να παρεκκλίνω ιδιαίτερα.

Πέραν του παραπάνω αυτό που θα μπορούσα εύκολα να παρατηρήσω όλα αυτά τα χρόνια που κάνω προπόνηση σε αγωνιστικό επίπεδο είναι ότι πολλές φορές λειτουργούσα παρορμητικά και υπερέβαλα σε μεγάλο βαθμό, κυρίως στις προπονήσεις στο βουνό. Αυτό μου κόστιζε σε πολλούς αγώνες όπου έφτανα πιο κουρασμένος απ’ ότι θα έπρεπε ώστε να αποδώσω το μέγιστο δυνατόν. Από την άλλη έκανα αυτό που με ευχαριστούσε και με έκανε χαρούμενο στην πιο ‘’άχαρη’’ , θα μπορούσε να χαρακτηριστεί , περίοδο της προετοιμασίας.

Αναφορικά με την διατροφή, δεν μπορώ να πω ότι εύκολα μπαίνω σε καλούπια. Συνήθως τρώω ότι μου αρέσει, το οποίο όμως έπειτα από τόσα χρόνια, έχει κάποια σχέση με αυτό που κάνω. Δηλαδή δεν μου αρέσουν τα ‘’βαριά’’ και δυσκολόπεπτα φαγητά, αποφεύγω σε κάποιο βαθμό το κρέας το οποίο δεν χωνεύω εύκολα αλλά ούτε και μου αρέσει ιδιαίτερα. Προτιμώ λοιπόν τα πιο απλά και ελαφριά φαγητά και γεύσεις.

Βέβαια πριν από αγώνες, για όσο διάστημα χρειαστεί ακόμα και κάποιους μήνες, θα προσπαθήσω να ακολουθήσω ένα συγκεκριμένο διατροφικό πλάνο και συνήθως το κάνω σε μεγάλο βαθμό, χωρίς να πιέζομαι δεδομένου ότι ο στόχος διατηρεί ισχυρό το κίνητρο μου. Παρόλα αυτά δεν θα με χαρακτήριζα αθλητή που προσέχει την διατροφή του, αντίστοιχα με το επίπεδο του…

Ποια προϊόντα Terranova Nutrition επιλέγετε και γιατί;
Η διατροφή μου, όπως άλλωστε και των περισσοτέρων ανθρώπων που εργάζονται και λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι, δεν είναι ιδανική και λείπουν πολλά θρεπτικά συστατικά από αυτήν. Συνδυαστικά με το παραπάνω δεν βοηθάει το γεγονός ότι τα ωράρια που θα βάλω κάποιο γεύμα, είναι άτακτα μέσα στην μέρα…

Οπότε έπρεπε να βρω κάτι που θα συμπλήρωνε τα κενά που δημιουργούνται, αφενός όσον αφορά τα θρεπτικά συστατικά και αφετέρου όσον αφορά το πρακτικό κομμάτι ώστε να μπορώ να έχω κάτι πάντα μαζί και εύκολα να το λαμβάνω.

Σε αυτό το σημείο την λύση έρχονται και μου δίνουν το Life Drink και το Intense Maca & Reishi Super Shake. Το καθένα έχει το ρόλο του και είναι σημαντικός.

Το Life Drink εγγυάτε την υποστήριξη της διατροφής όσων δεν τρέφονται σωστά, γυμνάζονται ή των ηλικιωμένων, προσφέρει αντιοξειδωτική προστασία και συμβάλλει στην καλή λειτουργία του εντέρου.

Το Intense Maca & Reishi Super Shake είναι ένας μοναδικός συνδυασμός υπερτροφών, όπως ρίζα Maca, μανιτάρι Γανόδερμα (Reishi), Σιταρόχορτο, Σπιρουλίνα, Χυμός Παντζαριού, Πίτουρο Ρυζιού, Προβιοτικά και Πεπτικά ένζυμα, τα οποία συνδυαστικά  βοηθούν στην αντιοξειδωτική προστασία του οργανισμού καθώς και στην αντοχή, ενέργεια και τόνωση.

Έχετε δει διαφορά, συγκριτικά με άλλα συμπληρώματα διατροφής που χρησιμοποιούσατε στο παρελθόν;
Η βασική αρχή της εταιρίας ΔΕΝ έχει να κάνει με την προώθηση ενός ακόμη συμπληρώματος διατροφής ή φαρμάκου, αλλά με την δημιουργία και  αντιπροσώπευση καινοτόμων λύσεων, οι οποίες βασίζονται 100% στη φύση, παράγονται με διαδικασίες πρωτοποριακές σεβόμενες την ανθρώπινη υγεία και το φυσικό περιβάλλον.

Αυτό το αντιλήφθηκα από την πρώτη στιγμή που χρησιμοποίησα τα προϊόντα Terranova Nutrition. Ήταν εύπεπτα και φιλικά στο στομάχι μου, το οποίο δεν συμβαίνει με άλλα συμπληρώματα που χρησιμοποιούσα στο παρελθόν. Πέραν του παραπάνω, δεν άργησαν να έρθουν θετικά αποτελέσματα στην απόδοση και διάθεση μου…

Πηγή: lifezone.gr