Την 15 Σεπ 1916, στην ΒΔ Γαλλία
στην περιοχή Φλέρ Κουρσελέτ, τα συμμαχικά στρατεύματα εξαπέλυσαν την
τελευταία επίθεση της μάχης του Σομμ (1η Ιουλ- 18 Νοεμ 1916), της πιο
πολύνεκρης μάχης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1.000.000 νεκροί). Οι
Βρετανοί για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν ένα νέο όπλο σ’ αυτή την μάχη. Το
βρετανικό άρμα μάχης ΜΑΡΚ 1 ή Μεγάλος Γουίλι, έκανε την παρθενική του
εμφάνιση.
Το Αδιέξοδο των Χαρακωμάτων
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μετά την
σταθεροποίηση του μετώπου, οι αντίπαλες δυνάμεις αμυνόντουσαν σε
αλλεπάλληλες σειρές βαθιών χαρακωμάτων, προστατευμένων με αγκαθωτά
συρματοπλέγματα και πυρά πυροβολικού. Το επιτιθέμενο πεζικό δεν
μπορούσε να διασπάσει τις εχθρικές αμυντικές γραμμές και αποδεκατιζόταν
από τα πολυβόλα, στο νεκρό χώρο μεταξύ των συρματοπλεγμάτων. Από το
καλοκαίρι του 1915, το Αγγλικό ναυαρχείο έλαβε την εντολή, να
κατασκευάσει ένα «Θωρηκτό Ξηράς», το οποίο να μπορεί να επιβιώσει των
πυρών του πυροβολικού και των πολυβόλων, να διασπάσει τα εχθρικά
συρματοπλέγματα και να παρέχει προστασία στο επιτιθέμενο πεζικό. Η
ναυτική καταγωγή των αρμάτων φανερώνεται στη χρησιμοποιούμενη αρματική
ορολογία(πλήρωμα, σκάφος, θυρίδα). Προκειμένου να διαφυλαχθεί η
μυστικότητα κατασκευής του νέου όπλου, στο πρόγραμμα δόθηκε η κωδική
ονομασία : «Κατασκευή Δοχείων(tanks) για μεταφορά νερού στην
Μεσοποταμία». Η συνθηματική ονομασία του, τελικά επεκράτησε για την
περιγραφή του. Τα πρώτα άρματα μάχης ανάλογα με τον οπλισμό τους,
διακρινόντουσαν σε αρσενικά τα οποία έφεραν πυροβόλα και σε θηλυκά
εξοπλισμένα μόνο με πολυβόλα.
Η Πρώτη Δοκιμασία των Αρμάτων
Το ΜΑΡΚ 1, είχε πλήρωμα 8 ανδρών,
μήκος 10 μέτρα, βάρος 28 τόνους, αυτονομία 34 χλμ, μέγιστη ταχύτητα 6
χλμ/ώρα, οπλισμό 2 πυροβόλα των 60 χιλ και ένα πολυβόλο 7,76 χιλ . Το
άρμα κινούσε ένας 6κύλινδρος βενζινοκινητήρας 150 ίππων. Το πλήρωμα
εντός του άρματος κινδύνευε περισσότερο από τις αναθυμιάσεις, την υψηλή
θερμοκρασία και τους τραυματισμούς από την έλλειψη αναρτήσεων παρά από
τα εχθρικά πυρά. Στην πρώτη μάχη από τα 49 άρματα επιβίωσαν τα 3, τα
οποία όμως συνέβαλλαν σημαντικά στην νίκη και ενίσχυσαν την πίστη των
κατασκευαστών τους στο δημιούργημα τους και τους ενθάρρυναν να
συνεχίσουν εργαζόμενοι για την βελτίωση τους.
Η Ανάπτυξη των Αρμάτων
Κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου,
οι Γερμανοί περισσότερο από όλους τους άλλους, αντελήφθησαν την αξία
του νέου όπλου. Ο πατέρας των Γερμανικών τεθωρακισμένων και εμπνευστής
του κεραυνοβόλου πολέμου, στρατηγός Χάιντς Γκουντέριαν, ανέπτυξε τα
γερμανικά άρματα και υιοθέτησε τον βρετανικό κανονισμό τακτικής
χρησιμοποίηση τους. Η χρήση των αρμάτων άλλαξαν την μορφή των χερσαίων
επιχειρήσεων. Η χρήση του σχηματισμού της φάλαγγας (πυκνής ή αραιής), η
οποία ήταν ελληνική επινόηση, χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες, από όλους
τους τακτικούς στρατούς μέχρι και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τον Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο η μαζική χρήση τεθωρακισμένων με μηχανοκίνητο πεζικό,
υποστηριζόμενο από την αεροπορία τα άλλαξε όλα. Τα στρατεύματα απέκτησαν
ταχυκινησία και δυνατότητα ελιγμών που δεν είχαν ποτέ φανταστεί έως
τότε. Τα γερμανικά άρματα «πάντσερς», ήταν οι κύριοι συντελεστές των
νικών του γερμανικού στρατού κατά τον Β΄ΠΠ.
Στις ημέρες μας, όλες οι μεγάλες
δυνάμεις έχουν κατασκευάσει τα δικά τους άρματα, σύμβολα της ισχύος
τους. Σ’ όλες τις περιοχές που υπάρχουν εστίες ανάφλεξης τα άρματα
έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα σύγχρονα άρματα έχουν προηγμένα
ηλεκτρονικά συστήματα, πυροβόλα μεγάλων διαμετρημάτων (120-130 χιλ),
ειδικά πυρομαχικά, ενεργές θωρακίσεις και κινητήρες που αποδίδουν πάνω
από 1500 ίππους. Η ρήση «Εάν επιθυμείς ειρήνη , προετοιμάσου για
πόλεμο», παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε.
Αντγος εα Ιωάννης Κρασσάς.
Πηγή: Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού
Σχόλιο Διαχειριστή:
Σήμερα Ένα τεθωρακισμένο τύπου Mark I βρίσκεται
σήμερα στο Bovington Tank Museum.
..
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου