Η Γαλλική DGSE (Direction Générale de la Sécurité Extérieure, Γενική Διοίκηση Εξωτερικής Ασφάλειας)
είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο ισχυρές υπηρεσίες πληροφοριών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον Ιανουάριο του 2018 ένας αξιωματικός πληροφοριών
της απάντησε στο ερώτημα του τίτλου, δηλαδή «είναι η αρχή του τέλους για το ΙΚ;», εδώ θα δούμε την απάντηση του.
Πηγή: TheLocal.fr
Να τονίσουμε ότι αυτή η απάντηση δόθηκε τον Ιανουάριο του 2018. Δηλαδή όταν η ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ)
έχασε το κέντρο εξουσίας της, τη πόλη Ράκκα στη Συρία. Είναι σημαντικό
να το ξεκαθαρίσουμε γιατί τα πράγματα έχουν εξελιχθεί από τότε μέχρι
σήμερα. Η απάντηση ωστόσο ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και γι’αυτό τη
μοιραζόμαστε μαζί σας σε αυτό το άρθρο. Μπορείτε να τη διαβάσετε σε
ελληνική απόδοση παρακάτω μαζί με το αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό, ή να
τη παρακολουθήσετε στα Γαλλικά από το βίντεο στο τέλος του άρθρου μας. Τώρα που η Ράκκα έπεσε, είναι η αρχή του τέλους για το ΙΚ;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ΙΚ πρόσφατα έχασε παραπάνω από το 90% των εδαφών του, αυτό συνεπάγεται με το τέλος της οργάνωσης;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση σας, θα σας πω μία ιστορία. Η ιστορία ήταν στη Νάπολη.
Το 1994 η πόλη της Νάπολη άρχισε να έχει προβλήματα με τη συλλογή
απορριμάτων. Οι διάφορες χωματερές γύρω από τη πόλη συχνά ξεχείλιζαν.
Τις αρχές του 2000, ο δήμος της Νάπολη αποφάσισε να κλείσει μία χωματερή
που βρίσκονταν στα βόρεια της πόλης. Σε αυτή τη χωματερή, εκατοντάδες
χιλιάδες ποντίκια ευημερούσαν τρώγοντας από τα σκουπίδια. Με το κλείσιμο
της χωματερής, σύντομα έγινε αντιληπτό ότι τα ποντίκια δεν είχαν άλλο
φαγητό…
Και αποφάσισαν να βγούνε στους δρόμους της πόλης κατά εκατοντάδες
χιλιάδες για αναζήτηση τροφής. Η πόλη της Νάπολη αναγκάστηκε να
ανακαλέσει την απόφαση της ανοίγοντας ξανά τη δημόσια χωματερή ώστε τα
ποντίκια να φύγουν από τη πόλη.
Όπως αντιλαμβάνεστε, η χωματερή που έκλεισε αντιπροσωπεύει τη Ράκκα, και τα ποντίκια τους τζιχαντιστές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οπότε μας λέτε ότι η στρατηγική της
διεθνούς κοινότητας δεν είναι αποτελεσματική, και ότι παράγει το ακριβώς
αντίθετο αποτέλεσμα από την αρχική της πρόθεση;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Όχι ακριβώς. Απλώς επισημαίνω ένα
κίνδυνο. Προφανώς, η Ράκκα και η Μοσούλη έπρεπε να πέσουν. Μία πόλη
τρομοκρατίας δεν επιτρέπεται να υπάρχει μέσα στις διεθνείς συνθήκες.
Φανταστείτε, στις αίθουσες του σταδίου της Ράκκα, στα γραφεία του Τομέα
11 (υπηρεσία ασφαλείας του ΙΚ) οργάνωναν και σχεδίαζαν μία
εκστρατεία επιθέσεων σε όλο το κόσμο, κάτω από το φως της ημέρας χωρίς
κανένα περιορισμό, ενώ την ίδια στιγμή ωφελούνταν με σημαντικούς
οικονομικούς πόρους προερχόμενους από πωλήσεις πετρελαίου, ή διακίνηση
έργων τέχνης. Ξεκάθαρα, έπρεπε να σταματήσει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα ποια είναι η κατάσταση μετά τη πτώση αυτού του κέντρου του ΙΚ;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Η μάχη στη περιοχή γύρω από τη Ράκκα
και το Ντεΐρ εζ-Ζούρ έχει πρακτικά σταματήσει. Οι τελευταίοι μαχητές του
ΙΚ κρύβονται είτε στη πόλη, είτε στα προάστια της, σε σπηλιές για
παράδειγμα, ώστε να διαφύγουν από την επαγρύπνηση και τους ελέγχους των
συμμαχικών δυνάμεων. Μία ηρεμία, αν και αβέβαιη, έχει γι’αυτό το λόγο
επέλθει. Εκμεταλλευόμενοι τη παύση πυρός, οι πρώην κάτοικοι της Ράκκα
επιστρέφουν στη Ράκκα για να εκτιμήσουν τις ζημιές και να δουν εάν μία
ζωή εκεί είναι και πάλι εφικτή. Οπότε, οι βασικοί αυτοκινητόδρομοι και
είναι πάλι ανοικτοί, και παρατηρούμε ανθρώπους να πηγαίνουν και να
έρχονται. Λοιπόν, οι μαχητές έχουν κρυφτεί και το πιθανότερο είναι ότι
θα παραμείνουν κρυμμένοι για λίγο προτού κάνουν κάποια κίνηση, ώστε να
φύγει λίγο η πίεση, και έπειτα θα εκμεταλλευτούν τους ανοικτούς
αυτοκινητόδρομους για να κινηθούν αλλού ακόμα μία φορά. Από τη Ράκκα θα
είναι αρκετά εύκολο να πάνε στο Χαλέπι.
Από το Χαλέπι στη Δαμασκό…
Και από τη Δαμασκό… Η Βηρυτός είναι μόλις 1.5 με 2 ώρες οδήγηση.
Και από εκεί, το διεθνές αεροδρόμιο τους δίνει πρόσβαση σε όλο το κόσμο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή τα ποντίκια το σκάνε από τη χωματερή και σκορπίζονται παντού στις πόλεις μας;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Ναι, αυτό προφανώς είναι ένας
κίνδυνος. Και ο κίνδυνος μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερος με τη λογική
ότι αυτή η μετακίνηση είναι οργανωμένη και προσεκτικά σχεδιασμένη, με
πόρους ειδικά αφιερωμένους σε αυτό το σχέδιο. Τη μεταφορά της μάχης
αλλού… Πίσω στο έδαφος του εχθρού, ώστε να εκδικηθούν για τις απώλειες
τους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δε θα απελευθερωθούμε ποτέ από τη τρομοκρατία;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Όχι στα επόμενο 30 με 40 χρόνια,
τουλάχιστον. Η γενιά μας θα πρέπει να ζήσει με το φαινόμενο της
τρομοκρατίας για μεγάλο διάστημα. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι
γι’αυτό, και απλά να το αποδεχτούμε. Όλοι οι μηχανισμοί που ταΐζουν τη
τρομοκρατία σήμερα είναι βαθιά ριζωμένοι στις δυτικές κοινωνίες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιοι είναι αυτοί οι μηχανισμοί;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Υπάρχουν πολλοί. Οικονομική κρίση,
ανεργία, αποπροσανατολισμένοι ή στιγματισμένοι λαοί, αναταραχή της
θρησκείας του Ισλάμ, αίσθηση ταπείνωσης… Είναι τόσα πολλά που η μάχη
κατά της τρομοκρατίας θα κερδηθεί από αλλού, και όχι από στρατιωτικές ή
πολιτικές θέσεις. Πρέπει να αναπτύξουμε μία πολύ πιο ευρεία απάντηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και οι πιο πρόσφατες στρατιωτικές
επιχειρήσεις της συμμαχίας, δεν έχουν προσφέρει κάποιο θετικό αποτέλεσμα
άξιο αναφοράς, πέρα από τη συμβολική ενέργεια της πράξης;
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ DGSE: Όχι. Και πάλι, δεν είναι αλήθεια
αυτό. Υπάρχουν ατράνταχτα αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης. Πολλοί
ανώτατοι τρομοκράτες, που προετοίμαζαν επιθέσεις στην Ευρώπη και των
οποίων τα σχέδια ήταν αρκετά προχωρημένα, σκοτώθηκαν τους τελευταίους
μήνες. Άνθρωποι όπως ο Αμπού Μωχάμεντ αλ-Αντνάνι, ο Σαλαχεντίν Γκουρμάτ,
ο Σαμί Τζέντου…
Και μπορώ να σας πω ότι ο κόσμος είναι ένα πιο ασφαλές μέρος χωρίς αυτά
τα άτομα. Ας δούμε το πρόσφατο γεγονός που ήταν μία μεγάλη εκστρατεία με
μη επανδρωμένα αεροχήματα υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά
της Αλ Κάιντα στις Πακιστανικές-Αφγανικές φυλές.
Εδώ, και πάλι, αρκετές φορές αναρωτηθήκαμε για την εγκυρότητα αυτής της
στρατιωτικής στρατηγικής. Η Αμερικανική στρατηγική ήταν μεθοδική. Ήταν η
συλλογική στοχοποίηση των ανώτατων κλιμακίων του οργανισμού του Οσάμα
Μπιν Λάντεν. Οι Βρετανοί, για παράδειγμα, φυσικά έτειναν περισσότερο
προς τη προτεραιότητα σταθεροποίησης του Πακιστάν, και ήταν γνωστοί
κατακριτές της πολεμικής στρατηγικής και συστηματικής χρήσης μη
επανδρωμένων αεροχημάτων από τις ΗΠΑ. Παρ’όλα αυτά, μέσα σε μερικά
χρόνια, ολόκληρη η ιεραρχία λήψης αποφάσεων της Αλ Κάιντα έχει
αποκεφαλιστεί. Επίσης, από τη πλευρά του αναλυτή πληροφοριών, στο Παρίσι
για παράδειγμα, εργαζόμενοι στους οργανισμούς μας, ήταν ξεκάθαρο ότι η
Αλ Κάιντα δέχονταν το ένα χτύπημα μετά το άλλο.
Και οι αντικαταστάτες δεν ήταν όσο ικανοί όσο αυτοί που
εξουδετερώνονταν. Άλλοι ήταν πολύ νέοι, χωρίς εμπειρία… Και σήμερα, η Αλ
Κάιντα είναι μία οργάνωση την οποία σχεδόν κανένας δεν υποστηρίζει. Άρα
εν τέλει μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ, χάρη στην εκστρατεία των μη
επανδρωμένων αεροχημάτων, κέρδισε την Αλ Κάιντα. Παρά ταύτα, όλοι πρέπει
να παραδεχτούμε ότι η τρομοκρατία ζει και βασιλεύει, με τη μία ή άλλη
μορφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου