Βόμβα Michelin

Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για μία απλή στο σχεδιασμό βόμβα από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη βόμβα 115 χιλιοστών Michelin. Ήταν μία βόμβα ταυτισμένη με το αεροσκάφος που τη μετέφερε, το Γαλλικής κατασκευής SPAD S.XIII από την Société Pour L’Aviation et ses Dérivés (SPAD ή στα Ελληνικά «Κοινότητα Αεροπορίας και Παραγώγων»).



Προτού προχωρήσουμε στα της βόμβας αξίζει να αναφέρουμε ότι και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία δίεθετε SPAD S.XIII στη Β’ Μοίρα της Αεροπορικής Υπηρεσίας Στρατού. Δυστυχώς δε βρήκαμε κάποια φωτογραφία τους αλλά μπορείτε να δείτε τα διακριτικά τους στη παρακάτω τρισδιάτατη απεικόνιση.



Η βόμβα 115mm Michelin κατασκευάζονταν σε δύο τύπους, τη μικρή και τη μεγάλη που είχαν την ίδια αρχή λειτουργίας και μηχανισμό αλλά διαφορετική ποσότητα εκρηκτικής ύλης. Στη συνέχεια θα τις δούμε μία προς μία.
 
Μικρή Βόμβα 115mm
Η μικρή βόμβα έχει συνολικό βάρος 8.1 κιλά από τα οποία 4.3 κιλά είναι η βόμβα και 3.8 η εκρηκτική ύλη που περιέχει. Πρακτικά, χωρίζεται σε δύο τμήματα, στη βόμβα και τα πτερύγια σταθεροποίησης της που τα βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία αριστερά και δεξιά αντίστοιχα.



Όταν τα δύο αυτά τμήματα ενωθούν η βόμβα είναι στο τελικό της στάδιο και μοιάζει με αυτή που βλέπετε στη συνέχεια.



Στο κέντρο της μπορείτε να παρατηρήσετε ότι η βόμβα διαθέτει ένα άγκιστρο, από αυτό το σημείο συγκρατούνταν στο αεροσκάφος και με έναν απλό μηχανισμό ο χειριστής μπορούσε να την απελευθερώσει. Η διάμετρος της ήταν 115 χιλιοστά και το συνολικό μήκος (με τα πτερύγια σταθεροποίησης) 580 χιλιοστά.



Στον έλικα που διαθέτει βλέπετε παραπάνω ότι είναι προσαρμοσμένη μία περόνη ασφαλείας που δεν του επιτρέπει να περιστρέφεται. Αυτή η περόνη αφαιρούνταν όταν η βόμβα τοποθετούνταν στο αεροσκάφος και θα δούμε το λόγο παρακάτω όταν θα περιγράψουμε τον πυροδοτικό μηχανισμό της. Σήμερα, είναι πιθανό να βρεθεί με σε προχωρημένα στάδια διάβρωσης όπως αυτή που βλέπετε στη παρακάτω φωτογραφία.



Σε τέτοιες περιπτώσεις ομάδες εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών θα ελέγξουν τη κατάσταση της και σύμφωνα με την ανάλυση θα προβούν σε εξουδετέρωση ή καταστροφή της με ελεγχόμενη έκρηξη.
 
Μεγάλη Βόμβα 115mm
Η μεγάλη βόμβα παραμένει σε διάμετρο 115 χιλιοστά όμως έχει μήκος 1.18 μέτρα και συνολικό βάρος 20.2 κιλά. Από αυτά, 12.2 είναι η εκρηκτική ύλη και 8 η ίδια η βόμβα.



Λόγω του μήκους της διέθετε δύο σημεία προσάρτησης και αυτό είναι η μόνη ουσιαστική διαφορά της όσων αφορά τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά. Αυτή η βόμβα χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1918.
 
Πυροδοτικός Μηχανισμός
Αρχικά στη κεφαλή τους και οι δύο διέθεταν ένα μηχανισμό πυροδότησης πιέσεως έτσι ώστε όταν η βόμβα χτυπήσει κάθετα στο έδαφος να πιεστεί και να οδηγήσει στη πυροδότηση της εκρηκτικής ύλης που περιέχει. Αυτός είναι ένας πολύ απλός μηχανισμός που το βλέπετε καλύτερα εδώ.



Αν αφαιρεθεί η περόνη ασφαλείας και ο επικρουστήρας P δεχθεί ικανή πίεση θα πυροδοτήσει τον πυροκροτητή A και αυτός με τη σειρά του το κύριο γέμισμα της βόμβας.

Αυτό ωστόσο δεν ήταν ο στόχος της βόμβας, όπως γνωρίζουμε αν η εκτόνωση της έκρηξης των αερίων γίνει στον αέρα θα έχει πολύ μεγαλύτερη κάλυψη καθώς στο έδαφος μεγάλο μέρος της έκρηξης θα απορροφηθεί από τη γη. Αυτή ήταν και η καινοτομία της βόμβας Michelin. Καθώς η βόμβα άρχιζε να πέφτει η προπέλα της στροβιλίζονταν από τη ροή του αέρα. Η προπέλα αυτή όμως ήταν ταυτόχρονα ένας ωρολογιακός μηχανισμός πυροδότησης που βίδωνει μέχρι ένα σημείο όπου απελευθέρωνει έναν επικρουστήρα και πυροδοτεί τη βόμβα. Το βλέπετε αναλυτικότερα εδώ.



Με αυτό το τρόπο όταν η προπέλα έχει ολοκληρώσει τις επιτρεπτές περιστροφές, ελευθέρωνει τον συμπιεσμένο με ελατήριο επικρουστήρα που πέφτει πάνω στο καψύλιο το οποίο λειτουργεί ως εναυστήρας για το στοιχείο καθυστέρησης. Στη συνέχεια πυροδοτείται ο πυροκροτητής που με εκ συμπαθείας έκρηξη πυροδοτεί τα 25 γραμμάρια πικρικού οξέως (πιο γνωστό ως TNP) και αυτό με τη σειρά του το κύριο γέμισμα της βόμβας.

Οι χειριστές, γνωρίζοντας το υψός που απαιτείται για τη πυροδότηση της βόμβας πάνω από το έδαφος μπορούσαν να αυξήσουν ή να μειώσουν το ύψος τους ανάλογα και όταν βρίσκονταν πάνω από το στόχο να ελευθερώσουν τη βόμβα (εφόσον ήταν προσαρμοσμένη με τα άγκιστρα στο αεροσκάφος) από το αεροσκάφος ή να τη ρίξουν οι ίδιοι όπως βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.

Πηγή:defensegr.wordpress.com

Ακαδημία Αθηνών: «Ναυτικά» βραβεία με ιδιαίτερη σημασία

 

Από Armyvoice News

Ακαδημία Αθηνών: «Ναυτικά» βραβεία με ιδιαίτερη σημασία που επιβραβεύουν τις προσπάθειες του νεοσύστατου ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ.

Η ερευνήτρια ναυτικής ιστορίας και αγαπημένη μας συγγραφέας Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Α’ Τάξεως των Θετικών Επιστημών έτους 2021.

Συγκεκριμένα κατά την Πανηγυρική Συνεδρία η οποία μεταδόθηκε διαδικτυακά την 21η Δεκεμβρίου 2021 ο Γενικός Γραμματέας κ. Χρήστος Στ. Ζερεφός ανακοίνωσε ότι το βιβλίο της Κρίστυ Ε. Ιωαννίδου με τίτλο: «Η ζωή στα ελληνικά υποβρύχια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου» εκδόσεις Historical Quest, τιμήθηκε με το Βραβείο (άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως) Α΄ Τάξεως των Θετικών Επιστημών.

«Η ζωή στα ελληνικά υποβρύχια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου»

 Ο εκδότης Γιάννης Χρονόπουλος (Historical Quest) δήλωσε ότι η Κρίστυ είναι όχι μόνο καλή συνεργάτιδα αλλά και πολύ καλή φίλη. «Από το 2013 έχουμε εκδώσει τρία όμορφα βιβλία της, «Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων», «Η Πειρατεία στην Αρχαία Ελλάδα» και φέτος το τρίτο «Η ζωή στα ελληνικά υποβρύχια του Β΄ Π. Π. Έχουμε συμπορευτεί σχεδόν από την αρχή της πορείας του εκδοτικού οίκου μας, αγωνιστεί και ξεπεράσει πολλά εμπόδια σ’ αυτά τα δύσκολα, τελευταία 10 χρόνια».

Η Κρίστυ, μεταξύ άλλων, είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Ιστορίας (ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ). Από τις εκδόσεις ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. κυκλοφόρησε το βιβλίο του δύτη-ερευνητή Δημήτρη Γκαλών με τίτλο: «Διαβαίνοντας τις ατραπούς του θρύλου» το οποίο αναφέρεται στο υποβρύχιο Υ1-ΚΑΤΣΩΝΗΣ. Το βιβλίο αυτό τιμήθηκε επίσης από την Ακαδημία Αθηνών με βραβείο της Α’ Τάξεως των Θετικών Επιστημών.

Με το ίδιο βραβείο τιμήθηκε και ο συγγραφέας Αδάμ Γ. Στεφανάδης, επίσης μέλος του ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. για το δίτομο έργο του «Το Ελληνικό Κράτος της Θάλασσας – Η ιστορία του Σύγχρονου Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, Τόμος Α΄1897-1941, Τόμος Β΄ 1941-2017».

Τα υποβρύχια έχουν φέτος την τιμητική τους αλλά και το ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. έχει σοβαρούς λόγους να εορτάζει αφού ένα βιβλίο των εκδόσεών του και τρία μέλη του βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών.

 Η Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου συγκινημένη από την τιμή και χαρά για την βράβευσή της δήλωσε:

«Όσα βιβλία έχω γράψει έως τώρα είναι πνευματικά τέκνα, στα οποία έδωσα κομμάτια από τον εαυτό μου. Στο βιβλίο αυτό όμως έδωσα κάτι περισσότερο… Πολλές σελίδες τις έγραψα με πόνο, με δαγκωμένα χείλια και με μάτια βουρκωμένα. Έπρεπε όμως να τις γράψω. Έπρεπε κάποια γεγονότα και καταστάσεις να γίνουν γνωστά. Είχα χρέος να τιμήσω τα παλληκάρια των υποβρυχίων μας».

«Κάθε τιμητική διάκριση δεν αποτελεί για μένα στεφάνι να με κοσμεί. Λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη για ακόμη περισσότερο αγώνα, για ακόμη περισσότερη έρευνα και προσφορά. Το βραβείο αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά, αλλά αύξησε ταυτοχρόνως και το αίσθημα ευθύνης, δίνοντάς μου κουράγιο για την επομένη συγγραφική προσπάθεια.

Προσεύχομαι και ευχαριστώ τον Κύριο που μου δίνει σε καθημερινή βάση τη δύναμη και τη διαύγεια που απαιτείται για να ανταποκριθώ στον απαιτητικό και επίπονο δρόμο της έρευνας στον υπέροχο κόσμο της Ναυτικής Ιστορίας

. Ευχαριστώ τα μέλη της Ακαδημίας για την τιμητική διάκριση, τον εκδότη μου Γιάννη Χρονόπουλο (Historical Quest) για την υπέροχη συνεργασία που έχουμε από το 2013 και την οικογένειά μου για την αγάπη και την υποστήριξή της».

Για τη βράβευση του βιβλίου του Δημητρίου Γκαλών δήλωσε:
«Όταν διάβασα το βιβλίο του Δημήτρη, πριν ακόμη εκδοθεί, είχα ενθουσιαστεί πολύ. Ήμουν πεπεισμένη πως εμείς στο ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ. θα προχωρούσαμε σε μια ιδιαίτερη, εξειδικευμένη έκδοση που πραγματικά θα άφηνε εποχή.

Ειλικρινά δεν θα χαιρόμουν τόσο πολύ σήμερα αν δεν λάμβανε βραβείο το βιβλίο του Δημήτρη από την Ακαδημία.

Επιθυμούσα πολύ αυτή τη βράβευση και ομολογώ πως το είχα λίγο άγχος.. Τώρα αισθάνομαι ευτυχής. Πέρα από την προσωπική μας άνοδο θεωρώ ότι η χαρά για την επιτυχία των συνανθρώπων μας είναι συναίσθημα μαγικό, που έχει την ικανότητα να γεμίζει τη ψυχή μας».

Στυλό UZI Tactical Defender 3

Τα στυλό τακτικής χρήσης είναι από τα χρησιμότερα εργαλεία που ο καθένας μπορεί να έχει μαζί του σχεδόν οπουδήποτε. 

Το δεύτερο μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι χρησιμοποιούνται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο όπως τα κουμποτάν. 

Έτσι εάν έχετε βασική εκπαίδευση αυτοάμυνας, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτά τα στυλό και ως όπλα. 

Από την άλλη, δεν είναι κουμποτάν άρα δεν υπάγονται σε αυτή τη νομοθεσία και τέλος, έρχονται με πολλά ακόμα πρακτικά χαρακτηριστικά.

Πηγή: UZI.com

Η εταιρία UZI κατασκευάζει οκτώ διαφορετικά μοντέλα από στυλό τακτικής χρήσης. Κατά την εταιρία, αυτά ονομάζονται «Tactical Defender Pen» και έχουν αριθμούς που αντιστοιχούν στα διαφορετικά μοντέλα. 

Εμείς εδώ θα δούμε το #3 που από την επίσημη αντιπροσωπεία μπορεί να το βρει κανείς σήμερα στη τιμή των $27. 

Από το 1950 η ισραηλινή εταιρία UZI έχει γράψει ιστορία τόσο στο χώρο των πυροβόλων όπλων της, όσο και στα εξειδικευμένα υλικά άμυνας, επίθεσης, και αυτοάμυνας που σχεδιάζει και κατασκευάζει.

Πηγή: YouTube.com/channel/UCZIIkzJ6XQiNeJkha6Ais5g

Το μοντέλο #3 που παρουσιάζουμε σε αυτό το άρθρο ανήκει στην οικογένεια της αυτοάμυνας και εξοπλίζει αρκετά τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας του Ισραήλ. Πρακτικά, είναι ένα στυλό από ελαφρύ αλουμίνιο αεροσκαφών σε μαύρο χρώμα. Έχει μήκος 15.5 εκατοστά και βάρος 48.2 γραμμάρια. Παρακάτω βλέπετε πως είναι στη συσκευασία του.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Αυτό που αμέσως τραβάει τη προσοχή είναι τα δύο τακτικά του πλεονεκτήματα που αναγράφονται και στη συσκευασία. 

Το πρώτο είναι ότι διαθέτει συλλέκτη DNA στη πίσω πλευρά του. 

Αυτό είναι πρακτικά μία κορώνα με ελαφρώς αιχμηρές άκρες που έχει κοίλο άνοιγμα και μπορεί εύκολα να γρατσουνίσει κάποιον επιτιθέμενο για συλλογή DNA. 

Κάτι πολύ σπουδαίο εφόσον μιλάμε για αυτοάμυνα. 

Όταν ανοίγει κανείς για πρώτη φορά το στυλό θα προσέξει ότι επάνω στο συλλέκτη DNA είναι μία μικρή ελαστική τάπα. 

Αυτό το θεωρούμε άχρηστο και ανούσιο για δύο λόγους. 

Πρώτον, δεν είναι αρκετά σφιχτό για να παραμείνει στη θέση του ακόμα και με απλές κινήσεις όπως τοποθέτηση του στυλό στη τσέπη. 

Δεύτερον, εάν παρέμενε στη θέση του τότε ακυρώνει τη λειτουργία του καθώς σε μία αναγκαστική χρήση δε νομίζουμε να έχει κανείς χρόνο να το αφαιρέσει. Παρ’όλα αυτά, τα βλέπετε και τα δύο αυτά στην επόμενη φωτογραφία.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Σε πολλά άρθρα μας έχουμε αναφέρει ότι όλοι πρέπει να έχουν μαζί τους κλειδιά χειροπέδων για περίπτωση αρπαγής, απαγωγής, ή άλλης παράνομης ενέργειας που ίσως να περιλαμβάνει περιορισμό με χειροπέδες.

Περιστρέφοντας (αρκετές φορές) το συλλέκτη DNA, αποκαλύπτεται ένα κλειδί για χειροπέδες με αντιολισθητική λαβή. 

Αυτό είναι το δεύτερο τακτικό πλεονέκτημα από το μοντέλο #3 του Tactical Defender της εταιρίας UZI. Μπορείτε να δείτε πως ακριβώς είναι στην επόμενη φωτογραφία.

Πηγή: LAPoliceGear.com

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το κλειδί είναι τόσο για απλές χειροπέδες, όσο και για χειροπέδες διπλής ασφαλείας. Σε απλές χειροπέδες μονής κλειδαριάς χρησιμοποιείται όπως φαίνεται στη παραπάνω φωτογραφία, ενώ για χειροπέδες διπλής ασφαλείας ξεβιδώνει και μας δίνει πρόσβαση στη πίσω του πλευρά που έχει το πείρο/κλειδί απασφάλισης χειροπέδων διπλής ασφάλειας όπως βλέπετε καλύτερα παρακάτω.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Όσον αφορά το στυλό γραφής, ενεργοποιείται και απενεργοποιείται με περιστροφή του κάτω μέρος του. Αυτό έχει το θετικό ότι είναι μία πολύ στιβαρή κατασκευή αλλά σίγουρα δεν έχει τόσο γρήγορη ενεργοποίηση όσο ένα στυλό με κουμπί. 

Βέβαια, για στυλό τακτικής χρήσης είναι πολύ δύσκολο να κατασκευάσει κάποιος κάτι με κουμπί διότι θα έχει μειωμένη αντοχή που είναι η βασική προτεραιότητα. 

Σχετικά με τη συντήρηση τώρα, το στυλό αυτό δέχεται οποιοδήποτε μελάνι για στυλό με κουμπί ή περιστροφή όπως επίσης και μελάνια Fisher Space. 

Βλέπετε το στυλό όταν το έχουμε λύσει στα κύρια μέρη του στην επόμενη φωτογραφία.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Όσον αφορά το κλιπ τσέπης είναι πολύ γερό και στιβαρό, συμβαδίζοντας με την αίσθηση που αφήνει το στυλό αυτό γενικότερα. Να προσθέσουμε ότι τα στυλό τακτικής χρήσης πρέπει να φέρονται επάνω μας και όχι σε τσάντες ή σακίδια. Καθώς έχει το συλλέκτη DNA στο πίσω μέρος του απαιτεί κάποια εξοικείωση αλλά το ίδιο ισχύει για κάθε νέο αντικείμενο που προσθέτουμε στον καθημερινό εξοπλισμό μας. Απαιτείται προσεκτική εκπαίδευση και εξάσκηση προτού το θεωρήσουμε χρήσιμο μέρος του εξοπλισμού μας.

Πηγή: BladeHQ.com

Προσωπικά, ξεκινήσαμε την εκπαίδευση, εξάσκηση, και καθημερινή χρήση του πριν από περίπου 4 μήνες και η άποψη μας βασίζεται σε αυτό. 

Δε το έχουμε χρησιμοποιήσει, ευτυχώς, ακόμα ως μέσο αυτοάμυνας αλλά από καθημερινή χρήση έχουμε καταλήξει στα εξής συμπεράσματα. 

Η πλαστική τάπα είναι παντελώς άχρηστη για τους λόγους που περιγράψαμε. 

Το στυλό είναι αρκετά πιο χοντρό και βαρύ από τα συνηθισμένα στυλό οπότε θα σας πάρει τουλάχιστον 1-2 εβδομάδες καθημερινής χρήσης για να το συνηθίσετε και να μη σας φαίνεται περίεργη η αίσθηση του. 

Τέλος, απαιτείται προσοχή στην αρχή με το συλλέκτη DNA γιατί εγγυημένα μπορούμε να σας πούμε ότι θα «συλλέξει» το δικό σας DNA αρκετές φορές μέχρι να σας γίνει μηχανική η κίνηση. 

 Αυτό είναι θετικό καθώς δείχνει ότι δουλεύει ακόμα και με ελάχιστη δύναμη, αλλά είναι κάτι που θέλει προσοχή. 

Επίσης, μπορούμε να σας πούμε με σιγουριά ότι θα βρείτε τον εαυτό σας να παίζει πολλές φορές με το κλειδί ξεβιδώνοντας και βιδώνοντας το καθώς έχει τέλεια επαφή στο σπείρωμα και αφήνει μία πολύ ωραία αίσθηση. 

Θα κλείσουμε με ένα βίντεο επίδειξης των βασικών αρχών αυτοάμυνας με αυτό το στυλό που δε διαφέρει σε τίποτα από κάποιο κουμποτάν όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας.

 

 

Πηγή: defensegr.wordpress.com

Ζήτησε την διαγραφή του από τον Ιατρικό Σύλλογο στο όνομα της Επιστήμης

 

Στην γνωστοποίηση της διαγραφής του Βαγγέλη Κουρούκλη προχώρησε μία ημέρα πριν από τα Χριστούγεννα ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών.

Ο γιατρός είχε αιτηθεί πριν από λίγο καιρό την διαγραφή του από τον Σύλλογο, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως είναι «υπέρμαχος της ελεύθερης έκφρασης» και δεν μπορεί να δεχθεί «τον διωγμό των συναδέλφων του» και την «φασιστική υποχρεωτικότητα των ιατρικών πράξεων», ενώ συμπληρώνει πως είναι «υπέρ της άσκησης του Ιατρικού λειτουργήματος και του όρκου του Ιπποκράτη, υπέρ της διαφάνειας και της ηθικής δεοντολογίας, υπέρ της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, «θέλω να είμαστε υπόδειγμα για τα παιδιά μας και όχι να ντρεπόμαστε που είμαστε γιατροί» καταλήγει.

Αναλυτικά η επιστολή του:

Προς τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών
Αγαπητοί συνάδελφοι.

Σας παρακαλώ να με διαγράψετε από τον Ιατρικό σύλλογο Αθηνών. Τα διαδραματιζόμενα γεγονότα γύρω από την ασθένεια του Covid-19 με οδήγησαν στην απόφασή μου αυτή, καθώς δεν με εκφράζουν όλα αυτά που γίνονται στον ιατρικό κόσμο ούτε και η στάση και οι θέσεις του συλλόγου και δεν θέλω πλέον να εργάζομαι ως γιατρός.

Η σιωπηλή τραγωδία και η κατάργηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με την ανοχή του επιστημονικού κόσμου που καθοδηγείται από την πολιτική με βρίσκει εντελώς αντίθετο.

Είμαι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων που εσείς φιμώνετε και δεν δέχομαι τον διωγμό των συναδέλφων που εσείς κάνετε. Σύμφωνα με τον Κώδικα της Νυρεμβέργης που περιλαμβάνει ένα σύνολο αρχών και κανόνων ηθικής ιατρικής δεοντολογίας αναγνωρίζεται ρητά ως πρώτος κανόνας ότι «η εθελοντική ενημερωμένη συναίνεση του ανθρώπινου υποκειμένου είναι απολύτως ουσιώδης», που έχει γίνει σήμερα παγκοσμίως αποδεκτός και έχει ενσωματωθεί και στο άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και έχει κυρωθεί από την Ελληνική Πολιτεία με τον νόμο 2462/1997, σύμφωνα με την διαδικασία του άρθρου 28 παρ. 1 του Συντάγματος και έχει αποκτήσει υπερνομοθετική ισχύ.

Είμαι υπέρ της άσκησης του Ιατρικού λειτουργήματος και του όρκου του Ιπποκράτη που εσείς καταπατήσατε και δεν συμφωνώ με τους διωγμούς των ιατρών που έχετε επιβάλλει και της τρομοκρατίας που ασκείται στους συναδέλφους και στην κοινωνία.

Είμαι υπέρ της ελεύθερης επιλογής του ατόμου και όχι της φασιστικής υποχρεωτικότητας των ιατρικών πράξεων με τις οποίες εσείς συνταχθήκατε. Για να διενεργηθεί ιατρική πράξη οιουδήποτε είδους (διαγνωστική, προληπτική ή θεραπευτική), το ενδιαφερόμενο πρόσωπο θα πρέπει να είναι ελεύθερο να συναινέσει στην επίμαχη ιατρική πράξη ή αντιθέτως να την αρνηθεί, εφόσον προηγηθεί η απαραίτητη ενημέρωσή του. Πρόκειται για την θεμελιώδη αρχή του Διεθνούς Δικαίου και της Ιατρικής Δεοντολογίας «ενημερωμένη συναίνεση του ασθενούς» (informed consent)

Είμαι υπέρ της διαφάνειας και της ηθικής δεοντολογίας και δεν συμφωνώ με την απόκρυψη των δεδομένων με τα ψεύδη που δημοσιεύονται από τους ειδικούς, καθώς και της μη εφαρμογής της κίτρινης κάρτας.

Είμαι υπέρ της δημόσιας υγείας και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και δεν συμφωνώ με την καταρράκωσή της που αδιαμαρτύρητα γίνεται σήμερα.

Είμαι υπέρ της επιστήμης και δεν θέλω αυτή να εξυπηρετεί τα όποια συμφέροντα πολιτικά-οικονομικά και άλλα. Η ιατρική επιστήμη έχει μετατραπεί από επιστήμη βασισμένη σε αποδείξεις (evidence-based medicine) σε επιστήμη βασισμένη στο χρήμα (money-based medicine).

Θέλω να είμαστε υπόδειγμα για τα παιδιά μας και όχι να ντρεπόμαστε που είμαστε γιατροί.

Διαγράψτε με σας παρακαλώ.
Θέλω να μείνω ΑΝΘΡΩΠΟΣ…

Η αποδοχή του αιτήματός του από τον ΙΣΑ:

 

 

 

 

Πηγή: Ζούγκλα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ!! ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΥΜΠΑΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΥΝΙΑΔΟ… ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ (ΚΝ95) ΔΡΟΜΟΣ – ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΤΡΟ ΚΡΥΒΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ;;;

Οσμή νέου σκανδάλου φέρνει η αποκάλυψη του ΜΑΚΕΛΕΙΟ στο φύλο του Σαββατοκύριακου σχετικά με τις μάσκες ΚΝ95 που ήρθαν ξαφνικά στο επίκεντρο της πανδημίας. Τυχαία;;;

Η «Όμικρον» έφερε και μέτρα, όπως ήταν αναμενόμενο. Και ενδεχομένως μετά τις γιορτές να φέρει και «μίνι λουκέτα» ανά περιοχές που θα έχουν υψηλό επιδημιολογικό φορτίο, για να μην πουν ότι θα κάνουν καθολικό λοκντάουν.

Έτσι, ανακοινώθηκαν μέτρα – ημίμετρα αφού πλέον όλοι θα πρέπει να φοράμε μάσκες. Είτε διπλές απλές χειρουργικές, είτε ΚΝ95 παντού. Και στους ανοιχτούς χώρους εστίασης και στα γυμναστήρια, στα σουπερμάρκετ και τα ΜΜΜ. Βέβαια καμία νύξη για μάσκες στα …μπουζούκια ή στα μπαρ, στα οποία η διασπορά είναι υψηλή, μιας που πλέον έχουν παραδεχτεί ότι και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν και κολλάνε τον ιό, όλες τις μεταλλάξεις και δη την τελευταία.

Κι επειδή με τα εμβόλια ξεχάσαμε τις μάσκες, συν το γεγονός ότι η Κυβέρνηση… ντρέπεται να ζητήσει ράπιντ τεστ στους εμβολιασμένους ψηφοφόρους, αποφασίσθηκε το «μάσκες παντού» και συγκεκριμένα με τις «αμαρτωλές» ΚΝ95. «Αμαρτωλές» καθώς -παρά το γεγονός ότι τις εισάγουμε κυρίως από την Κίνα, μιας και δεν υπάρχει κανένας κουμπάρος Νταβέλης να τις φτιάξει- οι μάσκες αυτές κατά το πρώτο κύμα πανδημίας υπερκοστολογήθηκαν και ανατέθηκαν απευθείας σε προμηθευτές που καταγγέλθηκαν για  σχέσεις με την ΝΔ!

Το σκάνδαλο της υπερτιμολογημένης προμήθειας

Χαρακτηριστική είναι η καταγγελία για υπερκοστολόγηση των ΚΝ95 από την 6η ΥΠΕ με διοικητή τον Γιάννη Καρβέλη και την εταιρεία B.B.D. Ν. ΛΑΙΝΙΩΤΗΣ Α.Ε.Β.Ε. η οποία προμηθεύει τόσο την Πελοπόννησο, την Ήπειρο, αλλά και Νοσοκομεία της Αθήνας και άλλα Περιφερειακά.

Η εν λόγω εταιρεία φαίνεται μέσα από την «Διαύγεια» -παρά τις καταγγελίες- να συνεχίζει να παίρνει «έργα» και μάλιστα με απευθείας αναθέσεις, και να προμηθεύει τόσο με μάσκες ΚΝ95 όσο και με άλλα υλικά τα Δημόσια Νοσοκομεία. Ο ανάδοχος σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τόσο στον Τύπο όσο και στην ίδια τη Βουλή, είναι κουνιάδος του Γιάννη Καρβέλη, δηλαδή του διοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων -Ηπείρου – Δυτικής Ελλάδος. Ωστόσο οι δουλειές έχουν ανοίξει και σε άλλες περιφέρειες, καθώς η εν λόγω εταιρεία προμηθεύει μάσκες, στολές και άλλα νοσοκομειακά υλικά και ορισμένα Ιδρύματα των Αθηνών.

Από τους κουμπάρους στους κουνιάδους  

Η εταιρεία του Λαϊνιώτη και οι σχέσεις του με τη ΝουΔού έχουν καταγγελθεί στο παρελθόν για «δουλειές εν κρυπτώ» και με πλάτες μέσα από το Μαξίμου.  Όπως είχε δημοσιοποιηθεί, πίσω από την υπερτιμολογημένη προμήθεια μασκών πέρσι, βρισκόταν η «παρέα από την Πάτρα», καθώς ο «σύνδεσμός» του διοικητή Γιάννη Καρβέλη με το Μαξίμου φέρεται πως ήταν ο Μιχάλης Μπεκίρης, στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και πρώην βουλευτής Αχαΐας, αλλά και ένας ακόμη συνεργάτης του Κούλη, ο Γιώργος Μυλωνάκης, γενικός γραμματέας της Βουλής. Η καταγγελία που έφτασε μέχρι το Κοινοβούλιο (και κάπου εκεί θάφτηκε) ανέφερε μάλιστα πως «ο άνθρωπος που έκανε τη σύσταση ήταν… εκπρόσωπος της κυπριακής εταιρείας RAFFREY INVESTMENTS LTD που εμφανιζόταν ως ιδιοκτήτης της μονομετοχικής ΙΚΕ EUROSUP και… στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, Σπύρος Πετούσης, που πήρε απευθείας ανάθεση από το διοικητή της 6ης ΥΠΕ…». Ο κύκλος των αναθέσεων λοιπόν, των υπερκοστολογήσεων και γενικότερα της …μπίζνας είχε να κάνει με την Νο1 εταιρεία που προμηθεύει ακόμα τα περισσότερα Νοσοκομεία της χώρας και την οικογένεια του Διοικητή της 6ης ΥΠΕ.

Για την υπόθεση Καρβέλη- Λαϊνιώτη δεν άνοιξε ρουθούνι, ακόμα κι όταν δημοσιοποιήθηκε το παράλληλο σκάνδαλο με τις μάσκες του Λαρισαίου Νταβέλη – κουμπάρου της Ντόρας- εποχή που η κυβέρνηση βαλλόταν για τα χρήματα και τις δουλειές που μοίραζε σε κολλητούς.

Φαίνεται λοιπόν πως και τώρα με τα νέα μέτρα και τις υποχρεωτικές ΚΝ95 οι ίδιες εταιρείες του πρώτου κύματος θα κάνουν πάλι χρυσές δουλειές.  Ένα είναι σίγουρο: Η επιλογή των απευθείας αναθέσεων αλλά και το αμαρτωλό παρελθόν με τις μάσκες (απλές και μη) και την Κυβέρνηση δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης ότι υπάρχει πολιτικό θέμα… και είναι τεράστιο.

ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΜΑΚΕΛΕΙΟ

Αιρκοντίσιον: Τα 10 λάθη που κάνουμε με τη χρήση του κλιματιστικού στο αυτοκίνητο

 

Αιρκοντίσιον: Τα 10 λάθη που κάνουμε με τη χρήση του κλιματιστικού στο αυτοκίνητο

Πώς μπορούμε να επιτύχουμε την ασφαλή και σωστή χρήση του κλιματιστικού στην καμπίνα των επιβατών. Γιατί ο λάθος χειρισμός μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους για τον οδηγό και τους επιβάτες...

Αναπόσπαστο μέρος του εξοπλισμού ασφαλείας και όχι μόνο της άνεσης, το αιρκοντίσιον, απαιτεί την κατάλληλη φροντίδα και χρήση για να δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες στην καμπίνα. Πως επιτυγχάνεται η ασφαλής χρήση, η σωστή συντήρηση και ποια η διαδικασία της λειτουργίας του;

Για τους περισσότερους το αιρκοντίσιον, θεωρείται αξεσουάρ άνεσης στον εξοπλισμό ενός αυτοκινήτου, όμως στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά έτσι είναι. Το κλιματιστικό σύστημα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εξοπλισμού ασφαλείας για τον πολύ απλό λόγο. Φανταστείτε τα αντανακλαστικά ενός ιδροκοπημένου οδηγού σε μια δύσκολη στιγμή, με αυτά ενός οδηγού, ο οποίος βρίσκεται σε έναν περιβάλλον με ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας.

Σύμφωνα με μελέτες, σε θερμοκρασίες 35o C (μια τυπική καλοκαιρινή ημέρα δηλαδή), οι αντιδράσεις του οδηγού είναι κατά 20% πιο αργές απ΄ ότι θα ήταν σε νορμάλ θερμοκρασίες (25ο C ) και μπορούν να συγκριθούν με την περίπτωση 0,5 gr/lt αλκοόλ στο αίμα του!

Και εάν δεν σας πείσαμε ακόμη, σκεφτείτε το πόσο εκνευριστική είναι για τους επιβάτες η ζέστη και οι αεροδυναμικοί θόρυβοι από τα ανοικτά παράθυρα, εν αντιθέσει με την ποιότητα στο ταξίδι που απολαμβάνουν οι επιβάτες μιας κλιματιζόμενης καμπίνας. Ωστόσο πολλά είναι τα λάθη στα οποία υποπίπτουν οι οδηγοί στην προσπάθειά τους να έχουν πιο γρήγορα αποτελέσματα στην ψύξη του εσωτερικού του αυτοκινήτου τους, αλλά και σε ότι έχει να κάνει με την λειτουργία, αλλά και την γενικότερη χρήση του. Σταχυολογήσαμε τα εξής:

1. Εκκίνηση και άμεση λειτουργία του κλιματιστικού
2. Συνεχής λειτουργία του του κλιματιστικού στο maximum
3. Μη έγκαιρη απενεργοποίηση του κλιματιστικού
4. Λανθασμένη θέση αεραγωγών
5. Λειτουργία κλιματιστικού και ανοικτά παράθυρα στο ταξίδι
6. Μεγάλη διαφορά εξωτερικής θερμοκρασίας με αυτή που έχει επιλεγεί στην καμπίνα
7. Λανθασμένη χρήση της επιλογής ανακύκλωσης αέρα
8. Κάπνισμα στην καμπίνα από τους επιβάτες
9. Άγνοια λειτουργίας και ορθής χρήσης των ρυθμίσεων από επιβάτες και οδηγό
10. Αποφυγή συντήρησης του κλιματιστικού

Είναι προφανές ότι το κλιματιστικό είναι απαραίτητο σε ένα σύγχρονο ΙΧ από την στιγμή μάλιστα που χρόνο με τον χρόνο η κλιματολογικές συνθήκες γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Πολλά λέγονται για το προηγμένο αυτό σύστημα (μείωση απόδοσης κινητήρα, κίνδυνος ψύξης, υπερβολική κατανάλωση), όμως λίγα από αυτά ισχύουν.

Το κείμενο που ακολουθεί έχει σκοπό να ενημερώσει για την γνώση και την ορθή χρήση του αιρκοντίσιον και με πρακτικές συμβουλές να σας δείξει το πώς θα επιτύχετε την καλύτερες συνθήκες κλιματισμού. Πληροφορίες που αφορούν την λειτουργία του συστήματος, την συντήρηση και τα σημεία που θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα στο ρεπορτάζ που ακολουθεί.

Τα είδη των κλιματιστικών συστημάτων

Η άψογη συντήρηση του κλιματιστικού συστήματος είναι απαραίτητη για την μακροζωία του και την εξασφάλιση των ιδανικών συνθηκών στην καμπίνα. Χωρίς να απαιτείται κάτι περισσότερο από την τήρηση των οδηγιών του κατασκευαστή, όσον αφορά την συντήρηση, αυτό που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από την πλευρά του οδηγού είναι ο τρόπος χρήσης.Καταρχάς, υπάρχουν δύο τύποι κλιματισμού ο αυτόματος που είναι περισσότερο γνωστός ως clima και ο απλός ή χειροκίνητος. 

Με τον αυτόματο, μπορούμε να επιλέξουμε την επιθυμητή θερμοκρασία, η οποία διατηρείται σταθερή με κατάλληλους αισθητήρες. Οι τελευταίοι είναι διάσπαρτοι σε διάφορα σημεία της καμπίνας (μάλιστα στα σύγχρονα αυτοκίνητα, δίνουν την δυνατότητα στον οδηγό να επιλέξει διαφορετική θερμοκρασία από τον συνοδηγό) και ενεργοποιούν παράλληλα τον κλιματισμό και το καλοριφέρ του αυτοκινήτου, σε συνάρτηση με την εξωτερική θερμοκρασία. Στον απλό κλιματισμό, ο συνδυασμός αυτός επιτυγχάνεται με τη χειροκίνητη χρήση των δύο διακοπτών. Ο οδηγός είναι αυτός που θα επιλέξει ζεστό ή κρύο και την ένταση του ανεμιστήρα. 

Το χειροκίνητο σύστημα έχει ένα βασικό πλεονέκτημα, καθώς μπορούμε να επιτύχουμε τη μέγιστη δυνατή απόδοση, ενώ στο clima οι αισθητήρες θέτουν κάποιους περιορισμούς. Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του συστήματος clima, είναι η επιλογή "defrost", η οποία μας δίνει τη δυνατότητα να αφαιρέσουμε την υγρασία από το εσωτερικό για ταχύτερο ξεθάμπωμα των παραθύρων. Αυτό βέβαια επιτυγχάνεται και με το χειροκίνητο σύστημα, αρκεί να ανοίξουμε ταυτόχρονα τον κλιματισμό και το καλοριφέρ, με εσωτερική ανακύκλωση του αέρα.

 

Τρόπος χρήσης

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το έργο του κλιματισμού δεν είναι η «παραγωγή» ψύξης, αλλά η αφαίρεση ενός μέρος της θερμότητας της καμπίνας. Η θερμότητα στο εσωτερικό δημιουργείται από την απώλεια της ενέργειας της ακτινοβολίας του ήλιου όταν διαπερνά τα τζάμια ή απορροφάται από τα μεταλλικά μέρη του αμαξώματος.

Είναι προφανές ότι τα φιμέ κρύσταλλα και ιδιαίτερα τα αθερμικά, το οποία εφοδιάζουν πολλά από τα σύγχρονα αυτοκίνητα, ανακλούν σημαντικό ποσό ακτινοβολίας, όπως και η ανοιχτόχρωμη βαφή του αυτοκινήτου.

Τους καλοκαιρινούς μήνες η θερμοκρασία που μπορεί να σημειωθεί στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου μπορεί να φτάσει και τους 70 βαθμούς Κελσίου. Αρκεί μια έκθεση λίγων ωρών στον ήλιο. 

Όσον αφορά τα διάφορα αλεξήλια που τοποθετούνται στο εσωτερικό, αυτά προσφέρουν μειωμένη προστασία από τις ηλιακές ακτίνες σε σχέση με τα εξωτερικά καλύμματα. Επειδή τοποθετούνται πίσω από τα τζάμια, το ηλιακό φως έχει ήδη χάσει ενέργεια διαπερνώντας το κρύσταλλο και η ενέργεια αυτή έχει μετατραπεί σε θερμότητα που παραμένει στο εσωτερικό. Εάν θέλετε να διατηρήσετε πιο δροσερό το εσωτερικό του αυτοκίνητου σας και να μην επιβαρύνετε το έργο του κλιματιστικού, προτιμήστε τα ειδικά εξωτερικά καλύμματα. Είναι πολύ αποτελεσματικότερα, αφού εκτός από τις όποιες αντηλιακές ιδιότητες επιτρέπουν στο λεπτό στρώμα του αέρα που βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές και στην επιφάνεια του αυτοκινήτου, να δρα ως θερμομονωτικό υλικό.

Το μεγαλύτερο λάθος των οδηγών είναι ότι μπαίνοντας στο αυτοκίνητο θέτουν σε λειτουργία το αιρκοντίσιον στην μεγαλύτερη κλίμακα, χωρίς να τηρούν την σωστή διαδικασία που είναι η εξής:

Για να διευκολύνουμε τη λειτουργία του κλιματιστικού, πρέπει πρώτα να κινηθούμε με ανοιχτά παράθυρα (συνήθως πέντε λεπτά της ώρας), ώστε να αποβληθεί ο θερμός αέρας. Στην συνέχεια, αφού βέβαια κλείσουμε τα παράθυρα, μπορούμε να θέσουμε τον κλιματισμό σε λειτουργία, με ενεργοποιημένη την εσωτερική ανακύκλωση του αέρα. 

Η πτώση της θερμοκρασίας θα έρθει σταδιακά. Για να αυξήσουμε την απόδοση του κλιματιστικού συστήματος, θα πρέπει να έχουμε σε ισχύ την εσωτερική ανακύκλωση του αέρα. Με αυτό τον τρόπο, ο μηχανισμός δεν καταναλώνει πρόσθετο έργο, αφού απλώς διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία του ήδη ψυχρού αέρα. Προσοχή όμως, η ανακύκλωση δεν πρέπει να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί το οξυγόνο που περιέχει η καμπίνα εξαντλείται. Η προτιμότερη μέθοδος-ειδικά στα μεγάλα ταξίδια-είναι η εξής:

Όταν δημιουργηθεί η κατάλληλη θερμοκρασία στο εσωτερικό να απενεργοποιήσετε την ανακύκλωση, ώστε η καμπίνα να τροφοδοτείται με φρέσκο αέρα. Η ανακύκλωση είναι επιβεβλημένη όταν οι εξωτερικές συνθήκες είναι δύσκολες (π.χ. πίσω από ένα φορτηγό που «καπνίζει», σε έναν δρόμο με δυσοσμίες κ.τ.λ.), ώστε αυτές να μην περάσουν στο εσωτερικό.

 

Ασφαλής λειτουργία

Όποιες προφυλάξεις παίρνουμε με τα κλιματιστικά του σπιτιού, οι ίδιες ακριβώς ισχύουν και για τον κλιματισμό του αυτοκινήτου Ως γνωστόν, ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε θερμοκρασιακές μεταβολές άνω των δέκα βαθμών Κελσίου. Στην περίπτωση που η εξωτερική θερμοκρασία ξεπερνάει τους 40 βαθμούς Κελσίου στον ήλιο, φαινόμενο σύνηθες στην χώρας μας, η μείωση της θερμοκρασίας στην καμπίνα θα πρέπει να γίνει σταδιακά και όχι απότομα, καθώς ο κίνδυνος θερμικού σοκ είναι μεγάλος.

Κάτι ανάλογο ισχύει και στην περίπτωση που πλησιάζουμε στον προορισμό μας. Φανταστείτε εάν από τους 22-24 βαθμούς του εσωτερικού του αυτοκινήτου σας, ανοίξετε την πόρτα και βγείτε απότομα στους 40, το πόσο θα ταλαιπωρήσετε τον οργανισμό σας. Ειδικά τα παιδιά και τα άτομα τρίτης ηλικίας, είναι πολύ πιο ευαίσθητα, αφού ο οργανισμός τους προσαρμόζεται πιο δύσκολα σε τέτοιες καταστάσεις. Γι' αυτό, λίγο πριν φτάσουμε στον προορισμό μας, θα πρέπει να αυξήσουμε σταδιακά τη θερμοκρασία στο εσωτερικό, ώστε να αποφύγουμε την απότομη έκθεσή μας στο θερμό περιβάλλον. 

Μπορεί ο δροσερός αέρας των αεραγωγών να μας ευχαριστεί, όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κατευθύνουμε το ρεύμα τους επάνω μας, αφού ο κίνδυνος ψύξης είναι άμεσος. Η προτεινόμενη λύση είναι να κατευθύνουμε πάντοτε τον ψυχρό ρεύμα προς την οροφή του αυτοκινήτου, όπου συσσωρεύεται ο θερμός αέρας.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι όσο μεγαλύτερες είναι οι γυάλινες επιφάνειες ενός αυτοκινήτου τόσο πιο δύσκολο είναι το έργο του κλιματιστικού συστήματος. Όπως βέβαια και στην περίπτωση που οι επιβάτες αυξηθούν, η θερμότητα των σωμάτων τους επιβαρύνει την κατάσταση.

Ακόμη πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα στην περίπτωση που καπνίζουν. Ο καπνός των τσιγάρων συμβάλλει στην ανάπτυξη μυκήτων, που αναπτύσσονται στο κάτω μέρος των εξαεριστήρων, εκεί που συσσωρεύεται υγρασία (την ύπαρξή τους γνωστοποιεί η δυσοσμία). 

Για να μειώσουμε την ανάπτυξή τους, θα πρέπει όταν κλείνουμε τον κλιματισμό, να θέτουμε σε λειτουργία τον ανεμιστήρα στη μεγαλύτερη ταχύτητα για λίγα λεπτά, ώστε να εξατμιστεί η παραμένουσα υγρασία, όπως και να θέτουμε σε λειτουργία των κλιματισμό τουλάχιστον πέντε λεπτά εβδομαδιαίως. Πάντως στο εμπόριο υπάρχουν ειδικά υγρά που ψεκάζονται στις γρίλιες του εξαερισμού και καταπολεμούν τους μύκητες.

 

Η διαδικασία λειτουργίας του συστήματος

Η εξέλιξη της τεχνολογίας στην αυτοκινητοβιομηχανία είχε θεαματικότατα αποτελέσματα και στον κλιματισμό, έστω και αν οι βασικές αρχές της λειτουργίας του διατηρούνται. Στα σύγχρονα αυτοκίνητα ελέγχεται ηλεκτρονικά μέσω της κεντρικής μονάδας, η οποία και αναλαμβάνει την εξισορρόπηση της απόδοσης του κινητήρα σε συνάρτηση με τις επιλογές μας στην απόδοση του κλιματιστικού. Αυτό συμβαίνει είτε πρόκειται για ένα χειροκίνητο κλιματιστικό είτε για αυτόματα ρυθμιζόμενο (Clima). Η βασική αρχή της λειτουργίας του κλιματιστικού και τα βασικά του μέρη είναι τα εξής:

Α) Το κύκλωμα του κλιματισμού αποτελείται από το συμπιεστή, ο οποίος συμπιέζει το ψυκτικό μέσο (Freon R-134a), που βρίσκεται σε αέρια κατάσταση και στους 65 βαθμούς Κελσίου, ωθώντας το προς το ψυγείο του συστήματος, όπου υγροποιείται και αφαιρείται η θερμοκρασία του, φτάνοντας τους -15 βαθμούς.

Β) Στη συνέχεια, περνώντας από το φίλτρο, αποβάλλεται η υγρασία του (που διαφεύγει προς το κάτω μέρος του αυτοκινήτου μέσω ενός λεπτού σωλήνα) και πηγαίνει προς τον εξατμιστή, που βρίσκεται πίσω από το ταμπλό. 

Γ) Στην είσοδό του, μία ειδική βαλβίδα εκτόνωσης μειώνει την πίεση του υγρού, το οποίο αεριοποιείται στους -5 βαθμούς Κελσίου, απορροφώντας τη θερμοκρασία και την υγρασία του εσωτερικού χώρου. Ενας θερμοστάτης ελέγχει τη σταθερότητα της θερμοκρασίας του Freon, που πρέπει να διατηρείται πάντα στους -5 βαθμούς Κελσίου κατά την είσοδό του στον εξατμιστή.

Δ) Το Freon μεταφέρεται στο συμπιεστή, όπου συμπιέζεται και πάλι, για να αποβάλει στο ψυγείο τη θερμοκρασία που έχει παραλάβει. Η ψυκτική απόδοση του κλιματιστικού συστήματος ανέρχεται στα 22-23.000b.t.u.

Τέλος, όσον αφορά τον συμπιεστή, αυτός περιστρέφεται μέσω ιμάντα από τον στροφαλοφόρο άξονα του κινητήρα. 

Η ισχύς που «κόβει» από τον κινητήρα αντιστοιχεί με την απώλεια μόνο ενάμιση ίππου (όσο και ένα ανοιχτό παράθυρο με ταχύτητα 100 km/h). Παλαιότερα, ο κλιματισμός αφαιρούσε ακόμη και επτά ίππους από την ισχύ του κινητήρα.

Ως προς την κατανάλωση καυσίμου, αυτή αυξάνεται μόνο στο ποσοστό που αναλογεί στην απώλεια ισχύος και είναι ανάλογη της περιπτώσεως που το αυτοκίνητο μεταφέρει ανάλογο φορτίο.

Όπως προαναφέρθηκε, το κλιματιστικό σύστημα είναι συνδεδεμένο με τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο, ο οποίος "αναγνωρίζει" το πρόσθετο «φορτίο» και δίνει εντολή στον ψεκασμό για πλουσιότερο μείγμα.

 

Μικρές συμβουλές

• Σε καμία περίπτωση δεν θέτουμε τον κινητήρα σε λειτουργία με το κλιματιστικό σύστημα ενεργοποιημένο, ούτε τον σβήνουμε, αν δεν έχουμε πρώτα απενεργοποιήσει τον κλιματισμό. 
• Η σωστή ενεργοποίηση του κλιματισμού εν κινήσει προϋποθέτει την μείωση των στροφών του κινητήρα, ώστε η εμπλοκή του συμπιεστή να γίνει ομαλά.
• Μεγάλο σφάλμα είναι η διακοπή της λειτουργίας του κλιματισμού, στην διαδικασία προσπέρασης. Τα σύγχρονα κλιματιστικά συστήματα ελέγχονται από τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο του κινητήρα, ο οποίος διακόπτει στιγμιαία τη λειτουργία του κλιματισμού, όταν επιχειρούμε να επιταχύνουμε και τον θέτει σε λειτουργία, όταν η ταχύτητα σταθεροποιηθεί. 

Τα συνήθη προβλήματα και η αντιμετώπισή τους

Όπως όλα τα συστήματα του αυτοκινήτου, έτσι και το κλιματιστικό μπορεί να παρουσιάσει κάποιες δυσλειτουργίες, όπως μειωμένη απόδοση, δυσκολία ενεργοποίησης, δυσοσμίες κ.τ.λ. Επειδή πρόκειται για ένα περίπλοκο σύστημα μην καταφύγετε σε κάποια «πατέντα» ή την συμβουλή του «πολύξερου» φίλου σας.

Αμέσως να επισκεφτείτε ένα ειδικό συνεργείο για την όποια επισκευή. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως η συντήρηση του κλιματιστικού είναι απαραίτητη τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο και πως θέτοντάς σε λειτουργία ακόμη και τον χειμώνα (μια φορά την εβδομάδα για λίγα λεπτά της ώρας) επιτυγχάνουμε την μακροζωία του, καθώς αποτρέπουμε στα διάφορα ελαστικά σημεία να ξεραθούν και να παρουσιάσουν φθορές.

Η αιτία της κακοσμίας των κλιματιστικών έχει να κάνει με τον εξατμιστή του κλιματιστικού. Μόλις οι υδρατμοί, που περιέχει ο αέρας, έρθουν σε επαφή με την επιφάνεια του εξατμιστή, η οποία είναι παγωμένη, υγροποιούνται. Τα σταγονίδια που μένουν στην επιφάνεια του εξατμιστή συγκεντρώνουν επάνω τους σκόνες, ζωύφια και μικροοργανισμούς που αιωρούνται στον αέρα. Οταν ο κλιματισμός "αυτοκαθαρίζεται", πολλές φορές ο καθαρισμός είναι ατελής με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των μικροοργανισμών των οποίων η οσμή μεταφέρεται στην καμπίνα των επιβατών. Η λύση είναι πολύ απλή και αφορά την αλλαγή του φίλτρου αφύγρανσης και μικροσωματιδίων. Επίσης, ένας πιο πρακτικός τρόπος είναι, να κλείνουμε το αιρκοντίσιον 10 λεπτά πριν φθάσουμε στο προορισμό μας, αφήνοντας τον ανεμιστήρα σε λειτουργία για να διώξει την υγρασία από το σύστημα. 

Πηγή: caranddriver.gr

Η Ουκρανία θυμάται το Γολοντομόρ. Κάποιοι άλλοι θέλουν να το ξεχάσουν

Η Ουκρανία και τα μέλη της ουκρανικής διασποράς σε όλο τον κόσμο δεν μπορούν να ξεχάσουν μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές στην ιστορία της χώρας, όταν τα εκατομμύρια των προγόνων τους πέθαιναν από την πείνα κάτω από τη σιδηρά κυριαρχία του Ιωσήφ Στάλιν.

Πριν από ογδόντα πεντε χρόνια (1932-1933), όταν η Ουκρανία ήταν κάτω από την εξουσία της ΕΣΣΔ, εκατομμύρια απλών Ουκρανών έχασαν τη ζωή τους ως επί το πλείστον από την πείνα, ως αποτέλεσμα της εκκαθάρισης της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της εκβιομηχάνισης από το σοβιετικό καθεστώς.

Το μεγαλύτερο αυτό έγκλημα του σταλινικού καθεστώτος ονομάστηκε "Holodomor" («Γολοντομόρ») ή "εκτέλεση από την πείνα". 

Προέρχεται από τις λέξεις «Γόλοντ» («holod») που σημαίνει λιμός και «μορίτι» που σημαίνει πρόκληση θανάτου (από το ρήμα «moryty» = σκοτώνω).

-

Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσοι πέθαναν από την πείνα που επέβαλε το τυραννικό σταλινικό καθεστώς στην Ουκρανία.

Σε τηλεγράφημα προς τα κεντρικά της ΝΚVD, (της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας και προκατόχου της ΚGΒ), ο τοπικός διοικητής στο Χαρκίβ έγραψε στις 5 Ιουνίου του 1933: «... η θνησιμότητα είναι πλέον τόσο μεγάλη που σε κάποια χωριά οι τοπικές αρχές σταμάτησαν να μετρούν τους θανάτους...».

Υπολογίζεται πάντως ότι τον χειμώνα του 1932-1933 πέθαναν 7-10 εκατομμύρια, δηλαδή σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της σιτοπαραγωγού αυτής χώρας.

-

-

Ο Στάλιν αποφάσισε ότι οι Ουκρανοί αγρότες έπρεπε να ενταχθούν στα κολχόζ και ότι συγκομιδές τους θα έπρεπε να κατασχεθούν από τις σοβιετικές αρχές.

Οι μπολσεβίκικες δυνάμεις σάρωσαν τα χωριά αρπάζοντας την τροφή και πραγματοποιώντας μαζικές εκτελέσεις.

Εάν κάποιον τον συλλαμβάνανε να κλέβει τρόφιμα ή να προσπαθεί να φύγει από την περιοχή σε αναζήτηση ψωμιού, είτε τον φυλακίζανε, είτε τον γυρνούσαν πίσω, είτε τον εκτελούσαν.

Πολλοί Ουκρανοί επέζησαν τρώγοντας ψωμί που έκαναν από ζιζάνια (αγριόχορτα) και χόρτα και υπήρχαν τεκμηριωμένες αναφορές για κανιβαλισμούς.

-

Η σοβιετική κυβέρνηση της εποχής αρνήθηκε ότι υπήρχε λιμός στην Ουκρανία και όποιος μιλούσε γι’ αυτό τον έστελναν στα γκουλάγκ ή τον εκτελούσαν. 

Μόνο κατά την 50ή επέτειο του Holodomor (1983) η ΕΣΣΔ παραδέχτηκε ότι οι αγρότες είχαν πεθάνει, αν και επέμεινε επίσης ότι η αιτία ήταν η ξηρασία. 

Σήμερα, η ρωσική κυβέρνηση δέχεται ότι υπήρχε μια τεράστια πείνα στην Ουκρανία, αλλά αρνείται ότι ήταν μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας για να «εκκαθαριστεί» ο πληθυσμός.

Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας 7 εκατομμυρίων Ουκρανών από τον Στάλιν

-

Στις 28 Νοεμβρίου του 2006, το Γολοντομόρ αναγνωρίστηκε επίσημα από το ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης η 25η Νοεμβρίου.

Αρκετές ακόμα χώρες έχουν επισήμως αναγνωρίσει το... λιμό της Ουκρανίας ως γενοκτονία.

Ουκρανία

«Έφτασα σε ένα χωριό περίπου 20 μίλια νότια του Κιέβου, το οποίο είχε πρακτικά εξαφανιστεί από την πείνα. Υπήρχαν 15 σπίτια με πληθυσμό 40 κατοίκων. Όλοι οι σκύλοι και οι γάτες είχαν φαγωθεί.

Τα άλογα και τα μουλάρια είχαν δημευτεί από τους Σοβιετικούς.

Σε μια καλύβα μαγείρευαν κάτι περίεργο: υπήρχαν κόκαλα, δέρμα χοίρου, αγριόχορτα και κάτι που έμοιαζε με μπότα στην κορυφή της κατσαρόλας.

Ο τρόπος με τον οποίον οι κάτοικοι παρακολουθούσαν το 'γεύμα' φανέρωνε την κατάσταση της πείνας τους. Υπήρχε ένα αγόρι περίπου 15 ετών, του οποίου το πρόσωπο, τα πόδια και τα χέρια ήταν πολύ λεπτά και το δέρμα του διαγραφόταν πάνω στα κόκαλα του. 

Είχε πρησμένο στομάχι, διπλάσιο από το κανονικό του μέγεθος.

Ήταν ένα ορφανό, του οποίου ο πατέρας είχε πεθάνει από την πείνα πριν από ένα μήνα.

Το αγόρι είχε σκεπαστεί με ψάθα.

Δεν υπήρχαν καθόλου φτυάρια στο χωριό μετά την τελευταία επιδρομή της σοβιετικής μυστικής αστυνομίας.

Το παιδί είπε ότι η μητέρα του είχε φύγει μια μέρα για να ψάξει για φαγητό, αλλά δεν επέστρεψε.

Το αγόρι ήθελε να πεθάνει, διότι υπέφερε έντονα από το πρησμένο του στομάχι και ήταν το μοναδικό άτομο από την ομάδα που δεν έδειχνε ενδιαφέρον για το φαγητό που ετοιμαζόταν».

Μια επιζήσασα του λιμού, η Nina Popovych περιγράφει: 

«Ήταν τρομακτικά χρόνια.

Οι μητέρες έκοβαν φέτες τα παιδιά τους, τα έριχναν σε κατσαρόλες να τα μαγειρέψουν και τα έτρωγαν.

Η μητέρα μου πήγε σε ένα χωράφι, όπου υπήρχαν μερικά άλογα και έφερε πίσω το κεφάλι ενός αλόγου - άλλες πέντε γυναίκες έπεσαν πάνω του και άρχισαν να το δαγκώνουν.

Ήταν φριχτό!

Οι άνθρωποι πέθαιναν μέσα στον δρόμο, αν τους τρυπούσες, το αίμα τους ήταν σαν νερό..»

Και κατέληγε το άρθρο της η Καθημερινή της 13/12/2006. του κου Ουνισένκο.

«Επτά εκατομμύρια νεκροί θα μπορούσε να είναι ο πληθυσμός μιας μικρής χώρας.

Ωστόσο, πρόκειται για τον αριθμό των ανθρώπων που υπολογίζεται ότι πέθαναν στον «Μεγάλο Λιμό της Ουκρανίας τα έτη 1932 - 1933».

Ο κάθε θάνατος ξεχωριστά είναι ένα δράμα αλλά στην περίπτωση που εκατομμύρια άτομα πεθαίνουν αργά και βασανιστικά από την πείνα, αποτελεί ένα γεγονός που -τουλάχιστον- θα πρέπει να γνωρίζουμε.

Μια τραγωδία, τα πραγματικά αίτια της οποίας ήταν για χρόνια βυθισμένα στο σκοτάδι της αναγκαστικής σιωπής, της επιδιωκόμενης λήθης.

Η διετία 1932 - 1933 ονομάστηκε από τη Σοβιετική Ένωση του Σταλιν,ως «Αγροτική Μεταρρύθμιση».

 

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής, σε συνεργασία με τη διοίκηση της Ουκρανικής ΣΣΔ, με το πρόσχημα της κολεκτιβοποίησης, διέταξε να κατασχεθούν πρώτα όλα τα σιτηρά προϊόντα από τους αγρούς και τις αποθήκες και στη συνέχεια όλα τα μη σιτηρά προϊόντα και τα ζώα.

Επιπλέον απαγορεύτηκε η μετακίνηση του αγροτικού πληθυσμού στις πόλεις.

Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν ο θάνατος από ασιτία τεσσάρων ως δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων σε διάρκεια 500ων ημερών.

Αυτό είναι ένα γεγονός.

Δεν είναι άποψις δεν είναι γνώμη υποθετική.

Είναι ο,τι συνέβη: 

7.000.000 νεκροί 17 θάνατοι το λεπτό,1.000 την ώρα, 25.000 την ημέρα.

Από αριστερά: Kaganovich, Stalin, Postyshev, Voroshilov

-

-

Πηγή: epilekta