Αφορμή για αυτή τη κριτική μας στάθηκε το άρθρο «Ταινία: Ράμπο III (1988)»
καθώς σε αυτή τη ταινία φαίνεται ένας Σοβιετικός αξιωματικός να κρατάει
ένα τέτοιο όπλο, βλέπετε τη σχετική σκηνή από τη ταινία παρακάτω.
Προσωπικά έχουμε κάποια μικρή εμπειρία με αυτό το όπλο και στο παρόν
άρθρο μας θα περιγράψουμε εν συντομία τόσο την ιστορία του, όσο και την
άποψη μας για αυτό το μικρό υποπολυβόλο διαμετρήματος 9×18mm Makarov από
τη Πολωνία. Προσοχή! Ότι διαβάζετε σε αυτή τη
κατηγορία είναι η προσωπική μας άποψη βάσει των εμπειριών και γνώσεων
μας, δεν είναι σε καμία περίπτωση μία αντικειμενική παρουσίαση.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το PM-63 ήταν από τα πρώτα πραγματικά PDW (Personal Defense Weapon, Όπλο Αυτοάμυνας) όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Το 1956 η Πολωνική ηγεσία είδε την ανάγκη στελέχη των ενόπλων δυνάμεων που επιχειρούν σε περιορισμένους χώρους (οδηγοί αρμάτων, πολυβολητές αντιαεροπορικών, κτλ.) να έχουν ένα μικρό και ευέλικτο όπλο σε περίπτωση που πρέπει να αμυνθούν για τη ζωή τους. Το πρόγραμμα ανάπτυξης του δόθηκε στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Βαρσοβίας όπου υπεύθυνος σχεδιασμού του ήταν ο Πιότρ Βιλνιέβτσιτς ο οποίος πέθανε το 1960 και τη συνέχιση του ανέλαβε η βιομηχανία όπλων Fabryka Broni «Łucznik» στο Ραντόμ της Πολωνίας που είναι γνωστή ως FB Radom.
Το 1963 άρχισε να χρησιμοποιείται πειραματικά υπό την ονομασία PM-63 (Pistolet Maszynowy wz. 1963, Υποπολυβόλο Πιστόλι μοντέλο 1963) και το 1965 υιοθετήθηκε επίσημα από το στρατό και την αστυνομία της Πολωνίας. Το όνομα όμως με το όποιο όλοι το γνώριζαν ήταν RAK (Ręczny Automat Komandosów, Αυτόματο Χειρός Καταδρομέων) πρώτον γιατί είναι πιο επιβλητικό, και δεύτερον γιατί στα πολωνικά «rak» σημαίνει «καραβίδα» και ήταν ένα αστείο λογοπαίγνιο για το Τσεχοσλοβάκικο ανταγωνιστή του, το «Škorpion».
Το όπλο χρησιμοποιεί το σοβιετικό διαμέτρημα 9×18mm Makarov με γεμιστήρα είτε 15 είτε 25 φυσιγγίων, έχει ταχυβολία 650 σφαίρες/λεπτό, κάννη μήκους 6″ (15.2 εκατοστά), συνολικό βάρος 1.6 κιλά και μήκος με κλειστό κοντάκιο 33.3 εκατοστά ή 58.3 εκατοστά με ανεπτυγμένο κοντάκιο. Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν είναι πολύ ελαφρύ αλλά προσφέρει πολύ καλή ισχύ πυρός σε ένα σχετικά μικρό μέγεθος.
Η προσωπική μας εμπειρία μαζί του δεν είναι πολύ μεγάλη. Σε διάφορες περιστάσεις έχουμε ρίξει με αυτό το όπλο, αλλά δε το είχαμε ποτέ στη κατοχή μας. Συνολικά θα λέγαμε ότι έχουμε ρίξει ίσως 200 βολές με διαφορετικά PM-63 RAK και έτσι δεν έχουμε πολύ μεγάλη εμπειρία μαζί του. Ωστόσο, έστω από αυτή τη περιορισμένη εικόνα που έχουμε αναπτύξει, θα μοιραστούμε την άποψη μας μαζί σας. Βλέπετε ένα από τα υποπολυβόλα πιστόλια PM-63 RAK με τα οποία έχουμε προσωπική εμπειρία στην ακόλουθη φωτογραφία.
Και πάμε στη κριτική μας. Το όπλο είναι σχεδιασμένο να βάλλει με ανοιχτό ολισθητήρα. Πρακτικά η σκανδάλη απλώς απελευθερώνει τον ολισθητήρα ο οποίος σπρώχνει ένα φυσίγγιο στη θαλάμη, η κάννη έχει περιστροφικό σύστημα για να κλειδώσει, και ο επικρουστήρας χτυπάει το καψύλιο πυροδότησης. Απλός αλλά αποτελεσματικός μηχανισμός λειτουργίας που με αυτό το μικρό διαμέτρημα, 9×18mm Makarov, σχεδόν εξαφανίζει την ανάκρουση ακόμα και σε αυτόματες βολές.
Αυτό δε σημαίνει ότι είναι όμως και εύστοχο όπλο. Αν και το σκοπευτικό του έχει ενδείξεις για 75 και 150 μέτρα, βολές πέραν των 20-30 μέτρων είναι πολύ δύσκολες βάσει της προσωπικής μας εμπειρίας. Η σκανδάλη του έχει μία άσχημη μηχανική αίσθηση με περίεργες εναλλαγές μαλακής και σκληρής πορείας, το σκοπευτικό του σύστημα δεν είναι πολύ εύχρηστο, κτλ. Αλλά για κοντυνότερες αποστάσεις είναι καλό.
Αντίστοιχα, το κοντάκιο του είναι ένα κομμάτι μέταλλο που δεν είναι ούτε ρυθμιζόμενο, ούτε άνετο όπως και αν το δει κανείς. Ένα ακόμα περίεργο χαρακτηριστικό του είναι ότι ο διακόπτης απελευθέρωσης του γεμιστήρα είναι στη βάση της λαβής που διαφέρει πολύ από τα περισσότερα όπλα που χρησιμοποιούμε στις μέρες μας.
Σχεδιαστικά όμως, το όπλο έχει πολλές καινοτομίες. Από το περιστρεφόμενο σύστημα κλειδώματος στη κάννη, μέχρι το κλείδωμα τελευταίας βολής που είναι ενσωματομένο στο γεμιστήρα, και αυτό το μεταλλικό εξόγκωμα στο μπροστινό μέρος που επιτρέπει το όπλισμα του πιστολιού απλά πιέζοντας το σε μία σκληρή επιφάνεια.
Ένα εξίσου ενδιαφέρον είναι η στάση βολής. Εάν κάποιος δε το γνωρίζει και πλησιάσει πολύ στον ολισθητήρα, ίσως να δεχθεί ένα ευγενικό χτύπημα από το όπλο για το λάθος του. Για να γίνει καλύτερα κατανοητό αυτό, δείτε το ακόλουθο βίντεο διάρκειας ενός λεπτού όπου φαίνεται το πως αντιδρά το όπλο.
Δε θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι εκτός της Πολωνίας που είναι
ένα αρκετά διαδεδομένο και σχετικά φτηνό όπλο για τους πολίτες σήμερα,
εκτός της χώρας είναι αρκετά ακριβό και καθότι αυτόματο πιο δύσκολο στην
αγορά. Στη Πολωνία επιτρέπεται η πώληση του με μία μικρή μετατροπή που
θεωρητικά το κάνει ημιαυτόματο. Από προσωπική εμπειρία θα λέγαμε ότι το
κάνει «σχεδόν ημιαυτόματο». Δηλαδή, πάλι ρίχνει μερικές φορές 3-4 βολές
με το τράβηγμα της σκανδάλης αλλά ούτως ή άλλως, θεωρούμε ότι τέτοιες
απαγορεύσεις όπλων μόνο βλάπτουν μία υγιή κοινωνία. Πίσω στο όπλο,
πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι ακριβό έως πολύ ακριβό. Ημιαυτόματο
ίσως να το βρείτε για $500 και αυτόματο μιλάμε για γύρω στα $1500.
Άρα κλείνοντας, αξίζει αν το αγοράσει κανείς; Θα λέγαμε ότι παρότι ήταν ένα αξιόλογο PDW για την εποχή του, με δεδομένη τη τιμή του όχι. Με τόσα χρήματα μπορεί να βρει κανείς πολύ πιο αξιόπιστα όπλα σήμερα. Από την άλλη πλευρά, από τη συλλεκτική αξία αναμφίβολα το PM-63 RAK είναι ένα κλασικό κομμάτι της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Δεν έχουμε καμία αντίρριση να το αγοράσει κανείς για συλλεκτικούς λόγους. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό όπλο και σε εμφάνιση, και σε λειτουργία. Απλά δεν είναι πλέον κάτι πρακτικό για τις σημερινές ανάγκες αυτοάμυνας.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το PM-63 ήταν από τα πρώτα πραγματικά PDW (Personal Defense Weapon, Όπλο Αυτοάμυνας) όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Το 1956 η Πολωνική ηγεσία είδε την ανάγκη στελέχη των ενόπλων δυνάμεων που επιχειρούν σε περιορισμένους χώρους (οδηγοί αρμάτων, πολυβολητές αντιαεροπορικών, κτλ.) να έχουν ένα μικρό και ευέλικτο όπλο σε περίπτωση που πρέπει να αμυνθούν για τη ζωή τους. Το πρόγραμμα ανάπτυξης του δόθηκε στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Βαρσοβίας όπου υπεύθυνος σχεδιασμού του ήταν ο Πιότρ Βιλνιέβτσιτς ο οποίος πέθανε το 1960 και τη συνέχιση του ανέλαβε η βιομηχανία όπλων Fabryka Broni «Łucznik» στο Ραντόμ της Πολωνίας που είναι γνωστή ως FB Radom.
Το 1963 άρχισε να χρησιμοποιείται πειραματικά υπό την ονομασία PM-63 (Pistolet Maszynowy wz. 1963, Υποπολυβόλο Πιστόλι μοντέλο 1963) και το 1965 υιοθετήθηκε επίσημα από το στρατό και την αστυνομία της Πολωνίας. Το όνομα όμως με το όποιο όλοι το γνώριζαν ήταν RAK (Ręczny Automat Komandosów, Αυτόματο Χειρός Καταδρομέων) πρώτον γιατί είναι πιο επιβλητικό, και δεύτερον γιατί στα πολωνικά «rak» σημαίνει «καραβίδα» και ήταν ένα αστείο λογοπαίγνιο για το Τσεχοσλοβάκικο ανταγωνιστή του, το «Škorpion».
Το όπλο χρησιμοποιεί το σοβιετικό διαμέτρημα 9×18mm Makarov με γεμιστήρα είτε 15 είτε 25 φυσιγγίων, έχει ταχυβολία 650 σφαίρες/λεπτό, κάννη μήκους 6″ (15.2 εκατοστά), συνολικό βάρος 1.6 κιλά και μήκος με κλειστό κοντάκιο 33.3 εκατοστά ή 58.3 εκατοστά με ανεπτυγμένο κοντάκιο. Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν είναι πολύ ελαφρύ αλλά προσφέρει πολύ καλή ισχύ πυρός σε ένα σχετικά μικρό μέγεθος.
Η προσωπική μας εμπειρία μαζί του δεν είναι πολύ μεγάλη. Σε διάφορες περιστάσεις έχουμε ρίξει με αυτό το όπλο, αλλά δε το είχαμε ποτέ στη κατοχή μας. Συνολικά θα λέγαμε ότι έχουμε ρίξει ίσως 200 βολές με διαφορετικά PM-63 RAK και έτσι δεν έχουμε πολύ μεγάλη εμπειρία μαζί του. Ωστόσο, έστω από αυτή τη περιορισμένη εικόνα που έχουμε αναπτύξει, θα μοιραστούμε την άποψη μας μαζί σας. Βλέπετε ένα από τα υποπολυβόλα πιστόλια PM-63 RAK με τα οποία έχουμε προσωπική εμπειρία στην ακόλουθη φωτογραφία.
Και πάμε στη κριτική μας. Το όπλο είναι σχεδιασμένο να βάλλει με ανοιχτό ολισθητήρα. Πρακτικά η σκανδάλη απλώς απελευθερώνει τον ολισθητήρα ο οποίος σπρώχνει ένα φυσίγγιο στη θαλάμη, η κάννη έχει περιστροφικό σύστημα για να κλειδώσει, και ο επικρουστήρας χτυπάει το καψύλιο πυροδότησης. Απλός αλλά αποτελεσματικός μηχανισμός λειτουργίας που με αυτό το μικρό διαμέτρημα, 9×18mm Makarov, σχεδόν εξαφανίζει την ανάκρουση ακόμα και σε αυτόματες βολές.
Αυτό δε σημαίνει ότι είναι όμως και εύστοχο όπλο. Αν και το σκοπευτικό του έχει ενδείξεις για 75 και 150 μέτρα, βολές πέραν των 20-30 μέτρων είναι πολύ δύσκολες βάσει της προσωπικής μας εμπειρίας. Η σκανδάλη του έχει μία άσχημη μηχανική αίσθηση με περίεργες εναλλαγές μαλακής και σκληρής πορείας, το σκοπευτικό του σύστημα δεν είναι πολύ εύχρηστο, κτλ. Αλλά για κοντυνότερες αποστάσεις είναι καλό.
Αντίστοιχα, το κοντάκιο του είναι ένα κομμάτι μέταλλο που δεν είναι ούτε ρυθμιζόμενο, ούτε άνετο όπως και αν το δει κανείς. Ένα ακόμα περίεργο χαρακτηριστικό του είναι ότι ο διακόπτης απελευθέρωσης του γεμιστήρα είναι στη βάση της λαβής που διαφέρει πολύ από τα περισσότερα όπλα που χρησιμοποιούμε στις μέρες μας.
Σχεδιαστικά όμως, το όπλο έχει πολλές καινοτομίες. Από το περιστρεφόμενο σύστημα κλειδώματος στη κάννη, μέχρι το κλείδωμα τελευταίας βολής που είναι ενσωματομένο στο γεμιστήρα, και αυτό το μεταλλικό εξόγκωμα στο μπροστινό μέρος που επιτρέπει το όπλισμα του πιστολιού απλά πιέζοντας το σε μία σκληρή επιφάνεια.
Ένα εξίσου ενδιαφέρον είναι η στάση βολής. Εάν κάποιος δε το γνωρίζει και πλησιάσει πολύ στον ολισθητήρα, ίσως να δεχθεί ένα ευγενικό χτύπημα από το όπλο για το λάθος του. Για να γίνει καλύτερα κατανοητό αυτό, δείτε το ακόλουθο βίντεο διάρκειας ενός λεπτού όπου φαίνεται το πως αντιδρά το όπλο.
Άρα κλείνοντας, αξίζει αν το αγοράσει κανείς; Θα λέγαμε ότι παρότι ήταν ένα αξιόλογο PDW για την εποχή του, με δεδομένη τη τιμή του όχι. Με τόσα χρήματα μπορεί να βρει κανείς πολύ πιο αξιόπιστα όπλα σήμερα. Από την άλλη πλευρά, από τη συλλεκτική αξία αναμφίβολα το PM-63 RAK είναι ένα κλασικό κομμάτι της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Δεν έχουμε καμία αντίρριση να το αγοράσει κανείς για συλλεκτικούς λόγους. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό όπλο και σε εμφάνιση, και σε λειτουργία. Απλά δεν είναι πλέον κάτι πρακτικό για τις σημερινές ανάγκες αυτοάμυνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου