Ομαδικός τάφος-γρίφος για τους αρχαιολόγους στο Φάληρο

 Ενας ομαδικός τάφος με 1500 σκελετούς δεμένους πισθάγκωνα προβληματίζει τους αρχαιολόγους που προσπαθούν να φέρουν στο φως μια σκοτεινή πτυχή της ιστορίας.

Σε απόσταση μόλις 7 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας, ένας ομαδικός τάφος με 1500 σκελετούς, στην πλειοψηφία τους αλυσοδεμένους πισθάγκωνα, προβληματίζει τους αρχαιολόγους, οι οποίοι προσπαθούν να ρίξουν φως σε αυτήν την σκοτεινή πτυχή της ιστορίας της αρχαίας Αθήνας.

Ομοιότητες και διαφορές

Η ομαδική ταφή τοποθετείται χρονικά μεταξύ του 8ου και του 5ου αιώνα προ Χριστού μια δύσκολη περίοδο η οποία όμως έθεσε τις βάσεις για τη εγκαθίδρυση της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Εκτός από το γεγονός ότι οι σκελετοί ήταν αλυσοδεμένοι, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι οι νεκροί είχαν πεταχτεί μέσα στους λάκκους με τα πρόσωπα προς τα κάτω, γεγονός εξαιρετικά παράδοξο για τα ήθη των αρχαίων.

Ενό όμως οι ενήλικες βρέθηκαν θαμμένοι μέσα σε λάκκους, σχεδόν το ένα τρίτο των σκελετών βρέθηκαν μέσα σε πιθάρια και ανήκουν σε βρέφη και παιδιά. Επίσης ένα μικρό ποσοστό – μόλις 5% - αφορά σε αποτεφρωμένους νεκρούς και σε έναν τάφο, ο νεκρός είχε τοποθετηθεί σε μια βάρκα εν είδει φέρετρου.

Αρχαιολογικό CSI

Η ανασκαφή στο σημείο είχε αρχίσει πριν από περίπου έναν αιώνα και οι αιρχαιολόγοι συχνά την αναφέρουν ως «οι αιχμάλωτο ι του Φαλήρου». Η μεγάλη και ενδελεχής ανασκαφή άρχισε το 2012 και συνεχίζεται ακόμη από το Τμήμα Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού με επικεφαλής την αρχαιολόγο Στέλλα Χρυσουλάκη, με τους ερευνητές να επικεντρώνονται στους αλυσοδεμένους νεκρούς.

Οι σκελετοί αφαιρούνται μαζί με το χώμα σε μορφή μπλοκ, προκειμένου να γίνει λεπτομερής ανασκαφή σε ασφαλείς συνθήκες. Παράλληλα η περιοχή χαρτογραφείται με λεπτομέρεια.
Στην προσπάθεια να γίνει κατανοητό το τι συνέβη στο Φάληρο, στην έρευνα παίρνουν μέρος και βιοαρχαιολόγοι και ειδικοί εγκληματολόγοι – ανθρωπολόγοι με επικεφαλής την Τζέιν Μπιούικστρα, καθηγητρια βιοαρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα κλαι ο Τάκης Καρκανας διευθυντής του εργαστηρίου Wiener στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.

Αφού καθαριστούν και απογραφούν τα ευρήματα, οι ερευνητές θα πρέπει να βρουν την ηλικία των νεκρών, το φύλο τους και ενδεχόμενα στοιχεία της παθολογίας τους (ασθένειες, ατυχήματα κλπ.) μια εργασία εξαιρετικά επίπονη και χρονοβόρα λόγω του πλήθους των σκελετών.

Η ζωή στην Αθήνα πριν από 2.700 χρόνια

Το βασικό ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι ερευνητές είναι ανοι νεκροί της μαζικής ταφής ήταν θύματα της πολιτικής αναταραχής που επικρατούσε στην Αθήνα, πριν από την εγκαθίδρυση της Αθηναϊκής δημοκρατίας.

Παράλληλα όμως ελπίζουν ότι θα μάθουν για τη ζωή των παιδιών την εποχή εκείνη από τους μικρούς σκελετούς που βρέθηκαν μέσα στα πήλινα αγγεία, για τις διατροφικές συνήθειες των απλών κατοίκων της Αθήνας και τις ασθένειες που τους ταλαιπωρούσαν.

 







 Πηγή: THETOC

Τα μυστικά των αλυσοδεμένων σκελετών

Το δέλεαρ όμως είναι μεγάλο, καθώς οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη ανασκαφή μπορεί να ανοίξει ένα παράθυρο σε μια κρίσιμη στιγμή της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, λίγο πριν από την αυγή της πόλης-κράτους.

Η ερευνητική ομάδα έχει τέσσερις κύριους στόχους μετά από διατήρηση των σκελετών: Να διερευνήσουν αν οι σκελετοί ανήκουν σε θύματα κάποιας μεγάλης πολιτικής αναταραχής που προηγήθηκε της ανόδου της αθηναϊκής δημοκρατίας.

Να μελετήσουν τις ταφές των παιδιών, που γίνονταν κυρίως σε δοχεία και να μάθουν περισσότερα για νηπιακή και παιδική ηλικία στον αρχαίο κόσμο για την οποία δεν υπάρχουν πολλές αναφορές.

Να αντλήσουν στοιχεία για τη διατροφή των ανθρώπων σε αυτό το αρχαίο λιμάνι της πόλης και αν οι κάτοικοί υπέκυπταν σε ασθένειες που έφερναν οι ναυτικοί ή οι ταξιδιώτες.

Να μάθουν για τις ταφές και των χαμηλών κοινωνικών τάξεων της αρχαίας Αθήνας που δεν είχαν όπως φαίνεται τις τιμές που συνόδευαν τα επιφανή στελέχη της κοινωνίας στην τελευταία τους κατοικία.

Παρακολουθήστε ένα βίντεο με στοιχεία από την ανασκαφή:

Τα μυστικά των αλυσοδεμένων σκελετών Το δέλεαρ όμως είναι μεγάλο, καθώς οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη ανασκαφή μπορεί να ανοίξει ένα παράθυρο σε μια κρίσιμη στιγμή της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, λίγο πριν από την αυγή της πόλης-κράτους. Η ερευνητική ομάδα έχει τέσσερις κύριους στόχους μετά από διατήρηση των σκελετών: Να διερευνήσουν αν οι σκελετοί ανήκουν σε θύματα κάποιας μεγάλης πολιτικής αναταραχής που προηγήθηκε της ανόδου της αθηναϊκής δημοκρατίας. Να μελετήσουν τις ταφές των παιδιών, που γίνονταν κυρίως σε δοχεία και να μάθουν περισσότερα για νηπιακή και παιδική ηλικία στον αρχαίο κόσμο για την οποία δεν υπάρχουν πολλές αναφορές. Να αντλήσουν στοιχεία για τη διατροφή των ανθρώπων σε αυτό το αρχαίο λιμάνι της πόλης και αν οι κάτοικοί υπέκυπταν σε ασθένειες που έφερναν οι ναυτικοί ή οι ταξιδιώτες. Να μάθουν για τις ταφές και των χαμηλών κοινωνικών τάξεων της αρχαίας Αθήνας που δεν είχαν όπως φαίνεται τις τιμές που συνόδευαν τα επιφανή στελέχη της κοινωνίας στην τελευταία τους κατοικία. Παρακολοθούστε ένα βίντεο με στοιχεία από την ανασκαφή:...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/mistiko-tous-1-500-alisodemenous-skeletous-sto-archeo-nekrotafio-tou-falirou-ine-demeni-pisthagkona-ke-archeologi/

Τα μυστικά των αλυσοδεμένων σκελετών Το δέλεαρ όμως είναι μεγάλο, καθώς οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη ανασκαφή μπορεί να ανοίξει ένα παράθυρο σε μια κρίσιμη στιγμή της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, λίγο πριν από την αυγή της πόλης-κράτους. Η ερευνητική ομάδα έχει τέσσερις κύριους στόχους μετά από διατήρηση των σκελετών: Να διερευνήσουν αν οι σκελετοί ανήκουν σε θύματα κάποιας μεγάλης πολιτικής αναταραχής που προηγήθηκε της ανόδου της αθηναϊκής δημοκρατίας. Να μελετήσουν τις ταφές των παιδιών, που γίνονταν κυρίως σε δοχεία και να μάθουν περισσότερα για νηπιακή και παιδική ηλικία στον αρχαίο κόσμο για την οποία δεν υπάρχουν πολλές αναφορές. Να αντλήσουν στοιχεία για τη διατροφή των ανθρώπων σε αυτό το αρχαίο λιμάνι της πόλης και αν οι κάτοικοί υπέκυπταν σε ασθένειες που έφερναν οι ναυτικοί ή οι ταξιδιώτες. Να μάθουν για τις ταφές και των χαμηλών κοινωνικών τάξεων της αρχαίας Αθήνας που δεν είχαν όπως φαίνεται τις τιμές που συνόδευαν τα επιφανή στελέχη της κοινωνίας στην τελευταία τους κατοικία. Παρακολοθούστε ένα βίντεο με στοιχεία από την ανασκαφή:...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/mistiko-tous-1-500-alisodemenous-skeletous-sto-archeo-nekrotafio-tou-falirou-ine-demeni-pisthagkona-ke-archeologi/

.

Ευχές στον Α.Γ.Ε.ΕΘ.Α.

Χρόνια Πολλά από τους Έλληνες Βατραχανθρώπους

στον Ναύαρχο Π.Ν. Βάτραχο ΑΓΕΕΘΑ

Ευάγγελο Αποστολάκη..

Γεώργιος Δρακόπουλος 65^ο σχολείο Υ/ΚΤ

.

Αλλαγή ώρας τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου

Η μέρα ήδη έχει αρχίσει να μεγαλώνει και ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά όλοι να γυρίσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά. Τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου. Στις 03:00 θα γυρίσουμε το ρολόι μας μία ώρα μπροστά (δηλαδή η ώρα θα δείχνει 04:00).

Γιατί όμως αλλάζει η ώρα δύο φορές το χρόνο;

Η ώρα αλλάζει ταυτόχρονα σε όλες τι Ευρωπαϊκές χώρες και αυτό συμβαίνει κάθε τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και του Οκτωβρίου.

Ο στόχος είναι η εξοικονόμηση της ενέργειας, καθώς με αυτό τον τρόπο επωφελούμαστε περισσότερες ώρες από το φως της ημέρας.

Ο «υπεύθυνος» για την αλλαγή της ώρας είναι ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος φέρεται το 1784 να κάνει λόγο στην αλλαγή της ώρας από τότε. Συγκεκριμένα, σε μία επιστολή του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα, έκανε την πρόταση οι άνθρωποι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να ξυπνούν και να προσέρχονται στις εργασίες τους μία ώρα νωρίτερα, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες και να ανάβουν τα φώτα αργότερα.

Στην πραγματικότητα ο Φραγκλίνος πρότεινε αντί να αλλάζουν οι δείχτες του ρολογιού να αλλάζουν οι άνθρωποι τα ωράριά τους, με στόχο πάντα την εξοικονόμηση ενέργειας!

Η αλλαγή της ώρας στην χώρα μας καθιερώθηκε το 1973. Ήταν η χρονιά που ο πλανήτης έζησε μια από τις χειρότερες ενεργειακές κρίσεις και οι Ευρωπαϊκές χώρες κλήθηκαν από κοινού να πάρουν μια απόφαση ώστε να εξοικονομηθεί ενέργεια. Από τότε και για 20 χρόνια ίσχυε η αλλαγή της ώρας αλλά σε διαφορετικούς μήνες για τα διάφορα σημεία της Ευρώπης.

Παρέμβαση Φράγκου για την ισλαμική τρομοκρατία μέσω της πένας της Οριάνα Φαλάτσι!

Του Φραγκούλη Φράγκου

Ενδιαφέρον απόσπασμα από το βιβλίο της Οριάνα Φαλάτσι, “Οργή και Περηφάνεια”, εκδόσεις Γκοβόστη 2003

«Οι καλύτερα εκπαιδευμένοι και οι πιο ευφυείς από αυτούς δεν μένουν στις μουσουλμανικές χώρες, ούτε σε σπηλιές στο Αφγανιστάν, ή σε τζαμιά στο Ιράν ή το Πακιστάν. Βρίσκονται στις δικές μας χώρες, στις δικές μας πόλεις, στα πανεπιστήμιά μας, στις επιχειρήσεις μας. Έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τις Εκκλησίες μας, τις τράπεζές μας, τους τηλεοπτικούς μας σταθμούς, τις εφημερίδες …μας, τους εκδότες μας, τις ακαδημαϊκές ή συνδικαλιστικές οργανώσεις μας και με τα πολιτικά μας κόμματα. Φωλιάζουν στα γάγγλια της τεχνολογικής υποδομής. Και ακόμη χειρότερα, ζουν στην καρδιά μιας κοινωνίας που τους φιλοξενεί χωρίς να διερωτάται για την διαφορετική νοοτροπία τους, χωρίς να ελέγχει τις κακές προθέσεις τους, χωρίς να τιμωρεί τον σκοταδιστικό φανατισμό τους. Μία κοινωνία που τους δέχεται χάρη στο ανεκτικό πνεύμα της Δημοκρατίας της, στην ανοιχτόμυαλη και απεριόριστη επιείκειά της, στην χριστιανική της συμπόνοια, στις φιλελεύθερες αρχές της και στους πολιτισμένους νόμους της. Κατά την διάρκεια μιας Συνόδου που έγινε στο Βατικανό τον Οκτώβριο του 1999, για να συζητηθούν οι σχέσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, ένας επιφανής και πολυμαθής εκπρόσωπος του Ισλάμ άφησε άναυδο το ακροατήριο λέγοντας με άνεση και αυθάδεια: Μέσω της Δημοκρατίας σας θα σάς κυριεύσουμε, μέσω της θρησκείας μας θα σάς επιβληθούμε».

Κατά την Οριάνα Φαλάτσι ο πόλεμος που ονομάζεται τζιχάντ είναι βεβαίως θρησκευτικός, αλλά δεν έχει στόχο την κατάληψη του πολιτισμένου κόσμου. «Είναι ένας πόλεμος που στόχο έχει την κατάληψη της ψυχής μας, την κατεδάφιση των αξιών μας, την εξαφάνιση της ελευθερίας μας και εν τέλει την καταστροφή του πολιτισμού μας… Οι τζιχαντιστές θέλουν να καθορίσουν πώς θα ζούμε και πώς θα πεθαίνουμε και, κυρίως, δεν θέλουν να απολαμβάνουμε την ζωή… Έτσι, αν δεν υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, αν δεν πολεμήσουμε η τζιχάντ θα νικήσει».

 Πηγή: Militaire.gr

.

Επίσκεψη Κοινού σε Πολεμικά Πλοία για τον Εορτασμό της Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 στον Πειραιά

     Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται ότι στο πλαίσιο του εορτασμού της επετείου της 25^ης Μαρτίου 1821, η φρεγάτα ΚΑΝΑΡΗΣ, η πυραυλάκατος ΡΙΤΣΟΣ και το υποβρύχιο ΩΚΕΑΝΟΣ θα καταπλεύσουν στο λιμένα του Πειραιά, όπου θα παραβάλουν στα κρηπιδώματα 11 και 12 (Εκθεσιακό Κέντρο ΟΛΠ), προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία στο κοινό να τα επισκεφθεί.
     Οι ώρες του επισκεπτηρίου έχουν ως  ακολούθως:
       - Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016, από 15:00 έως 18:00
       - Σάββατο 26 Μαρτίου 2016, από 09:00 έως 18:00
       - Κυριακή 27 Μαρτίου 2016, από 09:00 έως 18:00    
   

Αντιπλοίαρχος Αδαμάντιος Χριστοδούλου ΠΝ

Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΝ

Πηγή: Πολεμικό Ναυτικό

Τιμή από τον ναυτικό και Αρχηγό Ναύαρχο Ευ.Αποστολάκη προς τον τελευταίο επιζώντα του «Αδρία»

Γράφει, ο Λεωνίδας Μπλαβέρης 

"Τιμή από τόν ναυτικό και Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο ΠΝ, Ευ. Αποστολάκη προς τόν τελευταίο επιζώντα τού Αντιτορπιλλικού «ΑΔΡΙΑΣ»

Μία «έκπληξη» πού ωστόσο φανερώνει το μεγαλείο του Πολεμικού Ναυτικού και το ότι το Όπλο αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα προσωπικό του και δεν ξεχνά, παρέσχε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο οποίος βεβαίως προέρχεται από το ΠΝ και είχε διατελέσει και Αρχηγός του, Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Αίγυπτο, που ολοκληρώθηκε πριν από μερικά 24ωρα, αλλά αξίζει να την αναφέρουμε έστω και με καθυστέρηση.

Στο πλαίσιο της επισήμου επισκέψεώς του στην Αίγυπρο λοιπόν, ο Έλληνας Αρχηγός ΓΕΕΘΑ επισκέφτηκε και την Αλεξάνδρεια, όπου ξεναγήθηκε στη Ναυτική Βάση Αλεξανδρείας και συνάντησε τον Αρχηγό του Πολεμικού Ναυτικού της Αιγύπτου, Αντιναύαρχο Osama Munir Rabie, με τον οποίο συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Κατά την παραμονή του στο μεγαλύτερο λιμάνι της Αιγύπτου, με την άλλοτε ακμάζουσα Ελληνική παροικία και Ελληνισμό, ο Ναύαρχος Αποστολάκης επισκέφθηκε, στην οικία του, τον παλαίμαχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κ. Δημήτριο Γαβαλά, τελευταίο, εν ζωή, μέλος του πληρώματος του Αντιτορπιλικού «ΑΔΡΙΑΣ», που με Κυβερνήτη τον τότε Αντιπλοίαρχο και μετέπειτα Αντιναύαρχο, Αρχηγό Στόλου, Υπουργό και Ακαδημαϊκό, Ιωάννη Τούμπα, είχε επιτελέσει το μοναδικό παγκοσμίως κατώρθωμα του είσπλου στο λιμάνι της Αλεξανδρείας στις 6 Δεκεμβρίου 1943, του …μισού «ΑΔΡΙΑ», εν μέσω φρενίτιδος ενθουσιασμού από τα πλοία του Ελληνικού και Συμμαχικού στόλου που βρίσκονταν στο λιμάνι.

 Θυμίζουμε ότι ο πληγωμένος «ΑΔΡΙΑΣ» με τον ηρωικό Κυβερνήτη και το ηρωικό πλήρωμά του, μετά την πρόσκρουσή του σε νάρκη και την αποκοπή του πρωραίου τμήματός του σκάφους στη διάρκεια των επιχειρήσεων της μάχης της Λέρου, είχε καταφέρει να προσαράξει σε αμμώδη τουρκική ακτή (Γκιουμουσλούκ),έναντι της νήσου Καλύμνου, μετά από εργώδεις προσπάθειες τού πληρώματός του κατάφερε να το γίνει εκ νέου «αξιόπλοο» και μετά επική ναυτική προσπάθεια και πλού 700 περίπου ναυτικών μιλίων, από τις ακτές της Τουρκίας να φτάσει τελικώς στην Αλεξάνδρεια.

Με την ενέργειά του αυτή ο ναυτικός Αρχηγός ΓΕΕΘΑ απέδειξε ότι ο ναυτικός και ο Αρχηγός ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΝ τον τελευταίο εν ζωή από μία ομάδα «τρελών» που πάντα είχε ανάγκη και αναδείκνυε η Ελλάδα στις δύσκολες στιγμές της, τον επισκέφτηκε στο σπίτι του, τον ευχαρίστησε και εκ μέρους των Ελληνικών Ε.Δ.του πρόσφερε ένα αναμνηστικό δώρο.

Άρθρο: Λεωνίδας Μπλαβέρης

Πηγή: PARAPOLITIKA

Ένα 5λεπτο βίντεο με το Ιστορικό του αντιτορπιλικού ΑΔΡΙΑΣ.

"Η προϊούσα ισλαμοποίηση της Ελλάδας". Του Στρατηγού ε.α κ.Φράγκου,επίτιμου Αρχηγού ΓΕΣ, πρώην Υπουργού Εθνικής Αμύνης.Video

"H Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς κοινωνικοοικονομικής και πρόσφατα εθνικής αποδόμησης λόγω παντελούς έλλειψης εθνικής πολιτικής στρατηγικής, αφού προσωπικές «αυθαίρετες», αποσπασματικές και χωρίς
συνοχή ιδεοληπτικές παρεμβάσεις πολιτευτών και ιδιωτών, με μόνο προσόν τη φιλική ή πιο πρόσφατα τη συγγενική τους σχέση με κάποιο προβεβλημένο στέλεχος της εκάστοτε κυβέρνησης προβαίνουν στη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής. Όλοι αυτοί, αρνούνται επίμονα να συμβουλευθούν ή να υπακούσουν σε υποδείξεις εξειδικευμένων κρατικών υπαλλήλων, οι οποίοι αν μη τι άλλο διαθέτουν εμπειρία, γνώσεις και ικανότητες. Καθημερινά τα αποτελέσματα αυτής της αλλοπρόσαλλης πολιτικής πρακτικής, που δεν ικανοποιεί στόχους και σκοπούς, δεν ακολουθεί ένα πλαίσιο κανόνων και ορίων και το κυριότερο, δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε έλεγχο, υποσκάπτουν την κοινωνική υπόσταση της Ελλάδας, ενώ τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και απειλούν ακόμα και την ύπαρξη του Ελληνικού Έθνους.

Το πιο σημαντικό πρόβλημα, που ενδέχεται μακροχρόνια να αποδειχθεί μοιραίο για την Ελλάδα, είναι το δημογραφικό. Ηθελημένα ή αθέλητα έχει ξεφύγει της προσοχής της πολιτείας, με αποτέλεσμα να διογκώνεται επιβαρυμένο από τη διαρκούσα οικονομική κρίση και την έκρηξη, που παρουσίασε από τις αρχές του 2015 το μεταναστευτικό ζήτημα.

Τα στοιχεία της απογραφής του 2011, αποδεικνύουν την τάση γήρανσης του πληθυσμού, η οποία οφείλεται στην αύξηση του προσδόκιμου της ζωής και στην αναβλητικότητα τεκνοποίησης των νέων οικογενειών. Δυσοίωνη έκπληξη αποτελεί ο μεγάλος αριθμός, περίπου ένα εκατομμύριο, των παντρεμένων ζευγαριών χωρίς παιδί. Αν είχαν έστω ένα παιδί, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα παρουσίαζε αύξηση 10%. Για να διατηρηθεί ένα έθνος πληθυσμιακά θα πρέπει ο δείκτης γεννήσεων να είναι 2,1. Στην Ελλάδα δυστυχώς είναι 1,3 και εάν αφαιρεθεί το 0,2 που είναι παιδιά μεταναστών, απομένει 1,1, που καταδεικνύει πορεία εξαφάνισης. Επίσης η σύγκριση των γεννήσεων και των θανάτων της πρόσφατης πενταετίας είναι αποκαρδιωτική. Και ενώ κάποιος θα περίμενε ότι με τη μείωση του ηλικιακά ενεργού πληθυσμού της χώρας, ίσως να αυξάνονταν οι ευκαιρίες απασχόλησης, τα στοιχεία της ανεργίας αποτυπώνουν το δράμα των σύγχρονων Ελλήνων. Ανεργία πρωτοφανής στα ιστορικά χρονικά της Ελλάδας, περίπου 1.500.000 άνθρωποι και ταυτόχρονα 350.000 νέοι επιστήμονες αποδημούν στο εξωτερικό. Η κρίση συνεχίζεται, ανεξέλεγκτες μειώσεις εισοδημάτων, αυξήσεις φόρων, ΦΠΑ στα τρόφιμα, στην εστίαση και παραλίγο στη μάθηση, επιβαρύνσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, επιβολή υποχρεωτικών συνεισφορών επί ακινήτων, ενοικίων, οικοπέδων, έκτακτες εισφορές, νέοι εργαζόμενοι με αμοιβή 220 ευρώ το 4ωρο! Με αυτές τις συνθήκες διαβίωσης είναι σίγουρο ότι θα εκτροχιασθεί περαιτέρω η υπογεννητικότητα.

Το δημογραφικό επιδεινώνεται με τη μεγάλη μεταναστευτική ροή, με αποτέλεσμα ακόμα και ο πιο δύσπιστος αναγνώστης, που αρνείται να απαλλαγεί από τις μικροκομματικές ιδεοληπτικές παρωπίδες, να αντιλαμβάνεται τον άμεσο κίνδυνο πληθυσμιακής αλλοίωσης της Ελλάδας.

Μετά από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη μεγάλη ροή οικονομικών μεταναστών από τις ανατολικές χώρες, η Ελλάδα βιώνει πάλι έντονες μεταναστευτικές ροές. Η επέμβαση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά κυρίως οι εξεγέρσεις της «Αραβικής Άνοιξης» από το φθινόπωρο του 2010 εξώθησαν ανθρώπινες μάζες στην αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος.

Η Ελλάδα έχει περιέλθει σε δεινή θέση. Ενώ τη διετία 2012 – 2014 παρουσιάσθηκε σημαντική μείωση του αριθμού των παράνομα εισερχομένων ατόμων, λόγω κυρίως της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικότητας των ελληνικών αρχών, εν μέσω των ταραχών της «Αραβικής Άνοιξης» και ενώ ο πόλεμος στη Συρία εξελισσόταν αδυσώπητος από το 2011, το 2015 η ροή εκτινάχθηκε. Η αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας, που σημαδεύτηκε από τη θέσπιση νέων ελαστικών κριτηρίων απονομής της ελληνικής υπηκοότητας, σε συνδυασμό με την απερίσκεπτη απόφαση της κατάργησης της Αμυγδαλέζας και των λοιπών κέντρων προσωρινής κράτησης, ήταν όπως αποδείχθηκε εγκληματική. Οι διακινητές ταλαίπωρων αθώων ψυχών χρησιμοποίησαν τα ψευδεπίγραφα αυτά μηνύματα για να διαφημίσουν ότι στην Ελλάδα «άνοιξαν και σας περιμένουν. Θα πάτε εκεί και αν μπορέσετε να ξεφύγετε στην Ευρώπη έχει καλώς, αλλιώς θα μείνετε 5 χρόνια και μετά θα γίνετε Ευρωπαίοι πολίτες»! Η εικόνα πλέον είναι αποκαρδιωτική. Έως το τέλος του 2014 η αναλογία των εισερχομένων από τη θάλασσα σε σχέση με την Ιταλία ήταν 1 προς 9. Από το Φεβρουάριο του 2015 η αναλογία αντιστράφηκε και έγινε 9 στην Ελλάδα και 1 στην Ιταλία. Όσο περνούσαν οι μήνες του 2015 τα ποσοστά εισροής αυξάνονταν γεωμετρικά, και συνολικά εισήλθαν στην Ελλάδα περίπου 900.000 άτομα αποδεικνύοντας την έλλειψη αντανακλαστικών της ελληνικής πολιτείας και την παντελή απουσία ενδεδειγμένης μεταναστευτικής πολιτικής. Η σύγκριση των στοιχείων των 2 μηνών του 2015 με τους αντίστοιχους μήνες του 2016, είναι απλά εφιαλτική.

Και η ασυνεννοησία και παραπληροφόρηση συνεχίζονται. Ανακοινώνεται η κατασκευή των κέντρων υποδοχής στα νησιά, στα οποία διαφημίζεται ότι οι πρόσφυγες θα παραμένουν έως ένα 24ωρο, αλλά η νομοθετική ρύθμιση που διέπει τη λειτουργία τους αναφέρει ρητά δυνητική παραμονή έως και 25 ημέρες. Για μήνες αποφεύγεται η εμπλοκή του ΝΑΤΟ και όταν αυτό προτείνεται από Γερμανία και Τουρκία ερήμην της Ελλάδας, αφού αρχικά δημοσιογραφικές αναρτήσεις προβάλλουν την «κυβερνητική οργή», στη συνέχεια εμφανίζεται η Ελλάδα ως εθνικά υπερήφανη για τη σύναψη της εν λόγω συμφωνίας.

Προτάσεις και λύσεις για τα παραπάνω εθνικά προβλήματα υπάρχουν και έχουν επανειλημμένα υποβληθεί. Ενδεικτικά αναφέρονται η σύσταση ειδικού Ταμείου Αρωγής Οικογενειών, με κάλυψη εξόδων από τον τοκετό έως την ενηλικίωση των τέκνων, αναλογικά με τον αριθμό τους, με πρωτοστάτη την Εκκλησία, τους εθνικούς ευεργέτες, που δυστυχώς έχουν εκλείψει και δημόσιους πόρους διασφαλισμένους, ειδική ενίσχυση των παιδιών που γεννιούνται στη Θράκη και σε ακριτικά νησιά κατά τα πρότυπα του Μακαριστού Χριστοδούλου, έκπτωση εισφορών των επιχειρήσεων που προσλαμβάνουν μέλη πολυτέκνων οικογενειών, επαναφορά του αφορολογήτου για τις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες με εισοδηματικά όμως κριτήρια.

Για το μεταναστευτικό απαιτείται άμεσα η αναθεώρηση του νόμου περί ιθαγένειας με σκοπό την αυστηροποίηση των κριτηρίων απόδοσής της, άμεση ενεργοποίηση της διαχειριστικής αρχής προκειμένου να αρχίσει η ροή χρηματοδότησης από την ΕΕ, ταυτοποίηση των μεταναστών στο έδαφος της Τουρκίας, ώστε να μην θαλασσοπνίγονται ανθρώπινες υπάρξεις στο Αιγαίο, απαίτηση αναθεώρησης των συνθηκών Δουβλίνο, ώστε να εκλείψει η υποκρισία των κρατών μελών της ΕΕ και να μην καταστεί η Ελλάς «αποθήκη ψυχών». Τέλος, η ενδεδειγμένη λύση για τα κέντρα υποδοχής, αντί της κατασκευής τους στα νησιά Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο, είναι η ναύλωση τριών επιβατικών πλοίων για κάθε νησί. Στο ένα να γίνεται ταυτοποίηση, στο δεύτερο προώθηση στα οδικά τέρματα και στη συνέχεια στις χώρες τελικού προορισμού και στο τρίτο θα επιβιβάζονται οι μη πρόσφυγες και θα γίνεται άμεσα η επανεισδοχή τους στην Τουρκία. Τα έξοδα επιβάλλεται να καλύπτονται μέσω της αρμόδιας διαχειριστικής αρχής από την ΕΕ και δεν θα κατηγορείται η Ελλάδα ότι ταλαιπωρεί αθώες ψυχές και ούτε θα υφίσταντο καταστροφικές ζημίες ο τουρισμός.

Παρακολουθείστε στο video που ακολουθεί την εξαιρετική ομιλία του Στρατηγού ε.α κ.Φράγκου Φραγκούλη με θέμα την προιούσα ισλαμοποίηση της Ελλάδας, την οποία πραγματοποίησε στο κατάμεστο συνεδριακό κέντρο "Βελλίδειο" της Θεσσαλονίκης.

 Βίντεο: 

Πηγή: Θ. Ελευθεριάδης

Το ΠΝ αναλαμβάνει και δεύτερο κέντρο προσφύγων στον Σκαραμαγκά! Πόσο θ΄αντέξουν οι ΕΔ;

 

Π. Καρβουνόπουλος  

March 20, 2016 

Δεύτερο κέντρο εγκατάστασης προσφύγων αναλαμβάνει από σήμερα το ΠΝ. Σύμφωνα με πληροφορίες του Militaire.gr δόθηκε εντολή να δημιουργηθεί στον Σκαραμαγκά σε χώρο ακριβώς δίπλα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και πολύ κοντά στις εγκαταστάσεις του ΠΝ.

Η χωρητικότητα του νέου κέντρου προσφύγων δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι έχει οριστεί ήδη αντιπλοίαρχος επικεφαλής και ομάδα οκτώ στελεχών -μέχρι στιγμής- που θα αναλάβουν την λειτουργία του.

Το θέμα είναι όμως πλέον πόσο το ΠΝ αλλά και γενικότερα οι ΕΔ θα αντέξουν να παρέχουν προσωπικό και πόρους στην αντιμετώπιση του προσφυγικού.

Γράψαμε ότι για να έχει ιατρικό προσωπικό το κέντρο του Λαυρίου, το ΝΝΑ αναγκάστηκε να κλείσει την πτέρυγα που εξυπηρετεί τα εν ενεργεία στελέχη του. Για να λειτουργήσει τώρα ο Σκαραμαγκάς από που θα βρεθούν ιατροί;

Οι αντοχές των ΕΔ είναι τεράστιες αλλά όπως έχουμε ξαναπεί δεν είναι απεριόριστες.

Πηγή: Militaire.gr

Κρις Κάιλ. Ο American Sniper που σκότωσε 255 αντιπάλους στον πόλεμο του Ιράκ. Έγινε ταινία από τον Κλιντ Ίστγουντ και δολοφονήθηκε στην Αμερική από άλλον βετεράνο του πολέμου.

Το 2003, όταν ο Κρις Κάιλ έφτασε για πρώτη φορά στο Ιράκ, ανυπομονούσε να ζήσει την περιπέτεια του πολέμου.

Ήθελε να πάρει μέρος στη σκληρότερη, πιο επικίνδυνη μάχη και να βγει νικητής. Κυρίως όμως, ήθελε να σώσει ζωές Αμερικάνων, σκοτώνοντας τους Ιρακινούς που τους απειλούσαν.

Αλλά δεν έκανε τίποτα απ’ όλα αυτά.

Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που περίμενε.

Μάχη της Νασιρίγια, 2003

Κρις Κάιλ

Τον Μάρτιο, ο Κάιλ και η υπόλοιπη διμοιρία των SEALs βρίσκονταν στην πόλη Νασιρίγια του Ιράκ, όπου διεξήχθη η μεγαλύτερη μάχη του πρώτου χρόνου του πολέμου. Εκεί ο Κάιλ σκότωσε για πρώτη φορά μια γυναίκα που έκρυβε κάτω απ’ τα ρούχα της μία κινέζικη χειροβομβίδα.  Πρωταγωνιστές στη μάχη της Νασιρίγια ήταν οι πεζοναύτες. Οι SEALs συμμετείχαν σε ελάχιστες επιθέσεις, γιατί οι ανώτεροι δεν ήθελαν να θέσουν σε κίνδυνο τις ζωές τους. Ο Κάιλ, όπως και οι περισσότεροι στη διμοιρία του, με δυσκολία καταπίεζαν την οργή τους. Είχαν έρθει να πολεμήσουν και η ηγεσία δεν τους άφηνε να κάνουν τη «δουλειά» τους. Εκτός από λίγες έντονες, αλλά σύντομες, ανταλλαγές πυρών με τον εχθρό, η διμοιρία επέστρεψε στην Αμερική, χωρίς να έχει συμμετάσχει σε μια κρίσιμη πολεμική αναμέτρηση.

Η επιστροφή και οι εφιάλτες

Ο Κάιλ σκεφτόταν σοβαρά να παρατήσει τον στρατό. Ήταν απογοητευμένος με τη διστακτική διοίκηση που τους κρατούσε μακρυά από τη δράση και ακόμα περισσότερο με τους συμπολίτες του, που δεν έδιναν καμία σημασία στον πόλεμο και τις στρατιωτικές απώλειες. Δυσκολευόταν να εγκλιματιστεί στην οικογενειακή ζωή και την ηρεμία του σπιτιού του.
Ξυπνούσε με τον παραμικρό ήχο, έτοιμος να σκοτώσει όποιον τον απειλούσε. Συνήθως ήταν η σύζυγός του, Τάγια, που σηκωνόταν απ’ το κρεβάτι. Τελικά πήγε και τον επόμενο χρόνο στο Ιράκ. Το 2004, ο Κάιλ επέστρεψε στο Ιράκ όχι ως απλός SEAL, αλλά ως σκοπευτής. Είχε επίσης γίνει πατέρας.

Μάχη της Φαλούτζα. 2004

Τo 2004 ξετυλίχτηκε ένα από τα πιο αιματηρά επεισόδια του πολέμου στην πόλη Φαλούτζα, την οποία είχαν καταλάβει Ιρακινοί αντάρτες. Τον Οκτώβριο του 2004, η πόλη ήταν οχυρωμένη από παντού. Οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να αντεπιτεθούν. Η βασική επίθεση θα γινόταν από πεζοναύτες, αλλά οι σκοπευτές των SEALs θα τους κάλυπταν, καθώς εισέβαλαν απ’ τα βορειοδυτικά της πόλης.

< Στις 7 Νοεμβρίου, ο Κάιλ μπήκε μέσα στην πόλη και έστησε το όπλο του πάνω σε μια αναποδογυρισμένη κούνια, σε ένα διαμέρισμα. Απ’ το παράθυρο παρατηρούσε ότι κινούνταν. Εκείνη την ημέρα σκότωσε τρεις. >

Ο Κάιλ πάνω στην αναποδογυρισμένη κουνια στη Φαλούτζα

Ο Κάιλ πάνω στην αναποδογυρισμένη κουνια στη Φαλούτζα...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kris-kail-o-american-sniper-pou-skotose-255-antipalous-ston-polemo-tou-irak-egine-tenia-apo-ton-klint-istgount-ke-dolofonithike-stin-ameriki-apo-allo-veterano-tou-polemou/

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/kris-kail-o-american-sniper-pou-skotose-255-antipalous-ston-polemo-tou-irak-egine-tenia-apo-ton-klint-istgount-ke-dolofonithike-stin-ameriki-apo-allo-veterano-tou-polemou/

Τις επόμενες μέρες, ακολουθούσε τους πεζοναύτες που ερευνούσαν τα σπίτια. Περίμενε μέχρι να βρουν ένα ασφαλές κτίριο και τότε ανέβαινε στην ταράτσα, έστηνε το όπλο και περίμενε μέχρι οι πεζοναύτες να καλύψουν όλο τον δρόμο. Μετά κατέβαινε και η διαδικασία επαναλαμβανόταν στον επόμενο δρόμο. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια μίας πολύ έντονης διαμάχης, ο Κάιλ πυροβολούσε από το παράθυρο ενός διαμερίσματος, όταν ο τοίχος κατέρρευσε πάνω στα πόδια του. Συνέχισε να πυροβολεί, αν και ο πόνος ήταν ανυπόφορος. Κούτσαινε για μέρες, αλλά δεν είπε σε κανέναν ότι τραυματίστηκε, γιατί θα τον απομάκρυναν από τη μάχη.

Ο Κάιλ και άλλοι πεζοναύτες και σκοπευτές στη Φαλούτζα

Λίγες μέρες αργότερα, κατέβηκε από ένα σπίτι για να βοηθήσει κάποιους πεζοναύτες που δέχονταν επίθεση. Τους βρήκε σε μια γωνία, να περιμένουν μέχρι να κοπάσουν τα πυρά, για να πάνε να διασώσουν κάποιους άλλους πεζοναύτες που είχαν τραυματιστεί, ένα τετράγωνο πιο πέρα. Ο Κάιλ και 20 άντρες αποφάσισαν να τρέξουν προς τους τραυματισμένους πυροβολώντας ασταμάτητα, ενώ δέχονταν εχθρικά πυρά. Μετά από λίγα μέτρα, ο Κάιλ αντιλήφθηκε ότι κάνεις άλλος δεν τον είχε ακολουθήσει, αλλά συνέχισε ακάθεκτος. Έφτασε τους εγκλωβισμένους πεζοναύτες και τους κάλυψε, καθώς έτρεχαν προς την έξοδο. Στο τέλος, έφυγε και ο Κάιλ, κουβαλώντας έναν τελευταίο πεζοναύτη που είχε δεχθεί πυρά και στα δυο του πόδια.

Για αυτή την αποστολή διάσωσης, ο Κάιλ παρασημοφορήθηκε.

Μετά τη Φαλούτζα, ο Κάιλ μεταφέρθηκε στη Βαγδάτη. Σχεδόν σε κάθε αποστολή που αναλάμβανε, σκότωνε δύο ή τρεις εχθρούς.
Οι συνάδελφοί του τον αντιμετώπιζαν με δέος, αλλά και ζήλια. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς έβρισκε στόχους όπου κι αν πήγαινε, ενώ εκείνοι μπορεί να περίμεναν ώρες χωρίς να δουν κανένα εχθρό.
Όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ μετά το τέλος της δεύτερης αποστολής του, ο Κάιλ ένιωθε ότι είχε βιώσει τον πόλεμο. Στο βιβλίο του έγραψε ότι το είδωλό του, ο σκοπευτής Κάρλος Νόρμαν Χάτσκοκ, σκότωσε 93 εχθρούς στο Βιετνάμ. Ο αριθμός των θυμάτων του Κάιλ τον πλησίαζε αρκετά, ώστε να δέχεται συγχαρητήρια από τους συμπολεμιστές του.

Μάχη του Ραμάντι, 2006

Ο Κάιλ στο Ραμάντι το 2006

Ο Κάιλ στο Ραμάντι το 2006 Ο Κάιλ στο Ραμάντι το 2006 Ο Κάιλ επέστρεψε στο Ιράκ τον Απρίλιο του 2006, δύο μέρες αφότου γεννήθηκε η κόρη του. Η πιο επικίνδυνη πόλη στο Ιράκ το 2006, ήταν το Ραμάντι, λίγα μόλις χιλιόμετρα δυτικά της Φαλούτζα. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες μετά την άφιξή του, τα θύματά του είχαν φτάσει διψήφιο αριθμό. Ένας από αυτούς ήταν ένας Ιρακινός που ετοιμαζόταν να πυροβολήσει δύο ανυποψίαστους πεζοναύτες. Η σφαίρα του Κάιλ πέρασε ξυστά πάνω απ’ τα κεφάλια τους και καρφώθηκε στο στέρνο του Ιρακινού.

Στον ασύρματο, ο Κάιλ άκουσε την ταραγμένη φωνή ενός απ’ τους πεζοναύτες: “Δεχόμαστε πυρά από Ιρακινό σκοπευτή και είναι καλός. Σχεδόν μας πέτυχε”. “Εγώ ήμουν, βλάκα. Κοίτα πίσω σου”, του απάντησε ο Κάιλ.

Ο πεζοναύτης κοίταξε πίσω του και είδε το πτώμα του Ιρακινού. Αργότερα αποδείχτηκε ότι ο πεζοναύτης ήταν αξιωματικός και ευχαρίστησε προσωπικά τον σκοπευτή που του έσωσε τη ζωή. Δεν σχολίασε καθόλου ότι τον είχε αποκαλέσει “βλάκα”.

Τον Ιούνιο ξεκίνησε η μάχη. Οι σκοπευτές των SEALs βρήκαν σπίτια, τα οποία εκτός από βάση των σκοπευτών, θα λειτουργούσαν σαν σταθμοί και για τις υπόλοιπες μονάδες του στρατού και των πεζοναυτών. Από εκεί, οι στόχοι ήταν εύκολοι. Οι εχθροί εμφανίζονταν κατά τακτικά διαστήματα και οι σκοπευτές τους εξολόθρευαν αμέσως.

< Λίγες μέρες μετά την έναρξη της μάχης, ο Κάιλ πέτυχε τον 100στο στόχο της καριέρας του. Οι Ιρακινοί τον αποκαλούσαν “Ο Διάβολος του Ραμάντι” και έδιναν 21.000 δολάρια σε όποιον τον σκότωνε. Μετά από μερικούς μήνες έδιναν 80.000. >

Ο Κάιλ στο Ραμάντι το 2006

Έφυγε για την Αμερική τον Σεπτέμβριο, πριν από το τέλος της περιοδείας του, γιατί η έμαθε ότι η κόρη του διαγνώστηκε με λευχαιμία. Τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν κάποια μόλυνση με παρόμοια συμπτώματα, που όμως θεραπευόταν.

Μάχη στη Σαντρ. 2008

Όταν έφυγε για το Ιράκ το 2008, η προσωπική ζωή του Κάιλ ήταν χειρότερη από ποτέ. Όταν ήταν μακριά από τον πόλεμο, μπλεκόταν συνεχώς σε καβγάδες και έπινε πολύ. Τα παιδιά του δεν τον γνώριζαν και η σύζυγος του του ξεκαθάρισε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία αποστολή του, αλλιώς θα χώριζαν. Ο Κάιλ συμφώνησε. Αφού τελείωνε την τέταρτη αποστολή, δεν θα επέστρεφε ποτέ ξανά στο Ιράκ. Το 2008, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρισκόταν περιοχή Σαντρ της Βαγδάτης, όπου είχε συγκεντρωθεί μεγάλος πληθυσμός Σιιτών που εξαπέλυαν συχνές επιθέσεις εναντίον των Αμερικάνων.

< Την πρώτη νύχτα στη Σαντρ, ο Κάιλ έχασε το φως του. Ή τουλάχιστον έτσι νόμισε, όταν η σφαίρα χτύπησε το κράνος του και το έσπρωξε μπροστά στα μάτια του. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο σκοπευτής γλίτωνε από καθαρή τύχη. Άλλωστε συνήθιζε να λέει ότι είχε φύλακα άγγελο. >

Κρις Κάιλ

Όμως η αποστολή στη Σαντρ δεν πήγαινε καλά. Οι εχθροί είχαν προμηθευτεί καλύτερα όπλα, ήταν πιο οργανωμένοι και οι Αμερικάνοι δυσκολεύονταν να τους διασπάσουν. Επίσης, υπήρχε μεγαλύτερος κίνδυνος, καθώς εκτός από πολεμιστές στους δρόμους κυκλοφορούσαν και πάρα πολλοί άμαχοι.
Ο Κάιλ ήταν κουρασμένος, τον πονούσε το εγχειρισμένο του γόνατο και για πρώτη φορά, δεν ένιωθε άτρωτος. Παρ’ όλα αυτά, ήταν πιο εύστοχος από ποτέ. Τα θύματά αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο και μέσα σε ένα μήνα, ο ηγέτης των Σιιτών της Σαντρ, Μουκτάντα αλ-Σαντρ, δέχτηκε να συνθηκολογήσει με την ιρακινή κυβέρνηση. Μήνες αργότερα, σε ένα χωριό έξω από τη Βαγδάτη, ο Κάιλ σκότωσε έναν Ιρακινό από απόσταση 2 χιλιομέτρων. Ήταν η μεγαλύτερη απόσταση που πέτυχε ποτέ και όπως έλεγε και ο ίδιος, ήταν ο πιο τυχερός άνθρωπος στο Ιράκ εκείνη τη στιγμή.

Η διμοιρία του Κάιλ

Τον Αύγουστο του 2009 επέστρεψε οριστικά στις ΗΠΑ και την οικογένειά του. Όπως ήταν φυσικό, η επιστροφή ήταν δύσκολη και για τους πρώτους μήνες, ο Κάιλ ήταν στα όρια της κατάθλιψης. Σταδιακά όμως συνήλθε, ήρθε πιο κοντά με την οικογένειά του και άρχισε να κάνει σχέδια για το μέλλον. Μαζί με παλιούς συναδέλφους του, ίδρυσε την εταιρεία «Craft International», η οποία προσφέρει μαθήματα στρατηγικής στον αμερικανικό στρατό και την αστυνομία. Το 2012 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του “American Sniper”, που σημείωσε τεράστιες πωλήσεις.

2013, θάνατος στις ΗΠΑ

Έντι Ρέι Ρουθ

Παράλληλα, ο Κάιλ βοηθούσε βετεράνους του πολέμου που, όπως κι ο ίδιος, αντιμετώπιζαν προβλήματα με την επιστροφή στην καθημερινότητα μακριά απ’ τον πόλεμο. Ένας από αυτούς τους βετεράνους ήταν και ο Έντι Ρέι Ρουθ. Στις 2 Φεβρουαρίου του 2013, ο Κάιλ με τον φίλο του, Τσαντ Λίτλφιλντ και τον Ρουθ πήγαν για σκοποβολή, μία ασχολία που ο Κάιλ πίστευε ότι βοηθούσε και χαλάρωνε τους βετεράνους. Όμως ο Ρουθ, που έπασχε από μετατραυματικό σοκ και έπαιρνε πολύ ισχυρά ψυχοφάρμακα, έδειχνε ανήσυχος και τρομοκρατημένος. Σαράντα λεπτά μετά την άφιξή τους, ο Ρουθ έστρεψε το πιστόλι εναντίον τους. Πυροβόλησε πρώτα τον Λίτλφιντ, εφτά φορές και μετά τον Κάιλ, έξι φορές. Αποχώρησε από το σημείο, ατάραχος. Τηλεφώνησε στη μνηστή του και τις είπε ότι σκότωσε δύο άντρες. Παραμιλούσε και η μνηστή του κάλεσε την αστυνομία, πιστεύοντας ότι είχε πάθει κρίση.

Ο Ρουθ αρνούνταν να παραδοθεί και συνελήφθη ύστερα από κυνηγητό με την αστυνομία.
Όταν μπήκε στο περιπολικό, δήλωσε ότι αν δεν σκότωνε αυτός πρώτα τον Κάιλ, ο σκοπευτής θα του έπαιρνε τη ψυχή.
Στις 25 Φεβρουαρίου 2015, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Οι ένορκοι έκριναν ότι, αν και ψυχολογικά ασταθής, γνώριζε ότι αυτό που έκανε ήταν λάθος.

American Sniper 

Στον πόλεμο του Ιράκ ως ελεύθερος σκοπευτής, ο Κρις Κάιλ σκότωσε 160 αντιπάλους και αυτός είναι μόνο ο αριθμός των επιβεβαιωμένων θανάτων.
Συνολικά, οι στόχοι που μπορεί να τραυματίστηκαν αλλά έζησαν, φτάνουν τους 255.

Όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξη, δήλωσε ότι δεν μετανιώνει για κανένα θάνατο, αφού η δουλειά του ήταν να σώσει τις ζωές των Αμερικάνων στρατιωτών και αυτό ακριβώς έκανε.
“Ιδανικό θα ήταν να ήξερα πόσες ζωές έσωσα, γιατί γι’ αυτό θα ήθελα να είμαι γνωστός.
Αλλά είναι αδύνατον να καταμετρηθούν”.

Της Αθηνάς Τζίμα...

Πηγή: Μηχανή του Χρόνου  

Βίντεο:

.

Επίσημη Επίσκεψη Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στην Αίγυπτο

Την Τρίτη 15 Μαρτίου 2016, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, στο πλαίσιο επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιεί στη Αίγυπτο, συναντήθηκε με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των ΕΔ της Αιγύπτου, Αντιστράτηγο Mahmoud Hegazy, με τον οποίο συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, στο πλαίσιο της περαιτέρω ενίσχυσης της υφιστάμενης στρατιωτικής συνεργασίας των δύο χωρών.
Επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ συναντήθηκε με τον Υπουργό Άμυνας και Αμυντικής Παραγωγής της Αιγύπτου, Στρατηγό Sedki Sobhi, με τον οποίο συζητήθηκε η αμυντική συνεργασία των δύο χωρών, και εξετάσθηκαν πιθανά πεδία συνεργασίας στην αμυντική και ναυπηγική βιομηχανία. Επιπρόσθετα συζητήθηκαν οι πρόσφατες εξελίξεις στο προσφυγικό ζήτημα καθώς και οι προκλήσεις ασφαλείας στο ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Στο πλαίσιο της επίσκεψής του, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και στο Μνημείο του Αιγύπτιου Προέδρου Sadat.

Την Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, στο πλαίσιο επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιεί στη Αίγυπτο, μετέβη και ξεναγήθηκε στη Ναυτική Βάση Αλεξάνδρειας, όπου και συνάντησε τον Αρχηγό του Πολεμικού Ναυτικού της Αιγύπτου, Αντιναύαρχο Osama Munir Rabie, με τον οποίο συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, κατά την παραμονή του στην Αλεξάνδρεια, έγινε δεκτός από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κκ Θεόδωρο Β΄ και ακολούθως επισκέφθηκε, στην οικία του, τον παλαίμαχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κ. Δημήτριο Γαβαλά, τελευταίο, εν ζωή, του πληρώματος του Α/Τ «ΑΔΡΙΑΣ».

Πηγή και περισσότερες φωτογραφίες: ΓΕΕΘΑ 1 και ΓΕΕΘΑ 2

.

25 Μαρτίου / 3ωρος πλους στον Αργοσαρωνικό προς τιμή των Αποστράτων

Σας γνωρίζεται, ότι το ΓΕΝ στα πλαίσια της πολιτικής που ακολουθεί για σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ 'εν ενεργεία' και 'εν αποστρατεία' στελεχών του ΠΝ και για διοργάνωση πλόων μνήμης για τους Απόστρατους, διοργανώνει την 25η Μαρτίου 2016 τρίωρο πλου στον Αργοσαρωνικό με συμμετοχή Αποστράτων, ως ακολούθως: (Φ/Γ : 70 άτομα, ΤΠΚ: 30 άτομα, Υ/Β: 15 άτομα)

2.- Μεριμνήσατε για δήλωση συμμετοχής, το συντομότερο, στην ΕΑΑΝ και στα e-mail: info@eaan.gr  & tgeroukis@hotmail.com 

3.- Λοιπές λεπτομέρειες θα γνωσθούν.

** Δείτε το ακριβές αντίγραφο


Πηγή: Ε.Α.Α.Ν.

ΠΑΡΕΛΑΣΗ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΣΕΕΔ/ΣΑΚ ΔΗΜΟΣ Π. ΦΑΛΗΡΟΥ

Οι Ενεργοί Πολίτες – Οπλίτες,

Έφεδροι Αξιωματικοί , Υπαξιωματικοί , Οπλίτες, Καταδρομείς ,

Μέλη του ΠΣΕΕΔ/ΣΑΚ, για 14η Συνεχόμενη Φορά στον Δήμο Π. Φαλήρου,

Θα Παρελάσουμε Υπερήφανα με Ψηλά το Κεφάλι,

Τιμώντας Τους Αγωνιστές του 1821,  τους Αρματωλους και Κλέφτες

στην Επανάσταση Ενάντια στην Οθωμανική- Τουρκική Σκλαβιά το 1821.

Μόνοι Και Άοπλοι Τότε Χωρίς Οργανωμένο Στρατό και Όπλα, χωρίς Πολεμικό Ναυτικό, Ψηλά με Αντρειωμένους Άντρες Διψασμένους για Λευτεριά απ ‘τον Τούρκο Δυνάστη, Σήκωσαν το Λάβαρο της Λευτεριάς για του Χριστού την Πίστη την Αγία και Νίκησαν και Εδίωξαν τον Τούρκο.

Φέτος η Εθνική Επέτειος Αποκτά Ιδιαίτερη Συμβολική Εθνική Αξία.

Οι Δύσκολες και Κρίσιμες Στιγμές  για την Πατρίδα μας Πρέπει να μας Βρίσκουν Ενωμένους, Δυνατούς και Πάντα Πρώτους στις Επάλξεις του Αγώνα. Οδηγός μας το DNA των Ελλήνων και το Αθάνατο Κρασί του ’21.

Η Συμμετοχή Όλων μας των Εφέδρων στην Εθνική Παρέλαση,  Τιμώντας Συμβολικά την Θυσία των  Ηρώων Προγόνων μας, Που έχουν Προσφέρει στους Εθνικούς Πολέμους του Ελληνικού Λαού το 93% Των Ηρωικών Θανάτων Μαχόμενοι ως Έφεδροι Πολίτες –Οπλίτες.

Καλούμε τους Συναδέλφους Εφέδρους να Παρελάσουν Σε Ολόκληρη την
Ελλάδα βροντοφωνάζοντας

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΕΦΕΔΡΕΙΑ!!!

´´ΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΩΡΕ ´´

 
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ 

 Εκ του Δ.Σ.

 ΠΣΕΕΔ/ΣΑΚ

Πηγή: www.pseed.gr

U133 last voyage. Η τελευταία αποστολή του U133. Ατύχημα ή σαμποτάζ;

Φωτογραφικά ντοκουμέντα από το βυθό της Αίγινας, αποκαλύπτουν την τραγική μοίρα του «χαμένου» υποβρυχίου

Από Pierre Kosmidis

Η τελευταία αποστολή

Ακόμα και σήμερα, όταν έχει μπουνάτσα και η θάλασσα είναι αρυτίδωτη, η επιφάνειά της βόρεια της Αίγινας ιριδίζει, δείγμα του ότι υπάρχει πετρέλαιο. Από πού όμως προέρχεται; Τι είναι αυτό που κρύβεται στον Σαρωνικό, σε βάθος 78 μέτρων; Η διαλεύκανση του μυστηρίου μας οδηγεί στα μαύρα χρόνια της γερμανικής κατοχής, το 1942. Τότε, 69 χρόνια πριν, η Σαλαμίνα ήταν ο ναύσταθμος, στον οποίο ναυλοχούσαν πολεμικά σκάφη επιφανείας, αλλά και υποβρύχια των Γερμανών.

Ένα από αυτά, το U 133, ξεκίνησε στις 14 Μαρτίου του 1942 για μια απόρρητη αποστολή, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία του. Λίγη μόλις ώρα μετά τον απόπλου του από τη γερμανική βάση, μια φοβερή έκρηξη φώτισε τον ουρανό. Το υποβρύχιο εξαφανίστηκε κάτω από τα κύματα, κομματιασμένο από τη σφοδρότητα της έκρηξης, χωρίς κανένας από τα 45 μέλη του πληρώματος να προλάβει να σωθεί.

Φορτωμένο με 14 τορπίλες και 170 περίπου τόνους πετρέλαιο, το U133 ήταν έτοιμο να σπείρει τον όλεθρο και την καταστροφή στις συμμαχικές νηοπομπές που πάσχιζαν να κρατήσουν όρθιο το μέτωπο της Βόρειας Αφρικής και την αποκλεισμένη Μάλτα. Η μοίρα όμως τα έφερε αλλιώς και τελικά το υποβρύχιο έγινε ο υγρός τάφος του πληρώματός του, ένα μυστήριο που έμεινε ξεχασμένο, ένα αίνιγμα με αναπάντητα για δεκαετίες ερωτήματα και η αφορμή για πολλά σενάρια, πολλά από τα οποία θυμίζουν ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Αρκετές δεκαετίες αργότερα, ένας από τους αυτοδύτες που καταδύθηκαν στο ναυάγιο, μοιράζεται τις εμπειρίες του και αφηγείται τις εντυπώσεις από το θέαμα που αντίκρισε στα 78 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Κώστας Θωκταρίδης, με εκατοντάδες δύσκολες καταδύσεις στο ενεργητικό του, φωτίζει τις άγνωστες πτυχές της αύτανδρης βύθισης του μοιραίου υποβρυχίου. «Αντικρίζοντας κανείς το U 133 νιώθει δέος βλέποντας ένα υποβρύχιο κομμένο κυριολεκτικά στα δύο, στο σημείο που κάποτε βρίσκονταν τα διαμερίσματα των ναυτών. Ο μειωμένος φυσικός φωτισμός σε αυτό το βάθος σε συνδυασμό με τα δίχτυα και  τα παραγάδια  που καλύπτουν τον υγρό τάφο του U 133, συμβάλλει στη δημιουργία ενός σκηνικού–θρίλερ. Ο εξερευνητής του ναυαγίου δεν ξέρει τι θα συναντήσει κολυμπώντας ανάμεσα στα συντρίμμια του υποβρυχίου». 

Ατύχημα ή σαμποτάζ;

Αντικρουόμενα και αντιφατικά τα αίτια της βύθισης, σύμφωνα με ποικίλες ιστορικές πηγές. Οι διαβαθμισμένες αναφορές της εποχής αναφέρουν ως αίτιο κάποιο λάθος ναυσιπλοΐας και την πρόσκρουση σε νάρκη, ενώ πηγές σε πολωνικά αρχεία αναφέρουν τη δράση του μεγαλωμένου στην Ελλάδα Γέρζι Ιβάνοφ, αθλητή του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, προς τιμήν του οποίου δόθηκε το όνομα στο κλειστό γυμναστήριο «Ιβανώφειο», κατάσκοπου που δραστηριοποιήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα και είχε συμμετάσχει σε πολλές επιχειρήσεις δολιοφθοράς κατά των Γερμανών. Η ιστορική έρευνα πεδίου καταδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας πλέον ότι το U 133 έπεσε θύμα νάρκης, καθώς εισήλθε σε επισημασμένο ναρκοπέδιο. Τι ήταν όμως αυτό που το έκανε να λοξοδρομήσει από τον ασφαλή δίαυλο και το οδήγησε πάνω στη νάρκη; Ήταν ένα απλό και συγχρόνως μοιραίο σφάλμα του πλοηγού, ή κάτι άλλο;

Στο βυθό από ελληνική νάρκη

«Ο πυργίσκος του υποβρυχίου ξεπροβάλει επιβλητικός «ντυμένος» στις  γκριζοπράσινες αποχρώσεις του βυθού», λέει ο κ. Θωκταρίδης. «Διακρίνονται το πυροβόλο του, τα περισκόπιά του που είναι κατεβασμένα και η ανθρωποθυρίδα που είναι ανοικτή. Ευρήματα που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το υποβρύχιο βρισκόταν στην επιφάνεια όταν έπεσε σε νάρκη. Μέσα στην ανθρωποθυρίδα του πυργίσκου ξεχωρίζει η σκάλα που οδηγεί στη γέφυρα του υποβρυχίου. Όλες οι άλλες ανθρωποθυρίδες είναι κλειστές όπως και οι τορπιλοσωλήνες».

Ο έμπειρος αυτοδύτης δίνει μια άλλη διάσταση στο ναυάγιο, καθώς φαίνεται ότι η καταβύθιση του γερμανικού υποβρυχίου πρέπει να πιστωθεί στις επιτυχίες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού: «Καθώς περιπλανιόμαστε στα υποθαλάσσια μονοπάτια της ιστορίας κάτι κεντρίζει το ενδιαφέρον μας, σε μικρή απόσταση από το ναυάγιο. Πλησιάζουμε κοντά και διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για το αγκυροβόλιο 
της νάρκης που βύθισε το υποβρύχιο. Οι Γερμανοί πίστευαν ότι το U 133 διείσδυσε κατά λάθος στο γερμανικό ναρκοπέδιο και κατά συνέπεια βυθίστηκε από γερμανική νάρκη. Το συγκεκριμένο αγκυροβόλιο όμως παραπέμπει στη «νάρκη Μωραΐτη», μία νάρκη ελληνικής σύλληψης και κατασκευής ιδιαίτερα ισχυρή και αποτελεσματική αλλά άγνωστη μέχρι σήμερα στους περισσότερους από εμάς. Η ιστορική έρευνα επιβεβαιώνει τις υποψίες μας. Σύμφωνα με την απόρρητη διαταγή Κ 27/4332 του Γ.Ε.Ν. στις 23 Αυγούστου του 1940, κοινοποιήθηκε σχέδιο πόντισης ναρκοπεδίου στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το ναυάγιο. Την ημέρα της κήρυξης του πολέμου δόθηκε από το Γ.Ε.Ν. το εκτελεστικό σήμα της παραπάνω διαταγής για την πόντιση του ελληνικού ναρκοπεδίου. Τη νύχτα της 29ης προς την 30η Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η πόντιση του ναρκοπεδίου με νάρκες Vickers και Μωραΐτη. Σύμφωνα δε, με τα αρχεία της Διοίκησης Ναρκαλιείας του Πολεμικού μας Ναυτικού οι Γερμανοί δεν κατήργησαν το ελληνικό ναρκοπέδιο. Το διατήρησαν και τοποθέτησαν παράλληλα προς αυτό δικά τους ναρκοπέδια, πριν και μετά το ελληνικό. Άρα το ελληνικό ναρκοπέδιο υπήρχε την ημέρα της βύθισης του U 133 και σύμφωνα με τις συντεταγμένες του ναυαγίου το γερμανικό υποβρύχιο βρίσκεται εντός των ορίων του». 

Η κατάδυση στο ναυάγιο

Στα ανοιχτά του ακρωτηρίου «Τούρλος» της Αίγινας, ένα πολυσύχναστο σήμερα πέρασμα, οι καταδύσεις είναι ιδιαίτερα απαιτητικές και κοπιώδεις, όχι μόνο λόγω του βάθους των 78 μέτρων στο οποίο βρίσκεται το ναυάγιο, αλλά και επειδή η ορατότητα είναι περιορισμένη και τα θαλάσσια ρεύματα είναι ισχυρά. Ο κ. Θωκταρίδης αφηγείται την απόκοσμη εμπειρία της «επίσκεψης» στον υγρό τάφο του U 133: «Οι θαλάσσιοι μικροοργανισμοί έχουν σχηματίσει ένα παχύ σκουρόχρωμο στρώμα πάνω στο σκαρί του ναυαγίου.  Ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του και η ξύλινη επένδυση του καταστρώματος δεν υπάρχει πλέον. Στο σημείο αυτό φαίνονται οι σωληνώσεις του υποβρυχίου. Στο λασπώδη βυθό γύρω από τα συντρίμμια κείτονται δύο τορπίλες και η άγκυρα που  έχει αποκολληθεί από την καδένα, ένα συμβολικό εύρημα αφού το  U 133 έχει ρίξει πλέον άγκυρα για πάντα στην υγρή αγκαλιά του Σαρωνικού».

 

Η μαρτυρία:«Το U133 είναι κομμένο στα δύο!»

«Είναι το ναυάγιο του  U 133 και είναι κομμένο στα δύο!», αναφέρει ο κ. Θωκταρίδης. «Το ένα κομμάτι σχηματίζει με το άλλο ορθή γωνία γι’ αυτό και το ηχοβολιστικό έδειχνε δύο στόχους. Η πλώρη που έχει αποκοπεί από το υπόλοιπο σκαρί του,  ακουμπά στο βυθό με την αριστερή πλευρά και σχηματίζει γωνία 90^ο με την  πρύμνη. Από τη δεξιά πλευρά της πλώρης λείπει η άγκυρα. Το υπόλοιπο ναυάγιο έχει αριστερή κλίση περίπου 30^ο», συμπληρώνει και επισημαίνει ότι «το κυρίως τμήμα του υποβρυχίου έχει αριστερή κλίση. Στον κλειστό κόλπο του Σαρωνικού  η ορατότητα υποβρυχίως είναι πολύ περιορισμένη ενώ τα ισχυρά υποθαλάσσια ρεύματα αυξάνουν το βαθμό δυσκολίας».

Χαρακτηριστικά του U 133

Τύπος VII C

Έτος καθέλκυσης 1941

Μήκος 67 μέτρα

Πλήρωμα 45 άνδρες

Οπλισμός 14 τορπίλες

Πηγή και περισσότερες λεπτομέρειες: Pierre Kosmidis

 

http://pierrekosmidis.blogspot.gr/2011/02/u133.html

http://pierrekosmidis.blogspot.gr/2016/02/exploring-with-submarine-u-133-german-u.html