Υπαρκτό πρόσωπο ο Κωνσταντίνος Κουκίδης;

  

Υπαρκτό πρόσωπο ο Κωνσταντίνος Κουκίδης;

Ο γράφων υπήρξε ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που έκανε τηλεοπτικό θέμα τον «άγνωστο στρατιώτη» Κωνσταντίνο Κουκίδη, ο οποίος, σαν σήμερα, σύμφωνα με όσα λέγονται, τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως θυσιάζοντας τη ζωή του, ενώ καταγραφόταν ιστορικά ως η πρώτη αντιστασιακή πράξη εναντίον των ναζιστών Γερμανών σε ολόκληρη την Ευρώπη!.. Τίθεται, όμως, το ερώτημα: Ήταν υπαρκτό πρόσωπο ο Κωνσταντίνος Κουκίδης;

Το μνημείο για τον Κ. Κουκίδη στο βράχο της Ακρόπολης.

ΟΠΩΣ πάντα, έτσι και σήμερα, θα είμαι ειλικρινής με τους φίλους αναγνώστες και τις φίλες αναγνώστριες. Ακόμη περισσότερο όταν θέλουμε να μιλήσουμε για ένα πρόσωπο που ορισμένοι το έχουν κάνει σύμβολο ηρωϊκής αντίστασης και άλλοι το αμφισβητούν. Και μιλώ, ασφαλώς, για τον στρατιώτη Κωνσταντίνο Κουκίδη!

Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, σύμφωνα με όσα λέγονται, ήταν ένας  δεκαεπτάχρονος Έλληνας Εύζωνος, ο οποίος  είχε καθήκοντα σκοπιάς την 27η Απριλίου 1941 στην Ακρόπολη των Αθηνών. Αλλά μόλις οι Γερμανοί ανέβηκαν στην Ακρόπολη και τον διέταξαν να κατεβάσει την ελληνική σημαία και να υψώσει τη σβάστικα, αυτός, μη δυνάμενος να αντέξει την προσβολή, τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως θυσιάζοντας τη ζωή του, ενώ καταγραφόταν ιστορικά ως η πρώτη αντιστασιακή πράξη εναντίον των ναζιστών Γερμανών σε ολόκληρη την Ευρώπη!

Ο γράφων –κι αυτό δεν αποτελεί έπαρση ή διεκδίκηση της όποιας τηλεοπτικής δάφνης- υπήρξε ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος, που έκανε τηλεοπτικό θέμα τον «άγνωστο στρατιώτη» Κωνσταντίνο Κουκίδη. Στη συνέχεια ακολούθησαν η ΕΡΤ, ο Κώστας Χαρδαβέλλας και τόσοι άλλοι.

Ήταν η 13η Απριλίου 1994, όταν για πρώτη φορά παρουσίαζα στην τηλεοπτική μας εκπομπή «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» τον αλησμόνητο και εξαίρετο ιστορικό ερευνητή και συγγραφέα Δημήτριο Λαζογιώργο- Ελληνικό με θέμα το βιβλίο του «Προμαντέματα Δελφών» και ένα άλλο βιβλίο για τον Λίνο Καρζή, όπου για πρώτη φορά «πέφτει» στο τηλεοπτικό τραπέζι το όνομα του «άγνωστου στρατιώτη» που έπεσε ηρωϊκά από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως τυλιγμένος με την ελληνική σημαία.

Επειδή ο Δημήτρης Λαζογιώργος δεν θυμόταν εκείνη τη στιγμή το όνομα του ήρωα στρατιώτη, έκανε αναφορά στο πρόσωπο, αλλά, μόλις τελείωσε η τηλεοπτική εκπομπή, «έπεσαν βροχή» τα τηλεφωνήματα και τότε άκουσε κι ο γράφων για πρώτη φορά το όνομα Κωνσταντίνος Κουκίδης, ενώ την επομένη κιόλας άρχισαν διάφορα δημοσιεύματα τα οποία άλλα υποστήριζαν την ύπαρξη του Κων/νου Κουκίδη και άλλοι μιλούσαν για «θρύλους και παραδόσεις» της εποχής εκείνης για να τονωθεί το φρόνημα του ελληνικού λαού.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 10 Μαΐου 1998 γίνεται δεύτερη τηλεοπτική εκπομπή από τον γράφοντα με προσκεκλημένους τους Δημήτριο Λαζογιώργο –Ελληνικό, τον στρατηγό Θεόδωρο Φάκο (που έβαλε ως στόχο της ζωής του να αποδείξει την ιστορικότητα του προσώπου του Κων/νο Κουκίδη με ειδική έρευνα) και τον αριστερό διανοούμενο και συγγραφέα Σπύρο Μήλα, ο οποίος (ώ του θαύματος!!) ήταν προσωπικός φίλος του Κωνσταντίνου Κουκίδη!... Είναι αυτό, που λέμε: «Έγινε χαμός στην τηλεόραση»!..

Έκτοτε άρχισαν και άλλοι να ασχολούνται με το πρόσωπο Κωνσταντίνος Κουκίδης, όπως η ΕΡΤ, που τον έκανε θέμα στη σειρά «Σαν παραμύθι…», ο Κώστας Χαρδαβέλλας, ο οποίος, μάλιστα, έστειλε συνεργείο και πήρε συνέντευξη από τον γράφοντα στο γραφείο του για την εκπομπή του, η οποία τελικώς για άγνωστους λόγους δεν μεταδόθηκε, και άλλοι.

Στη συνέχεια ο Δημήρης Λαζογιώργος, ακούγοντας ότι ο γράφων βρήκε μια λιθογραφία της εποχής όπου εικονίζεται ο στρατιώτης Κ. Κουκίδης να πέφτει από την Ακρόπολη (κάτω εικόνα), ήρθε «τρεχάτος» που λέμε για να την παραλάβει και να εκδώσει βιβλίο, που παρουσιάσαμε στο «Τηλεάστυ», ενώ από εκείνη τη στιγμή και μετά έγιναν και άλλες σοβαρές ενέργειες, όπως για παράδειγμα η ελληνική πολιτεία η οποία, επί δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου, έστησε μνημείο στους πρόποδες της Ακρόπολης, για τον Κων/νο Κουκίδη, ενώ η Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκων (ΠΕΦΙΠ) δια του μοναχού Νικόδημου Μπιλάλη έχει επωμιστεί την βαριά ιστορική ευθύνη να τιμάται κάθε χρόνο ο θρυλικός αυτός ήρωας.

Κλείνοντας, το προσωπικό συμπέρασμα του γράφοντος είναι ότι «κάτι συμβαίνει». Δεν είναι τυχαίο το πάθος μιας ηλικιωμένης κυρίας η οποία, μόλις τελείωσε μία από τις εκπομπές μας, πήρε τηλέφωνο τον γράφοντα και με δάκρυα κι αναφυλλητά περιέγραφε το σκηνικό της πτώσης του Κ. Κουκίδη, διότι έμενε στους πρόποδες της Ακρόπολης και θυμόταν ζωηρά την εικόνα, που έβλεπε, καθώς πήγαιναν να πάρουν το σώμα του ήρωα Κουκίδη ο πατέρας της και ορισμένοι άλλοι!

Αν τώρα, λόγω του γεγονότος ότι είχαμε δύο ανθρώπους-σύμβολα της εθνικής αντίστασης, όπως οι Μανόλης Γλέζος και Απόστολος (Λάκης)  Σάντας , οι οποίοι βρίσκονταν εν ζωή και έπρεπε να ενσαρκώνουν συνεχώς τις ελπίδες του ελληνικού λαού για εθνική απελευθέρωση από τους ναζί κατακτητές, ανάγκασαν μια ιστορική προσωπικότητα σαν τον Κωνσταντίνο Κουκίδη να περάσει στο περιθώριο ή συνέβη κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε, είναι βέβαιο ότι θα μιλήσει η Ιστορία και μόνον η Ιστορία.

Προσωπικά, για να μιλήσω σε πρώτο ενικό πρόσωπο, αν και διερεύνησα όσο μπορούσα το θέμα, δεν μπόρεσα να επισημάνω σε κάποιο ιστορικό έγγραφο το πρόσωπο αυτό, αλλά με όλα όσα έγιναν δεν μπορώ με τίποτε να αποκλείσω την μεγάλη πιθανότητα το πρόσωπο αυτό να είναι υπαρκτό.

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Σάββατο, 27 Απριλίου 2013