Μπάρα

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020

21 εικόνες πριν και μετά τον πόλεμο στην Συρία!

Στις 19 Ιουλίου του 2012 ξεκίνησαν τον πόλεμο στην πιο όμορφη πόλη της Συρίας, στο Χαλέπι. 

Το Χαλέπι είναι η πιο μεγάλη πόλη και από εκεί ξεκίνησε ο συριακός εμφύλιος πόλεμος.

Όπως ήταν φυσικό και επόμενο, με τόσες βόμβες και όπλα από τον συριακό στρατό και τα ελικόπτερα που έπεσαν, χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους, αλλά και την ίδια τους την χώρα, ώστε να καταφέρουν να σωθούν με κάθε τρόπο.

Μέσα σε όλα όμως, το Χαλέπι υπέστει καταστροφικές ζημιές και από εκεί που θεωρούνταν μία από τις πιο όμορφες και αρχαιότερες πόλεις παγκοσμίως, τώρα έχουν μείνει μόνο τα σημάδια του πολέμου μέσα στα ερείπια.

Δες εικόνες από το τότε και το τώρα, μετά από όσα συνέβησαν!

Εικόνες με τις επιπτώσεις του πολέμου στο Χαλέπι της Συρίας :

aksiotheata suria polemos

 

apisteytes eikones suria

 

 

apisteytes eikones suria

 

ekklisia suria

 

eripia xalepi siria aggouria.net

 

eripia xalepi siria

 

katastrofi siria aggouria.net

 

katastrofi siria

 

katastrofi xalepi suria

 

ktiria suria meta polemo

 

magazia suria

 

metapolemikes ikones siria

 

polemos suria epiptosis

 

polemos suria

polemos xalepi sirias

suria 2016

 

suria polemos eikones

 

suria polemos

 

xalepi siria prin meta

 

xalepi siria

 

zimies suria polemos

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020

Η τελευταία μάχη των Περσικών Πολέμων – Ο θρίαμβος των Ελλήνων – Άγνωστα ιστορικά στοιχεία και λεπτομέρειες

 


Μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) και τη νίκη των Ελλήνων, η συμμετοχή του περσικού ναυτικού στις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, ουσιαστικά σταματά. 

Όταν αποχώρησαν τα φοινικικά καράβια, ο στόλος των Περσών αριθμούσε γύρω στα 300 πλοία. 

Αφού διαχείμασε στην Κύμη, την άνοιξη αγκυροβόλησε στη Σάμο για να επιτηρεί την Ιωνία, που θεωρούνταν "ύποπτη" για επανάσταση. 

Ο γαμπρός του Ξέρξη, Μαρδόνιος, που είχε μείνει με πολύ ισχυρές δυνάμεις στη Θεσσαλία, επιχείρησε να υποτάξει την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας τα όπλα αλλά και άκρως δελεαστικές προτάσεις…

Μετά τη διακοπή των επιχειρήσεων στη διάρκεια του χειμώνα του 479 π.Χ., έγινε ορατή η αντίθεση ανάμεσα στους Σπαρτιάτες, που δεν βρίσκονταν κάτω από άμεση περσική απειλή και τις πόλεις της Στερεάς Ελλάδας (Αθήνα, Μέγαρα, Αίγινα κ.ά.), που πίεζαν για ανάληψη άμεσης στρατιωτικής δράσης.



Οι Αθηναίοι έστειλαν στη Σπάρτη αντιπροσωπεία (υπό την ηγεσία του Θεμιστοκλή ή του Κίμωνα), για να πείσουν τους Λακεδαίμονες να αναλάβουν αμέσως δράση. 

Η προσπάθεια αυτή δεν είχε αίσια έκβαση.

Το ίδιο χρονικό διάστημα όμως, στη Σπάρτη υπήρξαν αλλαγές στη στρατιωτική ηγεσία. 

Ο Κλεόμβροτος, αντιβασιλιάς και επίτροπος του ανήλικου βασιλιά Πλείσταρχου (γιου του Λεωνίδα), που ήταν αρχιστράτηγος των Πελοποννησίων στον Ισθμό της Κορίνθου, πέθανε. 

Τον διαδέχτηκε ο γιος του Παυσανίας, που όρισε υπαρχηγό του, τον Ευρυάνακτα, εξάδελφό του, που ήταν γιος του άλλου αδελφού του Λεωνίδα, του Δωριέα.



Οι δελεαστικές προτάσεις του Μαρδόνιου προς τους Αθηναίους


Ο Μαρδόνιος, γνωρίζοντας τις αντιθέσεις στα εσωτερικά των Ελλήνων, επιχείρησε να προσεταιριστεί τους Αθηναίους με πολύ σημαντικά ανταλλάγματα. 

Έστειλε λοιπόν προς αυτούς τον υποτελή και σύμμαχό του βασιλιά της Μακεδονίας Αλέξανδρο που μετέφερε τις εξής ελκυστικές προτάσεις:
i.    να δοθεί αμνηστία για όσα δεινά είχαν προκαλέσει στους Πέρσες στο παρελθόν
ii.    να δοθούν εγγυήσεις εσωτερικής αυτονομίας της κυβέρνησης
iii.    να κατοχυρωθεί η Αθήνα ως ντε φάκτο ηγεμονεύουσα πόλη της Ελλάδας με δυνατότητα να επεκτείνει "εν λευκώ" τα σύνορά της
iv.    να αποκατασταθούν όλοι οι ναοί και τα τείχη της πόλης που είχαν καταστραφεί από τον Ξέρξη
v.    να δοθεί στην Αθήνα μεγάλη οικονομική βοήθεια

Ως αντάλλαγμα, οι Αθηναίοι θα πολεμούσαν στο πλευρό των Περσών. Κυρίως, εναντίον των Σπαρτιατών…

Οι Αθηναίοι, σκόπιμα, καθυστέρησαν να δώσουν απάντηση. 

Με κάποιον τρόπο, τα νέα έφτασαν και στη Σπάρτη. 

Οι Λακεδαίμονες θορυβήθηκαν και έστειλαν στην Αθήνα αγγελιοφόρους. 

Οι Αθηναίοι, που είχαν πετύχει το σκοπό τους, να εμπλακούν για τα καλά οι Σπαρτιάτες στη διαφαινόμενη σύγκρουση με τους Πέρσες, φρόντισαν να μιλήσουν στην Εκκλησία του Δήμου, στην ίδια συνέλευση, ο Αλέξανδρος που μετέφερε τις προτάσεις του Μαρδόνιου και έπειτα, οι Σπαρτιάτες αγγελιοφόροι.
Μόλις άκουσαν και τις δύο πλευρές, οι Αθηναίοι έδωσαν περήφανες απαντήσεις. 

