Το 2001 η γερμανική εταιρία Heckler & Koch (HK) κυκλοφόρησε το νέο της όπλο κατηγορίας PDW (Personal Defence Weapon, Όπλο Προσωπικής Ασφάλειας), το «Maschinenpistole 7» (Υποπολυβόλο 7),
ή πιο απλά MP7. Το όπλο χρησιμοποιεί το ειδικά σχεδιασμένο διαμέτρημα
HK 4.6×30mm. Κατά καιρούς έχουμε τη τύχη να το χρησιμοποιούμε και βάσει
αυτής της εμπειρίας θα μοιραστούμε τη κριτική μας σε αυτό το άρθρο. Προσοχή!
Ότι διαβάζετε σε αυτή τη κατηγορία είναι η προσωπική μας άποψη βάσει
των εμπειριών και γνώσεων μας, δεν είναι σε καμία περίπτωση μία
αντικειμενική παρουσίαση.
Σε αυτό το άρθρο μας δε θα μιλήσουμε για το αρχικό MP7 όπως φαίνεται και από το τίτλο, αλλά για τη βελτιωμένη του έκδοση καθώς με αυτή έχουμε τη μεγαλύτερη εμπειρία, την έκδοση MP7 A1. Αυτή η έκδοση κυκλοφόρησε το 2003 και είχε αρκετές μετατροπές βάσει των απαιτήσεων των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων που το χρησιμοποιούσαν έως τότε. Μερικές εξ’αυτών ήταν πιστολοειδής λαβή με καμπύλη ράχη, ράγες Picatinny στο πλάι, χαμηλού προφίλ εργοστασιακό σκοπευτικό σύστημα, πτυσσόμενο κοντάκιο με τρεις σκάλες, σκανδάλη ασφαλείας (όπως τα πιστόλια Glock), κ.α.
Εξ’αρχής το MP7 σχεδιάστηκε με αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις κατά νου καθώς πλέον υποπολυβόλα όπως τα MP5 δεν είναι ικανά να διαπερνούν μαλακή θωράκιση και έχουν σχετικά μεγάλο όγκο και μικρή χωρητικότητα. Το MP7 βάλλει με το διατρητικό διαμέτρημα HK 4.6×30mm, έρχεται με γεμιστήρες 20, 30 ή 40 φυσιγγίων, ζυγίζει μόλις 1.9 κιλά, και με συμπτυγμένο το κοντάκιο δεν έχει μεγάλη διαφορά σε διαστάσεις από ένα μεγάλο πιστόλι.
Το διαμέτρημα του είναι γρήγορο (725 μέτρα/δευτερόλεπτο) αλλά πολύ ελαφρύ-μικρό (1.7 γραμμάρια). Γι’αυτό έχει σχεδόν ανεπαίσθητη ανάκρουση και επιτρέπει πολύ ελεγχόμενες βολές ακόμα και στην επιλογή κατά ριπάς. Ωστόσο, εκεί το πρόβλημα είναι η υψηλή ταχυβολία του που φτάνει και τα 950 φυσίγγια/λεπτό που δεν είναι καθόλου πρακτικό. Η υψηλή διατρητικότητα του βλήματος του οφείλεται στον ίδιο λόγο. Είναι σαν να εκτοξεύει «βελόνες» με τεράστια ταχύτητα. Δεν υπάρχουν μαλακές θωρακίσεις ικανές να τις σταματήσουν. Από την άλλη, δεν είναι καλό για μεγάλες αποστάσεις αλλά ποτέ δε σχεδιάστηκε για κάτι τέτοιο, ούτε καν για μεσαίες αποστάσεις. Επίσης, για το παραπάνω λόγο λειτουργεί εξαιρετικά καλά και με σιγαστήρες που μειώνουν αισθητά το ηχητικό του ίχνος. Για είναι καλύτερα κατανοητό, παρακάτω βλέπετε από τα αριστερά προς τα δεξιά ένα φυσίγγιο διαμετρήματος 9×19 χιλιοστών, 4.6×30 χιλιοστών (αυτό του MP7), και ένα .45 ACP.
Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω θα αναρρωτηθεί κανείς, δεν έχει κανένα μειονέκτημα; Η αλήθεια είναι ότι έχει αρκετά. Πρώτον είναι καλό μόνο για μία δουλειά. Μάχη σε κλειστούς χώρους σε μικρές-κοντινές αποστάσεις. Δεύτερον δεν είναι συμβατό σχεδόν με οτιδήποτε αξεσουάρ υπάρχει στην αγορά. Τρίτον ο χειρισμός του είναι ένας συνδυασμός από όπλα οικογενείας HK και AR που το κάνει να χρειάζεται αρκετή εξάσκηση ώστε να έχει αυτοπεποίθηση σε αυτό ένας χειριστής. Τέλος, καθώς βάλλει με μικρού βάρους βολίδες σημαίνει ότι δε δικαιολογεί πολλά λάθη και είναι σχεδόν απίθανο να επιφέρει θάνατο χωρίς πολλαπλές βολές.
Αναφορικά με την εμπειρία μας, όπως προαναφέραμε έχουμε μία σχετικά καλή εμπειρία με μερικές χιλιάδες βολές ημέρα και νύκτα με αυτό το όπλο. Λόγω της εξιδανικευμένης του κατασκευής και πυρομαχικού θα λέγαμε ότι μπορεί να γίνει ο καλύτερος φίλος ή ο χειρότερος εχθρός σου. Π.χ. σε μία αντιτρομοκρατική επιχείρηση υπό κάλυψη για εξουδετέρωση στόχου υψηλής αξίας στο κέντρο μίας μεγάλης πόλης, ένα τέτοιο όπλο με ένα σιγαστήρα και ένα σκοπευτικό ταχείας σκόπευσης μπορεί να κάνει τη δουλειά χωρίς ποτέ να καταλάβει κανείς τι έγινε. Ωστόσο, σε μία πολεμική επιχείρηση σε ένα ανοικτό πεδίο μάχης με τον εχθρό να είναι οπλισμένος με τυφέκια τύπου ΑΚ, ένα τέτοιο όπλο είναι επιλογή αυτοκτονίας. Από τη τεχνική πλευρά τώρα, δεν έχει ιδιαίτερα μειονεκτήματα πέραν του χρόνου εξοικείωσης που απαιτεί και του ειδικού περιφερειακού εξοπλισμού (θήκες γεμιστήρων, αορτήρες, κτλ.) κατά τη προσωπική μας άποψη. Βλέπετε μία φωτογραφία μας από ένα MP7 A1 έπειτα από βολές εξάσκησης πρόσφατα σε ένα σκοπευτήριο παρακάτω.
Σε αυτό το άρθρο μας δε θα μιλήσουμε για το αρχικό MP7 όπως φαίνεται και από το τίτλο, αλλά για τη βελτιωμένη του έκδοση καθώς με αυτή έχουμε τη μεγαλύτερη εμπειρία, την έκδοση MP7 A1. Αυτή η έκδοση κυκλοφόρησε το 2003 και είχε αρκετές μετατροπές βάσει των απαιτήσεων των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων που το χρησιμοποιούσαν έως τότε. Μερικές εξ’αυτών ήταν πιστολοειδής λαβή με καμπύλη ράχη, ράγες Picatinny στο πλάι, χαμηλού προφίλ εργοστασιακό σκοπευτικό σύστημα, πτυσσόμενο κοντάκιο με τρεις σκάλες, σκανδάλη ασφαλείας (όπως τα πιστόλια Glock), κ.α.
Εξ’αρχής το MP7 σχεδιάστηκε με αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις κατά νου καθώς πλέον υποπολυβόλα όπως τα MP5 δεν είναι ικανά να διαπερνούν μαλακή θωράκιση και έχουν σχετικά μεγάλο όγκο και μικρή χωρητικότητα. Το MP7 βάλλει με το διατρητικό διαμέτρημα HK 4.6×30mm, έρχεται με γεμιστήρες 20, 30 ή 40 φυσιγγίων, ζυγίζει μόλις 1.9 κιλά, και με συμπτυγμένο το κοντάκιο δεν έχει μεγάλη διαφορά σε διαστάσεις από ένα μεγάλο πιστόλι.
Το διαμέτρημα του είναι γρήγορο (725 μέτρα/δευτερόλεπτο) αλλά πολύ ελαφρύ-μικρό (1.7 γραμμάρια). Γι’αυτό έχει σχεδόν ανεπαίσθητη ανάκρουση και επιτρέπει πολύ ελεγχόμενες βολές ακόμα και στην επιλογή κατά ριπάς. Ωστόσο, εκεί το πρόβλημα είναι η υψηλή ταχυβολία του που φτάνει και τα 950 φυσίγγια/λεπτό που δεν είναι καθόλου πρακτικό. Η υψηλή διατρητικότητα του βλήματος του οφείλεται στον ίδιο λόγο. Είναι σαν να εκτοξεύει «βελόνες» με τεράστια ταχύτητα. Δεν υπάρχουν μαλακές θωρακίσεις ικανές να τις σταματήσουν. Από την άλλη, δεν είναι καλό για μεγάλες αποστάσεις αλλά ποτέ δε σχεδιάστηκε για κάτι τέτοιο, ούτε καν για μεσαίες αποστάσεις. Επίσης, για το παραπάνω λόγο λειτουργεί εξαιρετικά καλά και με σιγαστήρες που μειώνουν αισθητά το ηχητικό του ίχνος. Για είναι καλύτερα κατανοητό, παρακάτω βλέπετε από τα αριστερά προς τα δεξιά ένα φυσίγγιο διαμετρήματος 9×19 χιλιοστών, 4.6×30 χιλιοστών (αυτό του MP7), και ένα .45 ACP.
Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω θα αναρρωτηθεί κανείς, δεν έχει κανένα μειονέκτημα; Η αλήθεια είναι ότι έχει αρκετά. Πρώτον είναι καλό μόνο για μία δουλειά. Μάχη σε κλειστούς χώρους σε μικρές-κοντινές αποστάσεις. Δεύτερον δεν είναι συμβατό σχεδόν με οτιδήποτε αξεσουάρ υπάρχει στην αγορά. Τρίτον ο χειρισμός του είναι ένας συνδυασμός από όπλα οικογενείας HK και AR που το κάνει να χρειάζεται αρκετή εξάσκηση ώστε να έχει αυτοπεποίθηση σε αυτό ένας χειριστής. Τέλος, καθώς βάλλει με μικρού βάρους βολίδες σημαίνει ότι δε δικαιολογεί πολλά λάθη και είναι σχεδόν απίθανο να επιφέρει θάνατο χωρίς πολλαπλές βολές.
Αναφορικά με την εμπειρία μας, όπως προαναφέραμε έχουμε μία σχετικά καλή εμπειρία με μερικές χιλιάδες βολές ημέρα και νύκτα με αυτό το όπλο. Λόγω της εξιδανικευμένης του κατασκευής και πυρομαχικού θα λέγαμε ότι μπορεί να γίνει ο καλύτερος φίλος ή ο χειρότερος εχθρός σου. Π.χ. σε μία αντιτρομοκρατική επιχείρηση υπό κάλυψη για εξουδετέρωση στόχου υψηλής αξίας στο κέντρο μίας μεγάλης πόλης, ένα τέτοιο όπλο με ένα σιγαστήρα και ένα σκοπευτικό ταχείας σκόπευσης μπορεί να κάνει τη δουλειά χωρίς ποτέ να καταλάβει κανείς τι έγινε. Ωστόσο, σε μία πολεμική επιχείρηση σε ένα ανοικτό πεδίο μάχης με τον εχθρό να είναι οπλισμένος με τυφέκια τύπου ΑΚ, ένα τέτοιο όπλο είναι επιλογή αυτοκτονίας. Από τη τεχνική πλευρά τώρα, δεν έχει ιδιαίτερα μειονεκτήματα πέραν του χρόνου εξοικείωσης που απαιτεί και του ειδικού περιφερειακού εξοπλισμού (θήκες γεμιστήρων, αορτήρες, κτλ.) κατά τη προσωπική μας άποψη. Βλέπετε μία φωτογραφία μας από ένα MP7 A1 έπειτα από βολές εξάσκησης πρόσφατα σε ένα σκοπευτήριο παρακάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου