Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ 1964 ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΒΡΕΦΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Από: 
Σ.Ε.Α.Σ.Υ.Π.   
Σύλλογος    
Επανασύνδεσης    
Ελλήνων    
Υϊοθετημένω

Η πεντάδα των κατηγορουμένων των άνευ υποψίας και σημαντικής κοινωνικής θέσεως στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Η σωτηρία τους ήρθε "άνωθεν" καθώς όλες οι κατηγορίες μέχρι τέλους της δίκης ή ανετράπησαν  ή δεν ευρέθησαν στοιχεία. Τα στοιχεία που τώρα κρατά ο Σύλλογος Σ.Ε.Α.Σ.Υ.Π. και που τότε δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει . Τα διπλά μητρώα τους εικονικούς θανάτους κατά εξακολούθηση και κατά συρροή.
Απολογίαι κατηγορουμένων. Παραδέχεται ενοχή μόνο ο τότε Διευθυντής του Ιδρύματος, δίνοντας συγκάλυψη στους υπολοίπους. Κατηγόρησε τον τότε Δήμαρχο κ. Παπαηλιάκη, πολιτικούς παράγοντες, Βουλευτές και το Δημοτικό Συμβούλιο ότι πολλές από τις παράνομες ενέργιές του ήταν όχι μόνο γνωστές σε αυτούς αλλά δινόταν και με τις υποδείξεις των ανωτέρω.
Απόσπασμα από την δίκη του 1964. Ομολογία καταπέλτης της Ιατρού του Ιδρύματος Ευαγγελίας Βεζιρτζή για σύνταξη εικονικού πιστοποιητικού θανάτου σε τρόφιμο του Ιδρύματος ο οποίος αργότερα υιοθετήθηκε κατόπιν πιέσεως του Διευθυντού του Ιδρύματος. Αν και η Ιατρός παραδέχθηκε κακούργημα και συνεργασία με τον Διευθυντή σε κακούργημα, δεν κατεδικάσθη ποτέ !!!
Οι δύο πρωταγωνιστές του σκανδάλου. Ηταν άραγε μόνο αυτοί; Ή μήπως ήταν μαριοννέτες ενός πανίσχυρου συστήματος που τα πλοκάμια του φτάνουν μέχρι τις μέρες μας; Γιατί τα κλεμένα παιδιά δε βρέθηκαν ποτέ; Ποιός "κουκούλωσε" τόσες παρανομίες; Πόσο ακόμη αυτή η Εθνική ντροπή, αυτή η άκριτη δίκη θα εξακολουθεί να επηρεάζει τις ζωές τόσων αθώων παιδιών και μητέρων; Ποιός μπορεί ακόμη να αγνοεί τις εκατοντάδες των στοιχείων και αποδείξεων που ήλθαν στο φως στις μέρες μας; Γιατί κανείς ακόμα δεν παραδέχεται πως τα επαναλαμβανόμενα εγκλήματα του 1964 ήταν μαζικά και ειδιαζονίως ειδεχθή; Τόσα "γιατί" περιμένουν ακόμα απαντήσεις. Γιατί "Παπαδόπουλοι" εξακολουθούν να υπάρχουν και στις μέρες μας επειδή δε βρίσκεται κανείς να τους ελέγξει και να τους καταδικάσει.
Αποκαλύψεις για συμμετοχή κυκλώματος Ιατρών κλινικάρχων με το Ιδριμα του Αγ. Στυλιανού έρχονται στο φως για το τρομερής διαστάσεως εμπόριο βρεφών στη Θεσσαλονίκη μέχρι το έτος 1962.
Εθνικό έγκλημα. (Συγκαλλημένο παιδομάζωμα εξευγεννημένο) Αποδεικνύει ότι ήδη από το 1958 ήταν γνωστή η παράνομη δράση διαφόρων κυκλωμάτων που κάτω από τον υποκριτικό "φερετζέ" της φυλανθρωπίας πουλούσαν βρέφη στο εξωτερικό. Πολλοί άνθρωποι είχαν επισημάνει παράνομες δραστηριότητες από ομογενείς κυρίως της Αμερικής που έρχονταν και συνόδευαν ολόκληρα γκρουπ από ορφανά για να υιοθετηθούν από οικογένειες στην Αμερική καπότιν αδράς αμοιβής. Υπάρχει μαρτυρία του τότε δημοσιογράφου του "Ελληνικού Βορρά" που βρέθηκε τυχαία σε μία τέτοια πτήση για Αμερική με Ελληνόπουλα που συνόδευε Ελληνοαμερικανός για να τα δώσει σε Αμερικανικές οικογένειες. Καλοστημένες επιχειρήσεις εμπορίας ανθρώπων! Ασυνόδευτα παιδάκια από τριών έως πέντε ετών που με το πρόσχημα της υιοθεσίας και κάτω από "το παρδαλό ρούχο" της φυλανθρωπίας, οδηγήθηκαν στο εξωτερικό αποδυναμώνοντας για μία ακόμα φορά την Ελληνική φυλή για τέρψιν των εχθρών της. Σοβαρές επισημάνσεις του δημοσιογράφου Δημ. Ζαφειροπούλου που ήταν αυτόπτης μάρτυρας μιας τέτοιας απίστευτης παιδικής Οδύσσειας χωρίς επισροφή. Ντοκουμέντο που αναφέρει ότι ο Διευθυντής του Ιδρύματος του Αγ. Στυλιανού Δημ. Παπαδόπουλος διέθετε τροφίμους του Ιδρύματος για υιοθεσίες στην Αμερική. Τα βρέφη έφευγαν από το Ιδρυμα σχεδόν πάντα τη νύχτα χωρίς πολλά από αυτά να εγγράφονται στα επίσημα μητρώα του Ιδρύματος. Μάρτυρες καταθέτουν ότι τα βρέφη εδίδοντο με αδρά αμοιβή. Ντοκουμέντο που αποδεικνύει με φωτογραφίες και με αριθμούς μητρώων Ελληνόπουλα που υιοθετήθηκαν από το Ιδρυμα του Αγ. Στυλιανού στην Αμερική. Η εφημερίδα αναφέρει ακόμη, την προφυλάκιση και την ομολογία του Παπαδόπουλου, Διευθυντή του Ιδρύματος, σε "παρατυπίες" διαθεσεως βρεφών με παράνομους τρόπους. Ισως κάποια Ελληνόπουλα της Αμερικής αναγνωρίσουν από τις φωτογραφίες την Ελληνικής τους καταγωγή. Ξέπλυμα εξώγαμων παιδιών από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με την "ταμπέλα" του έκθετου γίνονταν στο Ιδρυμα. Κατά ομολογία του τότε Διευθυντού, Πολιτικοί  αλλά και Εκκλησιαστικοί παράγοντες διοχέτευαν εξώγαμα στο Ιδρυμα τα οποία αυτός καταχωρούσε ως έκθετα. Αρχιμανδρίτης είχε εξώγαμο με φιλόλογο καθηγήτρια. Το κατηγορητήριο της πολύκροτης δίκης ειδικότερα αναφέρει: Ειδικότερα ο Παπαδόπουλος και οι άλλοι να πουν βάσει ποιού δικαίου, εν ονόματι ποιον νόμων και κατά εφαρμογή ποιον διατάξεων και κανονισμών: 1. Εγένετω αλλαγή βρεφών. 2. Εδηλώνοντο ως νεκρά βρέφη τα οποία ζούσαν αλλά είχαν δωθεί προς υιοθεσίαν. 3. Εφέροντο παιδιά ως αποδοθέντα εις τους φυσικούς γονείς, ενώ αυτοί δεν τα είχαν παραλάβει ποτέ. 4. Ελάμβαναν χρηματικά ποσά δια τα οποία δεν έδιδε ποτέ αποδείξεις ή γραμμάτεια πληρωμής και πολλές άλλες παρατυπίες και παρανομίες. Πόσα όμως άλλαξαν από το αρχικό κατηγορητήριο έως την τελεσίδικη απόφαση... Διαταγές Υπουργών - Βουλευτών εκτελούσε με παράνομο τρόπο ο τότε Διευθυντής του Ιδρύματος, ισχυρίστηκε κατά τη δίκη του 1964. Μία δίκη που είναι σαν να μήν έγινε ποτέ αφού δεν δικάστηκε στην ουσία της.