Στον Αλέξανδρο είπαν: "Γνωρίζουμε ότι οι Πέρσες έχουν στρατεύματα πολλαπλάσια από τα δικά μας. Αλλά επειδή αγαπούμε υπερβολικά την ελευθερία, θα την υπερασπισθούμε όσο μπορούμε… 

Να διαβιβάσεις λοιπόν στον Μαρδόνιο ότι οι Αθηναίοι λένε: όσο ο Ήλιος ακολουθεί τον ίδιο δρόμο που ακολουθεί και τώρα, ποτέ δεν θα κλείσουμε συμμαχία με τον Ξέρξη…".

Οι Σπαρτιάτες αγγελιοφόροι, έχοντας καταλάβει πριν καν μιλήσουν, ότι οι Αθηναίοι θα απέρριπταν τις περσικές προτάσεις, δείγμα οξυδέρκειας και διορατικότητας, αρκέστηκαν να κατηγορήσουν τον Αλέξανδρο ως τύραννο, καθώς συνεργεί σε έργα τυράννου και να προειδοποιήσουν τους Αθηναίους ότι δεν πρέπει να πιστέψουν τα λόγια του Μαρδόνιου καθώς γνωρίζουν ότι για τους βαρβάρους δεν έχει καμία αξία ούτε η εμπιστοσύνη ούτε η αλήθεια.
Η απάντηση των Αθηναίων και προς αυτούς, ήταν μνημειώδεις: "… δεν υπάρχει στη Γη πουθενά πολύ χρυσάφι, ούτε χώρα τόσο ανώτερη στην ομορφιά και στον πλούτο, ώστε να δεχθούμε και να θελήσουμε μηδίζοντας, να υποδουλώσουμε την Ελλάδα…".
Οι απαντήσεις αυτές, που περιέχονται στο έργο του Ηρόδοτου, είναι ενδεικτικές για το πνεύμα και το φρόνημα των Αθηναίων σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας.



Ο Μαρδόνιος κατευθύνεται προς το Νότο - Η δεύτερη κατάληψη της Αττικής


Πρέπει να ήταν προχωρημένη άνοιξη όταν ο Αλέξανδρος μετέφερε στον Μαρδόνιο την αρνητική απάντηση των Αθηναίων. 

Τότε, ο τελευταίος προχώρησε στη στρατιωτική αναμέτρηση. 

Κατευθύνθηκε αρχικά στη Βοιωτία και στη συνέχεια στην, ήδη κατεστραμμένη, Αττική. 

Οι Αθηναίοι, για δεύτερη φορά (μετά το 480 π.Χ.), εγκατέλειψαν την πόλη τους και εγκαταστάθηκαν στη Σαλαμίνα. Αρχές Ιουνίου, ο Μαρδόνιος έφτασε στην Αθήνα. 

Πριν όμως κάνει οτιδήποτε, θέλησε να επαναλάβει τις προτάσεις του προς τους Αθηναίους. Απεσταλμένος του αυτή τη φορά, στην αθηναϊκή Βουλή στη Σαλαμίνα, ήταν ο Ελλησπόντιος Μουρυχίδης.

Εκεί, ένας βουλευτής, ο Λυκίδης, τάχθηκε υπέρ της αποδοχής των περσικών προτάσεων και την "εισαγωγή" τους στην Εκκλησία του Δήμου για επικύρωση. 

Οι άλλοι βουλευτές όμως, με μανία άρχισαν να χειροδικούν εναντίον του Λυκίδη. Το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τη Βουλή, άρπαξε τον Λυκίδη και τον λιντσάρισε! 

Ένα πλήθος γυναικών, αλαλάζοντας, κατευθύνθηκαν στο κατάλυμα του Λυκίδη και λιθοβόλησαν τη σύζυγο και τα παιδιά του. 

Στον Μουρυχίδη, επιτράπηκε να φύγει. Αυτός συνέταξε μια αναφορά προς τον Μαρδόνιο, με όλα όσα είχαν συμβεί.

Το ίδιο χρονικό διάστημα, νέα αθηναϊκή αντιπροσωπεία, υπό τον Αριστείδη, κατευθύνθηκε στη Σπάρτη, ζητώντας βοήθεια. Οι Σπαρτιάτες, με πρόφαση τη γιορτή των Υακινθίων, ανέβαλαν για δέκα μέρες την απάντησή τους. 

Είχαν σχεδόν ολοκληρώσει την οχύρωση του Ισθμού και αισθάνονταν ασφαλείς. 

Καθοριστική ήταν η παρέμβαση του Τεγεάτη Χίλεου, που ήταν ιδιαίτερα σεβαστός στη Σπάρτη, και τόνισε ότι αν οι Αθηναίοι δεχτούν τις περσικές προτάσεις, η Σπάρτη θα κινδυνεύσει άμεσα. 

Έτσι, οι Έφοροι διέταξαν τον Παυσανία να περάσει τον Ισθμό και να ενωθεί με τους υπόλοιπους Έλληνες. 

Έκπληκτη η αθηναϊκή αντιπροσωπεία, άκουσε τη δέκατη μέρα, ότι τα στρατεύματα της Σπάρτης, 5.000 άνδρες και 35.000 είλωτες, βρίσκονταν ήδη στο Ορέστειον της Αρκαδίας!



Έλληνες και Πέρσες στη Βοιωτία


Ο Μαρδόνιος, όταν πληροφορήθηκε τις κινήσεις του Παυσανία, αφού κατέστρεψε εντελώς την Αθήνα, εγκατέλειψε την Αττική και συμπτύχθηκε στη Θήβα, οι ηγέτες της οποίας είχαν μηδίσει. Ύστερα, έστειλε το ιππικό του και τμήμα του στρατού του εναντίον 1.000 Σπαρτιατών που βρίσκονταν στα Μέγαρα. 

Όταν όμως έμαθε ότι ο υπόλοιπος σπαρτιατικός στρατός βρισκόταν στον Ισθμό, κατευθύνθηκε προς τη Βοιωτία από τη Δεκέλεια, μια διάβαση της Πάρνηθας και την Τανάγρα. Βασικός του στόχος ήταν να προσελκύσει τα ελληνικά στρατεύματα να κατεβούν στη βοιωτική πεδιάδα. 

Οι Σπαρτιάτες, αφού πέρασαν τον Ισθμό, ενισχύθηκαν με 3.000 Μεγαρείς και ενώθηκαν στην Ελευσίνα με τον αθηναϊκό στρατό (8.000 οπλίτες) και 600 Πλαταιείς. Φαίνεται ότι τελικά οι Έλληνες παρατάχθηκαν στις υπώρειες του Κιθαιρώνα, απέναντι από τους Πέρσες, κοντά στο σημερινό Κριεκούκι.

Ο όρκος των Πλαταιών


Μια αρχαία παράδοση, που πιθανότατα δημιουργήθηκε τον 4ο αιώνα, αναφέρει ότι οι Έλληνες ορκίστηκαν πριν τη μάχη των Πλαταιών. 

Ο Ηρόδοτος, από τον οποίο αντλούμε το σύνολο των πληροφοριών για τη μάχη, δεν κάνει μνεία στον όρκο. 

Μια μαρμάρινη στήλη που βρέθηκε στις Αχαρνές το 1932, διασώζει τον όρκο αυτό σε άλλη μορφή. Πάντως, αν όντως δόθηκε αυτός ο όρκος, πιθανότατα δόθηκε στον Ισθμό, όταν οι Έλληνες αποφάσισαν να συμμαχήσουν εναντίον των βαρβάρων.



Ο όρκος των Ελλήνων πριν την μάχη των Πλαταιών

Ο ποιήσομαι περ πλείονος τ ζν τς λευθερίας, οδ γκαταλείψω τος γεμόνας οτε ζντας οτε ποθανόντας, λλ τος ν τ μάχ τελευτήσαντας τν συμμάχων παντας θάψω. κα κρατήσας τ πολέμ τος βαρβάρους, τν μν μαχεσαμένων πρ τς λλάδος πόλεων οδεμίαν νάστατον ποιήσω, τς δ τ το βαρβάρου προελομένας πάσας δεκατεύσω. κα τν ερν τν μπρησθέντων κα καταβληθέντων π τν βαρβάρων οδν νοικοδομήσω παντάπασιν, λλ πόμνημα τος πιγιγνομένοις άσω καταλείπεσθαι τς τν βαρβάρων σεβείας.

Μετάφραση:

(Δε θα προτιμήσω τη ζωή από την ελευθέρια, ούτε τους αρχηγούς μου θα παρατήσω, είτε ζωντανούς είτε νεκρούς, αλλά όσους συμπολεμιστές μου σκοτωθούν στη μάχη θα τους θάψω. 

Και, νικητής στον πόλεμο κατά των βαρβάρων, δεν θα βλάψω καμία από τις πόλεις που πολέμησαν για την Ελλάδα, εκείνες όμως που πήραν το μέρος του βαρβάρου θα τις κάνω φόρου υποτελείς. 

Και κανένα απ’ τα ιερά, που οι βάρβαροι πυρπόλησαν ή γκρέμισαν, δεν θ’ ανοικοδομήσω αλλά θα τ’ αφήσω να μένουν στους μεταγενέστερους μνημεία της βαρβαρικής ασέβειας.)

Οι πρώτες αψιμαχίες


Ο Μαρδόνιος θέλησε, όπως είπαμε, να παρασύρει τους Έλληνες στην πεδιάδα ανάμεσα στον Ασωπό ποταμό και τη Θήβα, για να εκμεταλλευτεί το πανίσχυρο ιππικό του. 

Οι Έλληνες στρατοπέδευσαν νότια του Ασωπού, στις υπώρειες του Κιθαιρώνα, όπως είπαμε. 

Καθώς δεν φαίνονταν διατεθειμένοι να κάνουν αυτό που περίμενε ο Μαρδόνιος, αυτός έστειλε εναντίον τους όλο το ιππικό του, υπό την αρχηγία του Μασίστιου.

Οι Μεγαρείς, που κατείχαν την πιο ευάλωτη θέση από τα ελληνικά στρατεύματα, δέχτηκαν μεγάλη πίεση και ζήτησαν εσπευσμένα βοήθεια από τον Παυσανία, ο οποίος κάλεσε εθελοντές. Παρουσιάστηκαν μόνο 300 επίλεκτοι Αθηναίοι οπλίτες και τοξότες. 

Ο Μασίστιος κάλπασε εναντίον τους, επικεφαλής της ίλης τους. 

Αποτελούσε όμως έτσι εύκολο στόχο για τους δεινούς Αθηναίους τοξότες. Ένα από τα βέλη που έριξαν χτύπησε το άλογό του, που σηκώθηκε στα πίσω πόδια του και τον έριξε κάτω. 

Γύρω από τον Μασίστιο δόθηκε ολόκληρη μάχη, καθώς το ντυμένο με μέταλλο σώμα του έδειχνε άτρωτο. Ωστόσο, ένας οπλίτης τον χτύπησε με την αιχμή του ακοντίου του στο μάτι, σκοτώνοντάς τον ακαριαία.

Οι Πέρσες, μαινόμενοι, προσπάθησαν να πάρουν το άψυχο σώμα του Μασίστιου. Τότε έφθασαν οι Σπαρτιάτες υπό τον Παυσανία και τους υποχρέωσαν σε άτακτη φυγή... 

Ο θρήνος για τον θάνατο του Μασίστιου στο περσικό στρατόπεδο ήταν μεγάλος. 

Μετά την πρώτη αυτή επιτυχία, ο Παυσανίας αποφάσισε να φέρει τον στρατό πιο κοντά στις Πλαταιές. 

Έτσι, οι Σπαρτιάτες παρατάχθηκαν στο δεξιό μέρος, κοντά στην κρήνη Γαργαφία, σ' έναν απρόσιτο στο εχθρικό ιππικό λόφο, οι Αθηναίοι στο αριστερό μέρος, επίσης σε λόφο, τον Πύργο, ενώ το κέντρο των ελληνικών στρατευμάτων έμεινε εντελώς απροφύλαχτο στην πεδιάδα.

Όταν οι Πέρσες διαπίστωσαν τη μετακίνηση των Ελλήνων, μετακινήθηκαν κι αυτοί προς τα δυτικά, στη βόρεια όχθη του Ασωπού, παράλληλα προς τον Ασωπό.

Κατά τον Ηρόδοτο, οι στρατοί παρέμειναν αδρανείς για οχτώ ημέρες, καθώς οι μάντεις, ο Τισαμενός των Ελλήνων και ο Ηγισίστρατος ο Ηλείος, που βρισκόταν στο περσικό στρατόπεδο, ανέφεραν ότι οι οιωνοί και για τους δύο αντιπάλους ήταν καλοί για την άμυνα, όχι όμως και για επίθεση μετά από διάβαση του Ασωπού. 

Έτσι ο Παυσανίας και ο Μαρδόνιος προτίμησαν να παραμείνουν αδρανείς. 

Μόνο την όγδοη μέρα ο Θηβαίος ηγέτης Τιμηγενίδης συμβούλευσε τον Μαρδόνιο να αποκλείσει τη διάβαση του Κιθαιρώνα, απ' όπου καθημερινά οι Έλληνες προμηθεύονταν νερό και τρόφιμα. 

Ο επικεφαλής των Περσών έστειλε το ιππικό του στη διάβαση (πιθανότατα στη στενωπό των Δρυός Κεφαλών) και εξόντωσε μια εφοδιοπομπή 500 ζώων, ενώ με συνεχείς επιδρομές εναντίον των ελληνικών θέσεων εμπόδιζε την προμήθεια νερού από τον Ασωπό.

Την ενδέκατη μέρα, κατά τον Ηρόδοτο πάντα, έγινε περσικό πολεμικό συμβούλιο, όπου ο Μαρδόνιος και ο ικανός στρατηγός Αρτάβαζος διαφώνησαν για το τι πρέπει να κάνουν. 

Ο Αρτάβαζος, όπως και οι Θηβαίοι, πρότειναν ο περσικός στρατός να κατευθυνθεί στη Θήβα, όπου υπήρχαν άφθονα τρόφιμα και θα μπορούσε εύκολα να αμυνθεί. 

Αντίθετα, ο Μαρδόνιος πιστεύοντας στη μεγάλη υπεροχή του στρατού του, υποστήριζε την άμεση επίθεση, κάτι που τελικά έγινε...

Λίγο πριν τη μάχη


Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος, στον οποίο είχαμε αναφερθεί και παραπάνω, προσέγγισε μυστικά το ελληνικό στρατόπεδο και απευθύνθηκε στον Παυσανία και τον Αριστείδη ενημερώνοντάς τους ότι ο Μαρδόνιος ετοιμαζόταν να επιτεθεί τα ξημερώματα, γιατί φοβόταν ότι οι Έλληνες θα συγκέντρωναν μεγαλύτερες δυνάμεις. 

"Είμαι κι εγώ Έλληνας από παλαιά γενιά και δεν θα ήθελα να βλέπω την Ελλάδα δούλη και όχι ελεύθερη.

" Η ρητή αυτή αναφορά του Ηρόδοτου στο ότι ο Αλέξανδρος ήταν και αισθανόταν Έλληνας αποτελεί πολυσήμαντη ιστορική πληροφορία...

Τη δωδέκατη μέρα, ο Μαρδόνιος διέταξε το ιππικό του να επιτεθεί. 

Οι Πέρσες απέκλεισαν την πρόσβαση των Ελλήνων στην κρήνη Γαργαφία, απ' όπου υδρεύονταν πλέον τα στρατεύματα μετά τον αποκλεισμό και του Ασωπού. 

Χωρίς νερό και τρόφιμα η κατάσταση στο ελληνικό στρατόπεδο έμοιαζε πάρα πολύ δύσκολη. Ένα πολεμικό συμβούλιο που έγινε αποφάσισε την οπισθοχώρηση προς τις Πλαταιές. 

Η θέση που διάλεξαν ονομαζόταν Νήσος, γιατί βρισκόταν ανάμεσα σε δύο παραποτάμους της Ωερόης (παραπόταμου του Ασωπού). 

Σύμφωνα με όλους τους ιστορικούς, η "κατάληψη" των νέων θέσεων δεν έγινε συντεταγμένα. Υπήρξε μεγάλη σύγχυση για το ποιος θα πάει πού. 

Ο Ηρόδοτος αναφέρει χαρακτηριστικά (ο Θουκυδίδης απορρίπτει ωστόσο αυτή την εκδοχή) ότι ο Αμομφάρετος, ανώτερος Σπαρτιάτης διοικητής του Πιτανάτη λόχου, δεν δεχόταν να υποχωρήσει με τους άντρες του, γιατί θεωρούσε ατιμωτική πράξη κάτι τέτοιο. 

Τελικά, πείστηκε από τον Παυσανία και τον Ευρυάνακτα να υποχωρήσει. 

Ενδεχομένως η καθυστέρηση του Αμομφάρετου να αποτέλεσε μέρος ευρύτερης στρατηγικής κίνησης.

Η μεγάλη μάχη


Η μάχη των Πλαταιών έγινε πιθανότατα στις 27 Αυγούστου του 479 π.Χ. Ο Μαρδόνιος διέταξε το ιππικό του να περάσει ξανά τον Ασωπό ποταμό. 

Οι ιππείς του τον ενημέρωσαν για την υποχώρηση των Ελλήνων και τη διαίρεση των στρατευμάτων τους σε τρία τμήματα. 

Αποφάσισε να χωρίσει κι αυτός τον στρατό του σε τρία μέρη. 

Τρεις μάχες ουσιαστικά, η μία ανεξάρτητα από την άλλη, αποτελούν τη μάχη των Πλαταιών, στην οποία κρίθηκε οριστικά η τύχη της αρχαίας Ελλάδας, ίσως και του αρχαίου κόσμου. 

Από τις τρεις επιμέρους συγκρούσεις σπουδαιότερη και καθοριστικότερη ήταν αυτή μεταξύ Σπαρτιατών και Περσών.

Μετά την αρχική επίθεση των Περσών, οι Σπαρτιάτες βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. 

Ζήτησαν τη βοήθεια των Αθηναίων, οι οποίοι όμως δεν μπόρεσαν να τους συνδράμουν, γιατί δέχτηκαν επίθεση από τους Θηβαίους. 

Τελικά οι Σπαρτιάτες κατάφεραν να υποχωρήσουν σε έδαφος προφυλαγμένο από τις επιθέσεις του ιππικού. 

Οι Πέρσες επιχείρησαν ασύντακτη έφοδο εναντίον τους. 

Όταν πλησίασαν τους Σπαρτιάτες κοντά στο ιερό της Δήμητρας, στερέωσαν τις ασπίδες τους στο έδαφος και δημιουργώντας ένα προστατευτικό τείχος με τις ασπίδες τους άρχισαν να ρίχνουν βέλη προς τους Έλληνες. 

Οι Σπαρτιάτες και οι Τεγεάτες, που βρίσκονταν μαζί τους, καλύπτονταν με τις ασπίδες τους. Λίγο αργότερα, ο Παυσανίας έδωσε διαταγή εξόρμησης. 

Πρώτοι οι Τεγεάτες ρίχτηκαν στη μάχη που ήταν σκληρή. 

Όταν όμως ο Σπαρτιάτης Αρίμνηστος σκότωσε τον Μαρδόνιο, που μαχόταν περιστοιχιζόμενος από 1.000 εκλεκτούς πολεμιστές του, οι Πέρσες πανικοβλήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή.

Από την άλλη πλευρά οι Αθηναίοι αντιμετώπισαν τους Θηβαίους και άλλους μηδίζοντες. 

Μόνο οι Θηβαίοι τόλμησαν να πολεμήσουν, αλλά έπαθαν πανωλεθρία, έχοντας 300 νεκρούς, και αποσύρθηκαν βιαστικά προς την πόλη τους. 

Οι Θεσπιείς και οι Πλαταιείς άρχισαν να τους καταδιώκουν, τους νίκησαν για δεύτερη φορά και τους υποχρέωσαν να κλειστούν στη Θήβα. 

Οι Έλληνες που βρίσκονταν στο κέντρο της παράταξης, φαίνεται ότι δεν πήραν ενεργό μέρος στη μάχη, καθώς οι Πέρσες που βρίσκονταν απέναντί τους, μετά τον θάνατο του Μαρδόνιου, εγκατέλειψαν τον αγώνα. 

Ο Αρτάβαζος, που μάλλον παρέμεινε απλός θεατής, έδωσε εντολή για οπισθοχώρηση προς τη Φωκίδα. 

Μόνο το θηβαϊκό ιππικό, με επικεφαλής τον ίππαρχο Ασωπόδωρο, σκότωσε περίπου 600 συμπατριώτες τους ουσιαστικά Έλληνες (θυμίζουμε ότι η Θήβα είχε μηδίσει). 

Οι Πέρσες, μετά την ήττα στο πεδίο της μάχης, υποχώρησαν προς τη Φωκίδα με επικεφαλής τον Αρτάβαζο, όπως είπαμε, ενώ ένα μεγάλο μέρος τους κατέφυγε σ' ένα περιχαρακωμένο στρατόπεδο που είχε φτιάξει ο Μαρδόνιος στη θέση Σκώλος. 

Εκεί οι Σπαρτιάτες, οι Αθηναίοι που έσπευσαν να τους βοηθήσουν ως ειδικοί (και) στις τειχομαχίες και οι Τεγεάτες, που πρόσφεραν πολλά στη μάχη των Πλαταιών, κατάφεραν να εισχωρήσουν στο στρατόπεδο και να σφάξουν όλους τους Πέρσες...

Οι απώλειες


Οι ελληνικές δυνάμεις που ανέρχονταν περίπου σε 110.000 άντρες, είχαν κατά τον Πλούταρχο 1.360 νεκρούς. 

Ο Ηρόδοτος αναφέρεται σε 91 νεκρούς Σπαρτιάτες, 52 Αθηναίους και 16 Τεγεάτες. Και φυσικά στους 600 που σκοτώθηκαν από το ιππικό του Θηβαίου Ασωπόδωρου.  

Ο Έφορος γράφει ότι οι Έλληνες σκότωσαν περισσότερους από 100.000 Πέρσες, ενώ ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι από τους 300.000 Πέρσες γλίτωσαν μόνο οι 40.000 του Αρτάβαζου και 3.000 ακόμα.

Μετά τη μάχη


Από τα λάφυρα της μάχης, οι Έλληνες πρόσφεραν το 1/10 στους Θεούς. 

Στον Απόλλωνα των Δελφών αφιέρωσαν έναν χρυσό τρίποδα τοποθετημένο στην κορυφή χάλκινου κίονα που παριστάνει τρία φίδια που συμπλέκονται μεταξύ τους. Πάνω στους έλικες των φιδιών χάραξαν τα ονόματα των πόλεων που πολέμησαν στις Πλαταιές. 

Ο χρυσός τρίποδας λεηλατήθηκε από τους Φωκείς κατά των Β' Ιερό Πόλεμο, ενώ ο χάλκινος κίονας μεταφέρθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης, όπου βρίσκεται ως σήμερα. 

Οι Πλαταιές ανακηρύχθηκαν ιερή πόλη, ενώ οι Θηβαίοι, μετά από εικοσαήμερη πολιορκία, παρέδωσαν τους αρχηγούς τους στον Παυσανία. 

Μεταφέρθηκαν στον Ισθμό και εκτελέστηκαν, ενώ η βοιωτική συμπολιτεία διαλύθηκε.

Μια τελική κρίση


Η νίκη των Ελλήνων στη μάχη των Πλαταιών και η νίκη τους στη Μυκάλη λίγο αργότερα είχαν ως αποτέλεσμα την οριστική απομάκρυνση των Περσών από την Ελλάδα. 

Σημαντικότερη ήταν αναμφίβολα η προσφορά των Σπαρτιατών. 

Ο Παυσανίας, παρόλο που αμφισβητήθηκε έντονα, έδειξε εξαιρετικές στρατιωτικές ικανότητες.

Από το 479 π.Χ. και για 200 χρόνια, κανείς βάρβαρος δεν πάτησε τα ιερά ελληνικά χώματα.

Πηγή: protothema.gr

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Κάποια πράγματα δεν γίνεται να μην λέγονται

 


Κείμενο που υπογράφει ο Αλέξανδρος Παναγιώτου. Ιατρός Κυτταρολόγος. 
 
«Κάποια πράγματα δεν γίνεται να μην λέγονται… έστω κι αν είναι αυτονόητα ακόμα και για τριτοετείς φοιτητές Ιατρικής (στο τρίτο έτος διδασκόμαστε την Μικροβιολογία)…»
 
1. Όλοι οι ιοί εξασθενούν όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, ειδικά το καλοκαίρι μας απασχολούν ελάχιστα έως καθόλου.
2. Όλοι οι ιοί καταλείπουν ανοσία μετά την αποδρομή τους έστω και ολιγόμηνη (κάποιοι ακόμα και ισόβια όπως η ιλαρά, η ανεμοβλογιά, η λοιμώδης μονοπυρήνωση κλπ.)
3. Όλοι οι ιοί έχουν την ιδιότητα να μεταλλάσσονται πολύ εύκολα (ειδικά οι ιοί RNA όπως ο Covid19), κάτι που συμβαίνει άλλωστε αιώνες τώρα με τη γρίπη, αυτό όμως δεν τους αλλάζει ως δια μαγείας από μη παθογόνους για τον άνθρωπο σε μαζικά θανατηφόρους (όπως προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι).
4. Όλοι οι ιοί είναι ουσιαστικά εντελώς ανενεργοί έξω από τον ξενιστή τους (το ανθρώπινο κύτταρο π.χ.) και επομένως δεν μπορούν να “αιωρούνται” για ώρες ως παθογόνοι στον αέρα όπως ειπώθηκε (και το χειρότερο όλων, έγινε πιστευτό).
5. Όλοι οι ιοί απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ως ζωντανοί οργανισμοί (όπως είναι π.χ. τα βακτήρια) και γι’ αυτό ο όποιος πολλαπλασιασμός τους δεν μπορεί να γίνει έξω από ένα ζωντανό κύτταρο (στο οποίο όπως είπα, δρουν μόνο ως ξενιστές).
6. Όλοι οι ιοί μεταδίδονται με σωματικά υγρά ασθενούς (π.χ. αίμα όπως στο AIDS, σάλιο και εκκρίσεις όπως στον Covid19 αλλά και τη γρίπη) εφόσον έλθουν σε ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΦΗ με κάποια “πόρτα εισόδου” στον οργανισμό (π.χ. ανοιχτή πληγή στο AIDS, στοματική κοιλότητα, βλεννογόνος μύτης ή ματιών σε γρίπη και Covid19).
 
Επομένως, μόνο αν κάποιος βήξει ή φτερνιστεί πάνω μας μπορούμε να κολλήσουμε και στην περίπτωση φυσικά που με άπλυτα χέρια αγγίξουμε το στόμα, τη μύτη ή τα μάτια μας.
Τα περί 8 και 18 μέτρων προσωπικά θα με έκαναν να γελάσω αν δεν έκρυβαν πίσω υστερόβουλες σκέψεις όσων τα λένε.
 
Αυτά αφορούν βασικότατες γνώσεις για ένα τριτοετή φοιτητή Ιατρικής.
Αν τώρα κάποιος ακόμα και με τον τίτλο του εκπροσώπου οποιουδήποτε φορέα υγείας, ελληνικού ή διεθνούς, βγει και πει άλλα, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι μπορεί να μην μιλάει από μόνος του αλλά για συμφέροντα τρίτων.
 
Το αφήνω εδώ, δεν μπορώ να γίνω πιο σαφής…
 
Πάμε τώρα και σε 2-3 ακόμα παραδοχές που θα μας ανοίξουν λίγο περισσότερο τα μάτια (ελπίζω)…
 
1. Το τεστ ταυτοποίησης του ιού με τη μέθοδο PCR δεν είναι ούτε ειδικό για τον Covid19 ούτε ενδεικτικό ενεργού λοίμωξης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ μπορεί να δώσει θετικό το τεστ ακόμα κι αν είχε προσβάλλει τον οργανισμό ένα τρίμηνο και παραπάνω πριν (και φυσικά πλέον έχει αποδράμει). Μπορεί με λίγα λόγια να ανιχνευτούν υπολείμματα γενετικού υλικού (RNA) ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ (από τους οποίους προσβαλλόμαστε πολύ συχνά και τα θεωρούμε “γριπούλες”) ακόμα κι αν έχουμε αναρρώσει πλήρως και δεν είμαστε πλέον φορείς !!! Για φαντάσου…
 
2. Έχει γίνει επισήμως παραδεκτό (και όχι μόνο στη χώρα μας) ότι έχουν δηλωθεί αποβιώσαντες ως απώλειες κορονοϊού ακόμα και ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ενώ η αιτία θανάτου ήταν προφανέσταστη (εγκεφαλικό, ανακοπή κλπ.)
Αυτό φυσικά δεν συνέβαινε ούτε με τη γρίπη ούτε με άλλα λοιμώδη νοσήματα.
Αν συνδυάσουμε λοιπόν αυτό το γεγονός με τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω σε σχέση με τα τεστ καταλαβαίνουμε ότι ως “νεκροί από κορονοϊό” μπορεί να θεωρηθούν και άνθρωποι που έπαθαν εγκεφαλικό στα 85 τους και είχε τύχει να μολυνθούν από οποιονδήποτε κορονοϊό ακόμα και πριν από τα Χριστούγεννα !!! Για φαντάσου Νο 2..
 
3. Έχει επίσης γίνει επισήμως παραδεκτό (και όχι μόνο στη χώρα μας) ότι τα πραγματικά κρούσματα του ιού είναι ίσως και 10 φορές περισσότερα (το λιγότερο). Και φυσικά, όταν κάποιος “ινστρούχτορας” το δηλώνει αυτό, κανείς δημοσιογράφος δεν του ρωτάει το απλό
“Άρα, η θνησιμότητα του ιού είναι 10 φορές μικρότερη, άρα πολύ-πολύ μικρότερη από άλλες ιογενείς λοιμώξεις;”
Είναι προφανές γιατί δεν το ρωτάει κανείς (προφανές φυσικά σε όσους θέλουν να βάζουν το μυαλό να σκέφτεται).
 
Κλείνω με μια μικρή παραπομπή στον Ιπποκράτη (στο όνομα του οποίου ορκίζονται όλοι όσοι πρόκειται να γίνουν γιατροί)…
 
Ο όρκος του Ιπποκράτη λοιπόν δηλώνει ευθαρσώς ότι κανείς γιατρός ή λειτουργός υγείας δεν έχει δικαίωμα να χορηγήσει δια της βίας οποιοδήποτε φάρμακο σε ασθενή ή υγιή εφόσον αυτός δεν θέλει να το πάρει και αρνείται κατηγορηματικά.
 
Ας το έχουν αυτό υπ’ όψιν όσοι ονειρεύονται μαζικούς εμβολιασμούς υποχρεωτικούς διά νόμου…»
 
Alexandros Panayiotou (Αλέξανδρος Παναγιώτου), 
Ιατρός – Κυτταρολόγος

Εκπληκτικό βίντεο από το «ιπτάμενο τρένο» του Βούπερταλ -Πετούσε πάνω από την πόλη πριν 118 χρόνια [εικόνες & βίντεο]

Ένα παράθυρο στην ιστορία των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων προσέφερε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜΟΜΑ) που ανάρτησε στο διαδίκτυο βίντεο 118 χρόνων, από το εντυπωσιακό «ιπτάμενο τρένο» της Γερμανίας.

Οι ασπρόμαυρες εικόνες θυμίζουν κάποιο φιλμ επιστημονικής φαντασίας. Μεγάλες μεταλλικές κατασκευές πάνω από τον ποταμό, υποστηρίζουν τρένα που μοιάζουν να κινούνται ανάποδα. Στηρίζονται δηλαδή από την οροφή στις ράγες και κινούνται σαν να πετούν πάνω από την πόλη. Πρόκειται για το παλιότερο ηλεκτρικό κρεμάμενο σιδηροδρομικό σύστημα στον κόσμο και μοναδικό για τον τρόπο κίνησης των βαγονιών στη Γερμανία.
Η ιδέα του ιπτάμενου τρένου

Φιλμ επιστημονικής φαντασίας θυμίζουν οι ασπρόμαυρες εικόνες που ξεπροβάλλουν από ένα  εντυπωσιακό βίντεο 118 χρόνων που ανάρτησε στο διαδίκτυο το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜΟΜΑ).

Μεγάλες μεταλλικές κατασκευές πάνω από τον ποταμό, υποστηρίζουν τρένα που μοιάζουν να κινούνται ανάποδα. Στηρίζονται δηλαδή από την οροφή στις ράγες και κινούνται σαν να πετούν πάνω από την πόλη.


Το εναέριο τρένο του Βούπερταλ είναι το πιο παλιό στον κόσμο καθώς έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας από τη δημιουργία του και ακόμη λειτουργεί.

Πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές κατασκευές της πρώιμης βιομηχανικής εποχής. Κατάφερε να παραμείνει σε λειτουργία, σε πείσμα των καιρών και να επιζήσει από δύο Παγκοσμίους Πολέμους.

Σήμερα, εκτός από ιστορικό επίτευγμα, παραμένει  ένα άνετο μέσο μεταφοράς.

Σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το μηχανικό Anton von Rieppel, περίπου το 1900 και διανύει μια διαδρομή 13 χιλιομέτρων. Η εναέριες ράγες στηρίζονται σε μια μεταλλική κατασκευή που διατηρεί τα βαγόνια σε ύψος 8-12 μέτρα από το έδαφος. Μπορεί να μεταφέρει 130 επιβάτες με ταχύτητα 60 km/h.




Το μουσείο σύγχρονης τέχνης ανάρτησε στον επίσημο λογαριασμό του στο YouTube, ένα δίλεπτο απόσπασμα από εικόνες που ελήφθησαν πριν από 118 χρόνια και αποτύπωναν το ταξίδι ενός ιπτάμενου τρένου πάνω από τα νερά του ποταμού.

Οι εικόνες ελήφθησαν τότε για τις ανάγκες ενός μετοσκόπιου, μια συσκευή που παρουσίαζε εικόνες τη μία μετά την άλλη δίνοντας την αίσθηση της κίνησης (λίγο πολύ σαν τα viewmaster, που είχαμε παιδιά και μέσα στα οποία παρακολοθούσαμε εικόνες ηρώων της Ντίσνεϊ).

Καθώς όμως οι εικόνες είχαν ληφθεί σε φιλμ 68 χιλιοστών και με την κατάλληλη επεξεργασία, το μουσείο κατάφερε να ενώσει τα κομμάτια και να δώσει ένα εκπληκτικά υψηλής ευκρίνειας βίντεο. Σε αυτό μπορεί κανείς να διακρίνει τα κτίρια, τους ανθρώπους στο έδαφος, αλλά και τους επιβάτες στις αποβάθρες του ιπτάμενου τρένου.


Η ιδέα για το ιπτάμενο τρένο πηγαίνει πίσω στο 1824, όταν ένα Βρετανός μηχανικός παρουσίασε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο διαφορετικό από τα άλλα. Ήταν «ιπτάμενο» και τα βαγόνια του τα έσερναν άλογα. Το υψηλό κόστος κατασκευής του «πάγωσε» για λίγο τα όνειρα για ένα ιπτάμενο τρένο ως τα τέλη του 19ου αιώνα.

Ο γιγαντιαίος ατσάλινος σκελετός του ιπτάμενου τρένου στο Βούπερταλ το 1902

Έτσι, το 1901, δημιουργήθηκε το ιπτάμενο τρένο του Βούπερταλ που πετούσε πάνω από τον ποταμό Βούπερ. Περίπου 19.0000 τόνοι ατσάλι χρειάστηκαν για να στηθεί ο γιγαντιαίος σκελετός πάνω στον οποίο στηρίζονταν οι συρμοί.


Το εντυπωσιακό βίντεο του ιπτάμενου τρένου από το 1902

Το μουσείο σύγχρονης τέχνης ανάρτησε στον επίσημο λογαριασμό του στο YouTube, ένα δίλεπτο απόσπασμα από εικόνες που ελήφθησαν πριν από 118 χρόνια και αποτύπωναν το ταξίδι ενός ιπτάμενου τρένου πάνω από τα νερά του ποταμού.



 

Πώς ήταν η γερμανική πόλη το 1902

Οι εικόνες ελήφθησαν τότε για τις ανάγκες ενός μετοσκόπιου, μια συσκευή που παρουσίαζε εικόνες τη μία μετά την άλλη δίνοντας την αίσθηση της κίνησης (λίγο πολύ σαν τα viewmaster, που είχαμε παιδιά και μέσα στα οποία παρακολοθούσαμε εικόνες ηρώων της Ντίσνεϊ).

Καθώς όμως οι εικόνες είχαν ληφθεί σε φιλμ 68 χιλιοστών και με την κατάλληλη επεξεργασία, το μουσείο κατάφερε να ενώσει τα κομμάτια και να δώσει ένα εκπληκτικα υψηλής ευκρίνειας βίντεο. Σε αυτό μπορεί κανείς να διακρίνει τα κτίρια, τους ανθρώπους στο έδαφος, αλλά και τους επιβάτες στις αποβάθρες του ιπτάμενου τρένου.


Το βίντεο από το 1902 απέκτησε χρώμα

Λίγες μέρες αργότερα, ένας ειδικός στην τεχνητή νοημοσύνη, ο Ντένις Σιριάεβ από το Γκντάσκ της Πολωνίας παρουσίασε και πάλι το βίντεο με το ιπτάμενο τρένο. Αυτή τη φορά, η κίνηση έμοιαζε πιο φυσική (στο πρωτότυπο φιλμ έδινε την εντύπωση πως είναι σε γρήγορη κίνηση) και οι εικόνες είχαν χρώμα.




Το ιπτάμενο τρένο στο Βούπερταλ στη σύγχρονη εποχή

Το ιπτάμενο τρένο ανακαινίστηκε πλήρως, απέκτησε νέους συρμούς και εξυπηρετεί περισσότερους από 80.000 επιβάτες κάθε εβδομάδα. Το 2018, ένα από τα βαγόνια αποκολλήθηκε και έπεσε από την εναέρια γραμμή, ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί κανείς.







Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

Διακριτικά Χωρίς Καμία αξία. Πέτσινα, η απλά Λαμαρινάκια

Είμαι Απόφοιτος του 65ου Σχολείου Βατραχανθρώπων, κατά καιρούς βλέπω κάποιους τύπους που με Ψέματα προσπαθούν να πούν ότι υπήρξαν Βατραχάνθρωποι η Αλεξιπτωτιστές. 


Οι Παπάτζες οι λεγόμενοι.

Σήμερα θα δούμε κάποιον τύπο ο οποίος είναι ένας από αυτούς που προσπαθεί να Δείξει κάτι για τον δικό του λόγο. 

Το Θέμα είναι ότι εμείς οι Βατραχάνθρωποι όπως και οι Αλεξιπτωτιστές έχουμε Νεκρούς, έχουμε Τραυματίες, έχουμε Σακατεμένους τους οποίους δεν Σέβονται αυτοί οι τύποι που Εύκολα αγοράζουν όποια Διακριτικά θέλουν από μαγαζιά στο Μοναστηράκι και τα καρφιτσώνουν επάνω σε στολές η ακόμα και σε πολιτικά ρούχα.

Δυστυχώς κύριοι αυτό που κάνετε είναι Ασέβεια και έτσι θα Αντιμετωπιστεί.

Στο σημερινό μας άρθρο θα ασχοληθούμε με έναν τέτοιο τύπο από την Μαγνησία ο οποίος έχει Ξεπεράσει το όριο του Θράσους.

Και θα Ακολουθήσουν και άλλα Άρθρα για Πολλούς ακόμα.



Αλέξανδρος Παπαδόπουλος Πρόεδρος Λέσχης Αλεξιπτωτιστών Μαγνησίας.

 Ο κύριος Αλέξανδρος Παπαδόπουλος όπως θα δούμε ισχυρίζεται ότι είναι Απόφοιτος του 59ου Σχολείου Βατραχανθρώπων. Μάλιστα έχει φτάσει στο σημείο να Πλαστογραφήσει Πτυχίο της ΜΥΚ όπως θα δούμε το πτυχίο το οποίο βρίσκεται στα γραφεία της Λέσχης. 

Από αποτύπωση Οθόνης από το προφίλ του στο facebook.

Εμφανέστατη η Διόρθωση στο πτυχίο με την γραφή του ονόματός του σε άλλη γραμματοσειρά χρώμα και στιλ γραμμάτων.

Φυσικά σε κάθε Αποφοίτηση Σχολείου υπάρχει και η διαταγή Διοικητού για τους Αποφοιτήσαντες.
Πουθενά το όνομα του Αλέξανδρου Παπαδόπουλου στην Διαταγή Διοικητού για το 59ο Σχολείο Υ/ΚΤ.

Πιο κάτω θα δούμε μερικές  φωτογραφίες από το Προφίλ του στο facebook του κυρίου Αλέξανδρου Παπαδόπουλου.

Η Φόρμα που υποτίθεται φορούσε στο 59ο Σχολείο.

Όπως αναφέρει Εκπαίδευση ΟΥΚ 59ο Σχολείο.

Εδώ ισχυρίζεται ότι είναι στην ΜΥΚ το έτος 1977 και σε ερώτηση που του κάνει κάποιος απαντά καταφατικά.

Εδώ υποτίθεται ότι είναι στην Διαβολοεβδομάδα στην ΜΥΚ..

 

Ας μην Αναφερθούμε στο πλήθος των Ψεύτικων Πλακετών.


Όμως το καλό με τον κύριο αυτόν ξεκινάει από εδώ..

Βλέπουμε ένα ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΜΈΝΟ δίπλωμα Αλεξιπτωτιστού Ελευθέρας Πτώσεως στο οποίο η Πλαστογράφηση είναι Εμφανέστατη.

Κάτω διακρίνουμε το Μπλάνκο με το οποίο έχει σβήσει το όνομα του πραγματικού Αλεξιπτωτιστή και έχει γράψει το δικό του καλύπτοντας με το Μπλάνκο ακόμα και τις τελίτσες στο έντυπο.
Τι να πεί κανείς για αυτήν την Πλαστογραφία;

Εδώ βλέπουμε ότι στις 20 Μαρτίου 1977 που δεν είχε τελειώσει ακόμα την Εκπαίδευση το 59ο Σχολείο Βατραχανθρώπων ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος έκανε στην Πάχη Άλμα Ελευθέρας Πτώσεως.

Με το ΠΛΑΣΤΟ Δίπλωμα Αλεξιπτωτιστού να αναφέρει ημερομηνία 23 Ιουνίου 1977 Δηλαδή πριν πιστοποιηθεί ( Ψευδώς ) Αλεξιπτωτιστής Ελευθέρας Πτώσεως αυτός πραγματοποιούσε άλματα Ελευθέρας πτώσεως.. Τι να πεί κανείς!!! Φαινόμενο..


 

Και θέλοντας να παραστήσει και τον Παλιό αναφέρει ότι κάνει Άλμα από Ντακότα με την 2α ΜΑΛ το 1976 πριν περάσει Σχολείο βατραχανθρώπων. Οι γνωρίζοντες ξέρουν ότι οι Στρατεύσιμοι καταδρομείς πρώτα πάνε στην ΜΥΚ και μετά στην ΣΧ/ΑΛ

 Το Καλό όμως είναι από εδώ και κάτω..

Σε άρθρο του e-thessalia.gr την 26η Σεπτεμβρίου 2016 με τίτλο, «Άγρυπνος φρουρός» η Λέσχη Αλεξιπτωτιστών Μαγνησίας – Πλούσιο κοινωνικό έργο από τα 50 μέλη της.. βλέπουμε κάποιες Σοβαρές παρατυπίες.




Λέγοντας Παρατυπίες αναφέρομαι στην τελευταία παράγραφο που λέει:  Επίτιμο μέλος της Λέσχης Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών Μαγνησίας είναι ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χρ. Μανωλάς, ο οποίος χάρισε τρία αλεξίπτωτα με πλήρη εξοπλισμό στη Λέσχη.


Ωραία μέχρι εδώ.

Εγώ θα ρωτήσω:
Εφόσον κύριε Παπαδόπουλος ισχυρίζεστε όπως θα δούμε παρακάτω ότι τα 3 Αυτά Αλεξίπτωτα
MC1 που σας χάρισε ο Στρατηγός Βάτραχος Χρήστος Μανωλάς είναι Πλήρως λειτουργικά μπορείτε να μας εξηγήσετε τα Εξής:

1ον Σε τι Αεροσκάφος Αγκιστρώνετε τον γάντζο του Στατικού Ιμάντα.

2ον Που εκπαιδεύονται η υποψήφιοι για άλμα Στατικού ιμάντα;

3ον Ποιος είναι αυτός που Συσκευάζει τα Αλεξίπτωτα ξανά μετά από κάθε Άλμα που όπως ισχυρίζεστε κάνουν κάποιοι.

4ον Αν κύριε Παπαδόπουλε Συμβεί κάποιο Ατύχημα ενός Πολίτη που κάνει Άλμα με Στρατιωτικό Αλεξίπτωτο ποιός θα φέρει την Ευθύνη;

5ον Η Λέσχη Αλεξιπτωτιστών Μαγνησίας έχει Πιστοποιημένους Εκπαιδευτές Αλεξιπτωτιστών; 

6ον Τα αεροσκάφη που χρησιμοποιεί είναι Πιστοποιημένα για άλματα Στατικού Ιμάντα;

Παρακάτω εκθέτουμε Αποτυπώσεις Οθόνης από το το προφίλ στο facebook του κυρίου Παπαδόπουλου



Μπορεί κάποιος από το ΓΕΣ να μας απαντήσει, Αν Σκοτωθεί Πολίτης με Στρατιωτικό Υλικό ποιός θα έχει την Ευθύνη, ποιος θα κλιθεί να Λογοδοτήσει;


Τα γραφεία τηρούν τις προσθέσεις για εκπαίδευση Αλεξιπτωτιστών;


Ποιός Συσκευάζει τα Στρατιωτικά Αλεξίπτωτα μετά από κάθε άλμα και Υπογράφει για την Ασφάλεια του Αλεξιπτωτιστή;




Στην ταράτσα να αεριστεί το Αλεξίπτωτο MC 1 για να συσκευαστεί εκ νέου από ποιόν, και να κάνει άλμα ποιός;


 

Μιά και Σχετική Αναφορά θα Αποσταλεί και στον Α/ΓΕΣ και όχι μόνο, θα έχει ενδιαφέρον να δώ την Απάντησή τους.

Μέχρι την Στιγμή που ο Παπάτζας αρκείται μόνο στην Προβολή του είναι καλά, όταν ξεφεύγει από εκεί και γίνεται Επικίνδυνος και αρχίζουν και Κινδυνεύουν Ζωές εκεί το Πράμα Αλλάζει.

Δεν κατηγορούμε κανέναν ούτε Διασύρουμε κανέναν όποιος Νομίζει ότι τον Αδικούμε μπορεί να Επικοινωνήσει Μαζί μας να Επανορθώσουμε.
Η να Πάρει τα πτυχία του και να Απευθυνθεί στην Δικαιοσύνη.

 
Εμείς το Μόνο Που Λέμε είναι οτι δεν Είναι Βατραχάνθρωποι η στον συγκεκριμένο ούτε Ελευθέρας πτώσεως Αλεξιπτωτιστής Είναι.

Γεώργιος Δρακόπουλος
Ναύτης 65ου Σχολείου Βατραχανθρώπων