Όταν σκέφτεται κανείς το επάγγελμα των βατραχανθρώπων φαντάζεται
ότι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι έχουν να κάνουν με μάχες, υποβρύχιες
καταστροφές, κτλ.
Σπανίως κανείς σκέφτεται ότι ακόμα και οι καταδυτικές
τεχνικές, τακτικές, και διαδικασίες που χρησιμοποιούνται έχουν ένα υψηλό
βαθμό επικινδυνότητας.
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τους δύο πιο
«τρομακτικούς» κινδύνους σύμφωνα με τον εν αποστρατεία Αμερικανό SEAL,
και μετέπειτα στέλεχος της θρυλικής αντιτρομοκρατικής μονάδας του
πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, της DEVGRU, κύριο Τζον Μπέιλεν, που τον
βλέπετε και στη συνέχεια.
Πηγή: Pinterest.com
Αυτό το ζήτημα το περιέγραψε ο ίδιος στο κανάλι του στο YouTube στις 30
Ιανουαρίου του 2020. Μπορείτε να βρείτε το βίντεο ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο, και στη συνέχεια μπορείτε να το διαβάσετε σε ελληνική απόδοση.
Πηγή: TheDrive.com Στο αποψινό επεισόδιο θα σας μιλήσω για δύο συγκεκριμένους
κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι βατραχάνθρωποι του πολεμικού ναυτικού
στις καταδύσεις.
Οι βατραχάνθρωποι εκπαιδεύονται για να αντιμετωπίζουν πολλές
διαφορετικές επικίνδυνες καταστάσεις, αλλά υπάρχουν μερικές που
αντιμετωπίζεις υποβρυχίως που ακόμα θυμάμαι πόσο πολύ φοβόμουν… Για να
το κατανοήσετε καλύτερα, όταν μιλάμε για καταδύσεις οι περισσότεροι
σκέφτονται τις καταδύσεις SCUBA. Ως ένα βαθμό, οι βατραχάνθρωποι
πράγματι κάνουν καταδύσεις SCUBA. Αλλά υπάρχουν μερικές τεράστιες
διαφορές από τις καταδύσεις ψυχαγωγίας και καταδύσεις των
βατραχανθρώπων.
Καταρχάς, SCUBA είναι ένα ακρωνύμιο από ένα είδος συσκευής για να
αναπνέεις κάτω από το νερό με χρήση μείγματος αέρα, όπως κάνουμε στην
επιφάνεια δηλαδή. Έξω αναπνέουμε ένα μείγμα από αέρα, και εκπνέεις αέρα
που απελευθερώνεται στη θάλασσα. Στις καταδύσεις SCUBA έχεις ένα
ρυθμιστή αναπνοής στο στόμα από τον οποίο εισπνέεις τραβώντας αέρα από
τις μπουκάλες, και όταν εκπνέεις, ο αέρας φεύγει στο νερό ως φυσαλίδες
που ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Έτσι εάν είσαι από επάνω από έναν δύτη με
συσκευή SCUBA μπορείς να δεις ένα μονοπάτι από φυσαλίδες.
Οι βατραχάνθρωποι επιχειρούν σε περιβάλλοντα που δε μπορούν να
αποκαλυφθούν, και γι’αυτό χρησιμοποιούμε κάποιες συσκευές που
ονομάζονται rebreathers που είναι ένα σύστημα που ανακυκλώνει τον αέρα. Αντί ο αέρας να φεύγει από τη συσκευή, παραμένει κλεισμένος μέσα στη
συσκευή, και ξαναναπνέεις τον ίδιο αέρα που εκπνέεις. Εισπνέεις καθαρό
οξυγόνο, εκπνέεις διοξείδιο του άνθρακα και αυτό περνάει μέσα από τη
συσκευή που φέρεις μπροστά από το στήθος σου, και όταν το επεξεργαστεί
μπορείς να το εισπνεύσεις και πάλι.
Οι καταδύσεις SCUBA είναι πολύ ευχάριστες, αλλά ως βατραχάνθρωπος έχεις
αυτό το κλειστό κύκλωμα που σε κάνει συνεχώς να νοιώθεις ότι θέλεις να
χασμουρηθείς γιατί δε μπορείς να πάρεις μία ολόκληρη γεμάτη ανάσα με
αυτό το πράγμα. Επίσης, οι καταδύσεις για ψυχαγωγία γίνονται σχεδόν
πάντα ημέρα. Οι βατραχάνθρωποι σχεδόν πάντα κάνουν καταδύσεις τη νύχτα,
για τον ίδιο λόγο που χρησιμοποιούμε rebreathers και όχι SCUBA. Γιατί ο
στόχος μας είναι να αποκρύψουμε τις μετακινήσεις μας στο νερό.
Και η τελευταία σπουδαία διαφορά από τις πιο εμφανείς. Στις καταδύσεις
ψυχαγωγίας δίδεται τεράστια βαρύτητα στο να εξασφαλιστεί ότι δε θα
βρεθείς οπουδήποτε κοντά σε πλοία. Ίσως με μόνη εξαίρεση το πλοίο από το
οποίο βουτάς ή κάτι τέτοιο. Οι βατραχάνθρωποι από την άλλη πλευρά,
είναι το αντίθετο. Σχεδόν αποκλειστικά οι καταδύσεις μας είναι μέσα και
γύρω πλοία και σκάφη. Άλλες φορές όταν είναι εν κινήσει, άλλες φορές
σταματημένα, και αυτό δημιουργεί ξεκάθαρους κινδύνους. Το πιο προφανές
είναι η περιστρεφόμενη προπέλα στο πίσω μέρος του πλοίου που μπορεί
κυριολεκτικά να σε κόψει στη μέση.
Άρα, όταν σκέφτεστε τις καταδύσεις βατραχανθρώπων, είναι παρόμοιες με
τις καταδύσεις ψυχαγωγίας με συσκευές SCUBA, αλλά γίνονται πάντα νύχτα
και όχι την ημέρα, χρησιμοποιείς συσκευή rebreather που κάνει δύσκολο το
να αναπνέεις και σου δίνει την αίσθηση ότι θέλεις να χασμουριέσαι όλη
την ώρα, αλλά δε μπορείς, και θα είσαι γύρω από επικίνδυνα πράγματα όπως
πλοία, λιμάνια, και διάφορα άλλα τέτοια.
Με αυτά κατά νου, ορίστε τα δύο, ειλικρινά, πιο τρομακτικά πράγματα που αντιμετωπίζεις ως βατραχάνθρωπος.
Το πρώτο έχει να κάνει με τη τρύπα αναρρόφησης που υπάρχει στο πλάι από
τα μεγάλα πλοία. Ο τρόπος λειτουργίας των μεγάλων πλοίων, είναι ότι
έχουν μία μεγάλη τρύπα διαστάσεων όσο είναι ένας άνθρωπος, μερικές φορές
και πολύ μεγαλύτερες, που λειτουργεί όπως η ηλεκτρική σκούπα. Ρουφάει
θαλασσινό νερό, περνάει από διάφορα μέρη μέσα στο πλοίο, και εκτοξεύεται
από το πίσω μέρος του πλοίου. Αυτή είναι μία συνεχής λειτουργία στο
πλοίο, και τις περισσότερες φορές, τα πλοία θα έχουν ένα μεταλλικό
πλέγμα σε αυτή τη τρύπα. Ο λόγος είναι ότι δε θέλουν θαλάσσια λιοντάρια,
και άλλα πράγματα να ρουφηχτούν μέσα στην αναρρόφηση. Γιατί εάν σε
ρουφήξει, τελείωσες.
Αλλά αυτό δεν είναι πάντα ο κανόνας. Υπάρχουν πάρα πολλά πλοία που δεν
έχουν πλέγματα στις τρύπες αναρρόφησης. Έτσι περιστασιακά, ακόμα και
κατά την εκπαίδευση, τύγχανε να κολυμπάμε κοντά σε πλοία με αναρρόφηση
εν λειτουργία, που δεν είχαν πλέγματα στις τρύπες αναρρόφησης. Σκεφτείτε
το για λίγο… Είσαι δίπλα σε ένα πλοίο τη νύχτα, δε βλέπεις σχεδόν
τίποτα. Σκεφτείτε ότι η πλοήγηση είναι δύσκολη όταν δε βλέπεις ακόμα και
στη γη, φανταστείτε κάτω από το νερό. Αναπνέεις με κάτι που είναι
κουραστικό. Δηλαδή, δεν είσαι χαλαρός και άνετος, είναι κάτι που σε
δυσκολεύει. Και βρίσκεσαι κοντά σε ένα πλοίο που κυριολεκτικά ρουφάει
θαλασσινό νερό και εάν βρεθείς αρκετά κοντά θα σε σύρει επάνω στο πλοίο,
θα σε ρουφήξει, και θα σκοτωθείς. Κανένας δε μπορεί να σε σώσει σε αυτή
τη περίπτωση.
Ακόμα και εάν το πλοίο έχει κάποιο μεταλλικό πλέγμα στη τρύπα, εάν η
αναρρόφηση λειτουργεί, θα σε κολλήσει επάνω στο πλέγμα και θα σου
τραβήξει από το στόμα το ρυθμιστή αναπνοής γιατί ρουφάει τα πάντα με
δύναμη προς τα μέσα. Έτσι παρότι δε κομματιάζεσαι μέσα στο μηχανισμό της
στο πλοίο, τώρα είσαι εγκλωβισμένος χωρίς κανένα μέσο αναπνοής. Και
υπάρχουν περιπτώσεις, όχι από άτομα που γνωρίζω προσωπικά, που μας
έδειχναν όταν κάναμε εκπαίδευση με δύτες που εγκλωβίστηκαν στο πλέγμα
και το ζευγάρι τους έπρεπε να βγάλει τον εξοπλισμό του, να το
τοποθετήσει στον εγκλωβισμένο δύτη, να κόψει το σχοινί που τους κρατάει
ενωμένους και να ανεβεί στην επιφάνεια για να ζητήσει βοήθεια.
Πολύ τρομακτικό και θυμάμαι μία κατάδυση στη Φλόριντα, που ευτυχώς ήταν
ημέρα, που κολυμπούσαμε γύρω από αμέτρητα πλοία. Και κολυμπούσαμε δίπλα
από ένα πλοίο με εν λειτουργία αναρρόφηση. Ήταν ένα μεγάλο πλοίο της
ακτοφυλακής. Η αναρρόφηση λειτουργούσε και δεν είχε πλέγμα. Και θυμάμαι
ακόμα το θόρυβο από το νερό που ρουφάει με δύναμη… Δεν ήμασταν πολύ
κοντά, αλλά με το που το είδα άρπαξα το ζευγάρι μου, και του το δείχνω,
γιατί ήταν καθαρό νερό με καλή ορατότητα, και οι δυο μας σκεφτόμασταν…
Διάολε, δε θέλεις να σε ρουφήξει αυτό το πράγμα. Γιατί εκεί είναι το
τέλος σου.
Ο άλλος τρομακτικός κίνδυνος, είναι περισσότερο κάτι ειδικά για την
εκπαίδευση. Γιατί όταν είσαι σε πραγματική επιχείρηση καταδύσεως δεν
έχεις οποιοδήποτε έλεγχο του τι θα κάνουν οι άνθρωποι που θα βρίσκονται
εκεί. Μπορείς να σχεδιάσεις, να υπολογίσεις ποιος θα είναι εκεί, τι
πλοία υπάρχουν, αλλά είναι εχθρική περιοχή και μπορούν να κάνουν ότι
θέλουν. Και σίγουρα δε τους ενδιαφέρει καθόλου τι θέλεις να κάνεις εσύ. Για παράδειγμα, εάν κάποιο πλοίο περάσει από επάνω σου όταν είσαι κάτω
από το νερό, είναι ένας κίνδυνος του επαγγέλματος. Ωστόσο, στην
εκπαίδευση προσέχαμε πολύ ώστε τα πλοία να μη περνούν επάνω από τη
περιοχή εκπαιδεύσεως όπου κάναμε καταδύσεις. Γιατί είτε το πιστεύετε
είτε όχι, μπορεί να σας «πατήσει» ένα πλοίο. Ακόμα και εάν είσαι 6 μέτρα
βάθος, που ήταν το συνηθισμένο μας βάθος, τα πλοία είναι πολύ βαθύτερα
από αυτό κάτω από το νερό.
Είχαμε μια διαδικασία, όταν ένα πλοίο περνούσε τα παρατηρητήρια των
εκπαιδευτών μας, σε συνεργασία με την ακτοφυλακή για να κόβουμε τη
κυκλοφορία. Αλλά εάν κάποιο πλοίο περάσει τα παρατηρητήρια κατά λάθος,
γιατί δε κατάλαβαν ότι γίνονταν καταδύσεις εκεί, οι εκπαιδευτές θα
αρχίσουν να ρίχνουν κάτι ειδικές χειροβομβίδες στο νερό. Ρίχνουν όσο πιο
πολλές μπορούν. Δε χτυπάει κανείς, απλά κάνουν μία δυνατή έκρηξη που
ακούγεται κυριολεκτικά παντού κάτω από το νερό. Όταν ακούς αυτές τις
συνεχόμενες εκρήξεις σημαίνει ότι υπάρχει έκτακτος κίνδυνος και δεν
επιτρέπεται να αναδυθείς για λόγους ασφαλείας. Πρακτικά, γιατί θα σε
χτυπήσει το διερχόμενο πλοίο. Αυτό σημαίνει ότι αντί να αναδυθείς,
πρέπει να καταδυθείς όσο πιο βαθιά μπορείς, και να μείνεις εκεί, μέχρι
να σταματήσουν οι εκρήξεις.
Θυμάμαι μια φορά ένα πλοίο πέρασε στο χώρο εκπαιδεύσεως μας, και
ακούσαμε όλες αυτές τις εκρήξεις, και άμεσα αρχίσαμε τη κατάδυση πιο
βαθιά. Και ξαφνικά ακούμε αυτό το αρκετά μεγάλο πλοίο και κοιτάω ψηλά
και το βλέπω να περνάει ακριβώς από επάνω μας. Ήταν ένα από τα πιο
τρομακτικά πράγματα που χρειάστηκε να αντιμετωπίσω και χαίρομαι που
συνέβη μόνο μία φορά, γιατί συνήθως δεν έχεις ακούσει καν πως είναι
αυτές οι εκρήξεις. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά.
Σίγουρα η δουλειά στις ομάδες βατραχανθρώπων είναι αγχωτική αλλά αυτά
είναι κάποια από τα πράγματα που κάνουμε, και πρέπει να είμαστε άνετοι
κάτω από το νερό.
Είναι μέρος του να είσαι βατραχάνθρωπος.
Ελπίζω να σας
άρεσε, πείτε μου πως σας φάνηκε στα σχόλια, μη ξεχάσετε να κάνετε like
και να εγγραφείτε στο κανάλι μου, αυτό ήταν παιδιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου