Η ΠτΔ Α.Σακελλαροούλου «έπαιζε» με το κινητό της ενώ τα στρατεύματα παρήλαυναν μπροστά της! (φωτό)

Θεσσαλονίκη: Προφανώς πιο ενδιαφέροντα πράγματα είχε στο κινητό της από την επίδειξη της στρατιωτικής αρετής των Ελλήνων στην οποία ήταν το τιμώμενο πρόσωπο

Έχει καταστεί σαφές ότι οι εθνικές και θρησκευτικές εορτές δεν είναι πράγματα που αρέσουν στην ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου. 

Τελευταίο παράδειγμα, πριν από λίγο στην στρατιωτική παρέλαση, όπου ο κόσμος άφωνος έβλεπε την πρόεδρο καθισμένη στον προεδρικό θρόνο, να ασχολείται με το κινητό της…

Υπενθυμίζεται ότι βάσει του άρθρου 45 του ελληνικού Συντάγματος «O Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αρχηγός των Eνόπλων Δυνάμεων της Xώρας, που τη διοίκησή τους ασκεί η Κυβέρνηση, όπως νόμος ορίζει. Aπονέμει επίσης τους βαθμούς σε όσους υπηρετούν σ’ αυτές, όπως νόμος ορίζει». 

Συνεπώς ο ρόλος της ΠτΔ δεν είναι «διακοσμητικός» όπως η ίδια νομίζει και πρέπει να τον σέβεται όπως επίσης θα πρέπει να σέβεται τα εκατομμύρια Ελλήνων που έχυσαν το αίμα τους στο παρελθόν για να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το Έθνος.

 

Γιατί σε περίπτωση που δεν το έχει καταλάβει, στην παρέλαση, παρελαύνουν κυρίως οι πρόγονοι μέσω των επιγόνων.

Να πούμε επίσης πως υπήρχαν κι άλλα περιστατικά με την ΠτΔ αυτές τις ημέρες.

Είχαν προηγηθεί οι προσαγωγές δύο υγειονομικών σε αναστολή, οι οποίες μάλιστα είναι και μητέρες, όταν ζήτησαν να μιλήσουν για λίγα δευτερόλεπτα στην πρόεδρο, κατά την προσέλευση της στο δημαρχιακό μέγαρο Θεσσαλονίκης.

Παράπονο όμως υπάρχουν και από τον ακαδημαϊκό κόσμο, καθώς η Κατερίνα Σακελλαροπούλου έφθασε με καθυστέρηση μισής ώρας στην καθιερωμένη τελετή του ΑΠΘ το απόγευμα της 26/10.

Συγκεκριμένα, αντί στις 6.30 έφθασε στις 7 χωρίς να ζητήσει ούτε μία συγνώμη.

Στο παρελθόν ακόμα και βασιλείς ή πρωθυπουργοί προσέρχονταν στην πρυτανεία μισή ώρα πριν την έναρξη της τελετής.

Σημειώνεται επίσης ότι για πρώτη φορά στα χρονικά, πραγματοποιήθηκε η έπαρση της σημαίας στον Λευκό Πύργο για την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, στις 26 Οκτωβρίου του 1912, χωρίς την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας!

Κύκλοι του γραφείου της κ. Σακελλαροπούλου ανέφεραν πως η παρουσία της δεν ήταν στο πρόγραμμα, επισυνάπτοντας μάλιστα και το σχετικό αρχείο.

Όμως, στο πρόγραμμα που είχε δώσει τις προηγούμενες ημέρες η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας περιλαμβάνονταν κανονικά η παρουσία της στην εκδήλωση.

 

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά το πρόγραμμα της 27ης Οκτωβρίου στις 11.00 το πρωί αναμενόταν η άφιξη της Προέδρου της Δημοκρατίας στο χώρο της εξέδρας της παρέλασης προκειμένου να ξεκινήσει η παρέλαση.

Η απουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας από την καθιερωμένη τελετή στον Λευκό Πύργο σχολιάστηκε αφού η τελετή γίνεται πάντα με την παρουσία της Προεδρίας της Δημοκρατίας, εκτός αν συντρέχουν άλλοι, σοβαροί λόγοι απουσίας.

Πάντως δεν πρέπει να φαίνονται παράξενα όλα αυτά καθώς θα θυμίσουμε ότι ένα μαξιλαράκι με το πρόσωπο της και την γάτα της έβαλε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο Προεδρικό Μέγαρο, αντί να βάλει την ελληνική σημαία!

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου έχει βγάλει από το Προεδρικό Μέγαρο την ελληνική σημαία, έχει επιδείξει και απέχθεια απέναντι στην Ορθοδοξία και τον Εθνικό Ύμνο, ενώ αλησμόνητο θα μείνει το σταυροπόδι κατά τη διάρκεια της παρέλασης για τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδος όπου συνοδευόταν από τον σύντροφο της.

Η ΠτΔ πέρσι τέτοια εποχή υποδέχθηκε τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη, στο Προεδρικό Μέγαρο και όλοι έμειναν άφωνοι με το μαξιλάρι με το πρόσωπό της και τη γάτα της στον καναπέ!

Μην αναρωτιέστε λοιπόν γιατί ακόμα και στην πλέον εμβληματική εορτή της νεότερης ιστορίας, αυτή των 200 ετών από την εθνεγερσία, δεν επισκέφτηκε την κυρία πρόεδρο ούτε ένας αρχηγός κράτους!

Διότι οι ξένοι ευτυχώς, είναι σοβαροί…

Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους:

Η απουσία της σημαίας

Και το σταυροπόδι με τον Σύντροφο:

Πηγή:pronews.gr

Αλλαγή ώρας: Αύριο γυρίζουμε τα ρολόγια μας μια ώρα πίσω.

 

Μία ώρα πίσω πρέπει να ρυθμιστούν τα ρολόγια από αύριο Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022 στις 04.00 τα ξημερώματα, λόγω της αλλαγής από τη θερινή στη χειμερινή ώρα.

Έτσι, στις 04.00 οι δείκτες θα πρέπει να δείξουν 03.00.

Απίστευτη «ανάλυση» Κυρανάκη – Δεν μειώνουν τον ΦΠΑ στα μακαρόνια γιατί θα ευνοηθούν οι πλούσιοι, επειδή τρώνε… περισσότερα

Τις εξοργιστικές δηλώσεις των Γεωργιάδη–Σκυλακάκη οι οποίοι πρόσβαλλαν ουκ ολίγες φορές τη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών, ισχυριζόμενοι ότι δεν μειώνουν τους φόρους για να μην… ευνοηθούν οι πλούσιοι, ζήλεψε ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης.

Μετά τα όσα τραγελαφικά έχουμε ακούσει από τους δήθεν προστάτες των φτωχών ότι αρνούνται να μειώσουν τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα «για να μην ευνοηθούν οι κάτοχοι των Porsche Cayenne», αλλά και ότι οι «φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητα», ο Κυρανάκης σήμερα το τερμάτισε, δείχνοντας για άλλη μια φορά το ανάλγητο πρόσωπο της κυβέρνησης.

Ο βουλευτής της ΝΔ, αν και διευκρίνισε πως τάσσεται γενικά υπέρ της μείωσης ΦΠΑ, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση δεν μειώνει τον φόρο σε είδη πρώτης ανάγκης γιατί θα ευνοηθούν οι πλούσιοι, επειδή καταναλώνουν… περισσότερα!

«Προφανώς και όλοι θα θέλαμε ο ΦΠΑ να είναι χαμηλότερος. Τι συμβαίνει όμως εδώ; Ναι, ο πλούσιος και ο φτωχός – δεν μου αρέσουν αυτές οι λέξεις αλλά ας τις χρησιμοποιήσω και εγώ για την οικονομία της συζήτησης – έχουν διαφορά στην κατανάλωση. Δηλαδή τι συμβαίνει εδώ; Θα πληρώσουν μεν τον ίδιο φόρο στα μακαρόνια, όμως ένας πλούσιος που έχει περισσότερα χρήματα θα καταναλώσει και περισσότερο. Άρα η μεγαλύτερη κατανάλωση, τα περισσότερα πακέτα μακαρόνια, να το πω έτσι, αποδίδουν παραπάνω ΦΠΑ στα κρατικά ταμεία από τα οποία επιλέγει η κυβέρνηση να ενισχύσει αδύναμους και μεσαία τάξη» δήλωσε ο Κυρανάκης.

Οδηγούσαν στους δρόμους το Κ-3. Η πρύμνη του υποβρυχίου "Leninsky Komsomol" μεταφέρθηκε σαν κόσμημα στους δρόμους της Κρονστάνδης.

 

Οδηγούσαν στους δρόμους του Κ-3. Η πρύμνη του υποβρυχίου "Leninsky Komsomol" μεταφέρθηκε κοσμήματα στους δρόμους της Κρονστάνδης 

10 Οκτωβρίου 2022 

 Μετάφραση από submarinersclub.ru

Η επιχείρηση, η οποία δεν είχε ανάλογες στον κόσμο, διήρκεσε αρκετές ώρες, παρά το γεγονός ότι η διαδρομή ήταν μόλις 4,5 χιλιόμετρα, αλλά ο κολοσσός έπρεπε να εισέλθει με ακρίβεια σε τρεις στροφές 90 μοιρών και σε συνθήκες γειτνίασης με κτίρια κατοικιών. 

«Για περίπου 8 μήνες ήταν προγραμματισμένη αυτή η επιχείρηση, γιατί είναι αδύνατο να διαχωριστεί η θάλασσα από τη στεριά, λόγω του γεγονότος ότι ένας τεράστιος αριθμός μηχανικών και περίπου 8 επιχειρήσεις εργάζονταν στις μεταφορές. 

Ανησυχώ για τα πάντα, για κάθε μέτρο», είπε στους δημοσιογράφους η Ksenia Shoigu, η οποία διαχειρίζεται το έργο Island of Forts, μέρος της έκθεσης της οποίας θα είναι το σκάφος K-3. 

Στην πορεία, τοποθετήθηκαν πρόσθετες πλάκες για την επέκταση του οδοστρώματος στις γωνίες και μέρος της οδικής υποδομής χρειάστηκε να αποσυναρμολογηθεί: από τα φανάρια μέχρι τα κράσπεδα. Το τελευταίο χρειάστηκε να αφαιρεθεί για σχεδόν 800 μέτρα. 

Ωστόσο, σύμφωνα με την Ksenia Shoigu, τα πάντα θα αποκατασταθούν, επιπλέον, θα επιστραφούν δέντρα μεγάλου μεγέθους, τα οποία έπρεπε να θυσιαστούν στην επικράτεια του ίδιου του πάρκου Island of Forts. 

Είναι αλήθεια ότι θα φυτευτούν σφεντάμια αντί για τρεις σημύδες - φαίνονται πιο γραφικά. Η επιχείρηση μεταφοράς Κ-3 θα πραγματοποιηθεί σε τρία στάδια. 

Η πρώτη νύχτα ήταν μια «δοκιμαστική», υποτίθεται ότι θα ξεπερνούσε μόνο μέρος της διαδρομής προς το μελλοντικό μέρος της έκθεσης, την επόμενη νύχτα το πίσω μέρος θα έπρεπε να φτάσει στον χώρο του μουσείου και τη νύχτα της 13ης Οκτωβρίου, εκεί θα παραδιδόταν και το τόξο. 

Πρέπει να είστε έγκαιρα με το έργο στην ώρα του, γιατί διαφορετικά, σύμφωνα με τον Shoigu, δεν θα είναι δυνατό να κλείσετε το ζεστό κύκλωμα του μουσείου πριν από το χειμώνα και οι εργασίες δεν θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2023, όταν το μουσείο θα ανοιχτό όχι μόνο για τους τουρίστες, αλλά και για να δεχτεί το στρατιωτικό ναυτικό σαλόνι. 

Όσον αφορά την άμεση μουσείωση του υποβρυχίου, συντονίζεται όχι μόνο με τους ειδικούς του ναυτικού, αλλά και με εκείνους που υπηρέτησαν άμεσα στο "Lenin Komsomol" σε διάφορα χρόνια. 

Τα εκθέματα θα είναι τόσο πρωτότυπα στοιχεία όσο και αντικείμενα δανεισμένα από σκάφη-αναλόγια που κυκλοφόρησαν άλλες χρονιές, καθώς η ομάδα που δημιουργεί το μουσείο επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει το ποσοστό του remake, διατηρώντας παράλληλα «εγγενή» στοιχεία. 

Ωστόσο, για τη διευκόλυνση των επισκεπτών, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με περιορισμένη κινητικότητα, καθώς και για λόγους πυρασφάλειας, μέρος των διαφραγμάτων θα πρέπει να χωριστεί. 

Επίσης, πιθανότατα θα αφαιρεθεί και μέρος του εξοπλισμού που είχε αντιγραφεί στη δεξιά πλευρά και στην πλευρά της θύρας. «Είμαι σίγουρη ότι η έκθεση θα σας εκπλήξει», διαβεβαίωσε η Ksenia Shoigu τους παρευρισκόμενους, διευκρινίζοντας ότι το K-3 θα συμπληρώσει το φως, το οποίο θα μοιάζει με το ανάγλυφο του βυθού.

 

 

 

 

 

Μετάφραση από submarinersclub.ru

ΕΤΉΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ.

 

 

Γράφει ο,

Χαράλαμπος Γιακουβάκης

 

Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Υποβρυχίων αποδίδοντας ελάχιστο φόρο τιμής ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης προς τους 108 Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και ναύτες που υπηρετώντας σε Υ/Β κατά τον Β! Παγκόσμιο Πόλεμο έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα, τηρώντας την υπόσχεση, ότι δεν θα ξεχαστούν ποτέ και θα τιμώνται μαζί με άλλους πολλούς, που δημιούργησαν την παράδοση στη Διοίκηση Υ/Β, τέλεσε την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022 και ώρα 12:00, στο μνημείο Υποβρυχίων που βρίσκεται στον Φλοίσβο Π. Φαλήρου το καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο στην μνήμη τους.

Με την εκδήλωση αυτή στέλνουμε παράλληλα και ένα μήνυμα αναγνώρισης των προσπαθειών που καταβάλουν τα εν ενεργεία στελέχη των υποβρυχίων μας ώστε η επιχειρησιακή τους κατάσταση να διατηρείται πάντα στον υψηλότερο βαθμό. Τους ευχαριστούμε γι αυτό και ταυτόχρονα τους παροτρύνουμε να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του συνδέσμου μας, μα κυρίως στην τελετή μνήμης των προκατόχων τους, ευελπιστώντας ότι και τα εν αποστρατεία μέλη μας θα δώσουν το καλό παράδειγμα.

 

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι: Βουλευτής και επίτιμο μέλος μας Διονύσιος Χατζιδάκης, Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου Ιωάννης Φωστηρόπουλος, ο Διοικητής Υποβρυχίων Πλοίαρχος Ιωάννης Στρατογιάννης Π.Ν, Captain Alex Bush (ΑΚΑΜ Ηνωμένου Βασιλείου), Επιστολέας Διοίκησης Υποβρυχίων, Κυβερνήτες υποβρυχίων, αντιπροσωπεία Αξιωματικών - Υπαξιωματικών πληρώματα Υποβρυχίων, η Πρόεδρος του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος Κυρία Α. Αναγνωστοπούλου- Παλούμπη, ο Πρόεδρος του ΣΑ/ΣΝΔ Α. Ανασταστάκης, ο επίτιμος Πρόεδρος του Συνδέσμου μας και Αντιπρόεδρος της Ε.Α.Α.Ν Σπ. Περβαινάς, ο επίτιμος Πρόεδρος του Συνδέσμου μας Ι. Αποστολάκης, ο εκπρόσωπος του Ε.Σ.Ν.Α Σ. Κωνσταντινίδης, πρόεδρος του Σ.Α/Σ.Μ.Υ.Ν Παύλος Σοφικίτης, η πρόεδρος του συλλόγου ΑΔΡΑΧΤΙ Κυρία Τσαλιμοπούλου και πλήθος εν αποστρατεία συναδέλφων.

 

Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Υποβρυχίων Αντιναύαρχος Π. Ραδίτσας Π.Ν ε.α καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους και αναφερόμενος στα γεγονότα της ιστορίας και δράσης των βυθισθέντων Υ/Β τόνισε:

 

«Κύριε Βουλευτά, κύριε Δήμαρχε, κύριε εκπρόσωπε του Αρχηγού Ναυτικού και Διοικητά Υ/Β, κύριε Ακόλουθε Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, κύριοι Ναύαρχοι, πληρώματα των υποβρυχίων μας, Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

Η παρουσία σας στην σημερινή εκδήλωση αποδεικνύει έμπρακτα ότι δεν ξεχνάμε και αποδίδουμε τις δέουσες τιμές στη μνήμη των συναδέλφων μας, πληρωμάτων των Υ/Β κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδος, πιστοί στον όρκο τους, στις αξίες του Έθνους και στις παραδόσεις του Πολεμικού Ναυτικού.

Το 1940 η κατάσταση των ελληνικών υποβρυχίων, είναι κάθε άλλο παρά ιδανική. Ο τότε Αρχηγός Ναυτικού Ναύαρχος Σακελλαρίου αναφερόμενος σε αυτά λέει: «Σε οποιοδήποτε άλλο ναυτικό τα υποβρύχια αυτά θα είχαν παροπλισθεί. Όμως στο ελληνικό ναυτικό χάρις στις προσπάθειες των πληρωμάτων τους είναι ακόμα στην ενέργεια και εκτελούν πολεμικές περιπολίες». Πράγματι, παρά την παλαιότητά τους, έχοντας ξεπεράσει το επιχειρησιακό όριο ζωής και παρά τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετώπιζαν, έδρασαν αποτελεσματικά και είχαν πολλές επιτυχίες. Αρχικά με αμυντικές περιπολίες στις προσβάσεις του Πατραϊκού για αποτροπή πιθανής Ιταλικής αποβατικής ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή και στη συνέχεια με επιθετικές στην Αδριατική και ειδικότερα στο στενό του Οτράντο με αποστολή τον εντοπισμό και βύθιση Ιταλικών μεταγωγικών. Μετά την κατάρρευση του μετώπου και την αποδημία του στόλου στην Αλεξάνδρεια, ενσωματώθηκαν στους στολίσκους των βρετανικών υποβρυχίων, εκτελώντας πολεμικές περιπολίες στο Αιγαίο, με αποστολή τον εντοπισμό και προσβολή εχθρικών πλοίων καθώς και την μεταφορά πρακτόρων και πολεμικού υλικού στην κατεχόμενη Ελλάδα.

Μέχρι το τέλος του πολέμου η Διοίκηση Υ/Β έχει χάσει τέσσερα, τα Υ/Β ΠΡΩΤΕΥΣ – ΓΛΑΥΚΟΣ – ΤΡΙΤΩΝ – ΚΑΤΣΩΝΗΣ. 

 

Η απώλεια του 66% των υποβρυχίων της και του 35% του προσωπικού της την κατέστησε την Διοίκηση με το μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό απωλειών από όλες τις Διοικήσεις των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων κατά τον Β΄ΠΠ.

Πώς όμως χάθηκαν αυτά τα Υ/Β; Πως χάθηκαν οι 108 άνδρες τους; μια μικρή ιστορική αναδρομή είναι επιβεβλημένη.

 

Υ/Β ΠΡΩΤΕΥΣ Το πρωί της 29ης Δεκεμβρίου 40 εκτελώντας την τρίτη πολεμική περιπολία του στο στενό του ΟΤΡΑΝΤΟ, με Κυβερνήτη τον Πχη Μιχ. Χατζηκωνσταντή εντόπισε και προσέβαλλε Ιταλική νηοπομπή βυθίζοντας το ατμόπλοιο SARDEGNA σε στίγμα που βρισκόταν περί την είσοδο του κόλπου της Αυλώνας. 

Όμως άμεσα το Ιταλικό συνοδό ΑΝΤΑΡΕΣ αντελήφθη τα ίχνη των Τ/Λ και αμέσως μετά, την ΠΡ του Υ/Β, για λίγο έξω από τη θάλασσα 3 ν.μ μακριά του. Το Ιταλικό σκάφος κατευθύνθηκε ταχύτατα προς το σημείο που είχε γίνει ορατό το Υ/Β, ετοιμάζοντας ταυτόχρονα 4 βόμβες. Ενώ ετοιμαζόταν για την βολή ξαφνικά μπροστά του εμφανίστηκε πάλι το ΠΡ τμήμα του Υ/Β μέχρι τον πυργίσκο. 

Ακολούθησε βίαιος εμβολισμός του Υ/Β. Το Τορπιλοβόλο έπαθε αρκετές ζημιές με τον εμβολισμό αλλά κατόρθωσε να ρίξει τις βόμβες του. Το Υ/Β αναδύθηκε τελείως για λίγο, με μεγάλη κλίση και αμέσως εξαφανίσθηκε κάτω από τα νερά. Από το Ιταλικό πλοίο καθαιρέθηκε βάρκα για ανεύρεση και περισυλλογή ναυαγών αλλά μόνο συντρίμμια μαζεύτηκαν. 

Το Υ/Β ΠΡΩΤΕΥΣ Υ-3 ήταν το πρώτο που απωλέσθηκε και ήταν παράλληλα και η πρώτη απώλεια του Ναυτικού μας στον πόλεμο με 48 νεκρούς.

 

Υ/Β ΓΛΑΥΚΟΣ Από τα τέλη του ’41 το Υ/Β ΓΛΑΥΚΟΣ βρίσκεται στη Βαλέτα της Μάλτας για γενική επισκευή. Στις 27 Φεβρουαρίου 1942 το λιμάνι της Βαλέτα, βομβαρδίζεται από την γερμανική Luftwaffe. Κατά την επίθεση αυτή σκοτώνονται ο Κυβερνήτης του υποβρυχίου Πλωτάρχης Βασίλης Αρσλάνογλου και ο Ανθυποπλοίαρχος Ιωάννης Κωστάκος. Στις 4 Απριλίου 1942 το λιμάνι δέχεται και πάλι επίθεση από γερμανικά αεροσκάφη. Το ανήμπορο να αντιδράσει Υ/Β, βάλλεται και βυθίζεται άδοξα μέσα σε δυο λεπτά.

 

Υ/Β ΤΡΙΤΩΝ Στην 15η πολεμική περιπολία του, με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Επαμειν. Κοντογιάννη, στις 16 ΝΟΕ 1942 ευρισκόμενο στην νότια πλευρά του Στενού Καφηρέα, με αποστολή την αποβίβαση πρακτόρων και πολεμικού υλικού στην Κάρυστο, εντοπίζει εχθρική νηοπομπή και επιτίθεται χωρίς επιτυχία. Εντοπίζεται όμως και καταδιώκεται από Γερμανικό ανθυποβρυχιακό. 

Η καταδίωξη άρχισε στην περιοχή έξω από το Γαύριο της Άνδρου στις εξήμιση το απόγευμα. 

Μετά από τέσσερεις ώρες καταδίωξης και πέντε επιθέσεις, με συνολικά 58 βόμβες βάθους και αφού υπέστη σοβαρότατες βλάβες που δεν του επέτρεπαν να παραμείνει εν καταδύσει, ο Κυβερνήτης διέταξε ανάδυση και «εξόρμηση δια πυροβόλου». Η άνισος αλλά ηρωική αναμέτρηση καταλήγει στη βύθιση του Υ/Β δια εμβολισμού, την απώλεια 24 και την αιχμαλωσία 28 εκ των μελών του πληρώματος, ενώ οι Αρχικελευστής Νικόλαος Μαρουλάς (ηλεκτρολόγος) και Δίοπος Δημήτριος Παπαδημητρίου (ηλεκτρολόγος) έφτασαν κολυμπώντας στην Εύβοια διαφεύγοντας στην συνέχεια στην Μέση Ανατολή.

 

Υ/Β ΚΑΤΣΩΝΗΣ Στην 7ηπολεμική περιπολία του, ευρισκόμενο βόρεια της Σκιάθου στις 14 Σεπτεμβρίου, το ΚΑΤΣΩΝΗΣ με κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Λάσκο, περιπολούσε κοντά στις ανατολικές ακτές του Πηλίου, περιμένοντας σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχε συλλέξει, την διέλευση έμφορτου Γερμανικού μεταγωγικού που ερχόταν από την Θεσσαλονίκη. Εντοπίζει καπνό στο βάθος του ορίζοντα και κατευθύνεται προς τα εκεί. Βρισκόμενο σε απόσταση 2.000 μέτρων από τον εχθρικό στόχο, αυτός αιφνίδια εκπέμπει σήμα αναγνώρισης. Κατανοώντας ο Λάσκος ότι πρόκειται περί εχθρικού πολεμικού, δίνει αμέσως διαταγή ταχείας κατάδυσης η οποία εξετελέσθη φέρνοντας το Υ/Β σε περισκοπικό βάθος. 

Ήταν γερμανική ανθυποβρυχιακή κορβέτα που φθάνοντας πάνω από τον ΚΑΤΣΩΝΗ, πριν αυτός εκδηλώσει επίθεση, εξαπέλυσε τρεις δέσμες βομβών βάθους, με μικρά χρονικά διαστήματα ρίψης αναμεταξύ τους, που εξερράγησαν πλησίον του Υ/Β προκαλώντας σοβαρές βλάβες, ανωμαλίες και διαρροές με παράλληλη κράτηση των μηχανών του. Η αντίδραση του Λάσκου ήταν να διατάξει επείγουσα ανάδυση. Με το άνοιγμα της καθόδου του πυργίσκου βγήκαν στην γέφυρα ο Κυβερνήτης, ο Ανθχος Τρουπάκης, ο Σημαιοφόρος Λαμπρινούδης, και η ομοχειρία του πυροβόλου. 

Το πυροβόλο του ΚΑΤΣΩΝΗ άρχισε να βάλλει εναντίον του γερμανικού ανθυποβρυχιακού το οποίο άρχισε να ανταποδίδει τα πυρά με όλα τα βαριά και ελαφρά πολυβόλα που έφερε. Το Υ/Β έβαλε 12 βολές με το πυροβόλο του πετυχαίνοντας να καταστρέψει το πρυμναίο πυροβόλο της κορβέτας, η οποία τότε έστρεψε την πλώρη και πλησίασε ολοταχώς για εμβολισμό, βάλλοντας με όλον τον όγκο του πυρός της και με χειροβομβίδας, τυφέκια και περίστροφα κατά της γέφυρας και επί των καταστρωμάτων. 

Ο κυβερνήτης έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος μαζί με την ομοχειρία του πυροβόλου. 

Το Υ/Β μετά τον εμβολισμό έλαβε μεγάλο θετικό εκκρεμές και βυθίστηκε. Απωλέσθησαν 32 μέλη του πληρώματος ενώ 17 αιχμαλωτίσθηκαν. Τρείς διασωθήκαν κολυμπώντας, ο Ύπαρχος Υπχος Τσουκαλάς και ο Υποκελευστής Α΄ Τσίγκρος στη Σκιάθο και Υποκελευστής Α΄ Αντωνίου στις ακτές Πηλίου, οι οποίοι διαφεύγοντας στην συνέχεια στην Αλεξάνδρεια, συνέχισαν τον αγώνα.

 

Δεν είναι όμως δυνατόν να μην μνημονεύσουμε και τους:

Υποπλοίαρχο Νικόλαο Μέρλιν, Ύπαρχο του υποβρυχίου ΓΛΑΥΚΟΣ που ως επιβαίνων του Βρετανικού Υ/Β Perseus για απόκτηση εμπειρίας, ώστε να αναλάβει καθήκοντα Κυβερνήτου, απωλέσθη, όταν αυτό προσέκρουσε σε νάρκη νότια της Κεφαλλονιάς, στις 6 Δεκεμβρίου του 1941 καθώς και τον Υποπλοίαρχο Νικόλαο Ρουσσέν, Κυβερνήτη του Υ/Β ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ που φονεύθηκε κατά την επιχείρηση ανακατάληψης των πλοίων από τους στασιαστές στην Αλεξάνδρεια στις 23 Απριλίου 1944.

Η αξιοθαύμαστη και ηρωική δράση όλων των Υ/Β μας, που κατά την διάρκεια του Πολέμου εξετέλεσαν 66 επιθετικές περιπολίες, 17 ειδικές αποστολές αποβίβασης ομάδων κομάντο και βύθισαν 11 εμπορικά, 21 ιστιοφόρα, και 3 εχθρικά Πολεμικά, αναγνωρίσθηκε από όλους τους συμμάχους και ιδιαίτερα από το Βρετανικό Ναυαρχείο, το οποίο εκφράστηκε με κολακευτικά σχόλια και αναφορές για την επαγγελματικότητα των πληρωμάτων και την αποτελεσματικότητα τους στις αναληφθείσες αποστολές.

Οι απωλεσθέντες των Υ/Β μας, όπως και τόσοι άλλοι αγωνιστές του Πολέμου ήταν άνθρωποι απλοί, καθημερινοί που αγαπούσαν την Πατρίδα, την ιστορία της, τα ήθη και τα έθιμα της φυλής. Είχαν οράματα και ιδανικά, γι’ αυτά πολέμησαν και γι’ αυτά θυσιάστηκαν, κάνοντας αξεπέραστες πράξεις. Πολλούς από αυτούς τίμησε το Πολεμικό Ναυτικό, δίνοντας το όνομά τους σε νεότερα πλοία του στόλου μας. 

Η υπέρτατη θυσία τους στο βωμό των ιδεών της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας, στις οποίες γαλουχηθήκαν γενιές Ελλήνων, θα αποτελεί παντοτινά παράδειγμα για όλους εμάς που υπηρετήσαμε αλλά και για αυτούς που ακόμα υπηρετούν στα «μαύρα πλοία», τα αγαπημένα μας Υποβρύχια.

Μαζί με αυτούς τους ηρωικούς νεκρούς, θυμόμαστε και τιμούμε και τους συμπολεμιστές τους. Αυτούς που πολέμησαν μέχρι το τέλος του Πολέμου και επέστρεψαν στην πατρίδα νικητές, κουβαλώντας σωματικά και ψυχικά τραύματα και έφυγαν από την ζωή τον καιρό της ειρήνης.

Επίσης θυμόμαστε και τιμούμε όλους αυτούς που έφυγαν, έχοντας υπηρετήσει στα νεότερα Υ/Β, αυτούς που συνυπηρετήσαμε, αυτούς που μας δίδαξαν ή τους διδάξαμε, αυτούς που ζήσαμε μαζί, μοιραστήκαμε στιγμές, συγγενέψαμε. 

Αυτούς που έγιναν μέντορες για πολλούς από εμάς, αυτούς που απετέλεσαν παράδειγμα προς μίμηση για όλους εμάς.

Έχουμε δώσει μια υπόσχεση, ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και ότι θα τιμούμε πάντα, όλους αυτούς που δημιούργησαν την παράδοση στη Διοίκηση Υ/Β. 

Μια παράδοση που έχουμε την υποχρέωση να διατηρήσουμε, ευρισκόμενοι είτε σε ενέργεια είτε σε αποστρατεία.

Όλοι αυτοί θα παραμείνουν για πάντα στη μνήμη μας γιατί είναι ένα κομμάτι της ζωής μας.

Αιωνία τους η μνήμη».

 

Ακολούθησε προσκλητήριο πεσόντων από το μέλος του συνδέσμου μας Πλωτάρχη (Ε) Δημήτριο Δέδη Π.Ν ε.α, έγινε κατάθεση στεφάνων από τον Πρόεδρο του Ελληνικού Συνδέσμου Υποβρυχίων Αντιναύαρχο Π. Ραδίτσα Π.Ν ε.α, τον Δήμαρχο Π. Φαλήρου Ιωάννη Φωστηρόπουλο συνοδευόμενο από τον πρώην Δήμαρχο βουλευτή της Ν.Δ και επίτιμο μέλος του συλλόγου μας Διονύσιο Χατζιδάκη, τον εκπρόσωπο του Αρχηγού Ναυτικού και Διοικητή Υποβρυχίων Πλοίαρχο Ιωάννη Στρατογιάννη Π.Ν και τον εκπρόσωπο της Βρετανικής Πρεσβείας ΑΚΑΜ του Ηνωμένου Βασιλείου Πλωτάρχη Alex Bush.

 

Κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη πεσόντων, ακούστηκε ο θούριος των Υποβρυχίων που τραγουδούσαν τα πληρώματά τους φεύγοντας για πολεμικές περιπολίες και η τελετή έκλεισε με την ανάκρουση του Εθνικού μας ύμνου.

 

Οι 108 απωλεσθέντες των Υποβρυχίων που έπεσαν υπέρ πίστεως και της αιώνιας Ελλάδας:
 

ΠΛΟΙΑΡΧΟΙ: Βασίλειος Λάσκος.
ΑΝΤΙΠΛΟΙΑΡΧΟΙ : Μιχαήλ Χατζηκωσταντής – Βασίλειος Αρσλάνογλου.

ΠΛΩΤΑΡΧΕΣ : Γεώργιος Μαριδάκης – Νικόλαος Μέρλιν – Νικόλαος Ρουσσέν – Ανδρέας Τουρνάς – Αντώνιος Δανιόλος – Θεόδωρος Κονίδης – Σοφοκλής Μυκόνιος – Στέφανος Τρουπάκης.

ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΙ : Κωνσταντίνος Άννινος – Ιωάννης Κωστάκος.

ΑΝΘΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΙ : Βασίλειος Σταράκης – Παύλος Λαμπρινούδης – Κωνσταντίνος Ξένος – Μηνάς Καβαλούδης – Alfred Samuel Carter(Βρετανός).

ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΙ : Διονύσιος Τηλέμαχος – Κυριάκος Νικολαράκος – Ηρακλής Χρυσοχέρης – Νικόλαος Παναγιώτιζας.

ΑΝΘΥΠΙΛΑΡΧΟΣ Ελληνικού Στρατού : Γεώργιος Παπανικολάου,

ΑΡΧΙΚΕΛΕΥΣΤΕΣ : Αντώνιος Καφετζής – Ιωάννης Κυριαζής – Πέτρος Μπιντέρης – Δημήτριος Μαραλέτος – Λεωνίδας Στάμου – Προκόπιος Μαγιάτης – Βασίλειος Ράντος.

ΚΕΛΕΥΣΤΕΣ : Θρασύβουλος Τσάτσας – Αναστάσιος Ντόντος – Βασίλειος Γεωργίου – Αχιλλεύς Τούλης – Θεόδωρος Σανούδος – Δημήτριος Γιαννέλης – Γεώργιος Καψός – Νικόλαος Παυλάκης – Νικόλαος Μαντωνανάκης – Απόστολος Βλαχάκης.

ΥΠΟΚΕΛΕΥΣΤΕΣ Α΄: Αναστάσιος Αναστασόπουλος – Γεώργιος Τσαλίκης – Παναγιώτης Σκλάβος – Παναγιώτης Κατσουράνης – Παναγιώτης Μηνάς – Αντώνιος Κούσουλας – Θρασύβουλος Μπάγιος – Αθανάσιος Σχοινάς – Παναγιώτης Παπαθανασίου – Δημήτριος Κακανδρής – Δημήτριος Κουβέλης – Ελευθέριος Τσατσαρής – Κυριάκος Σελάκης – Παναγιώτης Τσάκωνας – Ιωάννης Οικονόμου – Αναστάσιος Κρέστας.

ΥΠΟΚΕΛΕΥΣΤΕΣ Β΄: Μιχαήλ Παπαπαναγής – Ελευθέριος Περδικούρης – Σταμάτιος Γιατράκος – Χρήστος Ζαφείρης – Ναπολέων Άνθης – Αριστείδης Τούσσας – Διονύσιος Άννινος – Παναγιώτης Φουρίκης – Παναγιώτης Θεοδώσης – Απόστολος Σχαράκης – Πέτρος Ψύλλας – Παναγιώτης Παράσχης – Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος – Ζαχαρίας Πανταλέων – Κωνσταντίνος Χελιώτης – Χρήστος Μπακιρτζής – Νικόλαος Νεράντζης – Γεώργιος Χαρίτος – Ιωάννης Κύβελος – Βύρων Γιαλούρης – Κωνσταντίνος Πατριαρχέας – Αντώνιος Τσιτσάκος – Ευστάθιος Πλατίδης – Σωτήριος Ξεπαπαδέας – Χρήστος Αλεξίου – Νικόλαος Θυμάρας – Μιχαήλ Λημναίος.

ΥΠΟΚΕΛΕΥΣΤΗΣ Βρετανικού Ναυτικού : George Cole.

ΔΙΟΠΟΙ : Γεώργιος Τηλέμαχος – Σπυρίδων Βλάχος – Γεώργιος Μόριανος – Κωνσταντίνος Λεβαντής – Παναγιώτης Βουτσινάς – Γεώργιος Λιάτσης – Νικόλαος Αρμένης – Πέτρος Χατζηδημητρίου – Χαράλαμπος Δελής – Σταύρος Μουσούλης – Δημήτριος Ορφανός – Σπυρίδων Γιαλοψός – Γεώργιος Χρυσανθόπουλος – Μιχαήλ Γεδεών – Ιωάννης Γεδεών – Θεόφιλος Μαστρογιάννης – Χριστόφορος Μήτσιαλης – Γεώργιος Λεντζάκης – Νικόλαος Μοσχονάς - Αριστείδης Φουντουλάκος – Νικόλαος Κουρμούζης – Δημήτριος Πρίντζος – Αναστάσιος Ζωγράφος.

ΙΔΙΩΤΗΣ : Αντώνιος Αθανασόπουλος.

 

Ο πιο περίεργος τάφος της Ελλάδας, σε μορφή… τραπεζαρίας και ο μύθος που κρύβεται πίσω απ΄αυτόν! (ΦΩΤΟ)

 

Το γνωστότερο μνημείο του Παλαιού Νεκροταφείου της Νέας Ιωνίας Βόλου, θυμίζει την οικογενειακή τραγωδία της οικογένειας Κοντού

• Θένια Μυλωθρίδου
• mylothridout@thes.gr

Εδώ και 97 χρόνια στο Παλαιό Νεκροταφείο της Νέας Ιωνίας στην περιοχή του Βόλου ή διαφορετικά, Νεκροταφείο Ταξιαρχών, βρίσκεται ένας οικογενειακός τάφος, που όμοιό του δεν έχετε ξαναδεί…

Πρόκειται για μία μαρμάρινη ταφική τραπεζαρία, που αποτελείται από τραπέζι και τρεις καρέκλες, διακοσμημένα περίτεχνα από επιδέξιους γλύπτες… Σ’ αυτόν φιλοξενούνται τα νεαρά μέλη της οικογένειας Κοντού.

Ο τάφος κατασκευάστηκε το 1900 στην Αθήνα από τους αδελφούς Κοτζαμάνη και ενώ αρχικά φιλοξενήθηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, το 1922 μεταφέρθηκε στο παλαιό νεκροταφείο Νέας Ιωνίας Βόλου όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Στην πλάτη της κάθε καρέκλας υπάρχει χαραγμένο το όνομα του μέλους της οικογένειας, που είναι θαμμένο από κάτω (Κωνσταντίνος, Ελένη και Κατίνα), ενώ πάνω στο τραπέζι υπάρξουν διάφορα αντικείμενα: ανοιχτά και κλειστά βιβλία, ένας ανάγλυφος χάρτης της Ευρώπης και πιο συγκεκριμένα της Ελβετίας και μία άρπα. Στην κεντρική κολόνα κάτω από το τραπέζι έχει σκαλιστεί ένα σαμιαμίδι, που όπως λέει ο μύθος, ευθύνεται για το θάνατο της οικογένειας.

Ποια ήταν η οικογένεια Κοντού και ο μύθος που την ακολουθεί

Βρισκόμαστε τα τέλη του 19^ου αιώνα, αρχές 20^ου. Ο Νικόλαος Κοντός είναι ένας από τους ισχυρότερους άνδρες στην Κεντρική Ελλάδα, με την περιουσία του να απλώνεται από τη Ρωσία μέχρι την Ελβετία, την Αθήνα και το Βόλο. Οι ρίζες του πήγαιναν πίσω στην Ανακασιά της Μαγνησίας, όπου και εκεί η οικογένειά του ήταν άρχοντες.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Νικόλαος Κοντός ήταν πρόξενος της Ρωσίας στην Ελλάδα –αν και άλλες πληροφορίες αναφέρουν πως ήταν πρέσβης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Βιέννη. Οτι και να ισχύει ήταν ένας διπλωμάτης με αμύθητη περιουσία. Με τη σύζυγό του Περσεφόνη απέκτησαν πέντε παιδιά, την Ελένη, την Κατίνα, τη Θέλξη, την Αγγελική και το μοναδικό τους γιο, τον Κωνσταντίνο.

Η μοίρα όμως τους χτύπησε άσχημα. Μέσα σε δύο χρόνια πεθαίνουν τα τρία από τα πέντε. Ο μύθος που δημιουργήθηκε μετά το θάνατό τους, λέει πως ένα σαμιαμίδι έπεσε στο γάλα των παιδιών ένα πρωινό με αποτέλεσμα να δηλητηριαστούν και να πεθάνουν. Για το λόγο αυτό επιλέχθηκε ως ταφικό μνημείο η τραπεζαρία και κάτω απ’ αυτήν βρίσκεται και το σαμιαμίδι.

Η σκληρή πραγματικότητα και η αιτία θανάτου

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η αιτία θανάτου των παιδιών, που δεν πέθαναν τελικά μαζί, ήταν η φυματίωση. Η αρρώστια εκείνη την περίοδο ήταν σε έξαρση σε όλη τη χώρα. Μέσα σε 2 χρόνια ο Νικόλαος Κοντός και η Περσεφόνη κηδεύουν τα τρία παιδιά τους, τον Κωνσταντίνο, την Ελένη και την Κατίνα.

Η αρχή έγινε το 1895, όταν έχασαν το μικρό, μονάκριβο και αγαπημένο τους γιο και αδελφό, Κωνσταντίνο. Ένα χρόνο αργότερα, το 1896 πέθανε η 18χρονη Ελένη στη Γενεύη (που μάλλον είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο) και δεκατρείς μέρες αργότερα, χάθηκε και η δευτερότοκη κόρη τους, Κατίνα, που ήταν 16 ετών.

Μία πλούσια οικογένεια εκείνης της εποχής δυσκολεύεται να παραδεχθεί πως τα παιδιά της πέθαναν από φυματίωση. Είναι σαν να τη στιγματίζει… Σαν τη λέπρα, μία ασθένεια που πλήττει μόνο τους φτωχούς.

Ετσι, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα μύθο. Ανέθεσαν στους διάσημους αδελφούς Κοτζαμάνη, οι οποίοι ήταν διάσημοι γλύπτες εκείνης της εποχής, τη δημιουργία του μαρμάρινου ταφικού μνημείου σε μορφή τραπεζαρίας και μαζί το σαμιαμίδι, «αποτυπώνοντας» έτσι στο μύθο τους τις τελευταίες στιγμές των παιδιών τους.  

Από την Αθήνα στο Βόλο

Το 1903 ο πανίσχυρος πατέρας των άτυχων παιδιών, Νικόλας, μη αντέχοντας άλλο τον πόνο της απώλειας, απεβίωσε, αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του με τις δύο κόρες τους, Αγγελική και Θέλξη. Η μητέρα, που πλέον είναι βυθισμένη στο πένθος της, αποφασίζει να ζήσει μόνιμα, μαζί με τα δύο παιδιά της στο Βόλο και για το λόγο αυτό, ζητά να μεταφερθεί και το ταφικό μνημείο, από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, στο Νεκροταφείο Ταξιαρχών.

Την ίδια ώρα έκανε δωρεά μισού εκατομμυρίου δραχμών -τεράστιου ποσού για την εποχή εκείνη- στο νοσοκομείο του Βόλου για να αντιμετωπιστεί η αρρώστια που ξεκλήρισε την οικογένειά της. Μυστήριο, ωστόσο, πλανάται γύρω από τον τρόπο με τον οποίο όλο αυτό το μαρμάρινο κατασκεύασμα μεταφέρθηκε τόσα χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στην Κεντρική Ελλάδα.

Σήμερα η μαρμάρινη τραπεζαρία είναι ένα από τα διασημότερα μνημεία του νεκροταφείου των Ταξιαρχών στο Βόλο και η ιστορία της οικογένειας συνεχίζει να συναρπάζει.

Το Παλαιό Νεκροταφείου της Νέας Ιωνίας Βόλου, ένα Ανοιχτό Μουσείο

Εκτός από την ταφική τραπεζαρία, στο Νεκροταφείο της Νέας Ιωνίας βρίσκονται δεκάδες οικογενειακοί τάφοι πλούσιων οικογενειών και γλυπτά διάσημων γλυπτών όπως του Γιαννούλη Χαλεπά, του Δημητριάδη, του Βρούτου και του Μπονάνου. Σταμάτησε να λειτουργεί το 2000 ενώ αναμένεται να μετατραπεί σε Ανοιχτό Μουσείο, όπως είθισται να λειτουργούν παρόμοιοι χώροι σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις.

Το κοιμητήριο  χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, και θα μετατραπεί σε πάρκο μνήμης, ιστορίας και περιπλάνησης μέσα στον σύγχρονο αστικό ιστό της πόλης του Βόλου. Ενας «Κήπος ιστορικής μνήμης», ένα μουσείο γλυπτών, που αξίζει να επισκεφθείτε αν βρεθείτε στην περιοχή.

Με πληροφορίες από lifo.gr