Όσοι έχετε επισκεφθεί το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών σίγουρα θα έχετε
παρατηρήσει μία μεγάλη βόμβα πυρός που βρίσκεται στον εξωτερικό χώρο.
Είναι μία αμερικανική βόμβα M116 A1 που κατά τα πρότυπα του πολεμικού
ναυτικού των ΗΠΑ ονομάζεται «Mk 77 Mod 0». Αυτή τη βόμβα θα δούμε λίγο
καλύτερα σε αυτό το άρθρο μας.
Οι βόμβες που περιείχαν «ναπάλμ» (δηλαδή ένα μείγμα από βενζίνη, πολυστυρόλιο, και βενζόλιο) κατά το πόλεμο του Βιετνάμ αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ βλαβερές για το περιβάλλον. Έτσι ξεκίνησε η κατασκευή της βόμβας Mk 77 (ή M116) η οποία είχε ένα παρόμοιο εμπρηστικό γέμισμα, αλλά πιο φιλικό προς το περιβάλλον. Το αντίστοιχο «ναπάλμ» της Mk 77 βασίζεται σε πολυστυρόλιο με κηροζίνη και μικρή ποσότητα από βενζόλιο. Έτσι κάπως γεννήθηκε αυτή η βόμβα 750 λιβρών (δηλαδή 340 κιλών) που περιέχει 110 γαλόνια (416 λίτρα) εμπρηστικής ύλης.
Η πρώτη επιχειρησιακή χρήση των βομβών αυτών έγινε στο πόλεμο του Ιράκ το 2003 και αργότερα στο Αφγανιστάν. Ωστόσο η παλιά τεχνολογία τους αποδείχθηκε κακή επιλογή καθώς δεν είχαν τα απαραίτητα επίπεδα ευστοχίας. Έτσι σύντομα σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Μέχρι και σήμερα ωστόσο, η M116 παραμένει μία εν ενεργεία βόμβα πυρός στο αμερικανό οπλοστάσιο. Βλέπετε τα βασικά της μέρη παρακάτω.
Η βόμβα αυτή δεν έχει κάποιο έξυπνο σύστημα πλοήγησης. Ο πιλότος πρέπει να κατεβεί πολύ χαμηλά στο στόχο και να την απελευθερώσει υπολογίζοντας εμπειρικά το σημείο πρόσκρουσης της στο έδαφος. Στα πιο τεχνικά, το μήκος της είναι 350.5 εκατοστά και η διάμετρος της 47.5 εκατοστά. Σήμερα υπάρχουν πέντε διαφορετικά μοντέλα από αυτή τη βόμβα που είναι τα εξής.
Μετέπειτα η Mk 77 έγινε η βόμβα επάνω στην οποία βασίστηκαν οι νεότερες βόμβες πυρός Mk 78 και η Mk 79. Στη βόμβα που βλέπουμε εδώ, τη M116 ή Mk 77, ο πυροδοτικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται είναι ο M173 σε συνδυασμό με τον εναυστήρα M23 ο οποίος περιέχει 567 γραμμάρια από λευκό φώσφορο. Βλέπετε παρακάτω πως είναι ο εναυστήρας M23 στο εσωτερικό του.
Αντίστοιχα, παρακάτω βλέπετε το πυροδοτικό μηχανισμό M173 ο οποίος τοποθετείται στο παραπάνω εναυστήρα. Ο πυροδοτικός μηχανισμός αυτός ενεργοποιείται από πίεση (από οποιαδήποτε γωνία).
Βλέπετε πως είναι το σημείο τοποθέτησης του εναυστήρα με το πυροδοτικό μηχανισμό του στη συνέχεια όπου βλέπουμε το εσωτερικό από τη μύτη της συγκεκριμένης βόμβας.
Πρακτικά αυτό που συμβαίνει κατά τη πρόσκρουση της βόμβας στο έδαφος είναι ότι ενεργοποιείται ο πυροδοτικός μηχανισμός M173 και οδηγεί στην ανάφλεξη του λευκού φωσφόρου μέσα στον εναυστήρα M23 ο οποίος με τη σειρά οδηγεί στην έκρηξη-ανάφλεξη της. Το σώμα της βόμβας είναι κατασκευασμένο από ενισχυμένο αλουμίνιο ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι το 1980 υπογράφηκε το Πρωτόκολλο ΙΙΙ στο Συμβούλιο Ηνωμένων Εθνών για Συγκεκριμένα Συμβατικά Όπλα που απαγορεύει τη χρήση της. Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν διατηρήσει το δικαίωμα χρήσης τους όταν θεωρείται καλύτερη επιλογή για μείωση πιθανών παράπλευρων απωλειών μάχης.
Και για να έχετε και μία πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πως μοιάζει η πυροδότηση μίας τέτοιας βόμβας, δείτε το ακόλουθο σύντομο βίντεο. Στο βίντεο βλέπετε δύο αεροσκάφη McDonnell Douglas F/A-18 Hornet του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ (USMC) τα οποία σε άσκηση κάνουν ρίψη δύο βομβών Mk 77 Mod 4.
Και στην επόμενη φωτογραφία μπορείτε να δείτε πολύ καθαρά και το πώμα
γεμίσματος της βόμβας όταν βρίσκεται σε αποθήκευση. Φαίνονται καθαρά και
οι συγκολλήσεις στο αλουμινένιο σώμα της.
Κλείνοντας, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών ρίξτε μία ματιά και σε αυτή τη βόμβα. Όπως βλέπετε έχει αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον τόσο ιστορικά όσο και τεχνολογικά.
Οι βόμβες που περιείχαν «ναπάλμ» (δηλαδή ένα μείγμα από βενζίνη, πολυστυρόλιο, και βενζόλιο) κατά το πόλεμο του Βιετνάμ αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ βλαβερές για το περιβάλλον. Έτσι ξεκίνησε η κατασκευή της βόμβας Mk 77 (ή M116) η οποία είχε ένα παρόμοιο εμπρηστικό γέμισμα, αλλά πιο φιλικό προς το περιβάλλον. Το αντίστοιχο «ναπάλμ» της Mk 77 βασίζεται σε πολυστυρόλιο με κηροζίνη και μικρή ποσότητα από βενζόλιο. Έτσι κάπως γεννήθηκε αυτή η βόμβα 750 λιβρών (δηλαδή 340 κιλών) που περιέχει 110 γαλόνια (416 λίτρα) εμπρηστικής ύλης.
Η πρώτη επιχειρησιακή χρήση των βομβών αυτών έγινε στο πόλεμο του Ιράκ το 2003 και αργότερα στο Αφγανιστάν. Ωστόσο η παλιά τεχνολογία τους αποδείχθηκε κακή επιλογή καθώς δεν είχαν τα απαραίτητα επίπεδα ευστοχίας. Έτσι σύντομα σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Μέχρι και σήμερα ωστόσο, η M116 παραμένει μία εν ενεργεία βόμβα πυρός στο αμερικανό οπλοστάσιο. Βλέπετε τα βασικά της μέρη παρακάτω.
Η βόμβα αυτή δεν έχει κάποιο έξυπνο σύστημα πλοήγησης. Ο πιλότος πρέπει να κατεβεί πολύ χαμηλά στο στόχο και να την απελευθερώσει υπολογίζοντας εμπειρικά το σημείο πρόσκρουσης της στο έδαφος. Στα πιο τεχνικά, το μήκος της είναι 350.5 εκατοστά και η διάμετρος της 47.5 εκατοστά. Σήμερα υπάρχουν πέντε διαφορετικά μοντέλα από αυτή τη βόμβα που είναι τα εξής.
- Mk 77 Mod 0: 750 λίβρες με 110 γαλόνια εμπρηστικής ύλης με βάση το πετρέλαιο
- Mk 77 Mod 1: 500 λίβρες με 75 γαλόνια εμπρηστικής ύλης με βάση το πετρέλαιο
- Mk 77 Mod 2: Άγνωστο
- Mk 77 Mod 3: Άγνωστο
- Mk 77 Mod 4: 507 λίβρες με 75 γαλόνια εμπρηστικής ύλης με βάση τη βενζίνη
- Mk 77 Mod 5: 507 λίβρες με 75 γαλόνια εμπρηστικής ύλης JP-4/JP-5 ή JP-8 με πηκτικό υλικό
Μετέπειτα η Mk 77 έγινε η βόμβα επάνω στην οποία βασίστηκαν οι νεότερες βόμβες πυρός Mk 78 και η Mk 79. Στη βόμβα που βλέπουμε εδώ, τη M116 ή Mk 77, ο πυροδοτικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται είναι ο M173 σε συνδυασμό με τον εναυστήρα M23 ο οποίος περιέχει 567 γραμμάρια από λευκό φώσφορο. Βλέπετε παρακάτω πως είναι ο εναυστήρας M23 στο εσωτερικό του.
Αντίστοιχα, παρακάτω βλέπετε το πυροδοτικό μηχανισμό M173 ο οποίος τοποθετείται στο παραπάνω εναυστήρα. Ο πυροδοτικός μηχανισμός αυτός ενεργοποιείται από πίεση (από οποιαδήποτε γωνία).
Βλέπετε πως είναι το σημείο τοποθέτησης του εναυστήρα με το πυροδοτικό μηχανισμό του στη συνέχεια όπου βλέπουμε το εσωτερικό από τη μύτη της συγκεκριμένης βόμβας.
Πρακτικά αυτό που συμβαίνει κατά τη πρόσκρουση της βόμβας στο έδαφος είναι ότι ενεργοποιείται ο πυροδοτικός μηχανισμός M173 και οδηγεί στην ανάφλεξη του λευκού φωσφόρου μέσα στον εναυστήρα M23 ο οποίος με τη σειρά οδηγεί στην έκρηξη-ανάφλεξη της. Το σώμα της βόμβας είναι κατασκευασμένο από ενισχυμένο αλουμίνιο ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι το 1980 υπογράφηκε το Πρωτόκολλο ΙΙΙ στο Συμβούλιο Ηνωμένων Εθνών για Συγκεκριμένα Συμβατικά Όπλα που απαγορεύει τη χρήση της. Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν διατηρήσει το δικαίωμα χρήσης τους όταν θεωρείται καλύτερη επιλογή για μείωση πιθανών παράπλευρων απωλειών μάχης.
Και για να έχετε και μία πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πως μοιάζει η πυροδότηση μίας τέτοιας βόμβας, δείτε το ακόλουθο σύντομο βίντεο. Στο βίντεο βλέπετε δύο αεροσκάφη McDonnell Douglas F/A-18 Hornet του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ (USMC) τα οποία σε άσκηση κάνουν ρίψη δύο βομβών Mk 77 Mod 4.
Κλείνοντας, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών ρίξτε μία ματιά και σε αυτή τη βόμβα. Όπως βλέπετε έχει αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον τόσο ιστορικά όσο και τεχνολογικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου