Όπως κάθε υπηρεσία πληροφοριών έτσι και η CIA (Central Intelligence Agency, Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών)
των ΗΠΑ χρειάζεται βάσεις, σταθμούς, κρησφύγετα, και χώρους κράτησης
για την επιτυχή εκτέλεση μυστικών δράσεων όπου αυτό απαιτείται.
Στο παρόν άρθρο μας θα δούμε μία από αυτές υποδομές που διέρρευσε το 2009 και πλέον γνωρίζουμε αρκετά ώστε να κάνουμε ένα επαρκώς αναλυτικό άρθρο για το πως κατασκευάστηκε, χρησιμοποιήθηκε, καθώς και τη σημερινή κατάσταση της.
Εντός της υπηρεσίας ήταν γνωστή και ως «βιολετί» τοποθεσία βάσει του χρωματικού κώδικα που χρησιμοποιούντο για την αναγνώριση τους.
Ξεκινώντας από το 2001 έπειτα από μελέτη και έγκριση της σχετικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ, η CIA ανέλαβε τη διενέργεια αποστολών «extraordinary rendition» (έκτακτης έκδοσης).
Εν συντομία, αυτό περιγράφει την απαγωγή τρομοκρατών και μυστική κράτηση τους για συλλογή πληροφοριών σχετικά με αντιτρομοκρατικές δράσεις.
Στη σελίδα μας έχουμε δει μερικά αποσπάσματα από τέτοιες ανακρίσεις της CIA στα ακόλουθα άρθρα μας.
Όλο αυτό το πρόγραμμα υπάγεται στο CTC (Counter Terrorism Center, Κέντρο Αντιτρομοκρατίας) της CIA και όπως αντιλαμβάνεστε, ένα τέτοιο πρόγραμμα παγκόσμιας εμβέλειας απαιτεί και ένα δίκτυο από μυστικούς χώρους κράτησης.
Εντός της Υπηρεσίας, αυτοί οι χώροι ονομάζονται «black sites» (μαύρες τοποθεσίες) και εδώ θα δούμε μία από τις πρώτες τέτοιες τοποθεσίες που βρίσκονταν στη Λιθουανία και λειτούργησε τουλάχιστον από το 2004 έως το τέλος του 2006.
Παρακάτω βλέπετε μία φωτογραφία μας έξω από το χώρο που θα αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο μας.
Η Λιθουανία αποτελεί ένα εξαιρετικό μέρος για τέτοιες υποδομές όχι μόνο λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά επίσης λόγω του ότι είναι μία αραιοκατοικημένη και ασφαλής χώρα, με ήσυχα μέρη που δε τραβάει τη προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας.
Το προσωπικό υλικοτεχνικής υποστήριξης της CIA αναζητούσε μία καλή επιλογή που να επιτρέπει αρκετό χώρο για κατασκευή μίας κρυφής φυλακής και σύντομα το βρήκε.
Πρώτου όμως δούμε την υποδομή, αξίζει να αναφέρουμε ότι το 2002 ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους ο νεώτερος, είχε επισκεφθεί τη Λιθουανία και ζήτησε την υποστήριξη του κράτους για το αντιτρομοκρατικό πρόγραμμα της CIA, κάτι το οποίο αποδέχθηκε η κυβέρνηση της Λιθουανίας και βοήθησε κάνοντας τα «στραβά μάτια» στις δράσεις της CIA που θα δούμε σε λίγο.
Περίπου μισή ώρα έξω από τη πρωτεύουσα της Λιθουανίας, το Βίλνιους, θα βρει κανείς ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Ανταβιλιάι.
Είτε πηγαίνετε εκεί απευθείας από το αεροδρόμιο, είτε μέσω του Βίλνιους θα δείτε ότι περνάτε από πολλά χιλιόμετρα δρόμων μέσα σε δάση με κυριολεκτικά μηδενική κίνηση.
Επιπρόσθετα, το χωριό αυτό δε θα το βρείτε καν με τις περισσότερες συσκευές πλοήγησης GPS λόγω του μικρού του μεγέθους.
Και τα δύο αυτά το κάνουν ιδανικό για τη χρήση που θέλουμε εδώ καθώς επιτρέπει εξαιρετικά εύκολη εφαρμογή αρχών αντιπαρακολούθησης.
Με απλά λόγια, είναι πολύ δύσκολο να σας παρακολουθήσει κανείς σε μία τόσο ερημική και μεγάλη διαδρομή χωρίς να τον εντοπίσετε εγκαίρως.
Ενδεικτικά, βλέπετε πως είναι το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής στη παρακάτω φωτογραφία.
Σε αυτό το ερημικό χωριό είχε εντοπίσει η CIA ένα παλιό στάβλο που λειτουργούσε ως καφετέρια και χώρος επίδειξης και εκμάθησης ιππασίας από το 1999 από δύο οικογένειες ντόπιων.
Ωστόσο, λόγω του σημείου αλλά και της έλλειψης πόρων, η επιχείρηση δε πήγαινε καθόλου καλά. Έτσι, η CIA έπειτα από τις ανάλογες εγκρίσεις προέβη στην αγορά του το Μάρτιο του 2004.
Η αγορά του έγινε μέσω της εταιρίας Elite LLC, μίας από τις εκατοντάδες εικονικές εταιρίες που διατηρεί η CIA για μυστικές οικονομικές συναλλαγές.
Η εταιρία υπάγονταν στον όμιλο επιχειρήσεων Star Group Finance & Holdings, Inc. με έδρα στο Παναμά. Η εταιρία Elite LLC δήλωσε πτώχευση και έκλεισε μετά την αποκάλυψη της σχέσης της με τη CIA.
Οι συντεταγμένες του κτηρίου στο οποίο αναφερόμαστε είναι 54°47’25.4″N 25°23’47.3″E και μπορείτε να το βρείτε και από την υπηρεσία Google Maps ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο. Σύμφωνα με τους ντόπιους, αμέσως μετά την αγορά του από την αμερικανική εταιρία Elite LLC ξεκίνησαν συνεργεία ανακαίνισης και ένα πράγμα που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στους ντόπιους ήταν ότι εγκατέστησαν και μετασχηματιστές και γεννήτριες ρεύματος Caterpillar με όλες τις παροχές να είναι 110V (όπως είναι στις ΗΠΑ δηλαδή) και όχι 220V (όπως είναι στην Ευρώπη).
Τα περισσότερα μέρη του χώρου κράτησης έφταναν προκατασκευασμένα από άλλες χώρες.
Ο στόχος ήταν εξωτερικά να μην υπάρχει καμία μετατροπή του κτηρίου πέραν βασικών μέτρων ασφαλείας όπως κάμερες παρακολούθησης, κλειδαριές, κτλ.
Ο σχεδιασμός προέβλεπε τη κατασκευή ενός κτηρίου μέσα σε αυτό το κτήριο, όπως και έγινε άλλωστε.
Μέσα στο κλειστό χώρο ιππασίας κατασκευάστηκε ένα τσιμεντένιο κτήριο με χοντρούς τοίχους. Μέσα εκεί εγκαταστάθηκαν προκατασκευασμένα κελιά υψίστης ασφαλείας που είχαν μεταφερθεί από τις ΗΠΑ αεροπορικώς.
Το κάθε ένα κελί είχε περίπου 2 μέτρα απόσταση από το άλλο και περιελάμβανε κρεβάτι, ντουζιέρα, και τουαλέτα.
Συνολικά αυτός ο χώρος κράτησης μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 8 κρατούμενους ταυτόχρονα. Άρα μπορείτε να φανταστείτε ότι είχε γύρω στα 10 τέτοια κελιά.
Παρακάτω είναι παραδείγματα (όχι πραγματικές φωτογραφίες από το συγκεκριμένο χώρο κράτησης) για το πως είναι αυτά τα προκατασκευασμένα κελιά.
Όταν ζητήθηκε από τον πρώην συμβασιούχο υπάλληλο της CIA που εργάζονταν ως ανακριτής για το CTC, Δρ. Τζέιμς Μίτσελ, να περιγράψει τα κελιά σε συνέντευξη του το Νοέμβριο του 2018 είπε τα ακόλουθα.
«Πρέπει να είμαι προσεκτικός γιατί μέχρι και σήμερα οι υποδομές και το που βρίσκονται είναι απόρρητο.
Άρα δε μπορώ να επιβεβαιώσω ή να αρνηθώ οποιεσδήποτε εικασίες για το που ίσως να βρίσκονται ή τέτοια πράγματα.
Εάν έχετε δει ποτέ το κελί από τη ταινία «Gunsmoke», τότε έχετε μία αρκετά καλή εικόνα για το πως είναι ένα κελί.
Είναι ένα δωμάτιο από τσιμέντο με μεταλλικές μπάρες, φώτα, κάμερες, και υπήρχε μία κουρτίνα και πίσω της είχε έναν ανοικτό χώρο, και πίσω από εκεί ήταν μία πόρτα.
Έξω από τη πόρτα υπήρχαν συνεχώς αξιωματικοί ασφαλείας της CIA εργαζόμενοι ως φύλακες»
Στον ίδιο χώρο, κατασκευάστηκαν επίσης και χώροι ανακρίσεων με κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, και προδιαγραφές ανάλογες με αυτές των υπηρεσιών επιβολής του νόμου των ΗΠΑ.
Ο υπόλοιπος κενός χώρος αυτού του κτηρίου μετατράπηκε σε χώρο στάθμευσης οχημάτων ώστε να μην είναι εκτεθειμένα σε κοινή θέα.
Στο δεύτερο κτήριο, εκεί όπου ήταν η καφετέρια και ο στάβλος παλαιότερα, έγινε ανακαίνιση ώστε να μετατραπεί σε χώρο διαμονής του προσωπικού της Υπηρεσίας.
Αυτό περιελάμβανε ανύψωση της στέγης, κατασκευή δωματίων, χώρου εστίασης, γραφείων, κτλ. Είναι το μπροστινό κτήριο που έχει κάποια εξωτερικά τμήματα κατασκευασμένα από ξύλο όπως βλέπετε στις φωτογραφίες του άρθρου μας.
Ο χώρος κράτησης στη Λιθουανία άρχισε να χρησιμοποιείται για ανακρίσεις ανώτατων στελεχών της Αλ Κάιντα το Σεπτέμβριο του 2004, δηλαδή μόλις 7 μήνες μετά την αγορά του κτηρίου από την εικονική εταιρία της CIA, την Elite LLC.
Ένας από τους σημαντικότερους κρατουμένους ήταν ο ισλαμιστής τρομοκράτης Αμπού Ζουμπέιντα που φιλοξενήθηκε εκεί από το Φεβρουάριο του 2005. Συγκεκριμένα, η CIA μέσω μίας πραγματικής ιδιωτικής εταιρίας που εξυπηρετούσε τη CIA, της Computer Science Corporation, είχε ενοικιάσει δύο ιδιωτικά αεροσκάφη.
Ήταν τα δύο αεροσκάφη που βλέπετε παρακάτω με αναγνωριστικά N787WH και N724CL, αριστερά και δεξιά αντίστοιχα.
Στις 15 Φεβρουαρίου του 2005 το N787WH αναχώρησε από τις ΗΠΑ με προσωπικό της CIA και προορισμό την αυτόνομη περιοχή Αζόρες της Πορτογαλίας.
Στις 17 Φεβρουαρίου του 2005 έφυγε από τη Πορτογαλία και πήγε στη Μάλαγα της Ισπανίας, και την ίδια ημέρα, στο Ραμπάτ του Μαρόκο.
Μετά από δύο ώρες στάσης, πήγε στη Ρουμανία από όπου ότι παρέλαβε μυστικά τον Αμπού Ζουμπέιντα από άλλο μυστικό χώρο κράτησης (σύμφωνα με τα πλέον αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του δικαστηρίου).
Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι αναχώρησε από τη Ρουμανία και στις 18:05 τοπική ώρα έφτασε στο Παλάνγκα της Λιθουανίας.
Από εκεί ο Αμπού Ζουμπέιντα μεταφέρθηκε κρυμμένος σε κουτί ως «φορτίο» στο χώρο κράτησης του.
Το δεύτερο αεροσκάφος, το N724CL, έφυγε την ίδια ημέρα από τις ΗΠΑ με προορισμό την αυτόνομη περιοχή Αζόρες της Πορτογαλίας.
Σύμφωνα με επίσημες αναφορές μετέφερε προσωπικό της CIA.
Έπειτα πέταξε από Πορτογαλία προς τα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας, και έφτασε περίπου την ίδια ώρα με το πρώτο στο Ραμπάτ του Μαρόκο, στις 17 Φεβρουαρίου του 2005.
Έπειτα από μία ώρα στάσης, απογειώθηκε και έκανε μία στάση για ανεφοδιασμό στο Αμμάν της Ιορδανίας.
Από εκεί πέταξε και έφτασε στο Βίλνιους της Λιθουανίας στις 18:15 τοπική ώρα. Μόλις 1.5 ώρα μετά την άφιξη του στη Λιθουανία, έφυγε και πάλι με προορισμό την Ισλανδία, και από εκεί στις ΗΠΑ μέσω Καναδά. Αναφέρεται ότι αυτό ήταν για αλλαγή του προσωπικού καθώς η Υπηρεσία είχε έναν αυστηρό κανόνα ότι απαγορεύεται το προσωπικό να διαμένει παραπάνω από 90 ημέρες σε μία μυστική τοποθεσία.
Έτσι γνωρίζουμε ότι ο Αμπού Ζουμπέιντα έφτασε στην υποδομή που μελετάμε στις 18 Φεβρουαρίου του 2005. Αντίστοιχα, τα τέλη Μαρτίου του 2006 μεταφέρθηκε εις τη φυλακή της παραλίας Γκουαντάναμο στη Κούβα με το αεροσκάφος με αναγνωριστικό N733MA που βλέπετε παρακάτω. Και αυτή τη φορά, το αεροσκάφος είχε ενοικιασθεί από τη πραγματική αμερικανική ιδιωτική εταιρία Computer Sciences Corporation για λογαριασμό της CIA.
Για την ακρίβεια, το αεροσκάφος N733MA έφτασε στο Παλάνγκα της Λιθουανίας στις 22:25 τοπική ώρα από το Πόρτο της Πορτογαλίας. Έπειτα από 1.5 ώρα στάθμευσης, το αεροσκάφος έφυγε με προορισμό το Κάιρο της Αιγύπτου.
Από εκεί χάθηκαν τα ίχνη του. Εικάζεται ότι τοποθετήθηκε σε στρατιωτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ, και την επόμενη ημέρα βρέθηκε στο Camp 7 της φυλακής του Γκουαντάναμο στη Κούβα με στρατιωτική πτήση.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε όλες τις παραπάνω πτήσεις τα επίσημα έγγραφα της πολιτικής αεροπορίας της Λιθουανίας αναφέρουν ότι δεν έγινε κανένας έλεγχος, τελωνειακός ή άλλος, στα προαναφερθέντα αεροσκάφη έπειτα από εγκεκριμένη ανώτατη κρατική διαταγή. Κάτι που δείχνει ότι η Λιθουανία γνώριζε για την αντιτρομοκρατική δράση της CIA.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του εν αποστρατεία αξιωματικού αντικατασκοπείας του στρατού της Λιθουανίας, κύριου Ντομάς Γκριγκαλιούνας, ο οποίος το 2009 δήλωσε τα ακόλουθα στην εφημερίδα «Washington Post».
«Ήταν ευρέως γνωστό στις υπηρεσίες πληροφοριών της Λιθουανίας ότι οι συνεργάτες μας από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ είχαν κατασκευάσει αυτή την υποδομή, αν και η βασική χρήση της κρατούνταν άκρως απόρρητη. Το 2004 ο αρχηγός στρατιωτικών πληροφοριών της Λιθουανίας μου ζήτησε να αναπτύξω σχέδια για εξυπηρέτηση ενός ξένου συμμάχου που ενδιαφέρονταν να φέρνει άτομα στη Λιθουανία και να αποκρύπτει τις μετακινήσεις τους ως μέρος κάποιας μυστικής δράσεως.
Έκανα κάποιες προτάσεις αλλά ποτέ δε μου είπαν τη ταυτότητα του ξένου συμμάχου ή τι είδους μυστική δράση εκτελούνταν.
Πλέον έχω πεισθεί ότι ήταν για το πρόγραμμα της CIA για κέντρα κράτησης υπόπτων για τρομοκρατία.
Μια μέρα μας το παρέδωσαν από το πουθενά. Όλοι γνωρίζαμε ότι μας το παρέδωσαν οι Αμερικάνοι»
Το 2016 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποχαρακτήρισε κάποια απόρρητα έγγραφα της Λιθουανικής υπηρεσίας πληροφοριών, της VSD, αναφορικά με τη συγκεκριμένη υποδομή. Εκεί διαβάζουμε τα ακόλουθα.
«H CIA είχε ζητήσει την υποδομή για προσωρινή διαμονή και προστασία εμπιστευτικών πληροφοριοδοτών και μυστικών συνεργατών.
Ζητήθηκε επίσης από τη VSD υποστήριξη στη περιστασιακή μεταφορά φορτίων από τα αεροδρόμια και εξυπηρέτηση στην έκδοση εγκληματιών»
Θεωρούμε ότι αξίζει να παραθέσουμε και τη παρακάτω δήλωση από ντόπιο συνταξιούχο κάτοικο που ήταν από την εφημερίδα «Washington Post».
«Εάν πλησίαζες σου φώναζαν στα Αγγλικά «φύγε από εδώ!». Πραγματικά αναρωτιόμασταν τι έκαναν εκεί μέσα.
Είχαμε φτάσει στο σημείο να αναρωτιόμαστε εάν ήταν τίποτα έμποροι ναρκωτικών της μαφίας ή κάτι τέτοιο»
Πέραν του Αμπού Ζουμπέιντα, άλλος εξίσου σημαντικός ισλαμιστής τρομοκράτης και ανώτατο στέλεχος της Αλ Κάιντα που φιλοξενήθηκε στην εν λόγω φυλακή ήταν ο Αμπντ αλ-Ραχίμ αλ-Νασίρι (2005-2006), όπως επίσης και ο ισλαμιστής τρομοκράτης Μουστάφα αλ-Χαουσάβι (2004-2006) που βοήθησε στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στις ΗΠΑ.
Κάτι ενδιαφέρον συναντάμε και στο βιβλίο «Enhanced Interrogation» που με δεδομένη τη χρονική περίοδο, και το αναφερόμενο άτομο (Αμπού Ζουμπέιντα), σε συνδυασμό με την επόμενη φωτογραφία, δείχνουν ότι μάλλον αυτό που περιγράφεται ήταν για την υποδομή που παρουσιάζουμε εδώ.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα ήταν μία αναφορά στο πως κρατούσαν το ηθικό των κρατουμένων υψηλό ώστε να συνεχίσουν να παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για επικείμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, όταν οι συγκεκριμένοι είχαν επιδείξει καλή συμπεριφορά και συνεργασιμότητα με τους ανακριτές.
«Σε μερικούς κρατούμενους, όπως ο Αμπού Ζουμπέιντα και ο Χασάν Γκουλ, τους άρεσε να κάνουν γυμναστική με βάρη και να παίζουν μπάσκετ.
Καθώς οι υποδομές μας βελτιώνονταν, δεν ήταν περίεργο για κάποιον να δει τους ανακριτές να αθλούνται μαζί με τον Αμπού Ζουμπέιντα συζητώντας μαζί του για τους στόχους της προπόνησης του.
Η CIA άρχισε να παρέχει στον Αμπού Ζουμπέιντα και συμπληρώματα διατροφής, και κάποια περίοδο είχε γίνει αρκετά μυώδης»
Τελικά, τα τέλη του 2006 η μυστική υποδομή κράτησης έκλεισε λόγω έλλειψης χώρου ιατρικής περίθαλψης, και από το 2007 έως και σήμερα ανήκει στο Υπουργείο Κρατικής Ασφαλείας της Λιθουανίας αν και είναι άγνωστο το πως χρησιμοποιείται. Επίσημα, αναφέρεται ως εκπαιδευτικός χώρος.
Όταν το 2009 μαθεύτηκε στο τύπο η ιστορία αυτού του χώρου, το ζήτημα έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο εν τέλει αποφάσισε ότι το κράτος της Λιθουανίας πρέπει να αποζημιώσει τους ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα που κρατήθηκαν εκεί.
Στο παρόν άρθρο μας θα δούμε μία από αυτές υποδομές που διέρρευσε το 2009 και πλέον γνωρίζουμε αρκετά ώστε να κάνουμε ένα επαρκώς αναλυτικό άρθρο για το πως κατασκευάστηκε, χρησιμοποιήθηκε, καθώς και τη σημερινή κατάσταση της.
Εντός της υπηρεσίας ήταν γνωστή και ως «βιολετί» τοποθεσία βάσει του χρωματικού κώδικα που χρησιμοποιούντο για την αναγνώριση τους.
Ξεκινώντας από το 2001 έπειτα από μελέτη και έγκριση της σχετικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ, η CIA ανέλαβε τη διενέργεια αποστολών «extraordinary rendition» (έκτακτης έκδοσης).
Εν συντομία, αυτό περιγράφει την απαγωγή τρομοκρατών και μυστική κράτηση τους για συλλογή πληροφοριών σχετικά με αντιτρομοκρατικές δράσεις.
Στη σελίδα μας έχουμε δει μερικά αποσπάσματα από τέτοιες ανακρίσεις της CIA στα ακόλουθα άρθρα μας.
- Αντίσταση στην ανάκριση με «πυρηνικά»
- Χρήση τεχνικής ψυχολογίας «παράδοξης επέμβασης» σε ανάκριση
- Τζιχαντιστές εναντίον αεροπλανοφόρου;
Όλο αυτό το πρόγραμμα υπάγεται στο CTC (Counter Terrorism Center, Κέντρο Αντιτρομοκρατίας) της CIA και όπως αντιλαμβάνεστε, ένα τέτοιο πρόγραμμα παγκόσμιας εμβέλειας απαιτεί και ένα δίκτυο από μυστικούς χώρους κράτησης.
Εντός της Υπηρεσίας, αυτοί οι χώροι ονομάζονται «black sites» (μαύρες τοποθεσίες) και εδώ θα δούμε μία από τις πρώτες τέτοιες τοποθεσίες που βρίσκονταν στη Λιθουανία και λειτούργησε τουλάχιστον από το 2004 έως το τέλος του 2006.
Παρακάτω βλέπετε μία φωτογραφία μας έξω από το χώρο που θα αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο μας.
Η Λιθουανία αποτελεί ένα εξαιρετικό μέρος για τέτοιες υποδομές όχι μόνο λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά επίσης λόγω του ότι είναι μία αραιοκατοικημένη και ασφαλής χώρα, με ήσυχα μέρη που δε τραβάει τη προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας.
Το προσωπικό υλικοτεχνικής υποστήριξης της CIA αναζητούσε μία καλή επιλογή που να επιτρέπει αρκετό χώρο για κατασκευή μίας κρυφής φυλακής και σύντομα το βρήκε.
Πρώτου όμως δούμε την υποδομή, αξίζει να αναφέρουμε ότι το 2002 ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους ο νεώτερος, είχε επισκεφθεί τη Λιθουανία και ζήτησε την υποστήριξη του κράτους για το αντιτρομοκρατικό πρόγραμμα της CIA, κάτι το οποίο αποδέχθηκε η κυβέρνηση της Λιθουανίας και βοήθησε κάνοντας τα «στραβά μάτια» στις δράσεις της CIA που θα δούμε σε λίγο.
Περίπου μισή ώρα έξω από τη πρωτεύουσα της Λιθουανίας, το Βίλνιους, θα βρει κανείς ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Ανταβιλιάι.
Είτε πηγαίνετε εκεί απευθείας από το αεροδρόμιο, είτε μέσω του Βίλνιους θα δείτε ότι περνάτε από πολλά χιλιόμετρα δρόμων μέσα σε δάση με κυριολεκτικά μηδενική κίνηση.
Επιπρόσθετα, το χωριό αυτό δε θα το βρείτε καν με τις περισσότερες συσκευές πλοήγησης GPS λόγω του μικρού του μεγέθους.
Και τα δύο αυτά το κάνουν ιδανικό για τη χρήση που θέλουμε εδώ καθώς επιτρέπει εξαιρετικά εύκολη εφαρμογή αρχών αντιπαρακολούθησης.
Με απλά λόγια, είναι πολύ δύσκολο να σας παρακολουθήσει κανείς σε μία τόσο ερημική και μεγάλη διαδρομή χωρίς να τον εντοπίσετε εγκαίρως.
Ενδεικτικά, βλέπετε πως είναι το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής στη παρακάτω φωτογραφία.
Σε αυτό το ερημικό χωριό είχε εντοπίσει η CIA ένα παλιό στάβλο που λειτουργούσε ως καφετέρια και χώρος επίδειξης και εκμάθησης ιππασίας από το 1999 από δύο οικογένειες ντόπιων.
Ωστόσο, λόγω του σημείου αλλά και της έλλειψης πόρων, η επιχείρηση δε πήγαινε καθόλου καλά. Έτσι, η CIA έπειτα από τις ανάλογες εγκρίσεις προέβη στην αγορά του το Μάρτιο του 2004.
Η αγορά του έγινε μέσω της εταιρίας Elite LLC, μίας από τις εκατοντάδες εικονικές εταιρίες που διατηρεί η CIA για μυστικές οικονομικές συναλλαγές.
Η εταιρία υπάγονταν στον όμιλο επιχειρήσεων Star Group Finance & Holdings, Inc. με έδρα στο Παναμά. Η εταιρία Elite LLC δήλωσε πτώχευση και έκλεισε μετά την αποκάλυψη της σχέσης της με τη CIA.
Οι συντεταγμένες του κτηρίου στο οποίο αναφερόμαστε είναι 54°47’25.4″N 25°23’47.3″E και μπορείτε να το βρείτε και από την υπηρεσία Google Maps ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο. Σύμφωνα με τους ντόπιους, αμέσως μετά την αγορά του από την αμερικανική εταιρία Elite LLC ξεκίνησαν συνεργεία ανακαίνισης και ένα πράγμα που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στους ντόπιους ήταν ότι εγκατέστησαν και μετασχηματιστές και γεννήτριες ρεύματος Caterpillar με όλες τις παροχές να είναι 110V (όπως είναι στις ΗΠΑ δηλαδή) και όχι 220V (όπως είναι στην Ευρώπη).
Τα περισσότερα μέρη του χώρου κράτησης έφταναν προκατασκευασμένα από άλλες χώρες.
Ο στόχος ήταν εξωτερικά να μην υπάρχει καμία μετατροπή του κτηρίου πέραν βασικών μέτρων ασφαλείας όπως κάμερες παρακολούθησης, κλειδαριές, κτλ.
Ο σχεδιασμός προέβλεπε τη κατασκευή ενός κτηρίου μέσα σε αυτό το κτήριο, όπως και έγινε άλλωστε.
Μέσα στο κλειστό χώρο ιππασίας κατασκευάστηκε ένα τσιμεντένιο κτήριο με χοντρούς τοίχους. Μέσα εκεί εγκαταστάθηκαν προκατασκευασμένα κελιά υψίστης ασφαλείας που είχαν μεταφερθεί από τις ΗΠΑ αεροπορικώς.
Το κάθε ένα κελί είχε περίπου 2 μέτρα απόσταση από το άλλο και περιελάμβανε κρεβάτι, ντουζιέρα, και τουαλέτα.
Συνολικά αυτός ο χώρος κράτησης μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 8 κρατούμενους ταυτόχρονα. Άρα μπορείτε να φανταστείτε ότι είχε γύρω στα 10 τέτοια κελιά.
Παρακάτω είναι παραδείγματα (όχι πραγματικές φωτογραφίες από το συγκεκριμένο χώρο κράτησης) για το πως είναι αυτά τα προκατασκευασμένα κελιά.
Όταν ζητήθηκε από τον πρώην συμβασιούχο υπάλληλο της CIA που εργάζονταν ως ανακριτής για το CTC, Δρ. Τζέιμς Μίτσελ, να περιγράψει τα κελιά σε συνέντευξη του το Νοέμβριο του 2018 είπε τα ακόλουθα.
«Πρέπει να είμαι προσεκτικός γιατί μέχρι και σήμερα οι υποδομές και το που βρίσκονται είναι απόρρητο.
Άρα δε μπορώ να επιβεβαιώσω ή να αρνηθώ οποιεσδήποτε εικασίες για το που ίσως να βρίσκονται ή τέτοια πράγματα.
Εάν έχετε δει ποτέ το κελί από τη ταινία «Gunsmoke», τότε έχετε μία αρκετά καλή εικόνα για το πως είναι ένα κελί.
Είναι ένα δωμάτιο από τσιμέντο με μεταλλικές μπάρες, φώτα, κάμερες, και υπήρχε μία κουρτίνα και πίσω της είχε έναν ανοικτό χώρο, και πίσω από εκεί ήταν μία πόρτα.
Έξω από τη πόρτα υπήρχαν συνεχώς αξιωματικοί ασφαλείας της CIA εργαζόμενοι ως φύλακες»
Στον ίδιο χώρο, κατασκευάστηκαν επίσης και χώροι ανακρίσεων με κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, και προδιαγραφές ανάλογες με αυτές των υπηρεσιών επιβολής του νόμου των ΗΠΑ.
Ο υπόλοιπος κενός χώρος αυτού του κτηρίου μετατράπηκε σε χώρο στάθμευσης οχημάτων ώστε να μην είναι εκτεθειμένα σε κοινή θέα.
Στο δεύτερο κτήριο, εκεί όπου ήταν η καφετέρια και ο στάβλος παλαιότερα, έγινε ανακαίνιση ώστε να μετατραπεί σε χώρο διαμονής του προσωπικού της Υπηρεσίας.
Αυτό περιελάμβανε ανύψωση της στέγης, κατασκευή δωματίων, χώρου εστίασης, γραφείων, κτλ. Είναι το μπροστινό κτήριο που έχει κάποια εξωτερικά τμήματα κατασκευασμένα από ξύλο όπως βλέπετε στις φωτογραφίες του άρθρου μας.
Ο χώρος κράτησης στη Λιθουανία άρχισε να χρησιμοποιείται για ανακρίσεις ανώτατων στελεχών της Αλ Κάιντα το Σεπτέμβριο του 2004, δηλαδή μόλις 7 μήνες μετά την αγορά του κτηρίου από την εικονική εταιρία της CIA, την Elite LLC.
Ένας από τους σημαντικότερους κρατουμένους ήταν ο ισλαμιστής τρομοκράτης Αμπού Ζουμπέιντα που φιλοξενήθηκε εκεί από το Φεβρουάριο του 2005. Συγκεκριμένα, η CIA μέσω μίας πραγματικής ιδιωτικής εταιρίας που εξυπηρετούσε τη CIA, της Computer Science Corporation, είχε ενοικιάσει δύο ιδιωτικά αεροσκάφη.
Ήταν τα δύο αεροσκάφη που βλέπετε παρακάτω με αναγνωριστικά N787WH και N724CL, αριστερά και δεξιά αντίστοιχα.
Στις 15 Φεβρουαρίου του 2005 το N787WH αναχώρησε από τις ΗΠΑ με προσωπικό της CIA και προορισμό την αυτόνομη περιοχή Αζόρες της Πορτογαλίας.
Στις 17 Φεβρουαρίου του 2005 έφυγε από τη Πορτογαλία και πήγε στη Μάλαγα της Ισπανίας, και την ίδια ημέρα, στο Ραμπάτ του Μαρόκο.
Μετά από δύο ώρες στάσης, πήγε στη Ρουμανία από όπου ότι παρέλαβε μυστικά τον Αμπού Ζουμπέιντα από άλλο μυστικό χώρο κράτησης (σύμφωνα με τα πλέον αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του δικαστηρίου).
Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι αναχώρησε από τη Ρουμανία και στις 18:05 τοπική ώρα έφτασε στο Παλάνγκα της Λιθουανίας.
Από εκεί ο Αμπού Ζουμπέιντα μεταφέρθηκε κρυμμένος σε κουτί ως «φορτίο» στο χώρο κράτησης του.
Το δεύτερο αεροσκάφος, το N724CL, έφυγε την ίδια ημέρα από τις ΗΠΑ με προορισμό την αυτόνομη περιοχή Αζόρες της Πορτογαλίας.
Σύμφωνα με επίσημες αναφορές μετέφερε προσωπικό της CIA.
Έπειτα πέταξε από Πορτογαλία προς τα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας, και έφτασε περίπου την ίδια ώρα με το πρώτο στο Ραμπάτ του Μαρόκο, στις 17 Φεβρουαρίου του 2005.
Έπειτα από μία ώρα στάσης, απογειώθηκε και έκανε μία στάση για ανεφοδιασμό στο Αμμάν της Ιορδανίας.
Από εκεί πέταξε και έφτασε στο Βίλνιους της Λιθουανίας στις 18:15 τοπική ώρα. Μόλις 1.5 ώρα μετά την άφιξη του στη Λιθουανία, έφυγε και πάλι με προορισμό την Ισλανδία, και από εκεί στις ΗΠΑ μέσω Καναδά. Αναφέρεται ότι αυτό ήταν για αλλαγή του προσωπικού καθώς η Υπηρεσία είχε έναν αυστηρό κανόνα ότι απαγορεύεται το προσωπικό να διαμένει παραπάνω από 90 ημέρες σε μία μυστική τοποθεσία.
Έτσι γνωρίζουμε ότι ο Αμπού Ζουμπέιντα έφτασε στην υποδομή που μελετάμε στις 18 Φεβρουαρίου του 2005. Αντίστοιχα, τα τέλη Μαρτίου του 2006 μεταφέρθηκε εις τη φυλακή της παραλίας Γκουαντάναμο στη Κούβα με το αεροσκάφος με αναγνωριστικό N733MA που βλέπετε παρακάτω. Και αυτή τη φορά, το αεροσκάφος είχε ενοικιασθεί από τη πραγματική αμερικανική ιδιωτική εταιρία Computer Sciences Corporation για λογαριασμό της CIA.
Για την ακρίβεια, το αεροσκάφος N733MA έφτασε στο Παλάνγκα της Λιθουανίας στις 22:25 τοπική ώρα από το Πόρτο της Πορτογαλίας. Έπειτα από 1.5 ώρα στάθμευσης, το αεροσκάφος έφυγε με προορισμό το Κάιρο της Αιγύπτου.
Από εκεί χάθηκαν τα ίχνη του. Εικάζεται ότι τοποθετήθηκε σε στρατιωτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ, και την επόμενη ημέρα βρέθηκε στο Camp 7 της φυλακής του Γκουαντάναμο στη Κούβα με στρατιωτική πτήση.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε όλες τις παραπάνω πτήσεις τα επίσημα έγγραφα της πολιτικής αεροπορίας της Λιθουανίας αναφέρουν ότι δεν έγινε κανένας έλεγχος, τελωνειακός ή άλλος, στα προαναφερθέντα αεροσκάφη έπειτα από εγκεκριμένη ανώτατη κρατική διαταγή. Κάτι που δείχνει ότι η Λιθουανία γνώριζε για την αντιτρομοκρατική δράση της CIA.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του εν αποστρατεία αξιωματικού αντικατασκοπείας του στρατού της Λιθουανίας, κύριου Ντομάς Γκριγκαλιούνας, ο οποίος το 2009 δήλωσε τα ακόλουθα στην εφημερίδα «Washington Post».
«Ήταν ευρέως γνωστό στις υπηρεσίες πληροφοριών της Λιθουανίας ότι οι συνεργάτες μας από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ είχαν κατασκευάσει αυτή την υποδομή, αν και η βασική χρήση της κρατούνταν άκρως απόρρητη. Το 2004 ο αρχηγός στρατιωτικών πληροφοριών της Λιθουανίας μου ζήτησε να αναπτύξω σχέδια για εξυπηρέτηση ενός ξένου συμμάχου που ενδιαφέρονταν να φέρνει άτομα στη Λιθουανία και να αποκρύπτει τις μετακινήσεις τους ως μέρος κάποιας μυστικής δράσεως.
Έκανα κάποιες προτάσεις αλλά ποτέ δε μου είπαν τη ταυτότητα του ξένου συμμάχου ή τι είδους μυστική δράση εκτελούνταν.
Πλέον έχω πεισθεί ότι ήταν για το πρόγραμμα της CIA για κέντρα κράτησης υπόπτων για τρομοκρατία.
Μια μέρα μας το παρέδωσαν από το πουθενά. Όλοι γνωρίζαμε ότι μας το παρέδωσαν οι Αμερικάνοι»
Το 2016 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποχαρακτήρισε κάποια απόρρητα έγγραφα της Λιθουανικής υπηρεσίας πληροφοριών, της VSD, αναφορικά με τη συγκεκριμένη υποδομή. Εκεί διαβάζουμε τα ακόλουθα.
«H CIA είχε ζητήσει την υποδομή για προσωρινή διαμονή και προστασία εμπιστευτικών πληροφοριοδοτών και μυστικών συνεργατών.
Ζητήθηκε επίσης από τη VSD υποστήριξη στη περιστασιακή μεταφορά φορτίων από τα αεροδρόμια και εξυπηρέτηση στην έκδοση εγκληματιών»
Θεωρούμε ότι αξίζει να παραθέσουμε και τη παρακάτω δήλωση από ντόπιο συνταξιούχο κάτοικο που ήταν από την εφημερίδα «Washington Post».
«Εάν πλησίαζες σου φώναζαν στα Αγγλικά «φύγε από εδώ!». Πραγματικά αναρωτιόμασταν τι έκαναν εκεί μέσα.
Είχαμε φτάσει στο σημείο να αναρωτιόμαστε εάν ήταν τίποτα έμποροι ναρκωτικών της μαφίας ή κάτι τέτοιο»
Πέραν του Αμπού Ζουμπέιντα, άλλος εξίσου σημαντικός ισλαμιστής τρομοκράτης και ανώτατο στέλεχος της Αλ Κάιντα που φιλοξενήθηκε στην εν λόγω φυλακή ήταν ο Αμπντ αλ-Ραχίμ αλ-Νασίρι (2005-2006), όπως επίσης και ο ισλαμιστής τρομοκράτης Μουστάφα αλ-Χαουσάβι (2004-2006) που βοήθησε στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στις ΗΠΑ.
Κάτι ενδιαφέρον συναντάμε και στο βιβλίο «Enhanced Interrogation» που με δεδομένη τη χρονική περίοδο, και το αναφερόμενο άτομο (Αμπού Ζουμπέιντα), σε συνδυασμό με την επόμενη φωτογραφία, δείχνουν ότι μάλλον αυτό που περιγράφεται ήταν για την υποδομή που παρουσιάζουμε εδώ.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα ήταν μία αναφορά στο πως κρατούσαν το ηθικό των κρατουμένων υψηλό ώστε να συνεχίσουν να παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για επικείμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, όταν οι συγκεκριμένοι είχαν επιδείξει καλή συμπεριφορά και συνεργασιμότητα με τους ανακριτές.
«Σε μερικούς κρατούμενους, όπως ο Αμπού Ζουμπέιντα και ο Χασάν Γκουλ, τους άρεσε να κάνουν γυμναστική με βάρη και να παίζουν μπάσκετ.
Καθώς οι υποδομές μας βελτιώνονταν, δεν ήταν περίεργο για κάποιον να δει τους ανακριτές να αθλούνται μαζί με τον Αμπού Ζουμπέιντα συζητώντας μαζί του για τους στόχους της προπόνησης του.
Η CIA άρχισε να παρέχει στον Αμπού Ζουμπέιντα και συμπληρώματα διατροφής, και κάποια περίοδο είχε γίνει αρκετά μυώδης»
Τελικά, τα τέλη του 2006 η μυστική υποδομή κράτησης έκλεισε λόγω έλλειψης χώρου ιατρικής περίθαλψης, και από το 2007 έως και σήμερα ανήκει στο Υπουργείο Κρατικής Ασφαλείας της Λιθουανίας αν και είναι άγνωστο το πως χρησιμοποιείται. Επίσημα, αναφέρεται ως εκπαιδευτικός χώρος.
Όταν το 2009 μαθεύτηκε στο τύπο η ιστορία αυτού του χώρου, το ζήτημα έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο εν τέλει αποφάσισε ότι το κράτος της Λιθουανίας πρέπει να αποζημιώσει τους ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα που κρατήθηκαν εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου